Τεχνολογία και ποιότητα μουσικής

[FABRICAUDIO]

Δεν εννοώ αυτό. Μήπως η τεράστια προσφορά και η εύκολη πρόσβαση σε "βιβλιοθήκες" μουσικής (προφανώς μέσω της τεχνολογίας) απογύμνωσε τους μύθους; Μήπως το sex, drugs and rock 'n' roll μετατράπηκε σε 9 to 5 and bedroom jam;

Η τεχνολογια οπως αναφερθηκε και απο αλλους συμφοριτες ειναι εργαλειο. Η χρηση της εξαρταται απο εμας τους μουσικους εαν θα βελτιωσει η θα υποβαθμισει την ποιοτητα της μουσικης.

Το νοιζ ως φορουμ στηριζετε στην τεχνολογια και εχει θετικα αποτελεσματα μιας και γινονται ανταλλαγες ιδεων, αποψεων και κριτικης, ο μονολογος δεν εχει νοημα σε ενα φορουμ.

Ετσι και η τεχνολογια απο την αποψη της συνθεσης και της ηχογραφησης μπορει να διευκολυνει αλλα δεν μπορει να αντικαταστησει την προσωπικη επαφη με τους μουσικους και τους ηχοληπτες.

1. Οταν παιζουμε μουσικη μονοι μας, ο μονος κριτης ειναι ο εαυτος μας

2. Οταν ηχογραφουμε μονοι μας ο μονος κριτης ειναι παλι ο εαυτος μας

3. Οταν κανουμε μιξη και μαστερινγκ μονοι μας ο μονος κριτης ειναι ο εαυτος μας

Η συναναστροφη με αλλα ατομα του ειδους και συνηθως με καλυτερες γνωσεις σε θεματα μουσικης εκτελεσης, ηχοληψιας και μιξης μονο θετικα αποτελεσματα μπορει να επιφερει.

Νικος

 

[ez]

Κατά πόσο πιστεύετε πως αυτή η ευκολία που υπάρχει στις μέρες μας μπορεί να οδηγήσει σε καλά αποτελέσματα και κατά πόσο μπορεί να οδηγήσει σε μαζική παραγωγή δίσκων όπου η πλειοψηφία είναι κάτι που θα το ακούσεις και δε θα σου μείνει ούτε για μία μέρα στο μυαλό.

Θα σας μεταφέρω δύο φράσεις που έχει πεί σε παλιότερες συνεντεύξεις ο φίλος και συνοδοιπόρος μου Σωτήρης Ζήσης(μπάσο) οι οποίες με άφησαν άφωνο με τη λακωνικότητα και το συμπεπτηγμένο του νοήματος τους...

Ο Σωτήρης μιλάει σπάνια δημόσια, αλλά όταν το κάνει, cuts to the bone... 8)

1. "Παλιότερα, βγαίναν 100 δίσκοι το μήνα κι απ'αυτούς οι 80 ήσαν άξιοι λόγου. Στις μέρες μας, κυκλοφορούν 1000 το μήνα και είναι ζήτημα αν μπορείς να βρείς 10-20 να συντηρήσουν το ενδιαφέρον σου..."

2. Σε ερώτηση για το πως ξεκινήσαμε και με τι ιδέες και στόχους, απαντά:

"Ξεκινήσαμε να παίξουμε μουσική, όχι μουσικά όργανα..."

Και κάτι ακόμα, διορθώστε με αν λαθεύω...

Ένα σημερινό τυπικό home studio έχει -νομίζω- σαφώς πιό πολλές δυνατότητες απο κάποιο "επαγγελματικό" προηγούμενων δεκαετιών. Κι όμως, πολλά απο κείνα που θαυμάσαμε κι αγαπήσαμε ηχογραφήθηκαν σε συνθήκες που σε κάποιους σημερινούς τεχνοκράτες θα προκαλούσαν γέλια...

Εν κατακλείδι, δεν αμφισβητώ την τεχνολογία και τα καλά της, απλά επισημαίνω πως το μουσικό αποτέλεσμα πάντα φιλτράρεται απο την καρδιά και το μυαλό του δημιουργού. Το ζήτημα είναι ποιοί τάχουν αυτά...(και τι κάνουν για να τα πλουτίσουν...)

 

[OurDarkness]

Η μουσικη ειναι ενα κοινωνικο γεγονος

Όχι απαραίτητα.

μεχρι τωρα ως προυποθεση

Διαφωνώ.

1. Την επικοινωνια μεταξυ των μουσικων

Διαφωνώ.

2. Την επικοινωνια με το κοινο

Διαφωνώ.

1. Σε ενα home studio γινεται το pre-production η καποιες προβες.

Διαφωνώ.

2. Σε ενα επαγγελματικο στουντιο γινεται η ηχογραφηση καθως και η προωθηση της μουσικης στα υπολοιπα συγκροτηματα, στο κοινο, στους ηχοληπτες. Ειναι ενα χωρος συναντησης ανθρωπων με ειδικοτητες και εμπειρια πανω στη  μουσικη

Διαφωνώ.

Η ηχογραφηση ειναι και αυτη ενα κοινωνικο φαινομενο, δεν ειναι μυστικο,

Κοινωνικό φαινόμενο όπως η αγορά τροφίμων από τις λαϊκές, ας πούμε; ;D

αλλωστε πως θα μαθει το κοινο σου οτι ετοιμαζεις κατι νεο?

Γιατί να μάθει; Εγώ έμαθα τι μουσική ετοιμάζει το κοινό μου; ;D

Απλα η τεχνολογια βοηθησε στην δημιουργια περισσοτερων home studio και στην αυξηση της ''ηχομονωσης'΄των μουσικων απο το κοινο.

