RayDTutto είπε:
Σου είπα παραπάνω ότι το ερώτημα είναι όντως προβοκατόρικο, αλλά να στο εξηγήσω και πάλι πώς το λέω, κάπως πιο απλά. Αν π.χ. είσαι ένας μάγειρας και είσαι συνεταίρος με κάποιον άλλο μάγειρα, με τον οποίο κάνετε καταπληκτική φασολάδα. Μετά χάνεις το συνεταίρο σου και δεν μπορείς μόνος σου να κάνεις εκείνη την καταπλητική φασολάδα για την οποία έγινες γνωστός. Τι φταίει; Σου έκαναν μάγια και δεν μπορείς πλέον;
Ε τότε το μόνο που μας μένει είναι η θεωρία του Faul. Γιατί ο McCartney του Yesterday δεν ξαναεμφανίστηκε ούτε στο 1/1000 σε κάποιον προσωπικό δίσκο του.
Δεν μπορώ να καταλάβω τι θες να πεις... Ειλικρινά δεν μπορώ... Το μόνο που θα έστεκε σε σχέση με τον συλλογισμό αυτό, είναι να αμφισβητήσεις πως ο Mc Cartney όντως έγραψε τα τραγούδια που του "χρεώνονται" σους Beatles. Αν το αμφισβητείς, ΟΚ, ΕΧΕΙ νόημα όλο αυτό που συζητάμε, αν όχι, δεν έχει ΚΑΝΕΝΑ νόημα. Το τι έκανε μετά τους Beatles και το ΓΙΑΤΙ δεν ήταν αντίστοιχα καλός, ΔΕΝ έχει ΚΑΜΙΑ σχέση με το αν συνέβαλλε στους Beatles. Το παράδειγμα με τους μάγειρες δεν είναι καλό. Στη... φασολάδα, θα μπορούσες να πεις πως όλη τη "μαγική" συνταγή την ήξερε ο ένας από τους δύο, οπότε όταν έμεινε μόνος του ο άλλος, "εκτέθηκε". Στους Beatles, είναι γνωστό πως παρόλο που όλα τα κομμάτια χρεώνονταν εκ συμφωνίας στους Lennon/Mc Cartney μαζί, σχεδόν κάθε ένα ήταν γραμμένο ΕΙΤΕ από τον έναν ΕΙΤΕ από τον άλλο. Οπότε δεν έχει νόημα αυτό που λες...
Οκ, πες μου ένα τραγούδι του που άντεξε διαχρονικά. Όχι "άντεξε= το θυμάμαι που το έπαιζαν όταν βγήκε" αλλά "άντεξε=ακούγεται ακόμα και σήμερα από τα ραδιόφωνα και όλοι/οι περισσότεροι/πολλοί ξέρουν ποιο είναι ή τουλάχιστον το ξέρουν ως τραγούδι".
Εννοείται πως κανένα από όλα αυτά δεν έχουν το μέγεθος του Imagine, του Jealous Guy κτλ, αλλά συνολικά δισκογραφικά, οι δίσκοι του Lennon ήταν
κατά τη γνώμη μου ΚΑΤΩΤΕΡΟΙ του Mc Cartney...
Αυτή η μπάντα ήταν το big bang της σύγχρονης δυτικής μουσικής. Είναι αδιανόητο τι πέτυχαν σε 7,5 χρόνια...
Οι Beatles ήταν αποτέλεσμα μιας ευτυχούς συγκυρίας να βρεθούν μαζί δύο μουσικές ΔΙΑΝΟΙΕΣ, μία διάνοια (κατά τη γνώμη μου) στα τύμπανα, μία ήρεμη δύναμη (που έγραψε 6-7 από τα σπουδαιότερα κομμάτια "έβερ") στην κιθάρα, μία ΔΙΑΝΟΙΑ στην παραγωγή (Martin), μία μανατζερίστικη αλεπού (Έπσταϊν), σε δεδομένες κοινωνικοπολιτικές συνθήκες, μιας συγκεκριμένης χρονικής περιόδου της σύγχρονης ιστορίας. Το να ψάχνουμε γιατί το κάθε ένα από τα συστατικά αυτά δεν ήταν αντάξιο αυτού του μίγματος, είναι άτοπο...