SnoozeLoop : +/-

blue είπε:
Δεν θα ήταν κομψό εκ μέρους τους να συμπεριφερθούν διαφορετικά.
Hey, muscular boy.

Μια κόπια και για μένα παρακαλώ στου Μάικ.  ;)

 
The Genius Loci είπε:
Hey, muscular boy.

Μια κόπια και για μένα παρακαλώ στου Μάικ.  ;)
Θα πρέπει να έρθουν με φορτηγό τελικά στου Mike's! ;D
 
  Λοιπόν το ακούω ενδελεχώς από το βραδάκι  ;).. Παιδιά μπράβο.. Από τις νανουριστικές μελωδίες του "Lullaby" μέχρι στην υποδόρια απόγνωση του "Μετρώντας", βρήκα μελωδίες κρυμμένης παιδικότητας, εύθραυστες και προτώτυπες μουσικές που με έκαναν πραγματικά να ξεφεύγω.. Και πάλι μπράβο!

  Νομίζω πάντως το toy-rock πρέπει να το κρατήσετε Μίλτο  :P.

υγ. Προσωπικό αγαπημένο το Personnel..

 
JohnyOh είπε:
υγ. Προσωπικό αγαπημένο το Personnel..
ωχ.. να το προσέξεις αυτό...  ;) {είναι και δικό μας αγαπημένο}

   εύθραυστες και προτώτυπες μουσικές που με έκαναν πραγματικά να ξεφεύγω.. Και πάλι μπράβο!

  Νομίζω πάντως το toy-rock πρέπει να το κρατήσετε Μίλτο  :P.
ευχαριστούμε πολύ Γιάννη!

Με το "ευθραυστές" το έθεσες πολύ ωραία.   :)

Οσο για την ταμπέλα toy rock, νομίζω ότι ακόμα κ αν είμαστε ροκ, δεν είμαστε τόσο toy..

Και με αφορμή αυτό, θέλω να θέσω θέμα προς συζήτηση:

Γενικώς δε μ αρέσουν οι ταμπέλες, αλλά με αφορμή το ανέβασμα του δίσκου στο bandcamp έχουμε προβληματιστεί πολύ στο τι "ταμπέλες" {tags} πρέπει να βάλουμε ώστε να μας εντοπίσει και να μας ακούσει όποιος ενδιαφέρεται για μουσικές όπως η δικές μας.

Θα ήθελα λοιπόν, προτάσεις από εσάς που ακούσατε ή όταν ακούσετε το δίσκο. Πως θα ονομάζατε εσείς το στυλ που κατατάσσεται; Με τι keywords θα το αναζητούσατε στο χάος του διαδυκτύου;

 
Μπορω να πω οτι ζηλευω ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ. Θα ηθελα κι εγω να βρω μουσικους να καναμε κατι αναλογο, ή να ημουν Αθήνα και να σας φορτωνομουν με το ζόρι.

Το μόνο που μπορώ να κάνω προς το παρον ειναι να βαλω μια δωρεαν κοπια στο mp3 μου για τις απαλευτες ώρες της θητειας (μιας και δεν υπαρχει καρτα με υπολοιπο) και να συνεχίσω να ζηλεύω ελπιζοντας να βρω καποτε τετοιους μουσικους να συνεργαστω στο μελλον.

 
WrTsXxx είπε:
Και με αφορμή αυτό, θέλω να θέσω θέμα προς συζήτηση:

Γενικώς δε μ αρέσουν οι ταμπέλες, αλλά με αφορμή το ανέβασμα του δίσκου στο bandcamp έχουμε προβληματιστεί πολύ στο τι "ταμπέλες" {tags} πρέπει να βάλουμε ώστε να μας εντοπίσει και να μας ακούσει όποιος ενδιαφέρεται για μουσικές όπως η δικές μας.

Θα ήθελα λοιπόν, προτάσεις από εσάς που ακούσατε ή όταν ακούσετε το δίσκο. Πως θα ονομάζατε εσείς το στυλ που κατατάσσεται; Με τι keywords θα το αναζητούσατε στο χάος του διαδυκτύου;
Κλασσικό πρόβλημα. Αναγκαίο κακό η ταμπέλα.