Thank God δηλαδή.

 

[freerock1974]

1. Οταν παιζουμε μουσικη μονοι μας, ο μονος κριτης ειναι ο εαυτος μας

2. Οταν ηχογραφουμε μονοι μας ο μονος κριτης ειναι παλι ο εαυτος μας

3. Οταν κανουμε μιξη και μαστερινγκ μονοι μας ο μονος κριτης ειναι ο εαυτος μας

Η συναναστροφη με αλλα ατομα του ειδους και συνηθως με καλυτερες γνωσεις σε θεματα μουσικης εκτελεσης, ηχοληψιας και μιξης μονο θετικα αποτελεσματα μπορει να επιφερει.

Kατ αρχας θελω να πω οτι βρισκω το μελος FABRICAUDIO ενα απο τα πιο αξιολογα και πολυτιμα μελη του φορουμ κρινοντας απο τη σοβαροτητα και την μεστοτητα οσων ποστ του εχω διαβασει ασχετα με το αν διαφωνω η συμφωνω μαζι του.

Ενιωσα την αναγκη να το πω και τωρα ας διαφωνησω...

1.Ολοι μονοι τους παιζουν,η τεχνολογια δεν αλλαξε κατι σ αυτο,ισα ισα.Εδω υπαρχουν τα διαδικτυακα jam..Ερχεται η ωρα της κρισης οταν βγουν απ το δωματιο και παιξουν με αλλους σε κοινο,οχι απαραιτητα οταν μπουν σε επαγγελματικο στουντιο που απ τα κοψε ραψε και τα editing αντι για επαγγελματιες κριτες εχεις επαγγελματιες κοπτοραπτριες..

(εδω ειναι για μενα το μονο κακο που επεφερε η  τεχνολογια:Η τεμπελια που εφαγε το πραγματικο,το ανθρωπινο )

2.Αλλο το ηχογραφω μονος,κι αλλο το ακουω μονος...

Ασε που ποσοι στην χωρα αυτη ειναι ΙΚΑΝΟΙ καθοδηγητες αναλογα με το στυλ που θελει βεβαια ο παιχτης να περασει?Ποσοι ακομα ειναι ικανοι να βγαλουν τον ηχοπου θα θελε ο ΠΑΙΧΤΗΣ-ΓΚΡΟΥΠ?

Γιατι το επαγγελμα ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ με balls δεν υφισταται εδω...

3.α)Το μαστερινγκ ειναι το μονο πλεον που δεν μπορει να γινει σπιτι(ακομα)και ειναι αδυνατον να το κανει καποιος χωρις ειδικες γνωσεις.

  β)Η μιξη ειναι κατι εντελως υποκειμενικο αν εχεις στοιχειωδεις γνωσεις.

     Εχουν καει γκρουπ απο επαγγελματιες μαστεραδες και μιξερς...

Υπαρχουν home producers με εκπληκτικο μερακι και επαγγελματιες με presets σε ολα τα σταδια παραγωγης-ηχογραφησης-μιξης.

Η συναναστροφη μονο θετικα μπορει να φερει αν υπαρχουν οι ΙΔΑΝΙΚΕΣ συνθηκες..

Κι αυτο δε συμβαινει παντα,να μην πω τις λιγοτερες φορες..

Εκτος αν πανε ολοι για τα φραγκα οποτε..τουμπεκι ψιλοκομμενη..και αντε να τελειωνουμε..

Για να μην ακουγομαι ομως ισοπεδωτικος,ενας ΓΝΩΣΤΗΣ σε ενα καλο επαγγελματικο στουντιο,(ηχοληπτης-παραγωγος και ολα τα αλλα,στην Ελλαδα ζουμε)

Θα ειναι παντα ανωτερος στο αποτελεσμα απ οποιοδηποτε χοουμ παραγωγο.

Επισης μια ΚΑΛΗ ομαδα μουσικων ΠΑΝΤΑ θα ειναι ανωτερη απο τον σπιτικο ''προγραμματιστη-ενορχηστρωτη'' λογω πληθους μουσικων ''εγκεφαλων''.

Οσο για την ποιοτητα της μουσικης σε επιπεδο δημιουργιας,αν αυτο εννοει το θεμα,

η τεχνολογια βοηθαει στην εξυψωση της γιατι ατομα με ταλεντο και μερακι επιδεικνυουν δουλειες υψηλοτατης ποιοτητας,ενω πριν 20 χρονια πιθανοτατα να μην τις ειχαν καταγραψει ποτε,να τα χαν παρατησει λογω του κοστους ηχογραφησης.

Και ενα τελευταιο,Ποιοτητα δεν ειναι μονο ο,τι πλασαρεται απο το εμποριο ως ποιοτικο.

Ποιοτητα ειναι ενα φιλαρακι που εχω και γραφει εκπληκτικα εργα με κλασσικη κιθαρα στο cubase που τ ακουω εγω,αυτος και αλλοι τρεις...

Η ποιοτητα δε συμβαδιζει με το ποσοι ακουνε ενα εργο.

Ειναι κατι αδιευκρινιστο και υποκειμενικο.Η τεχνολογια βοηθαει να ευρυνουμε την υποκειμενικοτητα μας..μαλλον.. ;D

 

[georgekz750]

Η χρήση της απο νέους ανθρώπους ώστε να παράγουν κάτι πιο ολοκληρωμένο απο ότι θα μπορούσαν χωρίς αυτήν είναι φυσικά κάτι το πολύ καλοδεχούμενο.

