Τι είναι τελικά το Έντεχνο ?

Ρε Μανο,μπας και πεθανε το εντεχνο κι εμεις ψαχνομαστε???

Oταν λοιπον στις μερες μας ο σκυλας ακουει την λεξη "εντεχνο" σκεφτεται

"αυτοι οι (ψευτο)κουλτουριαριδες που το παιζουν ταχα μου πιο εξυπνοι

και ψαγμενοι"....

ΜΑΓΚΙΑ ΤΟΥΣ ΠΟΥ ΤΟ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΟΥΝ

Γιατι αν οντως το εντεχνο σημερα ειναι κατι Μιλτακιδες και Θανασακιδες

που ο μεσος ορος ζωης των "τραγουδιων"(χαχα) τους ειναι 5 χρονια

(Για το "φανατικο" τους κοινο,παντα) τοτε το ατεχνο το γα..μενο ποιοι

το αντιπροσωπευουν?

Οταν ο Νιονιος βγαινει παρεα με την Αννουλα μας στους Ολυμπιακους

και το ΔΙΑΣΚΕΔΑΖΕΙ με την ψυχη του, εννοειται πως και ο καθε Μιλτακος

θα την δει "τραγουδοποιος" και αξιος καριερας,συναυλιων,πιστου κοινου

και ΠΑΝΤΑ,χρηματων (Αφου δημιουργω ο καριολης,γιατι να μην φαω κι εγω???).......

Η ουσια ειναι πως ολοι μας τα πριζουν,μας ζαλιζουν, οι σκυλαδες με αισθησεις και οι εντεχνοι με ψευδαισθησεις .ΜΑ ΟΛΟΙ εχουν το κοινο

χαρακτηριστικο : Δημιουργοι του ΚΩΛΟΥ......

Γιατι ενας καλλιτεχνης τον οποιο μια κατασταση τον ποναει δεν γραφει ΜΟΝΟ για μελισσακια,βυσινο γλυκο,τσιγαρα ατελιωτα,φωτιες στα φρενα και δεν ξερω και γω ποσες αλλες μαλακιες γραφονται καθημερινα για να κρατανε καποιους στην ψευδαισθηση οτι διαφερουν απο καποιους αλλους και την βρισκουν με τροπο μοναδικο κι ονειρεμενο..(ΟΧΙ ΑΛΛΕΣ ΚΡΥΟΚΟΛΙΕΣ)

Aς το βουλωσουν λοιπον γιατι ο Ριτσος εγραψε και ο Ξυλούρης ερμηνευσε:

"ΓΙΑΤΙ ΕΜΕΙΣ ΔΕΝ ΤΡΑΓΟΥΔΑΜΕ ΓΙΑ ΝΑ ΞΕΧΩΡΙΣΟΥΜΕ

ΑΔΕΛΦΕ ΜΟΥ, ΑΠ'ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ.

ΕΜΕΙΣ ΤΡΑΓΟΥΔΑΜΕ ΓΙΑ ΝΑ ΣΜΙΞΟΥΜΕ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ"

Οποιοσδηποτε δεν φιλοδοξει σε κατι αντιστοιχο,ας κατσει σπιτακι του

και να μη μας τα ζαλιζει η ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ας παψει να θεωρει τον εαυτο του ανταξιο συνεχιστη αυτων,εννοωντας πως αυτην την στιγμη η ποιοτητα στην Ελλαδα ειναι αυτος...ΣΚΑΤΑ ΠΟΙΟΤΗΤΑ.....Ουδεις συνεχιστης προς το παρων.

Διοτι οταν υπαρχουν Γερα θεμελια (και ευγνομονουμε ολους εκεινους)οδευεις προς τον ουρανο...

Πια η διαφορα στο ημιυπογειο απ'το υπογειο?

 
Τώρα αποδεικνύεις αυτό που είχες πεί κάποτε περι Μπουκόφσκι.....:lol:

Για να καταλάβω σε ξένες χώρες η ελληνικά "πατέντα" έντεχνο....Δεν υπάρχει σε αλλες χώρες....?

Ούτε κάτι αντίστοιχο...?

