Social media και νέα γενιά μουσικών

[Jazzjoker]

Αφορμή για τις παρακάτω σκέψεις είναι τα άπειρα κατά καιρούς βίντεο που όλοι έχουμε δει σε youtube/facebook/instagram κλπ. αλλά πιο ειδικά το εξής περιστατικό που μου έτυχε:

Ψάχνοντας σιγά σιγά για νέο μπασίστα για την μπάντα μου, έχουμε αρχίσει να συγκεντρώνουμε κάποιες προτάσεις. Άλλοι στέλνουν βιογραφικό, άλλοι κάποια ηχογράφηση και άλλοι βιντεάκια είτε από Live με άλλες μπάντες είτε από δικά τους projects. Ένας ενθουσιώδης μπασίστας λοιπόν ετών 27, μας στέλνει ένα βίντεο από ηχογράφηση σε κάποιο στούντιο όπου παίζει πάνω από ένα backing track. Υπενθυμίζω, ψάχνουμε για μπασίστα....

Ε το βίντεο είναι ένα ατελείωτο slap solo με ήχο τέρμα πρίμο, χωρίς καμία "περιγραφή" ή τονισμό της αρμονίας και με πάτημα στο μπιτ οριακά δεκτό. Με έβαλε σε σκέψεις λοιπόν αν και ήταν απλά η αφορμή γιατί αντίστοιχα βίντεο έχω δει πολλά: 

Ποια είναι η λογική πίσω από το να στείλεις κάτι τέτοιο ως παρουσίαση του εαυτού σου σε μία μπάντα που ψάχνει μπασίστα; Μήπως όταν λέμε "μπάσο" (ή οποιοδήποτε άλλο όργανο) έχουμε φτάσει να εννοούμε διαφορετικό πράγμα ανάλογα με την ηλικία; Δεν ξέρω αν είμαι παράξενος αλλά το παραπάνω παράδειγμα είναι σα να ζητάει μια ερασιτεχνική ομάδα τερματοφύλακα ξέρω γω και ο ενδιαφερόμενος να στέλνει βίντεο με τον εαυτό του να κάνει ζογκλεριές με μπάλες ποδοσφαίρου. Δηλαδή μπράβο κι αν αυτό που μου παρουσιάζεις το κάνεις πολύ καλά, ακόμα περισσότερο μπράβο. Αλλά τι με νοιάζει; Εγώ άλλο πράγμα ζητάω.

Επόμενη σκέψη και θέμα για κουβέντα ενδεχομένως είναι το κατά πόσο η κουλτούρα του like και του όλα για τον, εκ του μακρόθεν, ταχύ εντυπωσιασμό επηρεάζει τη συνεννόηση μεταξύ των μουσικών και κατά πόσο το ζητούμενο παραμένει σχετικά κοινό: να φτιάξουμε μια ομάδα που να παίζει σωστά μουσική, κατ' αρχήν και κατά προτεραιότητα, υπηρετώντας την.

Έχουμε συζητήσει πολλές φορές πόσο χρήσιμο μπορεί να είναι το youtube σε νέους μουσικούς και πώς κάποιοι από εμάς στην ηλικία τους μελετούσαμε με τα δάχτυλα στα κουμπιά του κασετοφώνου. Δεν είμαι σε καμία περίπτωση γενικά της άποψης ότι παλιά ήταν καλύτερα. Αλλά και όλο αυτό το νέο ήθος που φέρνει μαζί της η απίστευτη ποσότητα οπτικής πληροφορίας, θεωρώ ότι κρύβει πολλές παγίδες για τον νέο (όχι απαραιτήτως ηλικιακά) μουσικό. Πλην της απερίγραπτης πληθώρας "δασκάλων" μουσικής που "διδάσκουν" στα κανάλια τους και εκ των οποίων πάρα πολλοί δεν έχουν ιδέα για τι μιλούν και απλά αναμεταδίδουν τη λάθος αντίληψή τους για το αντικείμενο, υπάρχει κι αυτή η ανελέητη κι αχόρταγη ανάγκη για χειροκρότημα. Η οποία μπορεί να έχει πεδία ωφέλιμης χρήσης, κυρίως σε δραστηριότητες/επαγγέλματα όπου ο ενδιαφερόμενος λειτουργεί μόνος. Αλλά τι γίνεται με όλα αυτά, της μουσικής συμπεριλαμβανομένης προφανώς, όπου είμαστε πολλοί και πρέπει να λειτουργήσουμε ως ένα;

