Σχολιασμός μίξης

Miltos23

Ενεργό μέλος
Μηνύματα
1,496
Πόντοι
198
Καλησπέρα σε όλους!

Μόλις ολοκληρώσαμε την μίξη ενός κομματιού και θα ήθελα όποιος έχει την ευγενική καλοσύνη να σχολιάσει την μίξη.
Είμαστε ακριβώς πριν το mastering.

Κάθε σχόλιο καλοδεχούμενο!

Ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο σας!
 

Attachments

φωνή και άλλα όργανα είναι θαμμένα. Σαν να βγαίνουν από το πηγάδι.
Γενικά δεν έχεις πολλά πράγματα στο κέντρο στο πρώτο μέρος πριν μπουν τα βραχνά αλλά και αργότερα κυριαρχούν τα άκρα.
Το μπάσο δεν είναι πολύ prominent, όσο θα έπρεπε για τέτοιο κομμάτι.
Τα arpegios κυριαρχούν και είναι πολύ στα άκρα παναρισμένα από την πρώτη στιγμή.
Σαν μίξη είναι καλή, αλλά πριν πατε στο master θελει λίγες αλλαγές σε στάθμες.
Ωραίο το τελευταίο μέρος μετά το 4.00 με την αλλαγή τεμπο και συνθ. Πολύ καλύτερο από το πρώτο.
Για τα φωνητικά δεν σχολιάζω δεν εχω άποψη και δεν μου αρέσουν ως ύφος κι όλας.

Γανικά εχει πέσει δουλίτσα!
 
Πολύ ωραίο κομμάτι. Η φωνή είναι πολύ χαμηλά.
Επίσης, να τσεκάρετε λίγο τις χαμηλές συχνότητες σε όλα τα όργανα, και να κάνετε όπου πρέπει Low cut. Πολύ βουητό.
 
Όσον αφορά τη μίξη, μοιάζει σαν η μίξη να έχει γίνει πολύ γρήγορα και ίσως σε κακό χώρο. Γράφω εδώ μερικά σχόλια και προτάσεις, που έχουν να κάνουν βέβαια με τα δικά μου ακούσματα πάντα! Τιπ: να μιξάρετε πάντα σε χαμηλές εντάσεις (talking levels - να μπορείς να ακούς τον δίπλα σου χωρίς να φωνάζεις).

- Οι clean κιθάρες του intro είναι υπερβολικά μπροστά και ήδη καλύπτουν τη φωνή
- Η σόλο κιθάρα που μπαίνει αμέσως μετά χρειάζεται περισσότερο stereo width και ίσως να γίνει πιο ambient
- To διπλό synth που μπαίνει είναι πολύ dry, και πολύ "barebones", δηλαδή βγάζει πολύ απλό σήμα που κόβει το αυτί κάπως, ειδικά λόγω της έντασής του
- Η clean φωνη που μπαίνει στο 1:11 μοιάζει και αυτή πολύ dry και θα μπορούσε να είναι πιο πάνω (βασικά όλα τα υπόλοιπα να είναι πιο κάτω), και μάλλον θέλει λίγο παραπάνω κομπρεσάρισμα
- Τα σκληρά φωνητικά σκοντάφτουν λίγο πάνω στα... clean power chords (?). Θα περίμενε κανείς heavy palm muted chuggs
- Τα σκληρά φωνητικά συνήθως χρειάζονται ντουμπλάρισμα για να δώσει έμφαση, όγκο και πιάσει χώρο
- Τα σκληρά φωνητικά είναι σε άλλο level από τα υπόλοιπα (κάπου στη μέση, αλλά πάλι χάνονται)
- Η κάσα είναι ηλεκτρική και συνεπώς υπερβολικά επαναλαμβανόμενη στο αυτί (ειδικά στο τελευταίο τμήμα)
- Τα τύμπανα χρειάζονται compression
- To μπάσο είναι πολύ "απλό" συχνοτικά και χαμηλό
- Low Cut στα πάντα εκτός από μπάσο, μπασα-synths, και kick

Γενικότερα, το κομμάτι θέλει δουλειά προ-μίξης, χρειάζονται δηλαδή έξτρα πραγματάκια που να γεμίζουν συχνοτικά καλύτερα όλο το φάσμα. Για ένα τόσο δημιουργικό κομμάτι, χρειάζεται περισσότερη εξερεύνηση ήχων, layering, δημιουργικά εφέ, layering, λεπτομέρεια με μικρά parts εδώ-κι-εκεί, και layering. Α χρειάζεται και layering.
 
