Προγραμματιστής, αλλά κυρίως babysitter για βλαμμένα στελέχη υπουργείων και τραπεζών (
δε στα λέει αυτά κανείς στη σχολή γαμώτο ... ) ... Καλα λεφτά, πολύ καλά, αλλά ... ψυχασθένεια μάγκες !
Τώρα στα 33, θυμάμαι όταν ήμουν στα μισά χρόνια που έλεγα "
όταν μεγαλώσω, θα γίνω γιάπης το πρωί και rocker το βράδυ !", λιώνοντας το βυνίλιο του Passion and Warfare .
... λίγο καιρό μετά, μπήκα μαλλιάς με κολλητό μαύρο τζήν στο Νάκα με το Μπαλταζάνη, για να βγώ λίγους μηνες μετά με φορμίτσα adidas, κουρεμένο μηχανή μαλλάκι, ακούγωντας jamiroquai
Την επόμενη 10-ετία μάλλον ξέχασα την κιθάρα μου, αλλά δε σταμάτησα ποτέ να ακούω .. τα πάντα. Μέχρι πριν 2 χρόνια που κάτι εξεράγη μέσα μου βλέποντας κάτι πιτσιρίκια στο "Αν" να τα σπάνε.
Απο τότε η μια Fender έγινε 7 ηλεκτρικές, ο Hughes & Ketner 40W έγινε full rack, και η μοναξιά του "παίζω με το CD" έγινε 2.5 μπάντες, αρκετά live για νιούπηδες, ξαναγράφτηκα στο Νακα με το Μπαρμπέρη πλέον, 3 η 4 πρόβες τη 'βδομάδα, και σε λίγο καιρό έρχεται κι ένα ντεμάκι που αν και ... Πυξ-Λαξ-ίζει ... δεν είναι Πυξ Λαξ, και πιστεύω ότι αξίζει τον κόπο.
Τον τελευταίο χρόνο, νομίζω ότι αναπληρώνω την ανάγκη μου για έκφραση μέσω .. κώδικα ... με πραγματική έκφραση μέσω ιδρωμένων live, εκεί που έχεις κλείσει πλέον μάτια κι απλώς ακούς τι παίζουν τα χέρια σου απο μόνα τους.
Το γιάπης το πρωί, ρόκερ το βράδυ έχει τα καλά του. Τα λεφτά κανείς ποτέ δε μίσησε πραγματικά. Αλλά το σχέδιο είναι ένα μαγαζάκι με αυστηρά physical, non-digital presence, όπου θα μπορείτε να βρείτε κιθάρες που δεν κυκλοφορούν πιά, με μια τάση - απ'ότι βλέπω - σε signature models & superstrats, κάποια επένδυση σε ένα προβάδικο, κάποιο website σχετικό (
services για μπάντες και studios ) ή ότι άλλο μουσικό paraphernalio μπορέσω να φτιάξω ;D
Και η ατάκα του μήνα ... "
Φίλε Κώστα, αν κάποτε βρεθεί κάποιος να με πληρώσει για να κλειστώ σε ένα studio και να ηχογραφήσω αυτά τα τραγούδια, την τρίτη μέρα, στις 12 το μεσημέρι, θα τ* βγάλω έξω και θα τ*ν π**ξω καταμεσίς του studio"
Ευχαριστώ ... για την υπομονή σας