Αυτοί που έχουν περιορισμένο μουσικό taste δεν θα μπορέσουν ίσως να παράξουν ποτέ κάτι αξιόλογο, όση βοήθεια κι αν τους δοθεί απο την τεχνολογία, οι υπόλοιποι όμως θα βοηθηθούν σε μεγάλο βαθμό ώστε να εξωτερικεύσουν αυτό που έχουν μέσα τους, δημιουργώντας κάτι που πριν απο μερικά χρόνια δεν θα ήταν εφικτό να πράξουν μόνοι τους, χωρίς να φύγουν καν απο το δωμάτιο τους.

Όσο αφορά τη χρήση της τεχνολογίας στην επαγγελματική μουσική παραγωγή, εκει το θέμα σηκώνει αρκετή συζήτηση.

Εγω απλά θα αναφέρω ένα τεχνολογικό εύρημα που είναι σχετικά καινούριο και εμένα προσωπικά με χαλάει αρκετά...και δεν είναι άλλο απο το autotune (ή το κάθε είδους πρόγραμμα τέλος πάντων που διορθώνει τη φωνή...)

Το ακούω πλέον και σε δουλειές καλλιτεχνών που έγιναν γνωστοί και για τις φωνητικές τους ικανότητες.

Μέχρι και οι simon and garfunkel χρησιμoποίησαν. (σε πρόσφατο live)

(Ας μη μιλήσω για τα εγχώρια μεγάλα ονόματα του τραγουδιού, του δίνουν και καταλαβαίνει)

Και αν στην πρώτη περίπτωση η τεχνολογία επιστρατεύτηκε για να τα βγάλουν πέρα σε ένα live τα "γερόντια", στην made in greece εκδοχή γίνεται για έναν και μόνο λόγο.

Εξοικονόμηση χρόνου. (άρα και χρήματος)

Προσέξτε, δεν μιλάω για άφωνους νέους καλλιτέχνες όπου χρησιμοποιείται γιατί χωρίς αυτό ακούγονται φάλτσοι...για φτασμένους τραγουδιστές μιλάω.

Γιατί να κάνει 10 takes ο τραγουδιστής όπως γινόταν παλιά, μέχρι να το "πετύχει"?

Ας κάνει 1-2 και τον "φέρνουμε"...

Το ίδιο ισχύει με την μέθοδο της κοπτοραπτικής για εισαγωγές οργάνων που έχουν νότες εκτός χρόνου ή εκτός pitch..."Μην το ξαναπαίξεις, θα το φέρουμε!".

Οι ηχολήπτες δεν είναι πλέον ηχολήπτες αλλά editors και έχουμε πλέον projects όχι ημερών αλλά ωρών.

Το να γλυτώνεις χρόνο σε μιά παραγωγή είναι φυσικά κάτι που σου λύνει τα χέρια και είναι καλοδεχούμενο.(πριν απο κάμποσα χρόνια όταν έλεγαν ψαλίδι κυριολεκτούσαν, έκοβαν την ταινία στα 2 και την κολλούσαν)

Αυτή η κατάχρηση της ευκολίας όμως και η αγωνία να γίνουν όλα όσο το δυνατόν πιο γρήγορα, κάνει τις περισσότερες δουλειές να ακούγονται φθηνές.

Το συμπέρασμα θα έλεγα είναι οτι η τεχνολογία δεν μας φταίει σε τίποτα.

Εμείς που την χρησιμοποιούμε είμαστε οι μοναδικοί υπεύθυνοι για το τί θα παραγάγουμε με αυτήν.

+ απειρα...

Τα ειπες ολα.

Πριν απο χρονια ως πιτσιρικας δεν ειχα τα μεσα να γραψω,περιμενα πως και πως να ερθει ενας φιλος που ειχε ενα τετρακαναλο κασσετοφωνο και με τις γνωστες πατεντες να γραψουμε 2-3 κιθαρες και τιποτα ψευτοντραμς.

Απλα τοτε (εμεις-δεν μιλαω για ολους) ειχαμε κατι που δεν εχουμε τωρα (ενω τωρα εχουμε απο ενα πληρεστατο home studio ο καθενας και πολλες γνωσεις ως τη χρηση του) : ειχαμε φλογα,χρονο,εμπνευση,ορεξη,φαντασια και δεν ξερω τι αλλο τα οποια ειτε εχουμε χασει,ειτε εχουν μειωθει πλεον.

Αρα η ευκολια των μηχανηματων και της τεχνολογιας δεν παραγει μουσικη χωρις τον σημαντικοτερο παραγοντα : τον ανθρωπο με εμπνευση.

Απο την αλλη ως επαγγελματιας ηχοληπτης πλεον βλεπω οτι η μελετη του καθε καλλιτεχνη-μουσικου-εκτελεστη (ή οπως αλλιως θελετε) η οποια αποσκοπουσε στο τελειο take (και στο τελειο live κατ επεκταση γιατι αν παιζεις-ερμηνευεις κατι καλα το παιζεις παντου), εχει μεινει σε δευτερη μοιρα καθως αυτη η σιγουρια του οτι "ελα μωρε,θα το φτιαξει ο ηχοληπτης" (και ως προς τον χρονο αλλα και ως προς το κουρδισμα κλπ) εχει κανει την πλειοψηφια των μουσικων-ερμηνευτων κλπ ΤΕΜΠΕΛΗΔΕΣ και σαφως κατωτερους απο τους αντιστοιχους προ ψηφιακης ευκολιας.

Και σιγουρα οταν ενας ηχοληπτης καθεται και συναρμολογει συλλαβη συλλαβη και νοτα νοτα εναν ολοκληρο δισκο,τοτε οταν ο "συναρμολογουμενος" καλλιτεχνης βγει σε live ΑΠΟΚΛΕΙΕΤΑΙ να ερμηνευσει σωστα,ουτε καν να πιασει μια μετρια αποδοση, πολυ απλα γιατι ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ και στην ουσια ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΣΕ.+-

(Φυσικα κατι θα φταιει,δεν θα ακουει καλα,θα φυσαει,θα ειναι αναδρομος ο Ερμης κλπ) ;D

Η (φτηνη πλεον) τεχνολογια στα χερια του ανθρωπου με εμπνευση ειναι σημαντικη.