Σας ευχαριστώ πολύ για τις απαντήσεις σας!
Έχω μερικές απορίες:
Το μπάσο δεν είναι πολύ prominent, όσο θα έπρεπε για τέτοιο κομμάτι.
Με τη λέξη prominent, εννοείς να είναι διακριτό; Θα μπορούσες να μου το εξηγήσεις λίγο;

Πολύ ωραίο κομμάτι. Η φωνή είναι πολύ χαμηλά.
Επίσης, να τσεκάρετε λίγο τις χαμηλές συχνότητες σε όλα τα όργανα, και να κάνετε όπου πρέπει Low cut. Πολύ βουητό.

Το σχόλιο σου για τις χαμηλές συχνότητες καταλαβαίνω ότι σχετίζεται με το ακριβώς απο πάνω σχόλιο, θα μπορούσες να με βοηθήσεις να καταλάβω τι εννοεις;
Γιατί αυτό που βγάζω σαν συμπέρασμα είναι οτι τα μπάσα είναι μια αναμεμειγμένη "σούπα" η οποία καταλήγει να είναι ένα βουητό; Γιατί κάτι τέτοιο δεν το ακούω στα μόνιτορ που έγινε η μίξη, οπότε προσπαθώ να το αντιληφθώ.

Όσον αφορά τη μίξη, μοιάζει σαν η μίξη να έχει γίνει πολύ γρήγορα και ίσως σε κακό χώρο. Γράφω εδώ μερικά σχόλια και προτάσεις, που έχουν να κάνουν βέβαια με τα δικά μου ακούσματα πάντα! Τιπ: να μιξάρετε πάντα σε χαμηλές εντάσεις (talking levels - να μπορείς να ακούς τον δίπλα σου χωρίς να φωνάζεις).

- Οι clean κιθάρες του intro είναι υπερβολικά μπροστά και ήδη καλύπτουν τη φωνή
- Η σόλο κιθάρα που μπαίνει αμέσως μετά χρειάζεται περισσότερο stereo width και ίσως να γίνει πιο ambient
- To διπλό synth που μπαίνει είναι πολύ dry, και πολύ "barebones", δηλαδή βγάζει πολύ απλό σήμα που κόβει το αυτί κάπως, ειδικά λόγω της έντασής του
- Η clean φωνη που μπαίνει στο 1:11 μοιάζει και αυτή πολύ dry και θα μπορούσε να είναι πιο πάνω (βασικά όλα τα υπόλοιπα να είναι πιο κάτω), και μάλλον θέλει λίγο παραπάνω κομπρεσάρισμα
- Τα σκληρά φωνητικά σκοντάφτουν λίγο πάνω στα... clean power chords (?). Θα περίμενε κανείς heavy palm muted chuggs
- Τα σκληρά φωνητικά συνήθως χρειάζονται ντουμπλάρισμα για να δώσει έμφαση, όγκο και πιάσει χώρο
- Τα σκληρά φωνητικά είναι σε άλλο level από τα υπόλοιπα (κάπου στη μέση, αλλά πάλι χάνονται)
- Η κάσα είναι ηλεκτρική και συνεπώς υπερβολικά επαναλαμβανόμενη στο αυτί (ειδικά στο τελευταίο τμήμα)
- Τα τύμπανα χρειάζονται compression
- To μπάσο είναι πολύ "απλό" συχνοτικά και χαμηλό
- Low Cut στα πάντα εκτός από μπάσο, μπασα-synths, και kick