 
Πάντως, επειδή από μικρό και από τρελό μαθαίνεις την αλήθεια: σας παραπέμπω σε αυτή τη σελίδα στην οποία διαφαίνεται επαρκώς (κατά τη γνώμη μου) τι είναι αντιληπτό σαν σύγχρονο έντεχνο ελληνικό τραγούδι.

http://www.greekmelodies.gr/ringtones_cat.asp?cat_id=5

 
Aς το βουλωσουν λοιπον γιατι ο Ριτσος εγραψε και ο Ξυλούρης ερμηνευσε:
"ΓΙΑΤΙ ΕΜΕΙΣ ΔΕΝ ΤΡΑΓΟΥΔΑΜΕ ΓΙΑ ΝΑ ΞΕΧΩΡΙΣΟΥΜΕ

ΑΔΕΛΦΕ ΜΟΥ, ΑΠ'ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ.

ΕΜΕΙΣ ΤΡΑΓΟΥΔΑΜΕ ΓΙΑ ΝΑ ΣΜΙΞΟΥΜΕ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ"
Κι ο Λεοντής το ξέσκισε στη μελλοποίηση...

(Από την εποχή του "ΠΟΙΗΣΗ: ΟΛΑ ΤΑ ΣΦΑΖΩ, ΟΛΑ ΤΑ ΜΑΧΑΙΡΩΝΩ")

Συγγνώμη για το off-topic, αλλά μου ανάβουν τα λαμπάκια με τα Καπνισμένα Τσουκάλια, τους Σταυρούς του Νότου κι όλες τις (σπουδαιοφανείς) μελλοποιήσεις του Κ*ΛΟΥ. (Μικρούτσικε, εσύ θα μας θάψεις όλους).

 
τί είναι έντεχη μουσική ?????
MIA ΑΚΟΜΑ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΥ ΜΟΝΑΔΙΚΟΤΗΤΑΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗ παπαριά!
+1.000.000

Και θα συμφωνήσω απόλυτα και με την άποψη ότι το "έντεχνο" ξεκίνησε ως πολιτικός όρος και όχι ως καλλιτεχνικός. Χρησιμοποιήθηκε (και εν μέρει σωστά) την δεκαετία του '70 για να αποδώσει το λαικό τραγούδι που είχε πολιτικό στίχο και δεν μπορούσε να ενταχθεί στην ίδια κατηγορία με τα "μπουζούκια", δηλ. Ζαμπέτα, Γαβαλά, Ζαγοραίο, Καλδάρα κλπ. Στην ουσία όμως των πραγμάτων ήταν απλά λαικά τραγούδια που είτε είχαν πολιτικοποιημένους στίχους, είτε ήταν μελοποιημένα ποιήματα. Δημιουργοί των τραγουδιών αυτών δεν ήταν "μπουζουξήδες" αλλά συνθέτες (Μικρούτσικος, Λεοντής, Ανδριόπουλος κλπ.) και αυτοί αναζητούσαν έναν όρο για να ξεχωρίσει η δική τους λαική δημιουργία από τα υπόλοιπα.

Η εποχή εκείνη πέρασε ανεπιστρεπτί και κάπου στα 90s ξεπήδησαν οι σημερινοί "έντεχνοι" δημιουργοί, που μπλέκοντας λίγο ροκ/ποπ, λίγο λαικούς δρόμους και ολίγην παραδοσιακή μουσική δημιούργησαν ένα εύπεπτο μουσικό υβρίδιο για όλα σχεδόν τα αυτιά. Τον όρο έσπρωξε όσο δεν πάει άλλο το ποιοτικό ραδιόφωνο ελληνικού ρεπερτορίου που δεν έπαιζε όμως Πέγκυ, Βανδή, Ρουβά κλπ. για να ξεχωρίσει από τους υπόλοιπους, όπως έκαναν και οι δημιουργοί της δεκαετίας του 70. Όμως σήμερα δεν υπάρχει πλέον η δικαιολογία της πολιτικής (και δη αριστερής και κυνηγημένης από το καθεστώς...) άποψης, αλλά μονάχα η ανάγκη να πείσουμε όσους δεν ακούνε "σκυλάδικα" και εμπορική ποπ πως είμαστε οι σωτήρες τους.