Απόψης; 

 

[BillTrantos]

Χαζεύω στο instagram καθημερινά όσο κινούμαι με ΜΜΜ. Θα δω τα πάντα, από ζογκλερικά μέχρι "mini" lessons και inspirational quotes. Θα έλεγα πως 1 στα 10 βιντεάκια έχουν κάτι ουσιαστικό να μου πουν, δηλαδή να τα δω και να τα σκεφτώ έστω για όσο είμαι μέσα στο λεωφορείο.

Δυστυχώς η ταχύτητα με την οποία μεταβάλλεται ο τρόπος που αντιλαμβανόμαστε κοινωνικά την πραγματικότητα έχει ξεφύγει και αυτό οφείλεται στην επίσης εξωφρενική ταχύτητα εξέλιξης της τεχνολογίας. Συμβαίνουν πράγματα καθημερινά που με οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια στο να χάσω επαφή με τις επόμενες γενιές πολύ άμεσα και είμαι γεννημένος το '95. 

Η ταχύτητα είναι η έννοια κλειδί της εποχής αυτής. Όλα πρέπει να γίνονται γρήγορα, ατομική εξέλιξη, σχέσεις, οικονομική εξέλιξη, κλπ. Όλα δουλεύουν ώστε να μπορούμε να κάνουμε ταχύτερα τα πάντα. Χάνεται η μπάλα, οι νέοι νιώθουμε μπερδεμένοι, οι μεγαλύτεροι φαντάζομαι τα κοιτούν όλα αυτά όπως κοιτούσε η γιαγιά μου το DVD player όταν το πρωτοφέραμε σπίτι και τα μικρά παιδιά προσαρμόζονται γιατί πολύ απλά δεν έχουν ζήσει την προηγούμενη κατάσταση.

Όλο αυτό έχει αντίκτυπο και στη μουσική, όπως και στις σχέσεις ανάμεσα στους μουσικούς. Έχοντας δεχθεί ο εκάστοτε μπασίστας υπερπληροφορία με το τσουβάλι, αρχίζει να παπαγαλίζει ό,τι βλέπει μπας και βρει gig. Βάλε μέσα σε όλα αυτά τη γεωμετρική μείωση της κριτικής ικανότητας που έχουν οι νεότεροι άνθρωποι (κι αυτό αποτέλεσμα της ταχύτητας που ζούμε) και συμπληρώνεις ένα μικρό παζλ πραγμάτων που οδηγούν σε όλο αυτό το χάος, όπου άπειρες μονάδες προσπαθούν να γίνουν ομάδες με τον λάθος τρόπο και τα λάθος κίνητρα.

 

[vagelism]

το οτι μπορεις να κανεις οντισιον σε μια μπαντα στελνοντας μερικα λινκ απο τα παιξιματα σου θεωρω οτι ειναι εξαιρετικο κ γλιτωνει παρα πολυ χρονο κ κοπο σε ολους.{Εσυ μεσα σε μερικα λεπτα καταλαβες οτι αυτο το παιδι δεν  ΣΟΥ κανει}.

Απο εκει κ περα ενα ντεμο ειναι ενα ντεμο.

Δουλεια του ειναι να δειξει τις ικανοτητες του παικτη , στο επακρο.