Η (φτηνη πλεον) τεχνολογια στα χερια του ανθρωπου χωρις εμπνευση ειναι αχρηστη.

Η (φτηνη πλεον) τεχνολογια στα χερια του επιτηδειου ημιμαθη κερδοσκοπου ειναι επικινδυνη (σε αυτη την περιπτωση θα προτιμουσα να παραμενει το στουντιο κατι πραγματικα απιαστο οικονομικα ωστε να μην λεει ο καθε επιτηδειος που εχει ενα pc και ενα μικροφωνο και δεν ξερει που παν τα τεσσερα γιατι δεν εχει διαβασει τιποτε αλλο περα απο Μικυ Μαους και εσπρεσσο "εχω στουντιο").

 

[Trolley]

Θα σας πω κάτι που ίσως δεν ξέρετε: ότι ο πρώτος δίσκος των Boston έχει ουσιαστικά ηχογραφηθεί ολόκληρος από τον Scholz. Ο άνθρωπος, αφού συνέθεσε τα τραγούδια, αποφάσισε να φτιάξει ένα ντέμο για το καθένα από αυτά, εργαζόμενος μόνος του σε ένα υπόγειο με εντελώς αναλογικό εξοπλισμό. Έπαιξε όλα ανεξαιρέτως τα parts για όλα τα όργανα εκτός από τα ντραμς ("Εκείνη την εποχή έπαιζα μόνο air-drums") και τη φωνή.

Το αποτέλεσμα ήταν τέλειο. Όταν το πήγε στην εταιρεία (η οποία το ενέκρινε αμέσως), υπήρχε το πρόβλημα ότι σύμφωνα με τα ήθη και έθιμα της εποχής, δεν ήταν αποδεκτό ότι ένας άνθρωπος υπέγραφε όλη αυτή τη μουσική διαδικασία - ήταν πιο πρόσφορο να προσποιούνται ότι υπήρχε η συλλογική προσπάθεα ενός γκρουπ που "δουλεύουν όλοι μαζί" κλπ κλπ.

Του λένε λοιπόν, "κοίτα, θα το κυκλοφορήσουμε, αλλά βρες μία μπάντα και μπείτε σε ένα στούντιο και ηχογράφησέ το από την αρχή". Ο Scholz, που είχε νωπές τις μνήμες για το πως η απομόνωση και η ηρεμία του υπογείου είχαν οφελήσει τη μουσική, είπε "ναι", αλλά σε συννενόηση με τον παραγωγό John Boylan από την εταιρεία, και ενώ είχαν νοικιάσει κανονικό στούντιο στο οποίο ο Boylan έκανε κάτι άσχετες ηχογραφήσεις για αντιπερισπασμό προς την ηγεσία της εταιρείας, επέστρεψε στο υπόγειο και ξανά-έπαιξε όλο το δίσκο, διορθώνοντας τις ελάχιστες ατέλειες των πρώτων takes.

Στην πραγματικότητα, μόνο στο τελευταίο κομάτι του δίσκου συναντήθηκαν τα μέλη της μπάντας και δημιουργήθηκαν οι Boston.

Ο πρώτος δίσκος των Boston είναι το αποτέλεσμα της εργασίας ενός και μόνο ανθρώπου - μουσικού που μαμούσε βέβαια - αλλά ενός, στο ρόλο του ηχολήπτη, του κονσολιέρη, του εκτελεστή και του ημίθεου.

Αυτά σε υποστήριξη των απόψεων του OurDarkness (παρ' ότι ούτε αυτός, ούτε εγώ, είμαστε φίλοι του hard-rock της δεκαετίας του '70) και σε αντίθεση με τις απόψεις του FABRICAUDIO περί "κοινωνικού φαινομένου" και της αναγκαιότητας να έρχονται οι μουσικοί και οι ηχολήπτες σε επαφή για βελτίωση των αποτελεσμάτων.

 

[lgbesios]

Το ζήτημα είναι ποιοί τάχουν αυτά...(και τι κάνουν για να τα πλουτίσουν...)

....Το σημαντικότερο ,άντε και το έχεις πως το πλουτίζεις;  Πρέπει να είσαι σε εγρήγορση  πνευματική, και όχι να αναπαύεσαι σε αυτά που απλοχέρα και φτηνά σου προσφέρει η τεχνολογία ,η μελέτη και μονό η μελέτη οδηγεί στην πραγματική γνώση,  άρα και σε πιο αρεστά αποτελέσματα.

Η γνώση είναι σύμμαχος της έμπνευσης  και απαραίτητη για την δημιουργία ,όχι το ‘ξέρω’ αλλά το ‘γνωρίζω’ .

 

[Superfunk]

Βασικα τα πραγματα ειναι ΤΡΑΓΙΚΑ απλα.

Αν εχεις ταλεντο και ΓΡΑΦΕΙΣ καλη μουσικη (πτιδηποτε ειδους) ,ειτε εχεις ,ειτε δεν εχεις τεχνολογια το αποτελεσμα θα ειναι καλο,αν δεν εχεις ταλεντο & δεν ξερεις να γραφεις καλη μουσικη...βραστα και αστα...και τα Ocean Wave να πας...μαπα θα ειναι το καρπουζι....

 

[Costas Siachamis]

Αν οι μισες απο τις απαντησεις μας ηταν μουσικα θεματα...ολα θα ηταν ακρως ενδιαφεροντα ..

