Θα δίνατε στο παιδί σας μια κιθάρα σας για να μάθει να παίζει;

[LK]

Παρουσιάζεται μια ιδανική εικόνα, που φυσικά δεν μπορεί να διαφωνήσει κάνεις.
"Το φτωχό φιλότιμο παιδάκι, που του δίνεις μια κιθάρα και διαπρέπει ".
Να του δώσω 3 κιθάρες όχι μια .
Αλλά τα πράγματα -υλικά αγαθά έχουν σημασία.
Έχουν σημασία, όπως ειπώθηκε, να τα σέβεσαι και να εκτιμάς και αυτόν που σου τα δίνει.
Στον αντίποδα, έναν τσόγλανο , που κατεβάζει μια βιτρίνα ή γράφει σε τοίχους και δεν σέβεται τίποτα (περιουσία ιδιωτική ή δημόσια ), για εμένα δεν εξυπηρετεί τίποτα ή ύπαρξη του και είμαι με το μέρος του τοίχου....που έβαψε.

 

[Nicholas Chili]

Ναι φυσικά και θα έδινα τις κιθάρες μου στον γιο μου εφόσον αποφάσιζε να ασχοληθεί (τώρα είναι 5 μηνών).
Τι τις έχω; Τι θα πάθει η κιθάρα; Θα του πέσει κάτω; Και τι έγινε;
Τώρα σχετικά με το να μην του την κλέψουν, υποτίθεται ότι όσο το παιδί είναι μικρό και δεν έχει τη σωματική δύναμη ή την πνευματική διάυγεια να αποφύγει τετοιες καταστάσεις, το συνοδεύεις.
Από τη στιγμή που πήξει το μυαλό του και μπορεί να κουβαλήσει το όργανο μόνος του, τι θα του πω; Μην πάρεις τη δικιά μου που είναι Fender American Standard, θα σου αγοράσω μία Squier Made In Korea;
Οταν ο πατέρας δεν ασχολείται με την μουσική και δεν υπάρχει όργανο στο σπίτι, να καταλάβω ότι πας σε ένα starter pack με τον φόβο μήπως του περάσει η πρεμούρα και τα παρατήσει όταν καταλάβει ότι η υπόθεση έχει διάβασμα και μελέτη. Αλλά από τη στιγμή που υπάρχουν τόσα όργανα στο σπίτι, θεωρώ ότι είναι κρίμα.

 

[kosthrash]

Ο μεγάλος μου (17) παρόλες τις προσπάθειες μου να τον μυησω από νωρίς στα μουσικά όργανα, δεν δείχνει κανένα μουσικο ενδιαφέρον (έχει αλλά ενδιαφέροντα).
Ο δε μικρός μου (11), ο οποίος είναι στο φάσμα και έχει απόλυτο αυτί (λέει τις νότες που ακούει χωρίς νότα αναφοράς), παίζει πιάνο εδώ και 3 χρόνια και οπότε με βλεπει με την PRS SE μου, έρχεται και "γρατζουναει" καμία συγχορδία (του είναι τεράστια ακόμα βέβαια)
Οπότε, από εμένα ναι, θα τους έδινα την κιθάρα μου (και όσα μουσικά όργανα υπάρχουν στο σπίτι) η θα τους επαιρνα οποιοδήποτε όργανο μου ζητούσαν (οκ, εκτός από ντραμς λόγω χώρου... ) χωρίς δεύτερη σκέψη.

Το θέμα είναι ότι ως μια ηλικία δεν έχουν μουσικά ακουσματα και προτιμήσεις για να έχουν κίνητρο να μάθουν ένα μουσικό όργανο και να παίξουν τα αγαπημένα τους τραγούδια η να αισθανθούν σαν τους μουσικούς ήρωες τους για λίγο...

 

[AkisM chef]

Κοίτα, έχω έξι κιθάρες και κανένα παιδί χαχαχα. Πέραν της πλάκας, ναι θα του έδινα μία όχι από τις καλύτερες μου, και αν γουσταρε να μάθει, στην πορεία θα του έπαιρνα μία δική του ή θα του έδινα μία που να μη χρησιμοποιώ πολύ. Όχι την Ken Lawrence explorer του Hetfield δηλαδή

 

[tilke11]

Ναι εγώ προσωπικά του δινω ολες τις κιθαρες μου να παιξει..
Χωρια που εχει την δικια του κλασική για τα μαθηματα και μια παιδικη harley benton ηλεκτρικη ετσι για το γουστο.
Αλλα ενταξει οταν του δινω τη gibson αγχωνομαι λιγακι .
Strat, superstrat, tele δεν παθαινουν τιποτα.