Ειναι στο αυτι {η το ματι} του ακροατη να δει περα απο την επιδειξη ικανοτητων κ να καταλαβει αν αυτος ο ανθρωπος "παιζει στα κοκκινα " αν θες , η απλα στρεφει την προσοχη του ακροατη εκει που ειναι καλυτερος.

Αλλα γενικα, ..θεωρω λογικο  ενα ντεμο πρεπει να ειναι στα κοκκινα..

Τι εννοω..

Αν εγω  υποθετικα εκανα οντισιον στην μπαντα σου,  θα εστελνα παιξιματα μου του Weckl. Οτι πιο δυσκολο εχω παιξει.

Δεν με ενδιαφερει αν η μπαντα σου παιζει B. Springsteen covers..

 Εγω σου δειχνω οτι μπορω να παιξω κατι που ειναι 100 φορες δυσκολοτερο.

Τωρα αν εσυ δεν μπορεις να αντιληφθεις το time και το feel και το groove μου πανω στην συγκεκριμενη μουσικη ή ξενερωνεις επειδη σου εστειλα το συγκεκριμενο κ οχι ενα παιξιμο μου πανω στο I am on fire..το προβλημα δεν ειναι δικο μου αλλα δικο σου.

Aλλα συνηθως..ενας μουσικος που μπορει να παιξει 100 νοτες...να μπορει να παιξει 2..Συνηθως.

Το προβλημα υπαρχει οταν ενας μουσικος μπορει να παιξει 3ς νοτες κ του ζητας να παιξει ..δυο.

Το ντεμο ενος μουσικου ειναι ενα δειγμα..γιατι κ η μπαντα σου μπορει ενδεχομενως να εχει ζογκλερικες απαιτησεις. 

Νομιζω οτι καθε σεσσιον μουσικος που προσπαθει να βρει μια ακρη σε αυτο το κουβαρι ετσι σκεφτεται. Οι περισσοτεροι μουσικοι που γνωρισα σε πιστα ηταν το πρωι τζαζιστες η ειχαν Jazz κ fusion ακουσματα.[και ο λογος που μπορουσαν να ανταπεξερθουν στην πιστα ηταν γιατι ειχαν αυτο το Level} 

Νομιζω οτι η καλυτερη περιπτωση παντως πριν καταφυγεις σε αγγελιες ειναι να πας σε Live και να βρεις τον μελλοντικο σου μπασιστα με τα αυτακια σου..

Να τον δεις να παιζει , να τον αφησεις να σε κουνησει και να τον δεις ακουσεις. σε μια πληθωρα μουσικων στυλ κ κομματιων. Πως αντιμετωπιζει μια μπαλαντα, ενα fast και γενικα πως αντιμετωπιζει την μπαντα,.

 

[VangelisV]

σα να ζητάει μια ερασιτεχνική ομάδα τερματοφύλακα ξέρω γω και ο ενδιαφερόμενος να στέλνει βίντεο με τον εαυτό του να κάνει ζογκλεριές με μπάλες ποδοσφαίρου.

Aυτό έκανε ο Πασχαλάκης και τον πήρε ο παοκ ??

Aλλα συνηθως..ενας μουσικος που μπορει να παιξει 100 νοτες...να μπορει να παιξει 2..Συνηθως.

και όταν του λες να παίξει 2 να παίζει 2 και όχι 100

 

[Superfunk]

Αν ένας μουσικός δεν μπορεί να καταλάβει τι ζητάς σαν band leader απλά δεν κάνει για την μπάντα σου.

Πρέπει φυσικά και ΕΣΥ σαν band leader να το ξεκαθαρίσεις 100% ώστε να είναι crystal clear.

Αν εγώ ας πούμε ζητούσα ντράμερ και έγραφα στην αγγελία μου ''ζητειται ντράμερ που να παίζει μόνο γκρουβ και να είναι ΣΚΛΑΒΟΣ στο τραγούδι , χωρίς υπερβολές και πολλά fills και με ελάχιστα break" και μου έστελνε κάποιος ενα βίντεο που παίζει τις κάλτσες του μιμούμενος τον Billy Cobham απλά θα τον αγνοούσα.