 

[FABRICAUDIO]

Εαν το στουντιο παρομοιαστει με ενα σχολειο και το home στουντιο με την εκμαθηση απο το σπιτι τοτε :

1. Σχολεια υπαρχουν πολλα και διαφερουν ποιοτικα και οικονομκα (ιδιωτικα-δημοσια)

2. Η εκμαθηση απο το σπιτι εξυπηρετει την εκπαιδευτικη πλευρα περισσοτερο και οχι την διαμορφωση χαρακτηρα

Σιγουρα υπαρχουν δισκοι που γραφτηκαν σε ενα υπογειο αλλα αυτοι ειναι εξαιρεσεις, η μουσικη εξελιξη καποιου μουσικου γινεται με την συναναστροφη και την κριτικη απο τον περιγυρω του.

Ο μιξη ερασιτεχνισμου (μουσικος στα πρωτα βηματα) και επαγγελματισμου (ηχοληπτης-στουντιο) εχουν σαν αποτελεσμα μια πιο ολοκληρωμενη παραγωγη. Εννοειται οτι πρεπει να υπαρχει και η αναλογη επικοινωνια, αλλα η δημιουργια την μουσικης δεν ειναι κατι που γινεται σε μια μερα, οποτε γνωριζοντας τον 'συνεργατη' σου μπορεις να εκτιμησεις εαν:

1. Εισαι ικανος να ανταπεξελθεις απεναντι του και αν οχι προσπαθεις να βελτιωθεις

2. Ειναι ικανος να ανταξελθει απεναντι σου και αν οχι βρισκεις καποιον αλλο.

Νικος

 

[Trolley]

Εαν το στουντιο παρομοιαστει με ενα σχολειο και το home στουντιο με την εκμαθηση απο το σπιτι τοτε :

Γιατί να γίνουν αυτές οι παρομοιώσεις; Ποια λογική έδρα υπάρχει; Τις χιλιετίες που δεν υπήρχαν στούντιο (home ή άλλα), υπήρχε πάντα το υπόγειο της ηρεμίας και της απομόνωσης, όπου ο μουσικός αγωνιζόταν και βελτιωνόταν ***.

1. Σχολεια υπαρχουν πολλα και διαφερουν ποιοτικα και οικονομκα (ιδιωτικα-δημοσια)

2. Η εκμαθηση απο το σπιτι εξυπηρετει την εκπαιδευτικη πλευρα περισσοτερο και οχι την διαμορφωση χαρακτηρα

Οποιοσδήποτε με παιδιά σε ηλικία για σχολείο, θα σε διαβεβαιώσει ότι η διαμόρφωση χαρακτήρα γίνεται στο σπίτι. Δεν είναι αναμενόμενο, ή επιθυμητό, να γίνει οπουδήποτε αλλού.

*** Ρετιρέ στην περίπτωση των καπιταλιστικών γουρουνιών.

 

[audiokostas]

Βασικα τα πραγματα ειναι ΤΡΑΓΙΚΑ απλα.

Αν εχεις ταλεντο και ΓΡΑΦΕΙΣ καλη μουσικη (πτιδηποτε ειδους) ,ειτε εχεις ,ειτε δεν εχεις τεχνολογια το αποτελεσμα θα ειναι καλο,αν δεν εχεις ταλεντο & δεν ξερεις να γραφεις καλη μουσικη...βραστα και αστα...και τα Ocean Wave να πας...μαπα θα ειναι το καρπουζι....

Οκ, αυτό είναι δεδομένο αλλά ως ένα βαθμό.

Η ηχογράφηση και η τεχνολογία αυτής δεν αλλάζει το περιεχόμενο της μουσικής αλλά την παρουσίασή της. Αλλιώς να ακούς το ίδιο τραγούδι, από το ίδιο συγκρότημα ηχογραφημένο από κασετόφωνο και αλλιώς από μια σωστή ηχογράφηση και σωστή παραγωγή.

Και εν τέλει ποιός ο λόγος των ατέρμονων συζητήσεων επί του holy grail του απόλυτου προσωπικού ήχου εάν αυτός δεν μπορεί να αποδωθεί (αποφέυγω τη λέξη αναπαραχθεί γιατί πάμε σε άλλο κομμάτι της αλυσίδας) όπως πραγματικά θέλουμε.

Είναι γεγονός ότι υπάρχουν "πεφωτισμένοι" άνθρωποι (Sholz, Prince, Eno κλπ κλπ) που έχουν εξαρχής στο μυαλό τους τι και πως το θέλουν. Υπάρχουν όμως και κάτι εκατομμύρια που βαδίζουν με την λογική της περιγραφής του προφιτερόλ από τον Κωνσταντίνου στο "Χτυποκάρδια........"

Και εκεί συμφωνώ με τον Fabricaudio.

Ανάλυση, σύνθεση, υλοποίηση, εκτίμηση, fine tuning είναι στάδια που μπορούν να γίνουν σε συνεργασία του μουσικού και του ηχολήπτη και παραγωγού.

Δεν καταλαβαίνω που υφίσταται το ζήτημα της τεχνολογίας στην ηχοληψία. Υπάρχει, εξελίσσεται και καλώς πράττει. Για όποιον είναι σοβαρός επαγγελματίας στο αντικείμενό του είναι υποχρέωση να ενημερώνεται για τις εξελίξεις αυτές.

Εάν τις χρησιμοποιεί ή αφομοιώνει ή της παντρεύει με τις υπάρχουσες είναι άλλο ζήτημα και θέμα προσωπικής συνειδητοποιημένης και τεκμηριωμένης επιλογής ή και ικανότητας. Αυτό δεν αναιρεί το γεγονός ότι πρέπει να παρουσιάζει (ως sound tech consultant) τις δυνατές επιλογές στον (αδαή ενίοτε) καλλιτέχνη.