 

[Νάσος Τζίφας]

-Μπαμπά θέλω να μάθω κιθάρα (13 ετών) .
-Θα μάθεις πιάνο.
(δεν έμαθα ποτέ, όλο δικαιολογίες για να μην κάνω)
-Μπαμπά δεν μπορώ είναι δύσκολο, να μάθω καλύτερα κιθάρα; (14 ετών)
-Αν θες να μάθεις, να αγοράσεις μόνος σου με λεφτά σου
-??? Και που θα βρω λεφτά;
-Δούλεψε!
-15 ετών πιάνω δουλειά στη μπουάτ που έπαιζε ο μπαμπάς πιάνο, να πλένω ποτήρια και να φτιάχνω κάτι χαζοποτά.
Τα παιδιά που ακόμη παίζουν κιθάρα εκεί, με έχουν σαν παιδί τους και μου δείχνουν κάθε Σαββατοκύριακο τραγούδια και κάνα ακόρντο!
Ακόμη κιθάρα δεν έχω!
Ζητάω στα 16 αν έχουν καμία για πούλημα και μου λέει ένα παιδί να ρωτήσει....
Την επόμενη λοιπόν μου λέει πως έχει μια Hondo σε ένα τοίχο μια ταβέρνα κι αν τη θέλω.
- ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ του λέω.
Έδωσα 80 χιλιάδες δραχμές για αυτή την ηλεκτροακουστική που ακόμη παίζει. Έχω παίξει στα άπειρα μαγαζιά, διακοπές, βράχια, θάλασσες, εκδρομές, κι όπου αλλού.... κι ακόμη κρατάει η γριά.
Σταθερή αγάπη που δόθηκε και στον μικρό που μαθαίνει.
Η κιθάρα δεν παίζει ρόλο. Αγάπη και πείσμα θέλει σε ό,τι κάνουμε!

 

[Flotzen]

Κιθάρα μου, γενικότερα, ναι.
Καλή κιθάρα μου σίγουρα όχι.
Και όχι για να μην μου τη χαλάσουν, γιατί αν δεν δώσω και την χαλάσω εγώ θα φαίνομαι μεγάλος τενεκές.
Θεωρώ ότι, 1ον) δεν θα εκτιμηθεί και
2ον) αν το παιδί προχωρήσει και του έχεις δώσει πρώτη κιθάρα με 4-5 χιλιάρικα μετά δεν θα ευχαριστιέται τίποτα.
Σαν να παίρνει πρώτο αυτοκίνητο Bentley, ξέρω 'γω...
Υπάρχουν κι άλλοι προβληματισμοί, βέβαια.
Τι κάνεις αν του έχεις κρατήσει κάποιες ακριβές κιθάρες με την ελπίδα ότι θα θελήσει να ασχοληθεί και αυτό βγαίνει αριστερόχειρας...

 

[Νάσος Τζίφας]

Μόνο στα παιδιά μου...;

Ο ένας εκ των υιών, ζήτησε να μάθει κιθάρα πέρυσι (λίγο πριν τα 15) αλλά ήθελε να ξεκινήσει με ακουστική. Του έδωσα την μια ακουστική που έχω, που έτσι κι αλλιώς δεν παίζω... σχεδόν καθόλου, και του είπα πως οποιαδήποτε στιγμή θέλει μπορεί να πάει σε ηλεκτρική. Όχι δεν θα του έδινα την JS-1200 αλλά θα του έδινα την EVH ίσως και την Gibson LP Studio. Ακόμα δεν έχει αλλάξει σε ηλεκτρική και δεν τον βλέπω να έχει και ιδιαίτερο μεράκι. Θα δούμε.

Ένα γειτονόπουλο όμως, 10 χρονών, ζήτησε επιμονα από τους γονείς του να ξεκινήσει ηλεκτρική, τον περασμένο Σεπτέμβρη. Οι γονείς ζήτησαν την γνώμη μου για ένα starter pack μέχρι 200 ευρώ, από τα συνήθη. Ο μικρός ήρθε σπίτι και έπαιξε ΟΛΕΣ τις 6 ηλεκτρικές που είχα τότε, και ενθουσιάστηκε με τις δύο Ibanez περισσότερο (JS-1200 & RGA Iron Label) και ιδιαίτερα με την RGA που την χαρακτήρισε ως την καλύτερη. Μιλάμε για κιθάρα με τιμή νέας (πρίν λίγα χρόνια) κοντά στα 900 ευρώ στον Thomann, που αγόρασα δεύτερο χέρι, πρακτικά καινούρια, 750 ευρώ. Επίσης είναι ξεκάθαρο ότι ο μικρός θέλει να ροκάρει άγρια και να παίξει μεταλιές. Οι άθλιες Strat copies των starter packs δεν θα του έλεγαν τίποτα και ίσως τον αποθάρρυναν κιόλας να συνεχίσει. Για να μην τα πολυλογώ, πρότεινα στους γονείς να δώσουν τα 200 ευρώ για να του αγοράσουν έναν καλύτερο ενισχυτή και ένα ζευγάρι ακουστικά και να του δανείσω του μάγκα την κιθάρα που τόσο του άρεσε, για κανα χρόνο, μέχρι να δούμε αν όντως είναι αρκετά δεσμευμένος με το... άθλημα, οπότε και οι γονείς θα τα σκάσουν για ένα καλύτερο όργανο.

