Κι ένα τελευταίο για τον πατέρα μου, που δεν πάει ούτε χρόνος που αποφάσισε να πάει εκεί πάνω.
Κάποτε ξέρετε, παλιά, είχε γράψει στίχους για ένα τραγούδι.
Περίμενε λοιπόν τον Στέλιο έξω από το μαγαζί που τραγουδούσε, να τελειώσει το πρόγραμμα για να του δώσει τους στίχους.
Μια μέρα τον πέτυχε, και του έδωσε το χαρτί, του είπε "έγραψα αυτό, αν σου αρέσει τραγούδα το".
Ο Στέλιος δεν το είπε ποτέ, μάλλον δεν θα του άρεσε.
Εύχομαι τώρα να τον ξαναπέτυχε εκεί ψηλά, και να του το ξαναθύμισε, και ίσως .... ίσως λέω να το ξανακοίταξε και να του άρεσε περισσότερο.
Να το τραγουδάνε παρέα.
Και να είναι από μια μεριά ο Στράτος (η άλλη μεγάλη αγάπη του πατέρα μου) και να πίνουνε και να γλεντάνε όλοι μαζί.
Που ξέρεις?
Γεια σου μπαμπά!
Δεν τα βρήκαμε όσο ήσουν εδώ κάτω, κρίμα.
Για πάρτη σου αυτό.