The truth Why Modern Music Is Awful - 2018

Πνοή και Νύξη είπε:
Φυσικά you can teach. Εδώ η μάνα μου έχει facebook και ο πατέρας μου έκοψε το κάπνισμα στα 81 του.

Κι εγώ με τον Joe είμαι. (και τον Bonamassa γιατί όχι). Αλλά θεωρώ ότι στην εποχή μας το κριτήριο της αισθητικής είναι πιο ανεπτυγμένο σε αυτούς που ασχολούνται.

Εδώ υπάρχει studio που κάνει live mix και direct ηχογράφηση/χάραξη σε βινύλιο, κασέτα,  ταινία. Εν έτει 2018. Στο Κιλκίς. Τι mojo και δε συμμαζεύεται; Εγώ ξέρω πάμπολλες μπάντες που ηχογραφούν live όλοι μαζί. Ωραίες μουσικές και ωραία παιγμένα πράματα. Κι έχει για όλα τα γούστα ε; Και jazz και swing και μέτσολ και απ' όλα. Παλιά μόνο ροκ παλιογκιρίσιο πετύχαινες. Το βίντεο ούτως ή άλλως μιλάει για μια μουσική που δεν μας αφορά. Με τον ίδιο τρόπο που δεν με αφορούν τα ριάλιτι, το λάιφστάιλ και το λακρός.
Ειδες για να ΠΑΙΡΝΕΙΣ το ΦΑΡΜΑΚΟ σου?  (εγω παιρνω 3 την ημερα και η παλιογκρινιαρογεριαση μου εχει πεσει κατα 50% σε ενα ετος)

ΜΙΑ ΧΑΡΑ τα λες... ;D

Εδώ υπάρχει studio που κάνει live mix και direct ηχογράφηση/χάραξη σε βινύλιο, κασέτα,  ταινία. Εν έτει 2018. Στο Κιλκίς.
Τωρα και στο Detroit



;D

 
Μοιραία κάθε συζήτηση συγκριτική του παρελθόντος με το παρόν αφορώσα την τέχνη....μεταπηδά και στη σύγκριση της τεχνολογίας. 

Για εμένα η εξέλιξη της τεχνολογίας εν μέρει (20%) μας διευκόλυνε και εν μέρει (80%) μας έκανε πιο ...ηλίθιους.

Όταν πλέον ο καθένας έχει το “undo" στο daw του ,ή στο photoshop του….ή στο sony Vegas, μπορεί να παραστάνει τον μουσικό ή τον φωτογράφο ή τον σκηνοθέτη.....χωρίς «κόστος» (Κυριολεκτικά)

Διότι αν δεν τρέμει και λίγο το φυλλοκάρδι σου όταν πατάς το “rec” γιατί η ταινία ή το film ΚΟΣΤΙΖΟΥΝ, δεν έμαθες να παίζεις με χρόνους γιατί υπάρχει το quantize , ή ποιος το μαμει το γυμναστήριο...υπάρχει και το photoshop, ο κάθε πικραμένος έγινε καλλιτέχνης.

Πρόσφατα έβλεπα ένα επεισόδιο του “May Day" ( air disasters) όπου ερευνητές- εμπειρογνώμονες και ξέρω εγώ έσπαγαν το κεφάλι τους για το πως έπεσε ένα αεροσκάφος με έναν έμπειρο πιλότο, με 10.000 ώρες πτήσεις.

Τελικά , για να μην τα πολυλογώ, ο "έμπειρος" αυτός πιλότος είχε πτήσεις και εκπαίδευση 10,000 ώρες στον αυτόματο πιλότο [όπου η συγκεκριμένη εταιρία –Ιαπωνική αν θυμάμαι καλά- ενθάρρυνε τους πιλότους τους να πετάν (no matter what)] και ελάχιστες (εκπαιδευτικές) και καθόλου κανονικές ώρες πτήσεις χειρονακτικά.

Όταν μια φορά λοιπόν χρειάστηκε να πάρει manually το αεροπλάνο...το έριξε.

Αυτό θα γίνει σε λίγο και με τα αμάξια που στρίβουν, φρενάρουν , παρκάρουν...... μόνα τους.