Ας το προσπαθήσουμε...

Το έχω ακούσει ήδη αρκετές φορές το ep(και όσο το ακούω τόσο μου αρέσει :D). Θα προσπαθήσω να βοηθήσω με το να σας πω τα βασικά συγκροτήματα που μου θυμίζει.

-the books(οι οποίοι είναι πολύ αγαπημένοι μου)

-your hand in mine (το έχω ήδη πει στον Πέτρο)

-mice parade(τα λόγια περιττά)

-radiohead(για κάποιο περίεργο λόγο..)

Αν δούμε τις ταμπέλες αυτών των συγκροτημάτων σε συνδυασμό με τι πιστεύω εγώ για την μουσική σας(σκέτη, χωρίς να συγκρίνεται με κάτι) θα κράταγα τα : indie, experimental, post rock.

Παρ’ όλα αυτά, κανείς απ’ αυτούς τους χαρακτηρισμούς ΔΕΝ δηλώνει την κινηματογραφική σας αισθητική(ακούγεται δηλαδή σαν soundtrack χωρίς να υπάρχει ταινία :)) η οποία κατά τη γνώμη μου είναι πρωτεύουσα στην μουσική σας. Δεν ξέρω όμως κάποια ταμπέλα που να το δηλώνει αυτό.. 

 
neeq είπε:
Μπορω να πω οτι ζηλευω ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ. Θα ηθελα κι εγω να βρω μουσικους να καναμε κατι αναλογο, ή να ημουν Αθήνα και να σας φορτωνομουν με το ζόρι.

Το μόνο που μπορώ να κάνω προς το παρον ειναι να βαλω μια δωρεαν κοπια στο mp3 μου για τις απαλευτες ώρες της θητειας (μιας και δεν υπαρχει καρτα με υπολοιπο) και να συνεχίσω να ζηλεύω ελπιζοντας να βρω καποτε τετοιους μουσικους να συνεργαστω στο μελλον.
Κι εγώ ζηλεύω πολύ τις μουσικές σου.

Κι εγώ αν ήμουν Θεσ/νίκη θα σου φορτωνόμουν με το ζόρι (και σε άλλους από πάνω).

Ευχαριστούμε πολύ για την αποδοχή, να είστε καλά :)

ΥΓ. Πολύ ύπουλα τα tags. Προσωπικά νιώθω πολύ άσχημα όταν με ρωτάνε τι παίζουμε : από τη μία η μεγάλη παύση στην απάντηση μπορεί να θεωρηθεί σαν ψώνισμα και από την άλλη οι πολλές εξηγήσεις μπορεί να φανούν σαν υπαινιγμοί για κάτι "ιδιαίτερο" ή ειδικό (πάλι ψώνισμα). Αυτά δεν πρέπει να τα βάζουν οι μουσικοί, αλλά κάπως πρεπει να συστηνόμαστε...

 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
Μετά από μερικές μέρες ακρόασης CD και βινυλίου, δηλώνω ενθουσιασμένος με το υλικό που άκουσα, παρά το γεγονός ότι είχα ακούσει και στο παρελθόν τα περισσότερα κομμάτια. Δεν έχει νόημα να αποδώσω εύσημα σε τεχνικές λεπτομέρειες, άλλωστε η παραγωγή είναι γενικώς άψογη.

Θα έλεγα ότι το highlight του EP είναι ο διεστραμμένος ρομαντισμός του Protege... Γλυκιά διάθεση που θυμίζει ρετρό καταστάσεις και "πειραγμένες" πινελίες, όλα δεμένα πάνω σε υπέροχες μελωδίες.

Μπράβο boyz, με το καλό και το LP εύχομαι. ;)

 
Alchemist είπε:
διεστραμμένος ρομαντισμός... Γλυκιά διάθεση που θυμίζει ρετρό καταστάσεις και "πειραγμένες" πινελίες, όλα δεμένα πάνω σε υπέροχες μελωδίες.
Οριστε... αυτο ειναι το ειδος! Αυτο θα απαντατε οταν σας ρωταν τι μουσικη παιζετε! ;D (δεν νομιζω να ακουγεται ψωνισμενο :P)

Μπραβο κι απο μενα παιδια, πολυ ωραιο project! Στην περιγραφη του, με καλυψαν οι προηγουμενοι και ειδικα ο Alchemist.

