Τελικά μόνο ο Lennon άξιζε στους Beatles;

funky_bassman είπε:
Ε ρε γλέντια σε 30 χρόνια που θα συζητάνε για το αν οι Backstreet boys αξίζουν σόλο ή όχι...  ::)
Πιστεύω ειλικρινά πως οι ONE χωρίς τον Κωνσταντίνο δεν έχουν λόγο ύπαρξης. Μας κούρασαν ακόμα και εμάς τους φανατικούς φανς που σκίζαμε τα t-shirts σε κάθε εμφάνισή τους.

 
Απ: Τελικά μόνο ο Lennon άξιζε στους Beatles;

Όχι, και οι άλλοι κάτι άξιζαν, αλλά λέξεις όπως ιδιοφυΐες, μουσικαρες, συνθεταρες και τα λοιπά, νομίζω είναι απλά υπερβολές.

Pop τραγουδάκια κατά κύριο λόγω έγραφαν και απλά βρέθηκαν την κατάλληλη στιγμή στο κατάλληλο μέρος με τους κατάλληλους ανθρώπους (παραγωγοί, managers κτλ.).

Έχουν σίγουρα συνθέσει εξαιρετικά τραγούδια που θα μείνουν στην ιστορία αλλα και ενα καρο αδιάφορες-βαρετές-χλιαρές σούπες.

 
Altone είπε:
Απ: Τελικά μόνο ο Lennon άξιζε στους Beatles;

Pop τραγουδάκια κατά κύριο λόγω έγραφαν και απλά βρέθηκαν την κατάλληλη στιγμή στο κατάλληλο μέρος με τους κατάλληλους ανθρώπους (παραγωγοί, managers κτλ.).


Oλα ειναι θεμα timing....οι beatles πχ σημερα θα περνουσαν απαρατηρητοι...φτανει ποια με την θεοποιηση.

 
...αν άξιζε θα έκανα solo καριέρα.H αξία του  ήρθε συναρτήσει των υπολοίπων.

Ο Μακ Αρτνεϊ έχει συνθετικές ικανότητες, με βάση το γκρουβοφανκ σε τετράμετρα και ενορχηστρώσεις πάνω σε ατάκες πνευστών.Δεν είναι λίγα τα αριστουργήματά του ως σόλοκαριερίστας ή σε συνεργασίες όπως με τον Μάικλ Τζάκσον.

Ο Χαρισον,  χειραγωγός της ηλεκτρικής κιθάρας.Μελωδικότατος και άγριος ροκάς. Φαίνεται άλλωστε στις περαιτέρω προσωπικές του δημιουργίες.

Ο Ρίνγκο, δεν είχε τις γνώσεις να είναι περισσότερο από άγριος ρυθμικός μετρονόμος ξεκούρδιστων τυμπάνων τα οποία δένανε με τις συχνότητες των 3 άλλων.(Ροκάς που τα βάραγε όμως για τα καλά!)

Μπαίνουν στην συνάρτηση και τα μελωδικά backing vocals τους.

Και έχουμε έτσι αριστουργήματα από τα απλά ποπ της εποχής μέχρι την κορυφαίες για τον καθένα ξεχωριστά δημιουργίες.

Ήταν στην σωστή εποχή.Είτε μέσα σε αυτήν ,είτε κάποιοι άλλοι την δημιούργησαν για τους Beatles.

 
Beatles ΔΕΝ ακούω (ούτε άκουγα ποτέ).

Αν μου κάθεται κάποιος πιο καλά από τους τέσσερις , είναι ο Starr (και σαν περσόνα).

Αναγνωρίζω όμως πως ΑΝ ΔΕΝ υπήρχαν αυτοί , σήμερα δεν θα μιλούσαμε (και στο παρόν forum) για κιθάρες, ντράμς και μπάσα, αλλά για μπουζούκια , ζουρνάδες και νταούλια  ;D (δεν κακό, απλά είναι διαφορετικό).

 
http://www.paulmccartney.com/albums/10233-kisses-on-the-bottom

Μια ακόμη δισκάρα του 2012 από τον πολύ μεγάλο Paul !

