Τελε έχουν φτιαχτει ιστορικά με όλους τους πιθανους συνδυασμους ξύλων.
Οι κλασσικοί συνδυασμοί όμως ειναι
1) Ash + Maple τυπου 50s blackguard
2) Alder + rosewood τύπου 60s
Συνήθως λειτουργούν άψογα. Προσωπικά μου αρέσει και το Alder+Maple.
To maple εχει πιο γεμάτο ήχο, το rosewood καλύτερη ή μάλλον πιο σαφή ατάκα. Οι 50αρες πιο παχύ μπράτσο και οι 60άρες πιο λεπτό.
H γέφυρα vintage style (η 3σελη) ειναι κεφαλαιώδης στον χαρακτηριστικο ήχο για μια τελε, αν σου αρεσει ο παλιός ήχος. Αλλά η μοντέρνα, ειναι πιο ακριβής στο intonation και συμπεριφέρεται λιγο καλύτερα με γκάζια. Ωστόσο αν σου αρεσει το twang πας με κλειστα ματια στην παλιά.
Μαγνήτες μου αρέσουν και παίζω με Nick Silver Django για 50s blackguard στυλ, και Sweeney Todd. Αλλά ωραίοι είναι και οι Antiquities 1954, οι lollar Vintage T και οι Don Mare Super Sport. Οι μαγνήτες του Bill Lawrence προσωπικα δε μου έκαναν. Τελευταία περνάω φάση HB στη neck θέση.
Ο λόγος προτίμησής μου στις telecaster ειναι γιατι μου αρέσει πολύ η γεωμετρία της συνολικά, το γεγονός οτι ειναι βασικο και ανθεκτικο εργαλειο στη λειτουργία του και δε θελω να μπλεκω με πολλά πολλά, και γιατι ειναι πολύ ευέλικτη ηχητικα. Παιζει βέβαια ρολο και το γεγονός ότι ακούω μουσικές που μεγάλο μέρος τους έχει παιχτεί/παιζεται με αυτή την κιθάρα. Αλλά το βασικό της γοητευτικό στοιχείο είναι ότι η βασικότητα της λειτουργίας της σε ωθεί να παίξεις διαφορετικά.
Κιθαριστες που μου αρεσουν με τελε ειναι απειροι (συνηθως τελεκαστεράκηδες ακουω) αλλά ενδεικτικά Roy Nichols, Roy Buchanan, Steve Cropper, Cornell Dupree, Joe Messina, James Burton, Bill Kirchen, Marty Stuart, Don Rich, Clarence White, Robben Ford, Redd Volkaert, Anna Calvi ...and the beat goes on...
Σου γράφω αυτούς που ειναι ταγμενοι παιχτες telecaster και όχι κάποιον που για ένα διαστημα χρησιμοποιησε tele.
Εκτός fender εχω παιξει melancon, Haar, Ryokangas, Tokai, Greco, Suhr, James Trussart και ibanez Lari Basilio και φυσικά πολλές partcasters. Δεν μπορώ να πω ότι καποια ήταν κακο όργανο, αν και ειχαν διαφορες μεταξυ τους και φυσικα δεν ειναι ολες στο ιδιο επιπεδο και τιμη. Το κακό είναι ότι δεν ηταν telecaster ακριβώς στην αισθηση και τον ηχο. Ενταξει βέβαια η Suhr ήταν tele shape υβριδιο και κατα τα άλλα φοβερή αλλά όχι tele με την παραδοσιακη εννοια. H Trussart και η ibanez καλά όργανα αλλά διαφορετικού τύπου και ήχου. Η ibanez εντελώς άλλη αίσθηση σαν όργανο οπως και η yamaha mike stern.
H Fender έχει για όλα τα γούστα και τα πορτοφόλια πλέον και φυσικά υπάρχουν και διάφοροι κατασκευαστές.