Αυτό συμβαίνει και στις τέχνες (με την εξέλιξη της τεχνολογίας)

Ότι και σήμερα βγαίνουν καλά πράγματα…..προφανώς , αλλά όπως ειπώθηκε, τρέχα βρέστα....μεσα στον πακτωλό από τις μπούρδες 

 
dimsonic είπε:
ωραια τα λες παρε και τωρα ενα χαπακι..
Πήρα brexin σε σκόνη, γιατι τσακισα το πόδι στο τρέξιμο (εγώ φταίω που δεν κάμω photoshop σε εμένα :P)

 
dimsonic είπε:
γόνατο;
πελματιαία απονευρωσίτιδα (πιθανολογώ)
 
LK είπε:
Διότι αν δεν τρέμει και λίγο το φυλλοκάρδι σου όταν πατάς το “rec” γιατί η ταινία ή το film ΚΟΣΤΙΖΟΥΝ, δεν έμαθες να παίζεις με χρόνους γιατί υπάρχει το quantize , ή ποιος το μαμει το γυμναστήριο...υπάρχει και το photoshop, ο κάθε πικραμένος έγινε καλλιτέχνης.
Αν και ειναι μια αλλη κουβεντα απο μονη της...μου θυμησες κατι που μου ειχε πει ο δασκαλος μου πριν χρονια..

" Καθε drummer μπορει να ηχογραφησει..μου ειχε πει...αλλα ο πραγματιικα καλος drummer..ηχογραφει one take.

Aκομα και σημερα ειμαι φανατικος αυτου του δογματος.

Στο καναλι μου..ακομα κ αυτα που εχω ηχογραφησει σε studio ειναι ηχογραφημενα με αυτο το τροπο .κι ας εχουν μικρολαθακια.

ο Manu ,..,το ελεγε...Human feel.

σορρυ για το off topic..

Και εγω δεν θεωρω οτι πεθανε η μουσικη.

Μια χαρα ζει κ βασιλευει.

και το ωραιοτερο ειναι οτι δεν χρειαζεται να αγοραζεις περιοδικα , να παιρνεις σβαρνα τα δισκαδικα ΄ή  να παρακολουθεις εκπομπες για να ενημερωθεις.

Μπορεις να το κανεις απο τον καναπε σου.

 
vagelism είπε:
..

..και στα 43 μου πλεον δεν δεχομαι ο καθε Ζηλος και ο καθε Πετριδης να μου λεει τι ειναι καλη κ τι κακη μουσικη.
το δεύτερο βιντεάκι είχε μεγάλο δίκιο

που λέει τι μουσική άκουγες όταν ήσουν14 εκείνη μετράει...

Στα 43 σου σίγουρα δεν θες τον Πετρίδη,

όταν ξεκίνησε ήμουν άντε 16

κανονικά θα έπρεπε να μου αρέσει ακόμα, αλλά....βλέπεις ενηλικιώθηκα

κατά τα άλλα 43 είπες?

τα λέμε σε 20 χρόνια (αν υπάρχω)  ;D

 
LK είπε:
πελματιαία απονευρωσίτιδα (πιθανολογώ)
Δικηγόρος, ηχολήπτης, φωτογράφος, μουσικός, αλλά .... και γιατρός ρε θηρίο?

 
Δυστυχως ειναι ολα μαζι μαζεμενα. Ειναι πολλά, που δεν αναλυονται ευκολα.

Τι να πρωτοζυγίζει κανείς;

1. Το ότι πλεον ολη η διαδικασια (οπως λεγεται στο νετ) της ηχογραφησης εχει γινει οπτικη απο ό,τι ακουστική; Πχ τωρα "βλεπουμε στην οθονη για να βαλουμε eq, και λιγοτερο ακουμε"

2. Ειμαστε στην εποχή του γρήγορου, ευκολου, αμεσου, χωρις κοπο...Οπως το junk food. Υπαρχει πληθωρα μουσικής. Ισως και περισσοτερης απο ο,τι θα "επρεπε" που φτανει στα αυτια μας...