Η κοινή ΑΙΣΘΗΤΙΚΗ και ο κοινός τόπος είναι πολύ σημαντικότερα από το ποσο παιχταρας είναι κάποιος .

 

[Jazzjoker]

Το ντεμο ενος μουσικου ειναι ενα δειγμα..γιατι κ η μπαντα σου μπορει ενδεχομενως να εχει ζογκλερικες απαιτησεις.

Δεν διαφωνώ, ένα δείγμα που θα μου στείλεις να έχει το peak ας πούμε των δυνατοτήτων σου στα ντραμς. Διαφωνώ όμως με το να ζητάω ντράμερ και να μου στείλεις τον εαυτό σου να τρέχει 400 μ. μετ' εμποδίων. Μπράβο είσαι πολύ καλός δρομέας, αλλά δεν ζητάω δρομέα. Εκεί βασίζω και τις σκέψεις μου, στην όποια δηλαδή ασυνεννοησία, παρανόηση κλπ. φέρνουν στο παιγνίδι τα διάφορα trends του online κόσμου.

 

[vagelism]

Δεν διαφωνώ, ένα δείγμα που θα μου στείλεις να έχει το peak ας πούμε των δυνατοτήτων σου στα ντραμς. Διαφωνώ όμως με το να ζητάω ντράμερ και να μου στείλεις τον εαυτό σου να τρέχει 400 μ. μετ' εμποδίων. Μπράβο είσαι πολύ καλός δρομέας, αλλά δεν ζητάω δρομέα. Εκεί βασίζω και τις σκέψεις μου, στην όποια δηλαδή ασυνεννοησία, παρανόηση κλπ. φέρνουν στο παιγνίδι τα διάφορα trends του online κόσμου.

Για μενα ενα και μονο κομματι {εστω απο youtube} δεν ειναι αρκετο σαν ντεμο..για αυτο κ σου ειπα να πας να τον δεις σε πραγματικες συνθηκες..

Αν επρεπε να στειλω μεσω youtube..θα εστελνα 4-5 λινκς...σε διαφορετικα settings κ στυλ..

Προσπαθωντας ισως να δειξω ολο το ευρος μου σαν παικτης.

 

[Jazzjoker]

Πρέπει φυσικά και ΕΣΥ σαν band leader να το ξεκαθαρίσεις 100% ώστε να είναι crystal clear

Προφανώς και αυτό πάντα κάνω όταν γράφω αγγελία (άσχετο που κανείς δεν τη διαβάζει ολόκληρη όπως έγραφα και σε άλλο θέμα) ή σε προσωπική κουβέντα με τον ενδιαφερόμενο. Είμαι ψυχαναγκαστικά λεπτομερειομανής όταν περιγράφω αυτό που ζητάω. 

Στο παράδειγμά μου δεν υπάρχει ακόμα επίσημη αναζήτηση και σε κάθε περίπτωση δεν εμπλέκομαι ενεργά ακόμα. Άλλο μέλος της μπάντας κάνει μια ψαχτική και λέει ότι θα χρειαστούμε μπασίστα και να τι παίζουμε. Εξ ου και η απορία μου με τον πιτσιρικά που μας έστειλε το βίντεο.

να πας να τον δεις σε πραγματικες συνθηκες

goes without saying. Πάντα σε τέτοιες αναζητήσεις, καταλήγουμε σε μερικές επιλογές και τους βλέπουμε από κοντά.

 

[Yameth]

Ολοι οι παραπάνω έχουν το δίκιο τους με τον ένα ή τον άλλο τρόπο.

Νομίζω όμως πως αυτός που δεν είναι σε θέση να κρίνει το ζητούμενο π.χ. blues bass (αν υπήρχε σαν προϋπόθεση στην αγγελία) είναι απλά φαιδρός και δεν θα μπορέσει να μπει στο κλίμα που του ζητείται καθως αυτός θεωρεί πως απο τη στιγμή που παίζω 32α στα 120bpm τι να μου κάνουν τα τριπλετς στα 80. Τα σκίζω. (εμ δεν είναι καλσόν...)