Αυτό κάναμε. Του εξήγησα ότι όταν δεν παίζει, η κιθάρα πρέπει να μπαίνει πάντα στο soft-case που επίσης του έδωσα (μακριά από stand) και μπορεί να την παίρνει στα μαθήματα με τον δάσκαλο. Ακούω τον μικρό τακτικά να παίζει, με FULL GAIN στον Roland Cube που πήρε, το Smoke on the water και το... happy birthday (metal edition! ).

Επίσης όταν με το καλό πάρω την κιθάρα πίσω, θα είναι σαν new guitar day, σωστά...? Ναι, γνωρίζω τα ρίσκα για αυτό που έκανα, και τα δέχομαι. Έχω άλλες 4 κιθάρες να με κρατούν απασχολημένο, είναι υπεραρκετές.

Οι κιθάρες είναι για να παίζονται. Μπορεί να είναι και έργα τέχνης υπό προϋποθέσεις και ίσως και μερικές να έχουν και συναισθηματική αξία για τον καθένα μας. Πρωτίστως όμως είναι ΕΡΓΑΛΕΊΑ μουσικής έκφρασης. Και ως τέτοιες τις αντιμετωπίζω.

Μπράβο για τη σκέψη. Ό,τι καλύτερο έχω ακούσει. Κι εγώ σε αυτό το σκεπτικό κινούμαι άλλο ο δικός μου είναι λίγο απρόσεκτος και τον φοβάμαι να του δώσω μια καλή κλασσική κλπ. Παρότι είναι πολύ καλός, δεν προσέχει τα πράγματα του κι ας είναι 10 ετών. Την κρατάω για μετά λοιπόν και βλέπουμε. Όσο για ξένο παιδάκι μάλλον θα είχα κάποιο ενδοιασμό!

 

[Άγιος]

Στον αντίποδα, έναν τσόγλανο , που κατεβάζει μια βιτρίνα ή γράφει σε τοίχους και δεν σέβεται τίποτα (περιουσία ιδιωτική ή δημόσια ), για εμένα δεν εξυπηρετεί τίποτα ή ύπαρξη του και είμαι με το μέρος του τοίχου....που έβαψε.

Τα σπρέι που χρησιμοποιούν στα γκραφίτι είναι λαδομπογιές πολύ καλές για να σταματάνε την υγρασία, πολλά ερείπια στα Εξάρχεια θα είχαν πέσει αν δεν είχαν τόσο καλή μόνωση

 

[LK]

Τα σπρέι που χρησιμοποιούν στα γκραφίτι είναι λαδομπογιές πολύ καλές για να σταματάνε την υγρασία, πολλά ερείπια στα Εξάρχεια θα είχαν πέσει αν δεν είχαν τόσο καλή μόνωση

Δεν ειναι γκραφιτι ακριβως...κατι ΠΑΟΚΑΡΑ είναι

 

[Άγιος]

Δεν ειναι γκραφιτι ακριβως...κατι ΠΑΟΚΑΡΑ είναι

Όσο πιο χοντρά γράμματα τόσο το καλύτερο, και υπάρχει και διχόνοια μεταξύ τους ο ένας γράφει πάνω από τον άλλο για εκδίκηση... Πολλά χέρια μόνωση δηλαδή

 

[Nekkon]

Δεν ειναι γκραφιτι ακριβως...κατι ΠΑΟΚΑΡΑ είναι

Τότε κι εγώ με τον τοίχο θα ήμουν

 

[noe13]

Παρουσιάζεται μια ιδανική εικόνα, που φυσικά δεν μπορεί να διαφωνήσει κάνεις.
"Το φτωχό φιλότιμο παιδάκι, που του δίνεις μια κιθάρα και διαπρέπει ".
Να του δώσω 3 κιθάρες όχι μια .
Αλλά τα πράγματα -υλικά αγαθά έχουν σημασία.
Έχουν σημασία, όπως ειπώθηκε, να τα σέβεσαι και να εκτιμάς και αυτόν που σου τα δίνει.
Στον αντίποδα, έναν τσόγλανο , που κατεβάζει μια βιτρίνα ή γράφει σε τοίχους και δεν σέβεται τίποτα (περιουσία ιδιωτική ή δημόσια ), για εμένα δεν εξυπηρετεί τίποτα ή ύπαρξη του και είμαι με το μέρος του τοίχου....που έβαψε.

Λίγο άστοχο και άσχετο σχόλιο...