3. Plugins, presets, VSTs... Η φωτια και ο ιδρωτας ειναι αυτο που κανει το σιδερο - ατσαλι, τον αθλητη - πρωταθλητη, οι δυσκολιες στη δουλεια - που σε κανουν να την μαθεις απο την καλη αλλα και απο την αναποδη και να γινεις "εξπερ"

4. Η ακρόαση της μουσικής ειναι αναγκη. Αυτο λεω εγω. Εξυπηρετει ενα σκοπο η μουσική. Και οπως το φαγητο ειναι η αναγκη για επιβιωση, ετσι και η καλή μουσικη, για τα αυτια, το μυαλο, την ψυχη, τα συναισθηματα. Πόσο μπορει να αντεξει ενας ανθρωπος τρωγοντας junk food; Ποσο καλο θα κανει σε καποιον να ακουει συνεχεια junk music...;

5.Από την αλλη ειναι επιλογη. Μας αρεσει το junk food, και ας ξερουμε οτι δεν μας δινει τιποτα, απο αμεση ικανοποιηση του ουρανισκου. Μας αρεσει να ακουμε στα mainstream ελληνικα ραδιοφωνα junk music, γιατι εξυπηρετει την συγκεκριμενη στιγμη. Οχι την βαθεια ενσυναισθητη ικανοποιηση...

6. Οπως και οι μεγαλοι "ερωτες". Γυρναω διπλα μου και δεν βλεπω ερωτευμενους...Με την εννοια που ξερω εγω... Δεν ειχαμε κινητα, facebook, instagram, ειχαμε ομως τηλεκαρτα (δεν ειμαι τοσο μεγαλος οσο φαινεται απο αυτα που γραφω.  :P ) Δεν ηξερα πού ηταν η κοπελα μου, τοτε, τι εκανε, με ποιους κτλ. Ετσι φουντωνε ολο αυτο. Οπως το σιδερο που γινεται ατσαλι...

7. Το χειροτερο ομως ειναι οτι, καλή μουσικη την βρισκεις σημερα περισσοτερο σε "ανεξαρτητους καλλιτεχνες" που ακομα κανουν αυτο που αγαπανε, το κανουν οπως αυτοι θελουν, και για τους λογους που θελουν. Δυστυχως την mainstream μουσικη, δεν την κινουν αυτοι οι "ανεξερτητοι μουσικοι" αλλα επαγγελματιες, διαβασμενοι, σπουδαγμενοι.....ναι, θα το πω, και ας "προσβαλλω" καποιους:

Μεγαλοι σε ηλικια επαγγελματιες, που ζησανε ολες τις παραπανω δυσκολιες, οταν ηταν αυτοι στα πρωτα βηματα...Και πλεον, καπου στην πορεια χασανε τη μαγεια...και η μουσικη ειναι πλεον μονο ενα προΪον...

8. Η κριση, θελει προΪοντα. Αμεσα, ευκολα, "πιασαρικα", να πουλανε. Να φερνουν τον κοσμο στις πιστες, να ανοιγουν ουισκια, να φευγουν γαρυφαλλα...οσων αφορα στην εγχωρια μουσική mainstream, και οταν λεω mainstream εννοω αυτη που Προβαλλεται...Απροκαλυπτα, συνεχεια, και μονο αυτη....

ΥΓ. (Για να μην παρεξηγηθω, προσωπικα δεν αναφερομαι σε κανενα. Ειναι γενικοτερα αυτη η αισθηση που εχω. Οποιος θελει την ενστερνιζεται, καποιος αλλος, οχι...)

 
(Η κριση, θελει προΪοντα)

Ενώ πριν την κρίση ακούγαμε όλοι Μπετόβεν το πρωί,Miles Davies τα μεσημέρια και το βράδυ ξεφαντωναμε με αυθεντικά flamenco & fados :)

Καταραμένα διεΦθηντηρια μας πήρατε τα σπίτια και τις παραλίες τώρα μας στερείτε και την πΓοιοτητα από τη μουσική :)

 
Μόλις είδα το βίντεο και πρέπει να πω ότι συμφωνώ με σούπερφανκ ως προς το λανθασμένο τίτλο. Η παραγόμενη popular μουσική είναι το θέμα και όχι η σύγχρονη μουσική γενκά.

Κατεμέ δεν είναι κανένα μεγάλο μυστήριο ούτε χρειάζεται επιστημονικές αναλύσεις ο λόγος για τον οποίο η ποιότητα της ποπ (πάντα με την έννοια της δημοφιλούς και όχι του μουσικού είδους) μουσικής είναι σε σταθερή πτώση. Ευκολία-χρόνος-κέρδος. Και το μοτίβο δεν ισχύει μόνο για τη μουσική φυσικά αλλά και για το σινεμά, το θέατρο, τη λογοτεχνία και γενικώς όλες τις μορφές τέχνης που αποκτούν pop(ular) χαρακτηριστικά. Το όλο θέμα της ταχύτητας παραγωγής και της ευκολίας δεν αφορά μόνο την τέχνη αλλά δεν το πάω αλλού γιατί ανοίγει πολύ η κουβέντα.