Είναι γνωστό τοις πάσι δε πως η μπάντα εκεί κρίνεται. Στα 80bpm. Εκεί σέρνονται και διαλύονται.

Το feel στο shuffle θα κάνει το blues.

Η γνώμη μου είναι πως τετοιοι τύποι είναι απλά επιπόλαιοι και τίποτα βαθύτερο. Ουτε καν πέρασε απο τον νου του το ζητούμενο. 

Δεν είναι θέμα... τεχνολογίας. Απλά έχει άλλη εντύπωση για το τι κάνει λόγω like.

 

[Jazzjoker]

Η γνώμη μου είναι πως τετοιοι τύποι είναι απλά επιπόλαιοι και τίποτα βαθύτερο. Ουτε καν πέρασε απο τον νου του το ζητούμενο. 

Δεν είναι θέμα... τεχνολογίας. Απλά έχει άλλη εντύπωση για το τι κάνει λόγω like.

Εγώ πιστεύω Γιάννη ότι δεν είναι μεμονωμένο φαινόμενο. Οι νέες γενιές αντιλαμβάνονται τα πράγματα με άλλους όρους. Η έννοια του "καλός μουσικός", στην προκειμένη περίπτωση, έχει άλλη χροιά γιατί μεγάλωσα με youtube και βομβαρδίστηκα με ανθρώπους που κάνουν επίδειξη δυνατοτήτων σε ένα διαγωνισμό που έχει περισσότερη σχέση με σπορ παρά με μουσική. Αυτό είναι το point μου. Θεωρώ ότι αρχίζει να υπάρχει χάσμα συνεννόησης σε βασικές αρχές της αντίληψης.

Το like είναι πλέον νόμισμα από μόνο του. Αναγνώριση (έστω εξαιρετικά εφήμερη γιατί ο κόσμος σε έχει ξεχάσει σε 5 λεπτά και κοιτάζει κάποιον άλλο) και οικονομικό όφελος αν μιλάμε για ανθρώπους που έχουν κανάλια με σοβαρό αριθμό views. 

Και φυσικά να πω ότι το παιδί που μας έστειλε το βίντεο, μπορεί τελικά να είναι εξαιρετικός μουσικός και να μας κάνει κι όλας. Δεν είναι αυτό το θέμα όμως. Είναι το τι ο ίδιος θεωρεί ότι αντιπροσωπεύει και εξυπηρετεί την μουσική ιδιότητά του. Στον πραγματικό κόσμο της μουσικής εκτέλεσης, το skill set που μας παρουσίασε, είναι αρχικά άχρηστο για οποιοδήποτε είδος μουσικής. Εκτός κι αν μιλάμε για κανά ειδικό project του στυλ μπάντα με τρεις μπασίστες. 

 

[VangelisV]

Και φυσικά να πω ότι το παιδί που μας έστειλε το βίντεο, μπορεί τελικά να είναι εξαιρετικός μουσικός και να μας κάνει κι όλας. Δεν είναι αυτό το θέμα όμως. Είναι το τι ο ίδιος θεωρεί ότι αντιπροσωπεύει και εξυπηρετεί την μουσική ιδιότητά του. Στον πραγματικό κόσμο της μουσικής εκτέλεσης, το skill set που μας παρουσίασε, είναι αρχικά άχρηστο για οποιοδήποτε είδος μουσικής.

Μπορεί να έχει πρόβλημα στο πως να παρουσιάσει τον εαυτό του. Του ζήτησες κάποιο συγκεκριμένο κομμάτι να παίξει πάνω του για να δεις πως συμπεριφέρεται παιχτικά μέσα σε αυτό? 