Το 87 o Springsteen έβγαλε το Nebraska σε ένα τετρακάναλο.

Πριν 20 χρόνια οι Beatles είχαν επιλέξει να το ξεσκίσουν το ζήτημα με ένα Sgt. Pepper's

Το ένα δεν αναιρεί το άλλο.

Και εγώ πλέον σε Word γράφω ως επί το πλείστον. Τα στοιχίζω ωραία, διαλέγω font, κάνω spell checking, underline και bold όπου θέλω να τονίσω ή να επισημάνω. Αναιρώ, επικολλώ και προσθέτω χωρίς μουτζούρες. Αλλά αν είναι να γράψω μπούρδες, το Word δεν με σώνει.

Όπως δυστυχώς δεν σώνει πολλούς......

Από την άλλη ένα γράμμα πολύ προσωπικό ή μια κάρτα με όχι τυπικές ευχές, με το χέρι θέλω να τη γράψω.

Και για να απαντήσω στο αρχικό ερώτημα.

Η ευκολία κατ' εμέ είναι δίκοπο μαχαίρι.

Από τη μία όντως μπορείς μόνος σου να γράψεις και να παρουσιάσεις διαδικτυακά σε χρόνο dt μια δημιουργία σου, από την άλλη, αυτή η ευκολία (και ενίοτε προχειρότητα) αφαιρεί την διαδικασία της προσωπικής "κρησάρας", επανεξέτασης, αναθεώρησης, επανατοποθέτησης ή και απόρριψης. Είναι αυτό που πολλές φορές βλέπουμε στα κλιπς "πάρτε-ένα-take-ότι-λάχει-που-γραψα-στη-τουαλέτα-ενώ-βαριόμουνα-και-είναι-σύσκατο-τη-γνώμη-σας-παρακαλώ-φτάνει-μόνο-ναναι-καλή"

Οπότε μάλλον είναι θέμα προσωπικότητας του καλλιτέχνη παρά του μέσου έκφρασης.

Από την άλλη είμαι άσχετος μουσικώς αλλά και ηχοληπτικώς. Οπότε αυτά που λέω, πρέπει να αντιμερωπίζονται ανάλογα.

 

[relayer]

Το κακό με την ευκολία της τεχνολογίας είναι ότι σχεδόν όλοι πλέον την έχουν δει "ηχολήπτες", "παραγωγοί", ή "μουσικοί όλα σε ένα (συνθέτες, εκτελεστές, μαέστροι, sound engineers, producers"... Και δυστυχώς αυτό οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια σε μέτρια αποτελέσματα, αντίθετα με την εποχή των 80's, όπου για να ηχογραφήσεις τη δουλειά σου έπρεπε να είναι συνθετικά άρτια διότι περνούσε από χίλια μύρια κύματα (και εξειδικευμένα αυτιά) μέχρι να φτάσει στο στούντιο...

 

[OurDarkness]

Το κακό με την ευκολία της τεχνολογίας είναι ότι σχεδόν όλοι πλέον την έχουν δει "ηχολήπτες", "παραγωγοί", ή "μουσικοί όλα σε ένα (συνθέτες, εκτελεστές, μαέστροι, sound engineers, producers"... Και δυστυχώς αυτό οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια σε μέτρια αποτελέσματα, αντίθετα με την εποχή των 80's, όπου για να ηχογραφήσεις τη δουλειά σου έπρεπε να είναι συνθετικά άρτια διότι περνούσε από χίλια μύρια κύματα (και εξειδικευμένα αυτιά) μέχρι να φτάσει στο στούντιο...

Δε νομίζω να ευσταθεί το επιχείρημά σου. Υπάρχουν δεκάδες εκατοντάδες παραγωγές, συνθετικά "άρτιες" (ότι κι αν σημαίνει αυτό) και ηχητικά απαράδεκτες. Θες ένα τρανταχτό παράδειγμα ;

John Lennon - Imagine

Θα ισχυρίζομαι μέχρι να πεθάνω ότι ο ηχολήπτης ήταν σουρωμένος, άρρωστος, κουφός κ.λ.π. 'Αρα σε ποιά "χίλια μύρια κύματα" αναφέρεσαι;

Πολύ μεγαλύτερο κακό από αυτό που ανάφερες (στο βαθμό που αυτό υφίσταται) κάνουν οι επαγγελματίες. Τον σιχαίνομαι τον όρο αυτό, αλλά αναγκαστικά τον χρησιμοποιώ για να έχουμε έναν κοινά αποδεκτό παρανομαστή. Με την ίδια λογική που κάποιος απέκτησε έναν x εξοπλισμό για να γράψει μουσική και αναφέρεις ότι την έχει δει ... "ηχολήπτες", "παραγωγοί", ή "μουσικοί όλα σε ένα (συνθέτες, εκτελεστές, μαέστροι, sound engineers, producers" με την ίδια λογική κάποιος έφτιαξε ένα studio, αγόρασε πανάκριβα μηχανήματα και την είδε μία από τα ίδια.