Ναι ο Lennon ήταν πολύ μεγάλη μορφή για την εποχή του. Ναι και οι δυο μαζί είχαν τρομερή χημεία !

Και οι 4 μαζί ήταν ανεπανάληπτοι ακόμη και ο ατάλαντος Ringo !

Ωστόσο 50 χρόνια μετά (1963-1013) ο Paul συνεχίζει να γράφει καταπληκτική μουσική για την εποχή του αλλά και την ηλικία του... αποδεικνύοντας ότι και σαν μονάδα είναι ίσως ο καλύτερος μουσικός-συνθέτης όλων των εποχών !

 
LK είπε:
Beatles ΔΕΝ ακούω (ούτε άκουγα ποτέ).

Αν μου κάθεται κάποιος πιο καλά από τους τέσσερις , είναι ο Starr (και σαν περσόνα).

Αναγνωρίζω όμως πως ΑΝ ΔΕΝ υπήρχαν αυτοί , σήμερα δεν θα μιλούσαμε (και στο παρόν forum) για κιθάρες, ντράμς και μπάσα, αλλά για μπουζούκια , ζουρνάδες και νταούλια  ;D (δεν κακό, απλά είναι διαφορετικό).
...και ακριβως εδω ειναι που διαφωνω.

Πριν τους beatles υπηρχε μπολικο blues/rock n roll που αναπόφευκτα θα εξελισσόταν. Οι Chuck Berry, Buddy Hollly, Elvis Presley και πολλοί άλλοι δεν περίμεναν κανέναν 'ακούρευτο' απο την Αγγλία για να τους δειξει πως να παιζουν.

...και οπως και να το κανουμε ΑΥΤΟ ειναι Rock n Roll


 
Altone είπε:
...και ακριβως εδω ειναι που διαφωνω.

Πριν τους beatles υπηρχε μπολικο blues/rock n roll που αναπόφευκτα θα εξελισσόταν.
Όπως αγαπάς.

Αλλά εμένα μου ακούγεται όμοιο με το , και να μην υπήρχε ο Alexander Graham Bell, πάλι θα είχαμε το Samsung Galaxy.

Μπορεί, αλλά και πάλι ΔΕΝ θα ήταν το ίδιο.

 
Αν κρινουμε απο τους σολο δισκους, τοτε μαλλον ο χαρισσον ηταν η μορφη του γκρουπ, η ολη οπτικη ομως ειναι λαθος.

Η ολη εννοια ενος γκρουπ οτι ενας αριθμος ανθρωπων συνεργαζονται για να κανουν κατι καλυτερο απο αυτο που θα μπορουσαν μονοι τους.

Δεν εχω καμια αμφιβολια οτι μονοι τους  δεν θα ειχαν κανει ουτε τα μισά !

Αλλωστε οι ελαχιστες μουσικές προσωπικοτητες που ηταν πραγματικά 'διαννοιες' (eno) η συμβιωση με αλλους μουσικους ηταν πάντα προβληματικες !

Σε καθε περιπτωση η δουλεια του mc cartney με τους wings για παραδειγμα δεν ειναι για πέταμα, τουναντιων...

 
Στο κατω κατω της γραφης, ολοι εχουμε ακουσει τους πρωτους δισκους των beatles.. Δεν θα τους ελεγες και μουσικους..ποδάρια ηταν

και μουσικη εμαθαν ο ενας απο τον αλλον, πως λοιπον να τους ξεχωρισεις μετα ;

 
LK είπε:
Όπως αγαπάς.

Αλλά εμένα μου ακούγεται όμοιο με το , και να μην υπήρχε ο Alexander Graham Bell, πάλι θα είχαμε το Samsung Galaxy.