 

[Jazzjoker]

Του ζήτησες κάποιο συγκεκριμένο κομμάτι να παίξει πάνω του για να δεις πως συμπεριφέρεται παιχτικά μέσα σε αυτό? 

Όχι εμείς δεν του ζητήσαμε τίποτα. Άκουσε τη δουλειά μας και κατόπιν πήρε μόνος του την πρωτοβουλία να μας στείλει το βίντεο μαθαίνοντας ότι ψάχνουμε.

 

[vagelism]

Νομιζω οτι ο Νικος το εθεσε καλυτερα απο ολους μας ως τωρα.

Αν ένας μουσικός δεν μπορεί να καταλάβει τι ζητάς σαν band leader απλά δεν κάνει για την μπάντα σου.

Πρέπει φυσικά και ΕΣΥ σαν band leader να το ξεκαθαρίσεις 100% ώστε να είναι crystal clear.

Αν εγώ ας πούμε ζητούσα ντράμερ και έγραφα στην αγγελία μου ''ζητειται ντράμερ που να παίζει μόνο γκρουβ και να είναι ΣΚΛΑΒΟΣ στο τραγούδι , χωρίς υπερβολές και πολλά fills και με ελάχιστα break" και μου έστελνε κάποιος ενα βίντεο που παίζει τις κάλτσες του μιμούμενος τον Billy Cobham απλά θα τον αγνοούσα.

Η κοινή ΑΙΣΘΗΤΙΚΗ και ο κοινός τόπος είναι πολύ σημαντικότερα από το ποσο παιχταρας είναι κάποιος .

Ολα ξεκινανε απο το τι ζηταει ο Bandleader..και ποσο ξεκαθαρα το ζηταει.

 Αν ηταν μια απλη αγγελια ζητειται μπασιστας για blues funk rock...λογικο ειναι να περιμενει καποιος τετοιου ειδους αντιμετωπισεις.

 

[VangelisV]

Όχι εμείς δεν του ζητήσαμε τίποτα. Άκουσε τη δουλειά μας και κατόπιν πήρε μόνος του την πρωτοβουλία να μας στείλει το βίντεο μαθαίνοντας ότι ψάχνουμε.

Ωραία αφού τώρα ξέρεις ότι το κατέχει το άθλημα από πλευράς τεχνικής δώστου 2-3 τραγούδια και πες του να παίξει πάνω τους να δεις αν έχει και τα υπόλοιπα που ψάχνεις

 

[Yameth]

Εγω πάντως θα επιμείνω στο ότι το πρόβλημα δεν είναι καινούργιο.

Ανέκαθεν η πλειονότητα των Ελλήνων μουσικών δεν έπαιζε για το τραγούδι. Επίσης δύσκολα βρίσκεις κόσμο που εμβαθύνει στα "εύκολα" είδη.

Το band coaching είναι το σημαντικότερο μάθημα που πρέπει να παρακολουθήσει ο μέσος ερασιτέχνης μουσικός. Διότι ο καθένας ακούει τον εαυτό του και όχι τι παίζουν οι γύρω του. 

Να προσθέσω όμως πως αν και το παικτικό-σολιστικό επίπεδο έχει ανέβει πολύ, η επιδειξιομανία δεν είναι νέο σπορ.

Σόρι αν είμαι off topic ή ακούγεται επιφανειακή τοποθέτηση αλλά δεν είμαι σίγουρος πως φταίει το Youtube.

 

[sultan of string]

Επίσης δύσκολα βρίσκεις κόσμο που εμβαθύνει στα "εύκολα" είδη.

αυτό

 

[Shelter]

Το μεγαλύτερο ποσοστό των ενδιαφερόμενων που απαντούν σε μια αγγελία (ακόμα και αν αυτή είναι ξεκάθαρη και αναλυτική μέχρι αηδίας και φυσικά υπάρχει πλήθος ηχογραφήσεων σαν σημείο αναφοράς), καταθέτει την αίτηση ενδιαφέροντος της χωρίς να έχει πολλές φορές ΚΑΝ διαβάσει το κείμενο της αγγελίας. Πολύ περισσότερο να έχει ξοδέψει χρόνο και να κάτσει να ακούσει το υλικό της μπάντας στην οποία αιτείται μια θέση.