Γενικότερα, το κομμάτι θέλει δουλειά προ-μίξης, χρειάζονται δηλαδή έξτρα πραγματάκια που να γεμίζουν συχνοτικά καλύτερα όλο το φάσμα. Για ένα τόσο δημιουργικό κομμάτι, χρειάζεται περισσότερη εξερεύνηση ήχων, layering, δημιουργικά εφέ, layering, λεπτομέρεια με μικρά parts εδώ-κι-εκεί, και layering. Α χρειάζεται και layering.
Θίγεις πολλά θέματα σύνθεσης και μίξης που με προβλημάτισαν:
- Η φωνή στην αρχή είναι επίτηδες πιο χαμηλά από τις clean κιθάρες, δηλαδή πάει αντίθετα στη λογική "η φωνή μπροστά"
- Για την σόλο κιθάρα συμφωνούμε
- Για το διπλό synth δεν μπορώ να πω ότι το ένιωσα αυτό που λες
- Κατανοητό αυτό για την clean φωνή στο 1'11", αλλά όντως εκτιμάς ότι θέλει παραπάνω κομπρεσάρισμα η φωνή; - Μου κάνει εντύπωση.
- Σχετικά με τα clean power chords, εδώ είναι ένα συνθετικό ζήτημα ότι στο συγκεκριμένο σημείο προτιμήθηκαν έναντι των palm muted chuggs για να χτιστεί αντίθεση με τις heavy κιθάρες μετά.
- Τα brutal φωνητικά είναι ντουμπλαρισμένα με δεύτερη πιο μπάσα φωνή, δεν θυμαμαι αν είναι παντού έτσι αλλά νομίζω πως ναι. Σου λείπει δηλαδή ο όγκος που δίνεται απο τις μικροδιαφορές που έχουν δύο ίδια take;
- Εννοείς σε άλλο level από τα καθαρά φωνητικά;
- Σχετικά με την κάσα ομολογώ ότι με προβλημάτισες, είναι από τις πρώτες φορές που χρησιμοποιούμε ηλεκτρονικά ντραμς και αναζητούσαμε το να είναι παντού η ίδια, θα μπορούσες να εξηγήσεις το "επαναλαμβανόμενη στο αυτί"; Κουράζει; κι αν ναι πως θα το αντιμετώπιζες σε μια ανάλογη περίπτωση; Ρωτάω γιατί η κάσα ειδικά δεν με ενόχλησε καθόλου
- Compression στα τύμπανα, αδυνατώ να το αντιληφθώ, είναι παντού οι ίδιοι ήχοι χωρίς διαφορές στις εντάσεις τους οπότε χωρίς να υπάρχουν peaks σε τι θα εξυπηρετούσε το compression;
- Οκ για το μπάσο
- Δεκτό

Σχετικά με το layering, οσο και να σου φανεί απίστευτο, αυτό έχουμε προσπαθίσει να κάνουμε, του λείπει και αλλό;
 
Κατ'αρχάς, να ξεκαθαρίσω ότι, όλα αυτά τα λέω σύμφωνα με τα δικά μου ακούσματα - καθώς και το πώς θα έφτιαχνα εγώ το κομμάτι έτσι όπως το ακούω, πάντα σύμφωνα με τον δικό μου τρόπο και μέθοδο παραγωγής. Δεν ξέρω αν είναι τόσο niche αυτό που πάτε να φτιάξετε, αλλά μπορείς να μας αναφέρεις κάποιο κομμάτι σαν reference, ή μια μπάντα που να κάνει πάνω κάτω κάτι παρόμοιο. Το referencing είναι πολύ σημαντικό κομμάτι σε μια παραγωγή και μίξη.

Για τις clean κιθάρες με τη φωνή στην αρχή, στυλιστικά καταλαβαίνω ότι θελετε να είναι πιο πίσω από μια lead φωνή, αλλά η μίξη δε βοηθάει καθόλου στο να επιτευχθεί ένα ισορροπημένο αποτέλεσμα.

Για τη φωνή στο 1:11, ως έχει, επειδή το gain staging είναι πολύ περίεργο στα πάντα, δε βοηθάει στο να σου πω 100% τι θα έκανα εγώ. Ναι, έτσι όπως το ακούω θα έβαζα παραπάνω compression, γιατί την ακούω να ανεβαίνει στις ψηλές και να πέφτει στις χαμηλές. Ελάχιστα, αλλά έτσι το ακούω.

Για τα clean power chords: Τα (low) power chords γενικότερα χρειάζονται παραμόρφωση έτσι ώστε οι αρμονικές που παράγονται μέσω αυτής να καλύπτουν τα κενά που δημιουργεί το 1-5-1. Ηχητικά, αν παίζεις 1-5-1 πολύ χαμηλά, απλά χτίζεις έναν muddy ήχο.