Καλη συνεχεια!

 
Σας ευχαριστούμε πάρα πολύ για το φήντμπακ που μας δίνετε και τη βοήθεια με τις "ταμπέλες".

Neeq και jazzjoker: ο θαυμασμός είναι αμοιβαίος.

Kostri: θα ψάξω να ακούσω τα σχήματα που προτείνεις – όποιον δεν ξέρω δλδ.

Τα indie, alternative, post είναι όντως κοντά σ αυτό που τουλάχιστον ξεκινήσαμε να παίζουμε. Είναι όμως τόσο γενικές που κάποιος θα βρει μέσα από τους mum μέχρι τους franzFerdinard.. λέμε τώρα...

Clouseau: Ευχαριστούμε! Που χάθηκες εσύ; καιρό έχω να σε “διαβάσω”

Alchemist και Giannis: ο όρος “διεστραμμένος ρομαντισμός” με φτιάχνει!!! είναι ανησυχητικό γιατρέ μου;

Οι περισσότεροι έχετε γράψει λόγια συγκινητικά, τα οποία διανθίζουν αυτό το “ξερό δελτίο τύπου” με τον καλύτερο τρόπο. Προσωπικά είμαι πολύ χαρούμενος που κάποιοι βρήκαν ενδιαφέρουσα τη δουλειά μας και αφιέρωσαν χρόνο να το γράψουν εδώ.


Περιμένω τους τολμηρούς που θα αναφέρουν χωρίς δισταγμούς τα “αρνητικά” του δίσκου.

Να προσθέσω στη λίστα των "σημείων πώλησης" το:

rhythm records Εμ. Μπενάκη 74, Εξάρχεια. 2103841550

 
WrTsXxx είπε:
Περιμένω τους τολμηρούς που θα αναφέρουν χωρίς δισταγμούς τα “αρνητικά” του δίσκου.
κανείς δεν θα το κάνει...φοβούνται μήπως τους δείρει ο Blue...

 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
WrTsXxx είπε:
Θα ήθελα λοιπόν, προτάσεις από εσάς που ακούσατε ή όταν ακούσετε το δίσκο. Πως θα ονομάζατε εσείς το στυλ που κατατάσσεται; Με τι keywords θα το αναζητούσατε στο χάος του διαδυκτύου;
Οι προλαλήσαντες με κάλυψαν με τα σχόλιά τους για την εξαιρετική,πραγματικά,προσπάθειά σας.

Αν θα προσπαθούσα να κατατάξω τη μουσική σας σε ένα είδος θα ήταν κάτι του τύπου κινηματογραφικό ροκ,dream pop ή ακόμα και soundtrack που ψάχνει ταινία.

υγ Λάτρεψα,με τη μία,την "παράνοια" του Protege

 
Δε θα μπω στη διαδικασία να προσπαθήσω να σας βρω ταμπέλα γιατί αισθάνομαι ότι πρέπει να αναιρέσω έναν από τους λόγους για τους οποίους μου αρέσετε.

Απ' την άλλη, όταν ζήτησες από τους τολμηρούς να αναφέρουν τα αρνητικά, αμέσως μου ήρθε στο μυαλό κάτι:

Τα κομμάτια σας δεν έχουν ούτε ένα blues solo ;D

Α και για να μην ξεχνιόμαστε. Το cd είναι μόνιμα μες στο player. Επίσης, αιρετικός ων, το αγαπημένο μου δεν είναι το personnel ούτε το protege αλλά το bon ballad.

 
WrTsXxx είπε:
Περιμένω τους τολμηρούς που θα αναφέρουν χωρίς δισταγμούς τα “αρνητικά” του δίσκου.
Θέλεις σώνει και ντε να ακούσεις αρνητικά σχόλια? ;D

Εγώ δεν έχω αρνητικές εντυπώσεις απ’ τον δίσκο. Μόνο δύο σημεία θα παρατηρούσα που μπορείς ενδεχομένως να τα πεις αρνητικά.

