Sweep Picking

[σκούφοΣ]

20 χρόνια το βλέπω και ακόμα απογοητεύομαι.

Όσο περνάν τα χρόνια απογοητεύομαι περισσότερο.

Αξίζει να το δείτε όλο.

Έχει ωραία πράγματα για sweep picking και arpeggios.

Ο κιαρατάς είχε από τότε το κατάλληλο amount "πολλά κιλά κιθάρα" και αλητείας.

Βρυκόλαξ...

Κι αυτα ειναι στην αρχη που δεν τα ειχε μετατρεψει ολα αυτα σε ... φρασολογιο κ ...γραμμολογιο

Το ωραιο του Κοτζεν ειναι πως ειναι ο μονος απο τους Σρεντερ-σ της Σαρπνελ που ειναι τοσο δημιουργικος. Δεν επαιξε ποτε ουτε νεο-κλασσικα ουτε τιποτα (ενταξει τα πρωτα του Arthur's Museum, POizon κλπ δε μετρανε χα χα). Παρ'οτι παιζει τη μανα του κ τον πατερα του εχει κατι ροκαδικο στο παιξιμο του. Η μεγαλη του διαφορα ειναι  το flow που εχει το παιξιμο του κ το οτι ολα ακουγονται κ ειναι σαν να βγηκαν μεσα απο αυτοσχεδιασμο κ οχι σαν υπερ-δουλεμμενο-γραμμενο σολο χωρις αυθορμητισμο. Γι'αυτο κι αγουγεται πιο ροκατος απο ολους. 

Ακομα κ στις fusion δουλειες του ακουγεται. Που οι μεταλο-σρενταδες οταν παν να παιξουν το ειδος το μονο που νογανε ειναι βαλε τριαντα κιλα πυροτεχνηματα κ στα changes... κλαφτα χαραλαμπε

Τον εχω δει απο κοντα πριν απο 14 χρονια κ παροτι  ηταν κοκαλο ο ηχος κ το παιξιμο ηταν σοκ

 

[BillTrantos]

2 ώρες πριν, Flotzen είπε

Υπάρχουν κιθαρίστες, υπάρχει και ο Kotzen. Έχω τέτοια λατρεία που πήγα και τον άκουσα μόνος μου το '18 στην Αθήνα σε ένα μισογεμάτο Κύτταρο. Τρομακτικό live και από ήχο και από παιξίματα και από φωνάρα. Καλλιτέχνης ογκόλιθος κατά τη γνώμη μου, σίγουρα πολλά παραπάνω από Shrapnel shredder.

 

[Spyros Delta]

Προσωπικά θεωρώ ότι η δυσκολία έγκειται αφ' ενός σ' αυτό που είπε ο Σπύρος περί αριστερού χεριού, αφ' ετέρου στον συγχρονισμό δεξιού και αριστερού χεριού, γιατί το δεξί παίζει με την λογική "ίσος χρόνος-ίση δύναμη" και πρέπει να συγχρονιστεί το αριστερό πάνω σ' αυτή την λογική

Δεν ανεφερα τον συγχρονισμο των δυο χεριων, γιατι για μενα ειναι δεδομενο οτι πρεπει να υπαρχει ειτε σε sweep ειτε σε alternative ειτε σε οποιοδηποτε τροπο.

 

[fusiongtr]

Δεν ανεφερα τον συγχρονισμο των δυο χεριων, γιατι για μενα ειναι δεδομενο οτι πρεπει να υπαρχει ειτε σε sweep ειτε σε alternative ειτε σε οποιοδηποτε τροπο.

Εννοείται, αλλά εδώ έχουμε την ιδιαιτερότητα "κάθε νότα άλλη χορδή" γι' αυτό το έγραψα.

 

[Guest]

σίγουρα πολλά παραπάνω από Shrapnel shredder.

Ώπα φίλος ιεροσυλία ?

Friedman, Becker, Vinnie Moore, Greg Howe.

Να πω κι εγώ το off-topic μου, ποτε δε μου αρεσε ο Kotzen. Ενώ είναι αδιανόητη παιχτουρα και φωνάρα, δεν ακούω τραγούδια της προκοπής ρε γμτ...σε αντίθεση με τους πρώτους. Γούστα είναι αυτά μη βαρατε.