¶ρα το "έντεχνο" της εποχής μας είναι ένα ωραιότατο marketing trick για να βρεθεί μια κοινή συνισταμένη ανάμεσα σε ετερόκλητους ακροατές που δεν είχαν προφανείς προτιμήσεις στη μουσική, αλλά έδειχναν να αντιπαθούν κάπως τον εμπορικό ευτελισμό των "σκυλάδων". Παρθένο έδαφος λοιπόν...αφού δεν ήξεραν από μόνοι τους ποια μουσική τους αρέσει, τους την δημιουργήσαμε εμείς και έχει μέσα απ'όλα!!!

Προσωπικά δεν αντέχω αυτούς τους ποιοτικούς καλλιτέχνες (Μάλαμα, Θ. Παπακωνσταντίνου, Πασχαλίδη κλπ.) για ένα μονάχα λόγο: Κλαίνε τη μοίρα τους διαρκώς και επειδή βρίσκονται σε διαρκή σύγχυση αναπαράγουν τον εαυτό τους από δίσκο σε δίσκο με διαφορετικές ενορχηστρώσεις, άλλοτε πιο δυτικότροπες και άλλοτε πιο παραδοσιακές. Στην πραγματικότητα όμως παίζουν τις μινόρε κλίμακες με άλλο τρόπο και σειρά σχεδόν σε όλα τα τραγούδια. (Μερικές φορές ξεφεύγει λιγάκι ο Παπακωνσταντίνου από αυτή την αηδιαστική κατάσταση, και λογικό είναι με Μπάμπη Παπαδόπουλο, Μπαντούκ, Μπασλάμ και Αποστολάκη για μπάντα! Αυτοί οι μουσικοί άλλοι με το ροκ, άλλοι με τα blues ριζωμένα μέσα τους, δίνουν άλλη χροιά στο σύνολο. Τους έχω ακούσει σε συναυλία του Θανάση να βαράνε χωρίς αυτόν διασκευή το Fake Plastic Trees των Radiohead και έπαθα ζημιά...) Δυστυχώς αυτή τους την σύγχυση και την μιζέρια κοντεύουν να την μετατρέψουν και σε στάση ζωής του κοινού τους που θεωρεί ότι άμα δεν κατεβάσει 1 λίτρο ούζο στη συναυλία του Μάλαμα δεν καταλαβαίνει το βίωμα του καλλιτέχνη και δεν μετέχει στην τελετουργική (μη χέσω...) παρουσία του.

Πάντως ο καλλιτέχνης δεν χρειάζεται να ψάχνει ταυτότητα σε ταμπέλες και τσιτάτα που μόνο το marketing εξυπηρετούν. Αν κάνει κάτι αυθεντικό και ουσιαστικό στην μουσική, όλοι θα το αναγνωρίσουν και θα το δεχθούν αργά ή γρήγορα!

 
Όχι σχόλια επί προσωπικού, είπαμε !!!

 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
Aς το βουλωσουν λοιπον γιατι ο Ριτσος εγραψε και ο Ξυλούρης ερμηνευσε:
"ΓΙΑΤΙ ΕΜΕΙΣ ΔΕΝ ΤΡΑΓΟΥΔΑΜΕ ΓΙΑ ΝΑ ΞΕΧΩΡΙΣΟΥΜΕ

ΑΔΕΛΦΕ ΜΟΥ' date=' ΑΠ'ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ.

ΕΜΕΙΣ ΤΡΑΓΟΥΔΑΜΕ ΓΙΑ ΝΑ ΣΜΙΞΟΥΜΕ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ"

[/quote']

Κι ο Λεοντής το ξέσκισε στη μελλοποίηση...

(Από την εποχή του "ΠΟΙΗΣΗ: ΟΛΑ ΤΑ ΣΦΑΖΩ, ΟΛΑ ΤΑ ΜΑΧΑΙΡΩΝΩ")

Συγγνώμη για το off-topic, αλλά μου ανάβουν τα λαμπάκια με τα Καπνισμένα Τσουκάλια, τους Σταυρούς του Νότου κι όλες τις (σπουδαιοφανείς) μελλοποιήσεις του Κ*ΛΟΥ. (Μικρούτσικε, εσύ θα μας θάψεις όλους).
Δε χρειάζεται να ζητάς συγγνώμη, οι πιο πολλοί είναι ήδη έτοιμοι να συμφωνήσουν μαζί σου.
 