Το είδος που παίζετε και στην πιο “ροκ” μορφή του(π.χ. mogwai) και στην πιο ηλεκτρονική(π.χ. boards of Canada) αλλά και στην πιο ακουστική/πειραματική(π.χ. sigur ros ή ακόμα και Tiersen) έχει πλέον διαγράψει έναν αισθητικό κύκλο και έχει αρχίσει να επαναλαμβάνεται.

Δεν βγαίνουν μπάντες σαν τους Godspeed το τελευταίο διάστημα, βγαίνουν όμως πολλοί που θέλουν να παίζουν σαν τους Godspeed. Θέλω να πω πως είναι λίγο δύσκολο να κάνεις κάτι πραγματικά προσωπικό, δηλαδή διαφορετικό, σ’ αυτό το είδος. Έχετε όμως στιγμές που είναι πραγματικά προσωπικές όπως π.χ. όταν εμφανίζεται η φωνή στο Lullaby(η αγαπημένη μου στιγμή του δίσκου). Νομίζω πάντως πως όσο παίζετε τόσο θα αρχίσετε να “διακινδυνεύετε” μια πιο προσωπική έκφραση. :)

Το δεύτερο σημείο είναι η ερμηνεία του «Μετρώντας». Δεν με έπεισε. Νομίζω πως είναι εξαιρετικά δύσκολο να τραγουδήσεις πραγματικά καλά σ’ αυτό το είδος στην ελληνική γλώσσα. Η αλήθεια είναι πως μου μοιάζει λίιιιγο με έντεχνο(προσοχή, μόνο για την φωνή μιλάω, όχι για την πολύ όμορφη ενορχήστρωση).

Αυτές είναι οι παρατηρήσεις μου. Μπορούν κάλλιστα να μην θεωρηθούν αρνητικές, όμως.

Άρα δεν ξέρω αν σε ικανοποίησα. ;D

 
@ Kostri : Η φωνή και ο στίχος, είναι ένα απ τα σημεία που περίμενα ότι θα σχολιαστεί. {όπως άλλωστε κ όταν ανεβάσαμε το κομμάτι μόνο του στο νοιζ}

Το θέμα του "αισθητικού κύκλου" είναι πολύ μεγάλο και ενδιαφέρον. Θα ήταν ωραία να το συζητήσουμε εκτενώς σε ένα νέο γενικότερο τόπικ.

Αναφέρεις τους καταπληκτικούς godspeed που θεωρώ ότι αν κάποιος εξετάσει με αυστηρό τρόπο το έργο τους θα διαπιστώσει ενδεχομένως να έχουν διαγράψει τον προσωπικό τους κύκλο και απλώς να συνεχίζουν να κάνουν αυτό που ξέρουν καλά, αδιαφορώντας εάν επαναλαμβάνονται ή δεν καινοτομούν. Πόσο μάλλον οι άλλες μπάντες, που γεννήθηκαν ακολουθώντας αυτή την αισθητική και συνθέτοντας σε φόρμες που οι godspeed δημιούργησαν. Σπάνια καταφέρνει κάποιος να ξεφύγει, εισάγοντας προσωπικά και ιδιαίτερα στοιχεία, ώστε το αποτέλεσμα να αποκτήσει νέα ταυτότητα.

Ως SnoozeLoop νομίζω ότι είμαστε πολύ μακρυά απ το να μιλήσουμε για προσωπικό ήχο και αναγνωρίσιμη ταυτότητα, μιας και ακόμα και το δείγμα δουλειάς που παρουσιάζουμε εδώ, είναι ανομοιογενές. Ίσως είναι κι αυτός ένας λόγος που δυσκολευόμαστε να βρούμε τη “σωστή ταμπέλα”. Μακάρι στο μέλλον, “διακινδυνεύοντας”, να φτάσουμε σε κάτι πιο μεστό και ώριμο που να ξεφεύγει απ τον προδιαγεγραμμένο “αισθητικό κύκλο” του τωρινού μας ύφους. Θέλουμε πολύ δρόμο ακόμα, τόσο που μου φαίνεται βουνό...

