Όσον αφορά στον ΦΠΑ.
Αυτό που ίσχυε ως τον Ν.3842/2010 ήταν ότι οι μουσικοί (και γενικότερα οι καλλιτέχνες:
α) χρέωναν ΦΠΑ μόνο σε περίπτωση που παρείχαν τις υπηρεσίες τους απευθείας στο κοινό (πχ μπουζουξής καλείτε να παίξει σε γιορτή στη βεράντα του ρετιρέ ενός ιδιώτη ή σε κάποιο γάμο) Στη θεωρία φυσικά γιατί όλοι ξέρουμε ότι κανείς ποτέ δεν έκοψε ποτέ απόδειξη γι αυτό το λόγο.
β) Δε χρέωναν ΦΠΑ όταν έπαιζαν για κάποιον επαγγελματία (διοργανωτή συναυλιών, μαγαζάτορα κλπ
Από 1-7-2010 αυτό καταργείται και χρεώνεται παντού ΦΠΑ 11%
Όσον αφορά στην Ασφάλιση:
Οι αυτοτελώς απασχολούμενοι μουσικοί υπάγονται στο ΙΚΑ μόνο για τους κλάδους Σύνταξης και Ασθένειας (Δηλαδή όχι για τους κλάδους Ανεργίας, Στράτευσης, Οικογ. Επιδομάτων, Εργατ. κατοικίας και Εργατ. Εστίας.) Υπάρχουν κάποιοι περιορισμοί σε σχέση με το ύψος των εισφορών και τον τρόπο υπολογισμού εάν υπάρχει διακριτός εργοδότης ή θεωρούνται οι ίδιοι εργοδότες του εαυτού τους.
Εννοείται ότι οι μουσικοί που τους γίνεται κανονική πρόσληψη σε κάποιο μαγαζί ασφαλίζονται όπως κάθε άλλος εργαζόμενος και δεν έχουν ΦΠΑ. (Και εδώ ξέρουμε ότι αυτό σχεδόν ποτέ δε συμβαίνει, ίσως παλιά σε κάποια ξενοδοχεία με σταθερή ορχήστρα)
Το ΤΕΒΕ μπορεί κάποιος να το διαλέξει σαν καλύτερη ασφάλιση, μόνο που το επάγγελμα του μουσικού δεν έχει την ασφάλιση του ΤΕΒΕ σαν υποχρεωτική αλλά του ΙΚΑ. Θεωρητικά όμως το ότι έχεις ΤΕΒΕ δεν εμποδίζει το ΙΚΑ να σου ζητήσει κάποτε τις εισφορές που δεν έχεις αποδώσει όλο το καιρό που δούλευες.