ΣΩΣΤΟΣ ο Jonn :!:

YΓ. Το "υπηρέτησα" καθ' όλη την διάρκεια της δεκαετίας του 80 ως μέλος γνωστού για την εποχή "έντεχνου" σχήματος, με πάνω από 200 συναυλίες και ευτυχώς γρήγορα κατάλαβα ότι (παραφράζοντας τον SF) αν συνέχιζα θα έκανα μια τεράστια npap..αριά

(Η εφηβική εσωτερική ανάγκη για "επανάσταση", μετουσιώνεται σε μετεφηβική

αναζήτηση για "εξαργύρωσή" της σε "εμπράγματη ποιότητα" μέχρι την στιγμή που ο φέρων ανακαλύψει ότι τόσο καιρό 3 πουλάκια κάθονταν και πλέκανε "ΜΙΖΕΡΙΑ" στην φωλιά που ο ίδιος τους έχτιζε...)

 
Φίλε Wow!, δεν σε γνωρίζω και ως εκ τούτου δεν έχω κάτι προσωπικό με σένα και εσύ με μένα, διαφωνούμε ωστόσο και κατηγορείς την άποψή μας ως απόλυτη, επομένως θα σου απαντήσω επί του πρακτέου και των όσων λες:

1.

Είναι τόσο σημαντική η ανάγκη να συντηρηθεί η ιδέα ότι είμαστε "λαϊκοί" ώστε απορρίπτουμε οτιδήποτε προσπαθεί να κρατήσει τις αποστάσεις του;
Είμαστε αναγκασμένοι να απορρίπτουμε ότι κρύβεται θρασύδειλα πίσω από το δάχτυλό του για να μπορέσει να κρατήσει αποστάσεις. Είπα και πριν ότι αν δημιουργείς αυθεντικά και ουσιαστικά όλοι θα το αναγνωρίσουν και δεν χρειάζεται να κρυφτείς πίσω από την ταμπέλα "έντεχνο" για να μην σε βάλουν στο ίδιο καζάνι με το σκυλά! Βγες και πες πως γράφεις λαικά τραγούδια κι αν δεν είναι σκυλάδικα θα σε διαχωρίσουν χωρίς να εφευρεθεί νέος μουσικός όρος για σένα.

2.

Το συγκεκριμένο ιδίωμα είναι τέσσερα εκ/ρια φορές ποιο υπαρκτό (in real terms) από το ελληνικό ροκ ας πούμε (για το οποίο δεν έχω ακούσει ποτέ τόσο οξεία κριτική), ή από την ελληνική τζαζ, ή από διάφορες ηλιθιότητες όπως το "ελληνικό χιπ-χοπ" ή το "ελληνικό ραπ" για όσους πίνουν Milko.
Δεν έχεις ακούσει κριτική για το ελληνικό ροκ και το hip-hop ;;; Περίεργο μου φαίνεται, ειδικά το hip-hop έχει τσακωμούς και έριδες και διαφωνίες και κριτική εντονότατη ακόμα και από τους ίδιους τους κοινωνούς του ως τέχνης. Ξέρεις όμως τι δείχνει αυτό ; Ότι είναι ζωντανός οργανισμός, αναδιοργανώνεται και εξελίσσεται, υπάρχουν παιδιά που γράφουν ρίμες και φτιάχνουν λούπες διαρκώς στα σπίτια τους, σε μικρά προβάδικα, υπάρχουν άνθρωποι που εκφράζονται καθημερινά μέσα από το ελληνικό hip-hop, όπως υπάρχουν και άνθρωποι που στις Τρύπες βρήκαν τή νέα πνοή στη βαλτωμένη ελληνική δισκογραφία στα 80s και άρπαξαν μια κιθάρα κι άρχισαν να παίζουν. Το "έντεχνο" τι είναι ;;; Μουσική από και προς στείρους εγκεφάλους...γιατί δεν έχω δει και πολλούς να κλείνονται σ'ένα υπόγειο και να τζαμάρουν Μάλαμα...Το κοινό του "έντεχνου" το έχεις δει καλά ;;; Προοδευτική δήθεν μια χαρά κατεστημένο όμως, φοιτητιώσα νεολαία, χωρίς δική της αισθητική και προσωπικότητα...τι συναυλία του Μάλαμα, τι σε trendy bar του Κολωνακίου το ίδιο τους κάνει!