 

[σκούφοΣ]

Ώπα φίλος ιεροσυλία ?

Friedman, Becker, Vinnie Moore, Greg Howe.

Να πω κι εγώ το off-topic μου, ποτε δε μου αρεσε ο Kotzen. Ενώ είναι αδιανόητη παιχτουρα και φωνάρα, δεν ακούω τραγούδια της προκοπής ρε γμτ...σε αντίθεση με τους πρώτους. Γούστα είναι αυτά μη βαρατε.

Becker δε πιανεται ειχε cheat ?

Friedman με την καριερα που ειχε μετα την Σαρπνελ δεν τον θυμαται κανεις για τις Σαρπνελ μερες του

Vinnie δεν εχω τοσο αποψη αν κ τα τελευταια 15χρονια του το στυλ του μ'αρεσει πολυ περισσοτερο απο οταν ηταν Σαρπνελ

Οσο για τον Greg τα σρεντ αλμπουμ του ειναι ολοκαυτωμα. Στα αυτοσχεδιασμικα... δεν μ'αρεσει καθολου (παρ'οτι εχει κανει μεγαλες συνεργασιες). 

Παντως σαν συνθετες ειναι εντελως διαφορετικοι. Αυτοι ειναι ολοι του  instrumental κυριως ενω ο Ριτσι πιο τραγουδοποιος. Το αν αρεσει η οχι σαν τετοιος ειναι αλλο θεμα αλλα η πλειοψηφια της καριερας του συνθετικα ειναι σαν τραγουδοποιος (κ οχι παντα με "μπαντιστικες" συνθεσεις). Απλα η παιχτουροσυνη του το κανει να ακουγεται πιο..ροκαδικα παρ'οτι η σολο του καριερα δανειζεται συνθετικα πολλα κ απο soul κλπ 

 

[Guest]

Becker δε πιανεται ειχε cheat ?

Friedman με την καριερα που ειχε μετα την Σαρπνελ δεν τον θυμαται κανεις για τις Σαρπνελ μερες του

Vinnie δεν εχω τοσο αποψη αν κ τα τελευταια 15χρονια του το στυλ του μ'αρεσει πολυ περισσοτερο απο οταν ηταν Σαρπνελ

Οσο για τον Greg τα σρεντ αλμπουμ του ειναι ολοκαυτωμα. Στα αυτοσχεδιασμικα... δεν μ'αρεσει καθολου (παρ'οτι εχει κανει μεγαλες συνεργασιες). 

Παντως σαν συνθετες ειναι εντελως διαφορετικοι. Αυτοι ειναι ολοι του  instrumental κυριως ενω ο Ριτσι πιο τραγουδοποιος. Το αν αρεσει η οχι σαν τετοιος ειναι αλλο θεμα αλλα η πλειοψηφια της καριερας του συνθετικα ειναι σαν τραγουδοποιος (κ οχι παντα με "μπαντιστικες" συνθεσεις). Απλα η παιχτουροσυνη του το κανει να ακουγεται πιο..ροκαδικα παρ'οτι η σολο του καριερα δανειζεται συνθετικα πολλα κ απο soul κλπ 

Αν τυχόν δεν το εχεις ακουσει ακου αυτή την υπερκομματάρα

 

[BillTrantos]

Ώπα φίλος ιεροσυλία ?

Friedman, Becker, Vinnie Moore, Greg Howe.

Να πω κι εγώ το off-topic μου, ποτε δε μου αρεσε ο Kotzen. Ενώ είναι αδιανόητη παιχτουρα και φωνάρα, δεν ακούω τραγούδια της προκοπής ρε γμτ...σε αντίθεση με τους πρώτους. Γούστα είναι αυτά μη βαρατε.

Λατρεμένοι όλοι, ειδικά Becker και Moore για μένα. Τεράστιες επιρροές στο πώς έβλεπα την κιθάρα μεγαλώνοντας.

 

[fusiongtr]

Αν τυχόν δεν το εχεις ακουσει ακου αυτή την υπερκομματάρα

Αν αυτή είναι "υπερκομματάρα", τι να πει αυτή?