Ποιος ο λόγος λοιπόν να κοπανάς το κεφάλι σου στον τοίχο για έμπνευση όταν ξέρεις ότι ο πολύς κόσμος θα τσιμπήσει με την κονσέρβα αρκεί να έχει κάποια συγκεκριμένα χαρακτηριστικά και κυρίως να είναι εύπεπτη; Αυτό φυσικά αν σε ενδιαφέρει περισσότερο το κέρδος. Αν όχι τότε κάτσε και βγάζε αριστουργήματα που θα έχουν 400 views ενώ το gangnam style έχει μερικά δις.

Ό,τι είναι "δύσκολο" και προϋποθέτει χρόνο και ενασχόληση, σπανιότατα μπορεί πια να γίνει δημοφιλές. Ζούμε σε εποχή που πρέπει να πιάσεις το κοινό απ' τα μαλλιά στα πρώτα 5 δευτερόλεπτα. Είτε είσαι διαφημιστής, είτε μουσικός, είτε συγγραφέας. Ο ανταγωνισμός είναι τεράστιος, τα εναλλακτικά ερεθίσματα παντού και αν ζητάς προσήλωση έχεις αυτόματα χάσει την πλειοψηφία που ήδη έχει πάει στο επόμενο κλικ.

Όλα αυτά βέβαια αφορούν την αμιγώς εμπορική πλευρά των πραγμάτων. Γιατί η παραγόμενη "καλή" μουσική όπως αναφέρεται και παραπάνω, είναι άφθονη και το μόνο που χρειάζεται είναι όρεξη και υπομονη για ψάξιμο απλά γιατί πια υπάρχει και άφθονο σκουπιδαριό. Εγώ που την ψάχνω πολύ την υπόθεση και για "ακαδημαϊκούς" λόγους, όπως έχω ξαναγράψει, γίνομαι ακροατής (έστω μερικών δευτερολέπτων) τεράστιας ποσότητας ανοϊσιών, Αλλά με ενδιαφέρει γενικότερα το φαινόμενο και από κοινονιολογικής άποψης. Αμτιλαμβάνομαι βέβαια ότι όποιος δεν έχει την υπομονή να εκτεθεί σε μπόλική βλακεία, δηθενιά, προχειρότητα κλπ. σπάνια θα πέσει πάνω και σε αυτά που πραγματικά αξίζουν.

Κλείνω παροτρύνοντας τους αγαπητούς συναδέλφους να πάνε να ακούσουν τον τελευταίο δίσκο των Carcass που είναι εξαιρετικός.

 
Jazzjoker είπε:
Μόλις είδα το βίντεο και πρέπει να πω ότι συμφωνώ με σούπερφανκ ως προς το λανθασμένο τίτλο. Η παραγόμενη popular μουσική είναι το θέμα και όχι η σύγχρονη μουσική γενκά.

Κατεμέ δεν είναι κανένα μεγάλο μυστήριο ούτε χρειάζεται επιστημονικές αναλύσεις ο λόγος για τον οποίο η ποιότητα της ποπ (πάντα με την έννοια της δημοφιλούς και όχι του μουσικού είδους) μουσικής είναι σε σταθερή πτώση. Ευκολία-χρόνος-κέρδος. Και το μοτίβο δεν ισχύει μόνο για τη μουσική φυσικά αλλά και για το σινεμά, το θέατρο, τη λογοτεχνία και γενικώς όλες τις μορφές τέχνης που αποκτούν pop(ular) χαρακτηριστικά. Το όλο θέμα της ταχύτητας παραγωγής και της ευκολίας δεν αφορά μόνο την τέχνη αλλά δεν το πάω αλλού γιατί ανοίγει πολύ η κουβέντα.

Ποιος ο λόγος λοιπόν να κοπανάς το κεφάλι σου στον τοίχο για έμπνευση όταν ξέρεις ότι ο πολύς κόσμος θα τσιμπήσει με την κονσέρβα αρκεί να έχει κάποια συγκεκριμένα χαρακτηριστικά και κυρίως να είναι εύπεπτη; Αυτό φυσικά αν σε ενδιαφέρει περισσότερο το κέρδος. Αν όχι τότε κάτσε και βγάζε αριστουργήματα που θα έχουν 400 views ενώ το gangnam style έχει μερικά δις.