3.

Μπροστά στην νεο-ελληνική απάθεια του ιδρωμένου και καυλωμένου κορμιού, μπορεί να βρεθούν οι άνθρωποι να ακούν "έντεχνο" σε μία προσπάθεια να ακούσουν κάτι που πραγματικά να τους αφορά.
Εγώ προτιμάω 1.000 φορές τον συνειδητοποιημένο σκύλο που γουστάρει "βγάλε το μαύρο σου το string.." γιατί αυτό βιώνει με την γκόμενά του, παρά το αρτηριοσκληρωτικό, ανέραστο έντεχνο στιχάκι για αγάπες και λουλούδια τύπου "στο τσιγάρο που κρατώ, στον ένα μου θεό...", αλλά ο καλλιτέχνης όπου πιπινάκι άνω των 18 (όχι τίποτα άλλο, αλλά μην μας πάνε και μέσα...) "να του ρίξουμε και κανα π@@τσο!"

4.

Οι συναυλίες των πρώτων (τουλάχιστον) "έντεχνων" γινόντουσαν πάντοτε σε συνθήκες όπου πρόδιδαν μεγαλύτερο σεβασμό για τον στίχο και την μουσική, αλλά ο Ζαμπέτας και οι εν' λόγω κύριοι ανοίγαν την πόρτα στον Σταυρίδη για να γυρίσει την τελευταία κωμωδία του σπάζωντας και μερικά πιατάκια για τουριστικούς λόγους.
Όπως είδες διαχώρισα σαφώς το πολιτικό, έντεχνο τραγούδι της δεκαετίας του 70 από το σημερινό χάλι. Δεν μπορώ να συγκρίνω τον Ξυλούρη και τον Γιάννη Μαρκόπουλο με τον Λειβαδά και την Τσαλιγοπούλου! Και μαζί σου για τον Ζαμπέτα και τους λοιπούς...ήταν οι "σκυλάδες" της εποχής τους...αλλά ήτανε αυθεντικοί σε αυτό που έκαναν όπως αρκετοί τότε. Σήμερα ενώ οι "σκύλοι" δεν άλλαξαν, οι "έντεχνοι" έγιναν σαν κι αυτούς με το φερετζέ του πούστη φορεμένο μπας και δεν τους αναγνωρίσουμε. Δηλαδή να φθάσουμε να γράψει ο Μπουγάς στην Αλεξίου τραγούδια...ο Θεοφάνους μας έφθασε ;;;

 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
Και το ρεμπέτικο μία παπαριά είναι για εμένα' date=' της οποίας οι επίγονοι μας σπάνε τα ούμπαλα μέχρι σήμερα, αφού ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ μας τα σπάσανε στη δεκαετία του 80, αλλά δεν έχω ακούσει κανέναν να το λέει ξεκάθαρα (όπως μόλις το είπα εγώ), διότι το ρεμπέτικο έχει την επίφαση του "λαϊκού". Εκεί να δεις θεματολογία στους στίχους, τόσο ασύληπτα ηλίθια και ανόητη που κάνει το έντεχνο να μοιάζει με ακαδημία καλών τεχνών.[/quote']

Εδώ κι αν συμφωνώ...για τα νάυλον ντέφια και τα ψόφια κέφια και τα "καβουράκια" όπως πολύ παραστατικά είχαν πει οι Σπυριδούλα...

τουλάχιστον οι mods είχαν και vespa με πολλούς καθρέφτες για να βλέπουν ...πίσω.

Και να συμπληρώσω για να μην παρεξηγηθώ, ότι με το προηγούμενό μου post δεν ακυρώνω τις καλές προθέσεις κάποιων (άσχετα με το παραγόμενο αποτέλεσμα) ούτε και κάποια πραγματικά όμορφα και κλασσικά (με το βάρος της συγκυρίας του χρόνου που γράφτηκαν) τραγούδια...
 