Τα brutal φωνητικά δεν έχουν όγκο, σύμφωνα πάντα με τα δικά μου ακούσματα. Λίγο προς το τέλος άκουσα το χαμηλό ντουμπλάρισμα αλλά ειδικά στην αρχή δεν ακούγεται τίποτα. Και πάλι, εδώ ίσως φταίει η όλη υπόλοιπη μίξη. Περι έντασης, ναι, νομίζω ότι οι εντάσεις σε όλα τα φωνητικά είναι διαφορετικές, ενώ δεν θα πρεπε να διαφέρουν ιδιαίτερα. Και πάλι όμως ίσως είναι θέμα μίξης. Εσείς μπορεί να βλέπετε το ίδιο level στα meters αλλά σαν σύνολο να ακούγεται διαφορετικό.

Για τα τύμπανα: Η κάσα είναι "επαναλαμβανόμενη" γιατί δεν έχει round-robins. Είναι 1 sample που παίζει πάντα το ίδιο - ή τουλάχιστον έτσι ακούγεται. Δεν ξέρω γιατί κάνατε την επιλογή να πάτε με ηλεκτρονικούς ήχους. Στυλιστικά θα ήταν μια χαρά ίσως για ένα μέρος του κομματιού, αλλά σε όλο το κομμάτι, κατ'εμέ, δεν ταιριάζει. Δεν θα έλεγα ότι κουράζει, αλλά ότι ακούγεται αδύναμο, όσον αφορά τη δυναμική του κομματιού και φαίνεται ότι είναι "εκτός" σε πολλά σημεία.

Πχ στο 4:32, πέραν του ότι εδώ ακούς πολύ την έλλειψη round robins σε κάσα και ταμπούρο, έχεις (μια) distortion κιθάρα, και βρώμικα φωνητικά, και από πίσω πίου πίου ηλεκτρονικά drums, και ένα "τάκ τακ" το οποίο μοιάζει τυχαίο - αλλά ακόμα και αν δεν είναι, το pattern δεν επικοινωνείται αποτελεσματικά στον ακροατή (ακόμα και σε μένα που ακούω μόνο djent και modern prog). Η δυναμική σε αυτό το σημείο θα έπρεπε να είναι Τ Ε Ρ Μ Α Τ Ι Σ Μ Ε ΝΗ, αλλά καιλ όγωτης μίξης, αλλά και της παραγωγής και συνθετικών επιλογών, και αυτό αλλά και όλο το κομματι ακούγεται αδύναμο.

Αλλά αν βγάλουμε έξω το υποκειμενικό κομμάτι, κανένα κρουστό στοιχείο δεν δίνει "όγκο", γι αυτό και μίλησα για compression. Το compression στα κρουστά δεν μπαίνει για να δαμάσει τα peaks και τις εντάσεις, αλλά για να φέρει τα κάτω-πάνω, δηλαδή να βγάλει όσο χαρακτήρα γίνεται και να δέσει όλο μαζί. Γι αυτό και κάνουμε και compression σε κάθε ένα ξεχωριστά, αλλά και parallel στο τέλος.

Περί layering: Τι έχετε κάνει? Εγώ ακούω ΜΙΑ κιθάρα που υποτίθεται είναι double tracked αλλά δεν αρκεί, υπερβολικά απλοϊκά τύμπανα, μία φωνή 100% dry, και κάποια synth εδώ κι εκεί.

Και πάλι, όλα αυτά με επιφύλαξη γιατί, έτσι όπως βλέπω και τις απαντήσεις σου, ίσως το reference που έχετε στο μυαλό σας να είναι κάτι τόσο συγκεκριμένο που να το αγγίζετε κάπως.
 
Αγαπητέ Alex (αλλά και Sultan, βεβαίως βεβαίως), σας ευχαριστώ για τις απαντήσεις σας!

Θα σταθώ σε δύο σημεία, το round-robins και το layering.

Round-robins:
Βρήκα στο ιντερνετ τον εξής ορισμό:
Round-robin is just a technique where a sample pool is created, so you may have 4 - 10 snare hits in just a particular velocity range, and the engine plays back a different hit each time (randomly). The thing about an acoustic drum is, every time you hit it, the sound is slightly different. These are usually very minor variations in timbre, but when you hear the exact same sample played over and over, that is what contributes to "machine gun" sound, which is probably the most telling sign of it being "electronic". So those very minor variations actually make a bigger difference in application than one might think.

Οπότε φαντάζομαι ότι κάνει αυτό που λέει, έχεις λίγο διαφορετικά samples και τυχαία επιλέγεται ένα απο αυτά, άρα το αποτέλεσμα αποκτά ποικιλία και είναι πιο ωραίο στο αυτί. Εντυπωσιακό, δεν το είχα ακούσει ποτέ στο παρελθόν (όχι ότι έχω μεγάλη εμπειρία).