Jazzjoker είπε:
Τα κομμάτια σας δεν έχουν ούτε ένα blues solo ;D
;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D XOoxoxoo afto ine!

Μάραθον μη φοβάσαι. Τα μπράτσα του blue δεν απειλούν τους φίλους μας.


Και φίλος μας είναι όποιος αγόρασε το δίσκο!   ;)

 
Έχω εδώ και κάποια χρόνια αντιληφθεί πόσο λάθος είναι να μην ακούς μια δουλειά ολοκληρωμένη, αλλά αποσπάσματά της, σε mp3 στο myspace εδώ και εκεί και ο δίσκος αυτός μου το υπενθύμισε για άλλη μια φορά. Από το πρωί τον έχω ακούσει 3 φορές ήδη και πάμε για συνέχεια :)

Η απόγνωση του Dark City, η όμορφη μελαγχολία του Syberia και η διαστροφή της Αλίκης στη χώρα των θαυμάτων σε ένα δίσκο, ήταν οι πρώτες μου εικόνες και σκέψεις ακούγοντας τον. Κοινώς μου άρεσε πάρα πολύ.

Μόνο αρνητικό είναι ότι θεώρησα ότι ο δίσκος δεν είχε τέλος...! Ήταν κάποιο concept το οποίο χρειαζόταν και κάποιο κλείσιμο κάποια ολοκλήρωση. Η δουλειά συνολικά πάντως είναι πανέμορφη. Σε πρώτη ακρόαση ξεχώρισα άμεσα το bon ballad, αλλά στις επόμενες όλο μαζί αποκτούσε μια δική του υπόσταση!

Σίγουρα σε 6 μήνες και πόσο μάλλον σε χρόνια από τώρα η άποψή μου θα έχει αλλάξει και θα το κρίνω διαφορετικά αφού θα το έχω πια ψειρίσει και χωνέψει αλλά η πρώτη εντύπωση είναι πάρα πολύ θετική!

Ως προς το που θα το κατάτασσα, αν και δηλώνω άσχετη με ταμπέλες φαντάζομαι πως δεν θα φάνταζε άκυρο κάτω από post rock καρτέλες. Οι cinematic orchestra κάτω από ποιες ταμπέλες μπαίνουν; Ούτε εκεί θα ήταν άκυρο.

Μπράβο ξανά από εδώ και καλή συνέχεια, και σίγουρα έχουμε να περιμένουμε πάρα πολλά από εσάς στο μέλλον!

 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
Συγχαρητήρια στα παιδιά! Θα πάρω οπωσδήποτε ένα τεμάχιο (αν έχει απομείνει). Μέχρι να γίνει αυτό θα ακούσω τα κομμάτια από το λινκ και θα γράψω τις εντυπώσεις μου, οι οποίες πάντα ήταν πολύ θετικές και απέναντι στον Ουαρτσκσκσκχς σόλο, και απέναντι στην ΒΠ κολλεκτίβα. Μπράβο!

 
BLOODY !!! welcome back!!!

θα σου κρατήσουμε βινύλιο για τα Χριστούγεννα! χοχο

Εύη χαίρομαι που σου άρεσε! Θα με κάνεις να ψάξω να βρω τα Dark City και Syberia... είμαι περίεργος!

Haris είπε:
Υ.Γ. Εξαιρετικό το CD σας!
ευχαριστούμε Χάρη!

 
WrTsXxx είπε:
Θα με κάνεις να ψάξω να βρω τα Dark City και Syberia... είμαι περίεργος!
Do yourself a favour :D

Το Dark city το έχω σε ανάλογο επίπεδο με το bladerunner ως μια από τις πλέον αγαπημένες μου scifi ταινίες!

To Syberia ως adventure δε λέει και πολλά από άποψη γρίφων και gameplay, αν έχεις παίξει σοβαρά παιχνίδια, αλλά έχει πολύ ωραία αισθητική σε γραφικά και εξαιρετική μουσική!

 

Trending...

Νέα θέματα

Back
Top