Καλά, βασικά γιατί πρέπει ντε και καλά να είμαστε (οι περισσότεροι) τόσο απόλυτοι; Υπάρχουν ωραία κομάτια έντεχνα, λαϊκά, pop, rock και σε χίλια δυο άλλα είδη. Γιατί τώρα να σκοτωνόμαστε; Κι εγώ δεν αντέχω την Τσαλιγοπούλου που είναι και καλά έντεχνη, και συγνώμη κιόλας αλλά προτιμάω να ακούσω Πέγκυ Ζήνα από Πασχαλίδη. Ε ΚΑΙ; Προτιμάω όμως τον Περίδη και τον Αλκίνοο από την Αποστολία Ζώη. Και από την άλλη μου τρελαίνομαι για (ΑΚΡΙΒΩΣ το αντίστοιχου του έντεχνου) Tori Amos, αλλά δεν ΑΝΤΕΧΩ τη Bjork και τον Nick Cave. Μου αρέσουν πάρα πολύ οι Black Eyed Peas αλλά δεν αντέχω τα περισότερα κομάτια αυτού του είδους. Δηλαδή τέλος πάντων εννοώ γιατί πρέπει να κολάμε στις σκηνές; Υπάρχουν καλοί και κακοί μουσικοί (ή έστω μουσική που μας αρέσει και μουσική που δε μας αρέσει). Γιατί να γενικεύουμε και να είμαστε ρατσιστές;

Δεύτερον και τελευταίο. ΗΜΑΡΤΟΝ με το marketing. Δεν αντέχω να την ακούω αυτή την καραμέλα. Δηλαδή λέμε όχι στην pop γιατί είναι προϊόν marketing, όχι στα μπουζούκια για τον ίδιο λόγο, όχι στο έντεχνο, όχι στη dance, ε τέλος πάντων ΤΙ ΣΚΑΤΑ ΝΑ ΑΚΟΥΣΟΥΜΕ ΔΗΛΑΔΗ;;;;;;; Προφανώς υπάρχει marketing ΠΑΝΤΟΥ. ΗΜΑΡΤΟΝ. Γιατί να μας επηρεάζει δηλαδή αυτό; Επειδή πέφτουν λεφτά για διαφήμηση ενός cd αυτό αυτομάτως κάνει το cd μάπα;; Είπαμε να μην είμαστε τα πρόβατα του marketing που λένε ΝΑΙ σε ό,τι τους πασάρουν, αλλά αν λεμε ΟΧΙ σε όλα απλά και μόνο επειδή μας τα πασάρουν, το ίδιο εξαρτημένοι από το promotion είμαστε, απλά από την αντίθετη πλευρά. Είναι σαν να είσαι ρατσιστής και να λες ότι όλοι οι μαύροι είναι καθάρματα, ή να είσαι ρατσιστής και να λες ότι όλοι οι μαύροι είναι άγγελοι. Και στις δύο περιπτώσεις εξίσου ρατσιστής είσαι.

Α, και κάτι τελευταίο. Επειδή βλέπω ΑΠΕΙΡΟ κόσμο να λέει "να πεθάνουνε" κλπ κλπ. Καλά κάνει και υπάρχει και η Βανδή και η Βίσση και ο Λεμπέσης, κι ας μην αντέχω να τους ακούω. Γιατί δηλαδή επειδή εμείς ακούμε rock να μην αφήνουμε τους υπόλοιπους να ακούνε ό,τι θέλουν; Καλά κάνουν και υπάρχουν, ο καθένας έχει επιλογή για το τι θα ακούσει και τι όχι.

 
Καλά' date=' βασικά γιατί πρέπει ντε και καλά να είμαστε (οι περισσότεροι) τόσο απόλυτοι; Υπάρχουν ωραία κομάτια έντεχνα, λαϊκά, pop, rock και σε χίλια δυο άλλα είδη.
Δηλαδή τέλος πάντων εννοώ γιατί πρέπει να κολάμε στις σκηνές; Υπάρχουν καλοί και κακοί μουσικοί (ή έστω μουσική που μας αρέσει και μουσική που δε μας αρέσει). Γιατί να γενικεύουμε και να είμαστε ρατσιστές;

[/quote']

To λαικό, το pop, το rock, το hip-hop, το r'n'b όσα αναφέρεις είναι μουσικά είδη ή σκηνές με προσωπικότητα δική τους και αυθύπαρκτα. Φυσικά υπάρχει και εκεί και παντού το marketing, αλλά τουλάχιστον σαν μουσικά είδη όλα αυτά έχουν κοινούς τόπους μεταξύ των καλλιτεχνών που εκπροσωπούν το κάθε ένα.