Και επιπλέον, έχω παρατηρήσει, πλείστους από αυτούς να κρύβονται πίσω από την έννοια "επαγγελματικό, λες και το "επαγγελματικό" σημαίνει αυτόματα προσεγμένο, άρτιο, καλοηχογραφημένο ή/και οτιδήποτε home είναι μάλλον ερασιτεχνικό, μέτριο, κακοηχογραφημένο κ.λ.π. Είναι τα τελευταία προπύργια της μαλακίας (τουλάχιστον) κάποιων να υφίστανται ως τέτοιοι στον χώρο, κρυμμένοι πίσω από καλολογικά επίθετα τα οποία τα σφετερίζονται στο όνομα του δήθεν "επαγγελματισμού". Λες και δεν υπάρχουν 20χρονοι με τεράστια αισθητική αντίληψη/προσέγγιση, οι οποίοι αγαπούν αυτό που κάνουν και το προσέχουν όσο γίνεται περισσότερο με τα "ερασιτεχνικά" μέσα που διαθέτουν.

Φυσικά γίνεται και το αντίθετο. Απλά, σε αυτή την περίπτωση ο "επαγγελματισμός" μπορεί να είναι και άλλοθι αλλά και ενοχοποιητικό στοιχείο. Προφανώς, είναι φανερό ότι ενοχλούμαι από την αλαζονεία που πηγάζει ενίοτε apriori από τον όρο "επαγγελματισμός" και ακόμη περισσότερο όταν τέτοιες απόψεις μασκαρεύονται κατάλληλα για να υφισταθούν σε ένα thread, όπως αυτό.

 

[ginargiros]

αντίθετα με την εποχή των 80's, όπου για να ηχογραφήσεις τη δουλειά σου έπρεπε να είναι συνθετικά άρτια διότι περνούσε από χίλια μύρια κύματα (και εξειδικευμένα αυτιά) μέχρι να φτάσει στο στούντιο...

Τότε μπορεί να είχαν άλλο quality control ώστε να μη βγάζουν ότι να 'ναι. Μπορεί να ήταν και πιο δύσκολη η όλη διαδικασία και να μην ήθελαν να σπαταλήσουν χρόνο και χρήμα. Πλέον είναι πιο εύκολο να "βγάλεις" κάτι. Η ποιότητα του όμως είναι μεγάλη ιστορία.

 

[kostas80]

o valentino rosi είναι ο καλύτερος οδηγός στα gp γιατί έχει την ικανότητα να μπορεί να μεταφέρει με το λόγο του στους μηχανικούς το τι ακριβώς συμβαίνει με την ανάρτησή του πχ.

Αναλόγως πιστεύω ότι όσο περισόετρο πειραματίζεται ο μουσικός με την ηχοληψία , τόσο καλύτερα μπορεί να συνεργαστεί με τον εκάστοτε συνεργάτη στο μέλλον.

δεν είναι κακό να κάνουμε τις δικές μας απόπειρες στην ηχοληψία και ενορχήστρωση μέσα σε ένα home studio. αρκεί να μην τα ισοπεδώνουμε όλα . να ξέρουμε απλά ότι κάποιος άλλος μπορεί σίγουρα να το κάνει καλύτερα.

 

[theoctapus]

@OurDarkness

Γίνεσαι υπερβολικός. Το ότι υπάρχουν κακοί επαγγελματίες με τουπέ, φρου-φρού και αρώματα δεν πάει να πεί ότι ο επαγγελματισμός είναι υπερεκτιμημένος. Όπως και να το κάνουμε την εμπειρία που έχουν οι επαγγελματίες δεν την έχουν οι homestudiάδες. Βέβαια ο πήχης για τους επαγγελματίες είναι πιο ψηλά άρα είναι και πιο εύκολο να κριθούν.

 

[Trolley]

Παιδιά, σας διαφεύγει κάτι σημαντικό: την περίοδο που η πιθανή ηχογράφηση και κυκλοφορία μουσικού υλικού ήταν κάτι που γινόταν μόνο από ειδικευμένους επαγγελματίες, αυτοί οι επαγγελματίες ΑΠΟΦΑΣΙΖΑΝ και για το ποιο υλικό πρέπει να ηχογραφηθεί και να κυκλοφορήσει.

Όλη η ιστορία με τα home studio και τη συναφή τεχνολογία είναι ότι αυτή η απόφαση ΜΕΤΑΤΙΘΕΤΑΙ εκεί που ανήκει: δηλ. στο δημιουργό του υλικού.

ΠΟΤΕ στο μέλλον δεν θα αλλάξει αυτό, μην αυταπατάσθε, διότι κανείς (και πολύ λιγότερο όσοι έχουν να προτείνουν κάτι πραγματικά καινούργιο) δεν θέλουν να υπάρχει το φίλτρο που λέγεται "γνώμη του επαγγελματία παραγωγού / ηχολήπτη / μαστερά κλπ κλπ" για το αν θα ηχογραφηθεί και αν θα κυκλοφορήσει το υλικό του.

Έχω τουλάχιστον δέκα δίσκους που κανείς δεν θα είχε εγκρίνει την ύπαρξή τους στις εποχές που νοσταλγείτε, αλλά είναι εξαιρετικοί δίσκοι (του Burial π.χ.). Προτιμώ το κάκιστα ηχογραφημένο και μαστεραρισμένο υλικό από το παρελθόν (ή την παρελθονολατρεία).

 

[theoctapus]

Παιδιά, σας διαφεύγει κάτι σημαντικό: την περίοδο που η πιθανή ηχογράφηση και κυκλοφορία μουσικού υλικού ήταν κάτι που γινόταν μόνο από ειδικευμένους επαγγελματίες, αυτοί οι επαγγελματίες ΑΠΟΦΑΣΙΖΑΝ και για το ποιο υλικό πρέπει να ηχογραφηθεί και να κυκλοφορήσει.

Όλη η ιστορία με τα home studio και τη συναφή τεχνολογία είναι ότι αυτή η απόφαση ΜΕΤΑΤΙΘΕΤΑΙ εκεί που ανήκει: δηλ. στο δημιουργό του υλικού.