Μπορεί, αλλά και πάλι ΔΕΝ θα ήταν το ίδιο.
Δεν γνωρίζω πολλές λεπτομέρειες για τον Alexander Graham Bell. Από οτι ξέρω είναι αυτός που εφηύρε το τηλέφωνο.Οι Beatles απο την αλλη δεν εφηύραν το rock n roll. Το συνέχισαν και σιγουρα το επηρεασαν. Το αν αυτή η επιρροή ηταν για καλο ή κακο το κρινει ο καθενας αναλογα με τα γουστα του.

 
Altone είπε:
Το αν αυτή η επιρροή ηταν για καλο ή κακο το κρινει ο καθενας αναλογα με τα γουστα του.
Φυσικά, στο μέτρο που αυτό αφορά π.χ. το αν θα αγοράσει κάποιο δίσκο κ.τ.λ., φυσικά.

Άλλωστε είπα και στην αρχή, εμένα προσωπικά, δεν μου αρέσουν.

 
kwstas79 είπε:
Πιστεύω ειλικρινά πως οι ONE χωρίς τον Κωνσταντίνο δεν έχουν λόγο ύπαρξης. Μας κούρασαν ακόμα και εμάς τους φανατικούς φανς που σκίζαμε τα t-shirts σε κάθε εμφάνισή τους.
ένα σωστό ποστ γράφτηκε και πέρασε απαρατήρητο.

Ακούστε σε 1080p:

http://www.youtube.com/watch?v=oD6f_6ILoXE

 
Ακούστε σε 1080p:
πο πο φιλως εφτυχος που μας τω εβαλαις σε ιψιλι αναλισι κε ακουσαμαι τω εβρος τις παραγογης....Μπιτλις κε πρασινα αλωγα....ΟΝΕ ρεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεε

 
Εξακολουθώ να θεωρώ το ερώτημα του OP, ως έγκυρο. Είναι ένα ερώτημα που αναφέρεται στην καλλιτεχνική αξία των πονημάτων των Beatles, ομαδικά ή σόλο. Απλά, στην πορεία της συζήτησης, ως συνήθως, μπλέξατε πάλι με την εμπορική αξία, και βέβαια δεν μπορεί να βγει άκρη από εκεί και έπειτα.

Π.χ. η συζήτηση για το πως θα ήταν η μουσική σκηνή στις μέρες μας (και είναι ΧΑΛΙΑ, για να μην ξεχνιόμαστε) αν δεν υπήρχαν οι Beatles, αναφέρεται ΜΟΝΟ στην εμπορική τους αξία. Το ότι μπορεί να υπάρχουν και δέκα ψυχές (όπως ο OP) που εξακολουθούν να προβληματίζονται για την καλλιτεχνική τους αξία, δεν αλλάζει σε τίποτε το γεγονός ότι το legacy των Beatles, έχει καλλιτεχνικά αφανιστεί σε ΚΑΘΕ πιθανό επίπεδο (στιχουργικά, μουσικά κλπ).

Ο OP (μάλλον και εγώ) θρηνούμε επ' αυτού : ακόμη και ο ΜαΚάρτνεϋ είναι μέρος πλέον αυτής της διαδικασίας απαξίωσης αυτού του legacy, όχι μόνο ο κάθε Κωνσταντίνος Χριστοφόρου, ή το κάθε πουτανάκι που παριστάνει το ποπ είδωλο. Το ερώτημα για το αν ο Λέννον θα είχε προστατεύσει καλύτερα αυτό το legacy θα παραμείνει αναπάντητο.

Εγώ πιστεύω πως "ναι" : πάντα στην ιστορία του ποπ/ροκ ιδιώματος υπήρχαν άνθρωποι που διαχειρίστηκαν σωστά και αξιοπρεπώς την ίδια τους την ιστορία (ο Paul Weller και ο Marr έρχονται πρόχειρα στο νου), οπότε γιατί όχι ΚΑΙ ο Λέννον; Όπως ξέρουμε όμως, αυτή η ερώτηση δεν θα απαντηθεί.

