O αυστηρότερος των κριτικών καταφθάνει.
Η μπάντα αποτελείται από 3 πολύ καλούς μουσικούς και μ' άρεσε και η ερμηνεία του μπασίστα-τραγουδιστή. Στο ρεπερτόριο της μπάντας υπήρχαν πολλά classics αλλά κι΄εκπλήξεις (When a blind man cries), αλλά μόλις άκουσα το Άει της ..., είπα άει ... ;D. Δεν είμαι πολύ fan του ελληνικού "ροκ" τύπου πυξ-λαξ των οποίων "ευτύχησα" ν' ακούσω ένα άσμα γι' αυτό και κάποια στιγμή και λόγω προκεχωρημένης ηλικίας έφυγα.
Ο ήχος ήταν καλός αν και η κιθάρα ήταν πολύ χαμηλά για τα δικά μου γούστα. Τα φωνητικά ακούγονταν καθαρά και όπως προείπα μ' άρεσε πολύ ο τραγουδιστής. Ο φίλος μου ο Περικλής είναι ένας ντράμερ με πολλά χιλιόμετρα και ήταν χθες απολαυστικός με τρομερό χτύπημα αλλά και πιάνο-φόρτε που προσωπικά μ'αρέσει ν' ακούω σ' ένα live. Λίγες πρόβες ακόμη (για τη σιγουριά των τελειωμάτων) και λίγο καλύτερες ενορχηστρώσεις (π.χ. εισαγωγή White room) και η μπάντα θα φυσάει.