Το "έντεχνο" αδερφέ είναι άλλο story...Είναι πλέον σήμερα το μπάσταρδο παιδί όλων και τελικά του τίποτα...Τα χωράει όλα σαν επιρροές και τα απορρίπτει όλα ως μη ποιοτικά για τα standard του! Δεν βρίσκεις ότι αυτό το πράγμα στερείται λογικής και αισθητικής ;;; Εξ' ου το μένος πολλών για το "έντεχνο"...
 
Όχι σχόλια επί προσωπικού, είπαμε !!!

 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
Και το ρεμπέτικο μία παπαριά είναι για εμένα, της οποίας οι επίγονοι μας σπάνε τα ούμπαλα μέχρι σήμερα
Το αυθεντικο ρεμπετικο (μεχρι το 50) & οι ΑΥΘΕΝΤΙΚΟΙ δημιουργοι & εκτελεστες του ΔΕΝ ειναι παπαρια (ειναι ομως ενα ΜΟΥΣΕΙΑΚΟ ειδος το οποιο εχει απλα μουσικολογικο & πολιτιστικο ενδιαφερον & καμμια σχεση πλεον με την ελληνικη πραγματικοτητα.

Οσοι ομως ΠΑΙΖΟΥΝ ρεμπετικο στην εποχη μας και το κανουν αυτο υποστηριζοντας οτι ειναι "ρεμπετες" ΕΙΝΑΙ παπαρες! :lol: (και βεβαια ΒΛΑΣΦΗΜΟΙ :twisted: )

 
Όχι σχόλια επί προσωπικού είπαμε...

 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
Ο Wow! συμφωνεί με τον john, αλλά έκρινε σκόπιμο να απαντήσει σε εκείνη την τελευταία παράγραφο, όχι για να μαλώσει με τον john αλλά για να διατυπώσει τις θέσεις του. Επίσης, μνημόνευσε τον john και τον superfunk, όχι απαξιωτικά αλλά επειδή ήταν οι δύο που διατύπωσαν αυτή την άποψη.

Υποπτεύεται βάσιμα ότι ορθότατα κατάλαβε το περιεχόμενο της παραγράφου επί της οποίας απάντησε (άλλωστε όλοι μας απαντούμε σε αυτά που θέλουμε, δεν είμαστε υποχρεωμένοι να απαντούμε στα πάντα), αλλά για την περίπτωση όπου δεν κατάλαβε, απολογείται για το ύφος του.

Αράζει, όπως ακριβώς τον παραίνεσαν.

Υ.Γ. Πλάκα έχει να μιλάς στο τρίτο πρόσωπο. Προτείνω σε όλα τα μέλη να το δοκιμάσουν τουλάχιστον μία φορά, είναι πολύ διασκεδαστικό !

 
Υποπτεύεται βάσιμα ότι ορθότατα κατάλαβε το περιεχόμενο της παραγράφου επί της οποίας απάντησε (άλλωστε όλοι μας απαντούμε σε αυτά που θέλουμε, δεν είμαστε υποχρεωμένοι να απαντούμε στα πάντα), αλλά για την περίπτωση όπου δεν κατάλαβε, απολογείται για το ύφος του.
Δεν το κατάλαβες eye, και δεν απαντάμε επιλεκτικά γιατί τότε γίνεται διάλογος επί των τύπων και όχι επί της ουσίας και ορθώς αντιλαμβάνεσαι ότι το ύφος σου είχε κάτι το λιγότερο παρεξηγήσιμο...Δεκτή η ανάκληση των όσων περιλαμβάνονται στο επίμαχο post.

Επίσης, μνημόνευσε τον john και τον superfunk, όχι απαξιωτικά αλλά επειδή ήταν οι δύο που διατύπωσαν αυτή την άποψη.
Δυστυχώς όμως οι απαξιωτικοί χαρακτηρισμοί ακολουθούσαν ένα πρόλογο που με σαφήνεια έλεγε ότι αναφέρεσε σε εμάς.