Ό,τι είναι "δύσκολο" και προϋποθέτει χρόνο και ενασχόληση, σπανιότατα μπορεί πια να γίνει δημοφιλές. Ζούμε σε εποχή που πρέπει να πιάσεις το κοινό απ' τα μαλλιά στα πρώτα 5 δευτερόλεπτα. Είτε είσαι διαφημιστής, είτε μουσικός, είτε συγγραφέας. Ο ανταγωνισμός είναι τεράστιος, τα εναλλακτικά ερεθίσματα παντού και αν ζητάς προσήλωση έχεις αυτόματα χάσει την πλειοψηφία που ήδη έχει πάει στο επόμενο κλικ.

Όλα αυτά βέβαια αφορούν την αμιγώς εμπορική πλευρά των πραγμάτων. Γιατί η παραγόμενη "καλή" μουσική όπως αναφέρεται και παραπάνω, είναι άφθονη και το μόνο που χρειάζεται είναι όρεξη και υπομονη για ψάξιμο απλά γιατί πια υπάρχει και άφθονο σκουπιδαριό. Εγώ που την ψάχνω πολύ την υπόθεση και για "ακαδημαϊκούς" λόγους, όπως έχω ξαναγράψει, γίνομαι ακροατής (έστω μερικών δευτερολέπτων) τεράστιας ποσότητας ανοϊσιών, Αλλά με ενδιαφέρει γενικότερα το φαινόμενο και από κοινονιολογικής άποψης. Αμτιλαμβάνομαι βέβαια ότι όποιος δεν έχει την υπομονή να εκτεθεί σε μπόλική βλακεία, δηθενιά, προχειρότητα κλπ. σπάνια θα πέσει πάνω και σε αυτά που πραγματικά αξίζουν.

Κλείνω παροτρύνοντας τους αγαπητούς συναδέλφους να πάνε να ακούσουν τον τελευταίο δίσκο των Carcass που είναι εξαιρετικός.
Για να παιξω το δικηγορο του διαβολου θα ηθελα να δωσω μια αλλη οπτικη γωνια στο γιατι ο Gangnam πχ εχει 1 δις views,  κ εγω κ εσυ 500..

Δεν νομιζω οτι τιθεται θεμα καλης η κακης μουσικης...φτηνης ποπ και αλλα τετοια, αλλα για μουσικες ειδικου σκοπου.

Τι εννοω.

το Gangnam δεν φιλοδοξει να γινει το ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙ της χωρας του ουτε οι στιχοι του να προβληματισουν το κοινο του Bob Dylan ουτε η μουσικη του να απασχολησει τους μουσικολογους του σημερα.

Eιναι μουσικη για χορο.

Ναι..καποιοι ανθρωποι ..χορευουν..και ακουνε μουσικη για αυτον ακριβως το λογο - Ειτε μας αρεσει ειτε οχι.

Υπο αυτο το πρισμα το gannam μια χαρα μουσικη ειναι.Αν το ακουσεις σε κλαμπ στα σωστα του db θα δεις οτι ο κοσμος χορευει κ περναει καλα με αυτο.

Η μουσικη εχει επιτυχει το σκοπο της. Αυτο δεν ειναι το νοημα?

Εγω πχ..ασχολουμαι με την big Band...ενα στυλ που θεωρειται παρωχυμενο απο το 1970.

Σε καμια περιπτωση δεν προσδοκω οτι θα κανω 1. εκατομμυριο views..οταν παγκοσμιως υπαρχουν 50 ατομα που το ακουνε... ;D ;D

Αυτο σημαινει οτι δεν κανω καλα αυτο που κανω?

Οχι απαραιτητα - απλα το Target group μου ειναι μικροτερο..πολυ μικροτερο.

Αλλα δεν καθομαι να μεμψιμοιρω ολη μερα γιατι ολος ο κοσμος ακουει Gaga και εμενα ...κανεις... :-[

και επισης δεν αναλωνομαι στο να βριζω δεξια κ αριστερα μουσικες τις οποιες εγω για τα δικα μου κριτηρια δεν συμφωνω.