Layering:
Πάλι σύμφωνα με το ίντερνετ:
Layering is when you combine multiple individual sounds to create a single, more complete sound. You might layer multiple synths to create a supersaw chord stack, three snare samples to make one massive percussive hit, or cymbals and white noise to create a textured downlifter.

Σε αρκετά σημεία στα πλήκτρα έχουμε συνδοιάσει ήχους, αλλά αλλα από τα σχόλια σου καταλαβαίνω ότι απέχει από το ιδανικό και η αλήθεια είναι ότι το φοβηθήκαμε.
 
@Miltos23 μια καλή παραγωγή ειναι the sum of its parts.
Δεν είναι 1, ούτε 5 ούτε 10 πράγματα. Είναι πολλά που συνδυάζονται και το κάθε ένα από αυτά μπορεί να φαίνεται μικρής σημασίας αλλά δεν είναι στην όλη εικόνα. Σαν να ζωγραφίζεις πίνακα.

Συνθετικά είστε ενδιαφέρον, από θέμα παραγωγής, ηχογράφησης, μίξης θα μπορούσε το κομμάτι να εκτιναχθεί αν ήταν καλύτερο.

Για εμένα προσωπικά, δεν υπάρχει rock μουσική με "midi τύμπανα".

Άλεξ
 
Σωστά, τα round-robins είναι οι ίδιοι ήχοι με μικροδιαφορές έτσι ώστε να επιτυγχάνεται ρεαλισμός, κάνοντας ένα ψηφιακό ή ηχογραφημένο όργανο να ακούγεται πιο ρεαλιστικό. Όσο περισσότερα, τόσο πιο ρεαλιστικό το αποτέλεσμα. Η έλλειψη round-robins στα τύμπανα οδηγεί πολλές φορές στο λεγόμενο "machine-gun" effect, επειδή ακούγεται πιο πολύ σαν πολυβόλο παρά σαν, πχ ταμπούρο.

Στην ηλεκτρονική μουσική δεν τίθεται μεγάλο ζήτημα στα round robins μιας και ο ρεαλισμός δεν είναι ζήτημα. Εφόσον όμως στο κομμάτι υπάρχουν πολλά πραγματικά στοιχεία, αυτό το ένα ηλεκτρονικό μπορεί να κάνει τα πράγματα να "αισθάνονται" περίεργα στο αυτό του ακροατή.

Το Layering μπορεί να φαίνεται στην αρχή μια απλή διαδικασία, αλλά δεν είναι μόνο το να βάλω πολλούς ήχους τον ένα πάνω από τον άλλο. Υπάρχουν και τεχνικά πραγματάκια να προσέξει κάποιος, αλλά σίγουρα και δημιουργικά - δηλαδή, δεν βάζω απλά 5 synth για να πω, α, ο ήχος είναι πιο μεγάλος, αλλά γιατί αυτά τα 5 synth μου δίνουν αυτό το κάτι όταν συνδιάζονται. Ειδικά στα Synth, τα κύματα μπορεί να επηρεάσουν πολύ το ένα το άλλο.

Από την άλλη, το layering δεν είναι μόνο οι πολλοί ήχοι, που αντιπροσωπεύουν ένα όργανο. Είναι και το να βάζεις "πουτανιές", στολιδάκια, εφέ, από δω και από κει, που να συνοδεύουν έναν ήχο (αντί να τον ντουμπλάρουν). Ένα γρήγορο παράδειγμα που μου έρχεται στο μυαλό, είναι το intro του Stranger Things των Periphery (όχι της σειράς). Ναι μεν ακούς μια κιθάρα σαν την κύρια μελωδία, αλλά από πίσω υπάρχουν άλλα 10 πράγματα που παίζουν και γεμίζουν το χώρο.

Γενικά αξίζει να πειραματίζεται κανείς. Δε χρειάζεται να φοβάστε να κάνετε πράγματα πέρα από αυτά που σας μοιάζουν γνώριμα. Μαζέψτε references, κομμάτια που σας αρέσουν ηχητικά, σαν παραγωγή δλδ, και προσπαθείστε να τα "αντιγράψετε". Με αυτό τον τροπο θα ανακαλύψετε νέα εργαλεία και στην παραγωγή αλλά και στη σύνθεση.
 

Απαντήσεις

Trending...

Νέα θέματα

Back
Top