Μιλάμε για έναν εκπληκτικό κιθαρίστα, τον Jeff Kollman, που ενώ ξεκίνησε σαν σρέντερ, στην πορεία άλλαξε δρόμο, και έφτιαξε ένα power trio, που έπαιζε τα πάντα.

Και δεν ήταν ο μόνος.

Και ο Brett Garsed σαν σρέντερ ξεκίνησε.

Όπως και να έχει, είναι ένα πολύ ωραίο νήμα, στο οποίο μιλάμε για μουσική, κι ας έφυγε off topic.

Ανταλλάσσουμε ιδέες, γούστα, και απόψεις, σχετικά με την μουσική.

Αυτό εμένα μου φτάνει.

 

[σκούφοΣ]

24 λεπτά πριν, fusiongtr είπε



Αν αυτή είναι "υπερκομματάρα", τι να πει αυτή?

Εδω παιζει Kollman. Δεν πιανεται!!

 

[fusiongtr]

Εδω παιζει Kollman. Δεν πιανεται!!

Α, γεια σου ρε μάγκα!!!!!!

 

[σκούφοΣ]

Τωρα περα απο την πλακα. Το κομματι του Τζεησον ενω εχει φοβερο υποβαθρο σαν χαλι (ο,τι εγραψε ο τζεησον δηλαδη) , φοβερα παιξιματα κ παραγωγη ακουγεται σαν ενα κολλαζ απο (γαματα σολο). Το κοσμοσκουαντ ειναι κανονικο κομματι στο πως εξελισσεται. Κ αυτος ο Τζεφ απο Edwin Dare σεσημασμενος ητανε ο ατιμος!

 

[fusiongtr]

Τωρα περα απο την πλακα. Το κομματι του Τζεησον ενω εχει φοβερο υποβαθρο σαν χαλι (ο,τι εγραψε ο τζεησον δηλαδη) , φοβερα παιξιματα κ παραγωγη ακουγεται σαν ενα κολλαζ απο (γαματα σολο). Το κοσμοσκουαντ ειναι κανονικο κομματι στο πως εξελισσεται. Κ αυτος ο Τζεφ απο Edwin Dare σεσημασμενος ητανε ο ατιμος!

Ξανά "α γεια σου ρε μάγκα"!

 

[Jazzjoker]

Εμένα ο ήχος της συγκεκριμένης τεχνικής, όπως τη χρησιμοποιούν οι περισσότεροι, μου θυμίζει video game των 80s και εδώ που τα λέμε δεν αποκλείεται να ξεκίνησε ως προσπάθεια μίμησης αυτών των γρήγορων arpeggio runs των παιγνιδιών εκείνης της εποχής. 

Το πώς τη χρησιμοποιεί ο Gambale όμως είναι άλλου παπά ευαγγέλιο. Βέβαια, κατ' εμέ, μιλάμε για έναν από τους καλύτερους ηλεκτρικούς κιθαρίστες ever, τον οποίο μπορώ να κάτσω να ακούω με τις ώρες, σε αντίθεση με τη συντριπτική πλειοψηφία των rock/metal shredders τους οποίους δεν αντέχω μετά το δέκατο δευτερόλεπτο.

 

[Flotzen]

Μιλάμε για έναν εκπληκτικό κιθαρίστα, τον Jeff Kollman

Το ΤΕΡΑΣ...

 

[Miltos23]

Για εμενα το sweep είναι *περίπου* σαν το tapping, δηλαδη προσφέρει αναλύσεις συγχορδιών με άλλο τρόπο. 

Σίγουρα αυτό το "ανεβοκατεβάζω ακόρντα" είναι λίγο ανούσιο να γίνεται συνέχεια, ενώ όταν χρησιμοποιείται αποσπασματικά σε κάποιο σόλο μπορεί να ταιριάξει τέλεια.

Όμως η πραγματική του χρησιμότητα είναι όταν το χρησιμοποιείς σε μελωδίες/ριφφ σε 2 ή 3 χορδές (μαζί με leggato) στις οποίες για κάποιο λόγο το alternate δεν βολεύει πχ στο τέλος η μελωδία σε οδηγεί σε upstroke ενώ το βολικό είναι downstroke.

Εν κατακλείδι λοιπόν θεωρώ ότι είναι καλό να την έχει καλλιεργήσει κάποιος έστω και σε μικρό εύρος.