Για μενα απο την στιγμη που μια μουσικη υπηρετει σωστα το σκοπο της {και βρισκει το κοινο της} θεωρω οτι ειναι αυταποδεικτα καλη.

 
vagelism είπε:
Για να παιξω το δικηγορο του διαβολου θα ηθελα να δωσω μια αλλη οπτικη γωνια ...
Καμία αντίρρηση δεν έχω με αυτά που γράφεις περί του gangnam. Επίσης αν απ' το κείμενό μου διαφένεται κάποια πικρία "γιατί αυτοί κι όχι εμείς" είναι καθαρή παρεξήγηση. Προσωπικά δεν έχω καμία φιλοδοξία ούτε πιστεύω ότι αξίζω να με ακούει όλη η υφήλιος όπως και δεν ψέγω κανένα είδος μουσικής είτε είναι καθαρά χορευτική για 17άρηδες σε κλαμπ είτε είναι αυτοσχεδιαστική avant garde ας πούμε.

Όμως το γεγονός ότι μια διασκεδαστική ανοησία (διότι περί αυτού πρόκειται μη γελιόμαστε) όπως το gangnam έχει πάνω από 3 δις views δείχνει κάτι για την εποχή (και ξανά δεν το λέω με πρόσημο, είναι καθαρά παρατήρηση). Δηλαδή όταν την προσοχή μας διεκδικούν για πρώτη φορά στην ιστορία της ανθρωπότητας τόσα πολλά ερεθίσματα, το τι επιλέγει η πλειοψηφία να "επιβραβεύσει" είναι ενδεικτικό. Η προσωπική μου άποψη είναι ότι όταν υπάρχει τέτοια τεράστια δυνατότητα επιλογής, ο άνθρωπος πάει προς το πιο "ευτελές" το πιο ανέξοδο και ανώδυνο.

Αυτή η τάση από μόνη της έχει, για μένα τουλάχιστον, μεγάλη σημειολογική συνάφεια με το πώς αλλάζει η λειτουργία του κόσμου που ζούμε στις αρχές του 21ου αιώνα και τι μπορεί κανείς να περιμένει στο μέλλον.

 
θα απαντήσω με το παρακάτω και θα ήθελα μ αυτό να βάλω ένα τέλος στην συνεισφορά μου στην όμορφη αυτή συζήτηση (ο λόγος παρακάτω στο ποστ)

το παρακάτω βιντεο έχει μόλις 10000 θεάσεις και πισω απ αυτό πρέπει κάποιος να συνυπολογίσει

1. ίσως την καλύτερη σύνθεση του 20ού αιώνα (το surf's up του Brian Wilson) - σύμφωνα με απόψεις πχ Leonard Bernstein

2. τον κόπο και όρεξη ενός σημαντικού μουσικού να ασχοληθεί να μεταγράψει το κομμάτι για 4 κιθάρες

3. τον κόπο να κάτσει να το ηχογραφήσει τόσο άρτια (όσο κάνει σε όλες του τις δουλειές)...



https://www.youtube.com/user/thetonefiend?feature=mhee

λοιπόν...


δεν πα νάχει η κάθε μλκ 10 δις θεάσεις



ειλικρινά


δεν ζω (ούτε έζησα μέχρι τώρα) στον μάταιο τούτο κόσμο για να αναγκάζομαι να συγχρωτίζομαι και να συνευρίσκομαι έστω πνευματικά με κανέναν αν δε το θέλει αυτός, ή να πρέπει και να δίνω εξήγηση γιατί μου αρέσει το ένα και όχι το άλλο.

Και ένα καλό που έχει το ιντερνετ είναι ότι στα τελευταία 15-20 χρόνια μέσα από αυτό βρήκα σε διάφορες γωνιές 5-10 ανθρώπους (πολλούς από τους οποίους τελικά και δια ζώσης) που με συνδέεουν κοινά ενδιαφέροντα.

Αλλά στην τελικά δεν θα είχα πρόβλημα να μείνω και μόνος μου με τον ...πόνο μου.