Απίστευτη σπατάλη χρόνου και για τον ίδιο και για την μπάντα.

Επίσης πρέπει να είναι κατανοητό οτι όλα τα μουσικά στυλ έχουν δική τους κουλτούρα και ιστορία και η εμβάθυνση σε αυτά απαιτεί ΠΟΛΥ χρόνο και κόπο απο μέρους του μουσικού. Κανένας δεν κάνει μάστερ ένα στυλ μέσα σε μερικούς μήνες όσο καλή πρόθεση και αν έχει. Το μπλούζ συγκεκριμένα ειναι βαθιά πληγωμένο απο τέτοιες αντιμετωπίσεις σε όλα τα όργανα.

 

[Θανάσης Καλδής]

η νέα γενιά μουσικών, όπως και κάθε νέα γενιά οποιασδήποτε ειδικότητας, χρειάζεται καθοδήγηση για να αποφεύγει τέτοιου είδους "λάθη" που αναφέρατε. δύο είναι η τρόποι για να μάθει κανείς η ίδια εμπειρία (που απαιτεί πολλά λάθη μέχρι να βρεις τι πρέπει να κάνεις) και η μάθηση (που είναι ευθύνη των παλαιότερων)

λίγο πολύ νομίζω ότι όλοι έχουν κάνει τέτοιου είδους "λάθη" ή αστοχίες μέχρι να βρουν τον δρόμο τους και να ωριμάσουν βιώνοντας την πραγματικότητα. ένας νεαρός μπασιστας πχ δεν θα προσπαθήσει να μιμηθεί τον flea πχ;;; τι θα προσπαθήσει να κάνει; να παίξει σαν τον σεσιονά που έχει γράψει 100 δίσκους και είναι άγνωστος στο ευρύ κοινό και γκρουβάρει δίχως αύριο; αυτό θα προσπάθήσει να το κάνει στο μέλλον όταν εμβαθύνει στην τέχνη του και όταν φάει αρκετές φορές τα μούτρα του παίζοντας λάθος.

νομίζω ότι τα σόσιαλ μίντια δεν παίζουν και τόσο ρόλο στη συζήτηση     

 

[D'Ailleurs]

Όπως αναφέρθηκε πιο πάνω ελάχιστα βίντεο έχουν κάτι να πούνε (για μένα). Βίντεο με mini-lessons, τρόπους να παίξεις κάποια κομμάτια και καμία φορά παρουσίαση εξοπλισμού (αν και σχεδόν πάντα δεν καταλαβαίνω αν μου κάνει ή όχι αφού οι περισσότεροι θεοποιούν τα πάντα) έχουν ενδιαφέρον. Αυτό που δεν μου αρέσει είναι ότι σταδιακά αρκετοί που ασχολούνται μετατρέπονται σε περσόνες: τα βίντεο που μας δείχνουν το νέο πετάλι της MXR αντικαθίστανται με βίντεο για αποψάρες, για την προσωπική τους ζωή, vlogs (δεν υπάρχει πιο ανούσιο πράγμα). Αλλοι κάνουν καριέρα με διασκευές γνωστών τραγουδιών. Τώρα ώρα σε φάση μπάντα, φαντάζομαι ότι θα ισχύει ότι ισχύει και με αρκετές δισκογραφικές: το ουσιαστικό ντέμο αντικαθίσταται με το "έχω 20.000 likes και endorsement από τον ταδε" καθώς επίσης και με μια υπερ-προβολή του "εγώ". Σίγουρα βοήθησε το youtube (δημιούργησε ένα ολόκληρο κλάδο DIY celebrities) αλλά δεν είναι το Α και το Ω.