Θα δίνατε στο παιδί σας μια κιθάρα σας για να μάθει να παίζει;

Ουτέ το σκέφτηκα κάν,όταν ο γιός μου με ρώτησε αν μπορεί να δανειστεί την κιθάρα μου για να παίξει,ένα αυγουστιάτικο ηλιοβασίλεμα που είχαμε πάει μαζί με την καλή μου και τα σκυλιά στην παραλία,με το χρυσαφί της θάλασσας να αντανακλά και να αποτυπώνει αυτές τις όμορφες οικογενειακές στιγμές.
"Θα ακολουθήσει τα χνάρια μου"της είπα όταν την πλησίασα.
"Ποιός"με ρώτησε καθώς έσκυβε να μαζέψει το μπαλάκι για τα σκυλιά.
"Ο μικρός,μόλις μου ζήτησε την κιθάρα για να παίξει"της απάντησα γεμάτος περιφάνεια.
"Μα εμείς αγάπη μου δέν έχουμε παιδία"μου απάντησε πετώντας το μπαλάκι στα σκυλιά για ακόμη μία φορά.

Η κιθάρα ήταν μιά όμορφη flamenco blanca,που είχα πάρει από ισπανία.
Πες όχι στην πολλή ρακή, 1-2 ρακιδοπότιρα πρωί μεσημέρι βράδυ πάντα παρέα με δροσερικό ή γραβιέρα
 
Μόνο στα παιδιά μου...;

....

Ένα γειτονόπουλο όμως, 10 χρονών, ζήτησε επιμονα από τους γονείς του να ξεκινήσει ηλεκτρική, τον περασμένο Σεπτέμβρη. Οι γονείς ζήτησαν την γνώμη μου για ένα starter pack μέχρι 200 ευρώ, από τα συνήθη. Ο μικρός ήρθε σπίτι και έπαιξε ΟΛΕΣ τις 6 ηλεκτρικές που είχα τότε, και ενθουσιάστηκε με τις δύο Ibanez περισσότερο (JS-1200 & RGA Iron Label) και ιδιαίτερα με την RGA που την χαρακτήρισε ως την καλύτερη. Μιλάμε για κιθάρα με τιμή νέας (πρίν λίγα χρόνια) κοντά στα 900 ευρώ στον Thomann, που αγόρασα δεύτερο χέρι, πρακτικά καινούρια, 750 ευρώ. Επίσης είναι ξεκάθαρο ότι ο μικρός θέλει να ροκάρει άγρια και να παίξει μεταλιές. Οι άθλιες Strat copies των starter packs δεν θα του έλεγαν τίποτα και ίσως τον αποθάρρυναν κιόλας να συνεχίσει. Για να μην τα πολυλογώ, πρότεινα στους γονείς να δώσουν τα 200 ευρώ για να του αγοράσουν έναν καλύτερο ενισχυτή και ένα ζευγάρι ακουστικά και να του δανείσω του μάγκα την κιθάρα που τόσο του άρεσε, για κανα χρόνο, μέχρι να δούμε αν όντως είναι αρκετά δεσμευμένος με το... άθλημα, οπότε και οι γονείς θα τα σκάσουν για ένα καλύτερο όργανο.


Έτσι για το follow-up, στη ιστορία: αφού είδαν οι γονείς ότι ο μάγκας επιδεικνύει γνήσιο ενδιαφέρον, του αγόρασαν μια Ibanez Gio και μου επιστράφηκε η δική μου κιθάρα, ακριβώς στην κατάσταση που του την έδωσα. Λιγότερο από τρίμηνο την κράτησε. Και όντως ήταν σαν new guitar day, όταν την ξανάπιασα. Τρομερή κιθάρα η RGA! Όλα καλά.
 
Σχετικό/ασχετο: εδώ και 2 εβδομάδες που ειμαι με σπασμένο χέρι και κοιταζω τα οργανα χωρίς να μπορω να τα ακουμπήσω, εχει ενισχυθεί ακόμα περισότερο η εσωτερική πεποίθηση του "δώσε το κι ας πάθει και καμιά γρατσουνιά", δεν πειράζει, παράσημο θα είναι στο μέλλον για την ψυχούλα...
 
Από την Γ΄ δημοτικού μου δήλωσε πως θέλει να γίνει μουσικός, ως κύριο επάγγελμα, και μέχρι τώρα στα 13 και κάτι στην Β΄γυμνασίου εξακολουθεί να θέλει το ίδιο. Παίζει και καλά για την ηλικία του οπότε του έχω δώσει τα πάντα, όχι μόνο κιθάρες...
 
Εγώ τι να πώ, που πήγα πήρα μια παιδική στρατ 1/4 μεταχειρισμένη, 20 ολάκερα γρόσια έδωκα αλλά ευτυχώς μου έδωκαν και θήκη και καλώδιο μαζί, γυρνάω σπίτι και του λέω "ΘΕΣ ΡΕ ΝΑ ΜΑΘΕΙΣ ΚΙΘΑΡΑ"; Και τι μου απαντάει το τσογλάνι; "ΜΠΑΜΠΑ ΘΕΛΩ ΝΑ ΜΑΘΩ ΠΙΑΝΟ". "ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΠΡΕΖΑΚΙΑΣ ΡΕ" του απαντάω, και την κράτησα μπας και ενδιαφερθεί η κόρη, η οποία μπορεί και να ψήνεται για μπάσο. Ναρκωτικά.
 

Απαντήσεις

Trending...

Νέα θέματα

Back
Top