ΠΟΤΕ στο μέλλον δεν θα αλλάξει αυτό, μην αυταπατάσθε, διότι κανείς (και πολύ λιγότερο όσοι έχουν να προτείνουν κάτι πραγματικά καινούργιο) δεν θέλουν να υπάρχει το φίλτρο που λέγεται "γνώμη του επαγγελματία παραγωγού / ηχολήπτη / μαστερά κλπ κλπ" για το αν θα ηχογραφηθεί και αν θα κυκλοφορήσει το υλικό του.

Έχω τουλάχιστον δέκα δίσκους που κανείς δεν θα είχε εγκρίνει την ύπαρξή τους στις εποχές που νοσταλγείτε, αλλά είναι εξαιρετικοί δίσκοι (του Burial π.χ.). Προτιμώ το κάκιστα ηχογραφημένο και μαστεραρισμένο υλικό από το παρελθόν (ή την παρελθονολατρεία).

+πολλά να ούμ' 

 

[FABRICAUDIO]

Δε νομίζω να ευσταθεί το επιχείρημά σου. Υπάρχουν δεκάδες εκατοντάδες παραγωγές, συνθετικά "άρτιες" (ότι κι αν σημαίνει αυτό) και ηχητικά απαράδεκτες. Θες ένα τρανταχτό παράδειγμα ;

John Lennon - Imagine

Θα ισχυρίζομαι μέχρι να πεθάνω ότι ο ηχολήπτης ήταν σουρωμένος, άρρωστος, κουφός κ.λ.π. 'Αρα σε ποιά "χίλια μύρια κύματα" αναφέρεσαι;

Πολύ μεγαλύτερο κακό από αυτό που ανάφερες (στο βαθμό που αυτό υφίσταται) κάνουν οι επαγγελματίες. Τον σιχαίνομαι τον όρο αυτό, αλλά αναγκαστικά τον χρησιμοποιώ για να έχουμε έναν κοινά αποδεκτό παρανομαστή. Με την ίδια λογική που κάποιος απέκτησε έναν x εξοπλισμό για να γράψει μουσική και αναφέρεις ότι την έχει δει ... "ηχολήπτες", "παραγωγοί", ή "μουσικοί όλα σε ένα (συνθέτες, εκτελεστές, μαέστροι, sound engineers, producers" με την ίδια λογική κάποιος έφτιαξε ένα studio, αγόρασε πανάκριβα μηχανήματα και την είδε μία από τα ίδια.

Και επιπλέον, έχω παρατηρήσει, πλείστους από αυτούς να κρύβονται πίσω από την έννοια "επαγγελματικό, λες και το "επαγγελματικό" σημαίνει αυτόματα προσεγμένο, άρτιο, καλοηχογραφημένο ή/και οτιδήποτε home είναι μάλλον ερασιτεχνικό, μέτριο, κακοηχογραφημένο κ.λ.π. Είναι τα τελευταία προπύργια της μαλακίας (τουλάχιστον) κάποιων να υφίστανται ως τέτοιοι στον χώρο, κρυμμένοι πίσω από καλολογικά επίθετα τα οποία τα σφετερίζονται στο όνομα του δήθεν "επαγγελματισμού". Λες και δεν υπάρχουν 20χρονοι με τεράστια αισθητική αντίληψη/προσέγγιση, οι οποίοι αγαπούν αυτό που κάνουν και το προσέχουν όσο γίνεται περισσότερο με τα "ερασιτεχνικά" μέσα που διαθέτουν.

Φυσικά γίνεται και το αντίθετο. Απλά, σε αυτή την περίπτωση ο "επαγγελματισμός" μπορεί να είναι και άλλοθι αλλά και ενοχοποιητικό στοιχείο. Προφανώς, είναι φανερό ότι ενοχλούμαι από την αλαζονεία που πηγάζει ενίοτε apriori από τον όρο "επαγγελματισμός" και ακόμη περισσότερο όταν τέτοιες απόψεις μασκαρεύονται κατάλληλα για να υφισταθούν σε ένα thread, όπως αυτό.

Ο επαγγελματισμος σε οποιαδηποτε ειδικοτητα δεν κρινετε μονο απο την αξια των μηχανητων, χρειαζονται και αλλα ''προσοντα'', για ενα στουντιο ηχογραφησεων μερικα βασικα ειναι

1. Χοροι με σωστη ακουστικη μελετη και επαρκη ηχομονωση

2. Γνωση και εμπειρια καθε ειδικοτητας (ηχοληπτη, βοηθος, κτλ, ενα στουντιο δεν χρειαζεται απλα ενα ηχοληπτη για να δουλεψει σωστα)

3. Υπευθυνοτητα

4. Καλης ποιοτητας μηχανηματα (δεν ειναι απαραιτητο οτι τα ακριβα μηχανηματα κανουν την ηχογραφηση να ακουγεται ''ακριβη' και ''καλη'')

5. Διασυνδεσεις για οτιδηποτε (απο μια καρφιτσα μεχρι ενα υποβρυχιο)

[Μουσικα φανζινε, φωτογραφους, σκηνοθετες, μπλουζακια, συναυλιακους χωρους]

6. Χρεωση για τις υπηρεσιες που προσφερει, αλλωστε και η ηχογραφηση ειναι μια δουλεια  οπως ολες οι αλλες.

Ο αυθορμητισμος και οι νεες ιδεες εχουν σιγουρα προελθει και απο ερασιτεχνικες ηχογραφησεις αλλα ο προγραμματισμος και η υπευθυνη κατανομη των εργασιων σε ενα επαγγελματικο στουντιο ηχογραφησεων κανει την ηχογραφηση πιο παραγωγικη και ποιοτικοτερη σε συντομοτερο χρονο.

Νικος