Αράζει, όπως ακριβώς τον παραίνεσαν.
Κι εγώ αράζω και δεν έχω διάθεση για διαμάχες και κοκορομαχίες σε fora. Προτείνω δε να εξαφανίσουμε και οι δύο από το thread όλα τα επίμαχα που αναφέρει ο ένας για τον άλλο, διότι και off-topic είναι και δυσφημούν το noiz. Εγώ μάλιστα θα το πράξω άμεσα και ελπίζω να με ακολουθήσεις...

 
Υ.Γ. Πλάκα έχει να μιλάς στο τρίτο πρόσωπο. Προτείνω σε όλα τα μέλη να το δοκιμάσουν τουλάχιστον μία φορά' date=' είναι πολύ διασκεδαστικό ![/quote']
O blue θα τσουτσεκιάσει λίγο στο all times classic θέμα "έντεχνο vs Milko" σε κάποια επί μέρους θέματα τα οποία ίσως να μην έχουν τόσο μεγάλη σημασία.

1)Δεν μπορούμε να χαρακτηρίζουμε μια μουσική από το κοινό της.Αν ήταν έτσι, τότε η πιο ποιοτική μουσική είναι αυτή που ακούν οι yuppies στο τζιπ τους στη Σκουφά,γιατί αυτοί είναι οι επιτυχημένοι.

2)Δεν μπορούμε να μειώνουμε έναν καλλιτέχνη επειδή είναι κορυφαίοι οι μουσικοί του.Είναι νομίζω προφανείς οι λόγοι και δεν χρειάζεται ανάλυση.Προσοχή:ο blue δε μιλάει για μαγαζία και Κουβατσέα,μιλάει για συγκροτήματα που έχουν επιλέξει να συμμετέχουν στη σύνθεση των τραγουδιών ενός καλλιτέχνη

3)Αφού είμαστε μουσικοί να μιλάμε για τη μουσική και όχι για το lifestyle.Και ο ίδιος ο blue έχει καταφύγει στην εύρεση επιχειρημάτων με αυτό το τέχνασμα,αλλά η πραγματικότητα είναι οτι από όλες τις κοινωνικές ομάδες θα βρούμε οτι η πλειοψηφία κάπου ρετάρει,οπότε το επιχείρημα ακυρώνεται.

4)Σε ένα μουσικό ιδίωμα δεν είμαστε αναγκασμένοι να δικαιολογήσουμε τον κάθε καλλιτέχνη ξεχωριστά για την ποιότητα,το Image,την αισθητική του μόνο και μόνο επειδή η δισκογρφική του τον έχει με τη βία τοποθετήσει στο συγκεκριμένο ιδίωμα.

Ο blue αντιπαθεί τον Κότσιρα,απορεί για την παρουσία του Λειβαδά σε αυτό που λέγεται ελληνική μουσική,σιχαίνεται τη μουσταρδοποίηση τύπου Θεοφάνους-Αλεξίου,βγάζει σπυριά στη θέα ή το άκουσμα της Ευσταθίας ενώ στέκεται με σεβασμό μπροστά στο έργο των Μάλαμα,Παπακωνσταντίνου,Αγγελάκα,Τσανακλίδου και άλλων που του διαφεύγουν τώρα

5)Ειδικά το θέμα του κλαψουρίσματος είναι κατά τη γνώμη του blue μια χιλιομασημένη τσίχλα που χρησιμοποιείται πάλι ως τέχνασμα από όσους καλούνται να χαρακτηρίσουν μια σοβαρή πρόταση που δεν τους αρέσει.Και ο blue εννοεί γενικά πρόταση ,ΔΕΝ χρησιμοποιεί τον όρο σοβαρή μουσική.

http://www.noiz.gr/postx4071-0-10.html&sid=a7ee4df48fc8dcb54b1e5a1078cf78dd

ΥΓ έχει ΟΝΤΩΣ πάρα πολύ πλάκα,τόσο που ανησυχώ μήπως μου κολλήσει και το κάνω μόνιμα.
 
O npap ρωτάει αν το μέρος που θα αράξετε έχει θέα στο "πέλαγος της ευθιξείας" και φτιάχνουν καλό φραπέ (ντεκαφεινέ ειν δυνατόν) ώστε να του κρατήσετε μια θέση.... :)

 

Απαντήσεις

Trending...

Νέα θέματα

Back
Top