Φιλικά.

 
Παιδιά κακά τα ψέματα: πιστεύω πως όποιος εξακολουθεί να ισχυρίζεται πως οι Beatles (και οι ONE) είναι "υπερεκτιμημένοι", "τυχαίο φαινόμενο της εποχής" κλπ. απλά αδυνατεί να καταλάβει το μέγεθος και την σημασία της συνεισφοράς τους, και έχει την μουσική του παιδεία ελλιπή. Κι εγώ δεν τους ακούω ιδιαίτερα, αλλά ευτυχώς αντιλαμβάνομαι την αρχετυπική, θεμελιώδη τους παρουσία στην σύγχρονη μουσική. Το ίδιο συμβαίνει (ας πούμε "δυστυχώς", γιατί δεν τους χωνεύω καθόλου) και με τους Stones, αλλά κυρίως από πλευράς απήχησης και επιρροής χωρίς όμως να έχουν στον πυρήνα της μουσικής τους την ίδια καλλιτεχνική αξία με τα Σκαθάρια. Και πιστεύω πως πρέπει να έχει ασχοληθεί κάποιος αρκετά με την θεωρία της μουσικής σε αρκετά low level επίπεδο για να το εκτιμήσει αυτό, κάπως παρόμοιο πχ. με αυτό που συμβαίνει με τις ταινίες του Αϊζενστάιν, του Ουέλς, του Κουροσάβα, του Χίτσκοκ κλπ.

Μου έρχεται πχ. στο μυαλό το παράδειγμα της "Casablanca" ή του "Vertigo": είναι δυο κλασσικές αρχετυπικές ταινίες, καλλιτεχνικά άρτιες μεν αλλά φαινομενικά πολύ απλές δε. Όμως, κάτω από αυτήν την φαινομενική τους απλότητα κρύβουν ένα σύμπαν από σημειολογικές επιρροές, οι οποίες συν τοις άλλοις έχουν και μεγάλη θεωρητική αξία (διαβάστε πχ. τα γραπτά του Umberto Eco για την Casablanca ή διαλέξτε ένα από το πλήθος συγγραμμάτων για το Vertigo). Αυτές όμως είναι προσβάσιμες σε αυτούς που είναι εξοικειωμένοι με αυτήν την γλώσσα και τις φόρμες της.

 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
Πάντως και ανεξαρτήτως της κουβέντας, το τραγούδι του McCartney που ανέβασε ο Ray στο πρώτο ποστ, θεωρώ ότι είναι εγχειρίδιο οδηγιών για το πώς γράφεται η εμπνευσμένη ποπ. Και αυτό ανεξαρτήτως του αν μας αρέσει το κομμάτι ή όχι.

Αν είναι εφάμιλλο των τραγουδιών των Beatles ή ποιος απ' τους τέσσερις έγραφε καλύτερα, ουδόλως με απασχολεί. 

 
Jazzjoker είπε:
Πάντως και ανεξαρτήτως της κουβέντας, το τραγούδι του McCartney που ανέβασε ο Ray στο πρώτο ποστ, θεωρώ ότι είναι εγχειρίδιο οδηγιών για το πώς γράφεται η εμπνευσμένη ποπ. Και αυτό ανεξαρτήτως του αν μας αρέσει το κομμάτι ή όχι.

Αν είναι εφάμιλλο των τραγουδιών των Beatles ή ποιος απ' τους τέσσερις έγραφε καλύτερα, ουδόλως με απασχολεί. 
+1000.Αυτό είναι και το θέμα,να γράφεις εμπνευσμένη μουσική.Ο McCartney το κάνει αυτό εδώ και 50 χρόνια.Αν μη τι άλλο αυτό δείχνει μια μοναδική διάρκεια,που ελάχιστοι έδειξαν στο παρελθόν.

 

Παρόμοια θέματα

Απαντήσεις
34
Εμφανίσεις
7K

Απαντήσεις

Trending...

Νέα θέματα

Back
Top