(μια από τις γωνιές αυτές είναι και το νοιζ - για όσο είναι)

 
Jazzjoker είπε:
Όμως το γεγονός ότι μια διασκεδαστική ανοησία (διότι περί αυτού πρόκειται μη γελιόμαστε) όπως το gangnam έχει πάνω από 3 δις views δείχνει κάτι για την εποχή (και ξανά δεν το λέω με πρόσημο, είναι καθαρά παρατήρηση). Δηλαδή όταν την προσοχή μας διεκδικούν για πρώτη φορά στην ιστορία της ανθρωπότητας τόσα πολλά ερεθίσματα, το τι επιλέγει η πλειοψηφία να "επιβραβεύσει" είναι ενδεικτικό. Η προσωπική μου άποψη είναι ότι όταν υπάρχει τέτοια τεράστια δυνατότητα επιλογής, ο άνθρωπος πάει προς το πιο "ευτελές" το πιο ανέξοδο και ανώδυνο.
Πολυ σωστα βρισκω τα οσα αναφερεις, απλα θα ηθελα να προσθεσω στα δεδομενα της εξισωσης το "σπρωξιμο" απο τα μεσα γενικως συγκεκριμμενων/στοχευμενων "καλλιτεχνων/πονηματων"...μπορει να εχουμε (πλεον) ως κοινωνια ροπη προς την φτηνεια, καποιοι ομως με χαρα βοηθανε...

 
Jazzjoker είπε:
Όμως το γεγονός ότι μια διασκεδαστική ανοησία ..
Mια ανοησια ειναι..εχεις απολυτο δικιο..αλλα οπως λες κ εσυ ειναι μια διασκεδαστικη ανοησια..με ενα καλο beat..Τιποτα αλλο.

Ισως ομως, αυτο εχει αναγκη καποιος/α που επιστρεφει απο τη δουλεια μετα απο 10 ωρες ..κ για αυτο κ το βλεπει..

Ειλικρινα δεν ξερω  γιατι επιλεγει ο κοσμος αυτο που επιλεγει.

επισης ..εχεις συνειδητοποιησει οτι ο περισσοτερος κοσμος δεν ακουει μουσικη?

η χρησιμοποιει την μουσικη σε γιορτες κ χαρες.

Μην περιμενεις απο αυτο το κοσμο να θελεις να προβληματιστει οταν ακουει μουσικη 2 φορες το χρονο..η χρησιμοποιει την μουσικη για να πλυνει τα πιατα.

 
ez είπε:
Πολυ σωστα βρισκω τα οσα αναφερεις, απλα θα ηθελα να προσθεσω στα δεδομενα της εξισωσης το "σπρωξιμο" απο τα μεσα γενικως συγκεκριμμενων/στοχευμενων "καλλιτεχνων/πονηματων"...μπορει να εχουμε (πλεον) ως κοινωνια ροπη προς την φτηνεια, καποιοι ομως με χαρα βοηθανε...
Έτσι είναι Ηλία και φυσικά έχει να κάνει με το κέρδος. Έχουμε μια καινούρια βιομηχανία θεάματος και αντίστοιχα τους "κράχτες" που κατευθύνουν τον κόσμο προς το ένα ή το άλλο προϊόν. Προσωπική μου άποψη είναι ότι αν δεν υπήρχε η ροπή από μόνη της, οι ατζέντηδες αυτοί θα έδειχναν άλλη κατεύθυνση.

 
vagelism είπε:
Mια ανοησια ειναι..εχεις απολυτο δικιο..αλλα οπως λες κ εσυ ειναι μια διασκεδαστικη ανοησια..με ενα καλο beat..Τιποτα αλλο.

Ισως ομως, αυτο εχει αναγκη καποιος/α που επιστρεφει απο τη δουλεια μετα απο 10 ωρες ..κ για αυτο κ το βλεπει..

Ειλικρινα δεν ξερω  γιατι επιλεγει ο κοσμος αυτο που επιλεγει.

επισης ..εχεις συνειδητοποιησει οτι ο περισσοτερος κοσμος δεν ακουει μουσικη?

η χρησιμοποιει την μουσικη σε γιορτες κ χαρες.

Μην περιμενεις απο αυτο το κοσμο να θελεις να προβληματιστει οταν ακουει μουσικη 2 φορες το χρονο..η χρησιμοποιει την μουσικη για να πλυνει τα πιατα.
Δεν την επιλέγει όμως, είναι καθαρά καταναλωτικό κατασκεύασμα. Είναι φτιαγμένο να καλύπτει μια ανάγκη που δεν έχει. Φαύλος κύκλος είναι. Όχι μόνο στη μουσική.

 

Απαντήσεις

Trending...

Νέα θέματα

Back
Top