Μήπως το internet κάνει (και) κακό στους μουσικούς;

Το θέμα πήρε την καί την διάσταση της τσέπης, αναπόφευκτα.

Η μουσική γενικά είναι ακριβό άθλημα, απο την αρχή του, οι περισσότεροι ξεκινήσαμε απο μικρά παιδιά με το ταμείο μείον,

Ενα καλό πιάνο, μια καλύτερη κιθάρα, μια ηλεκτρική κιθάρα με τα παρελκόμενα που ποτέ δεν θα μας είναι αρκετα, καλύτερη ντράμς, κλαρίνο, ενας χώρος δικός μας για να μελετάμε και να γράφουμε αλλά και να παίζουμε και να το φχαριστιόμαστε, ενα δικό μας στουντιάκι για να τζαμάρουμε και άλλα που ειπώιηκαν ήδη,

Η αναβαθμιση σε όλη μας την ζωή είναι μια ανάγκη που μας έχει προκληθεί και όχι μόνο στην μουσική

Καλύτερο αυτοκίνητο, σπίτι κ.λ.π.

Είναι στην φυση μας λοιπόν να εξελισσόμαστε και βάσει αυτής της αρχής λοιπόν όλα γύρω μας εξελίσσονται,

Αυτό το πληρώνεις και πάντα θα είσαι μέσα, γιατι δυστυχώς παγκοσμίως στον μέσο άνθρωπο δεν έχει εξασφαλιστεί ένα αντίτιμο που να τον καλύπτει και να ακολουθεί συνεχώς αυτή την εξέλιξη των πραγμάτων,

Είναι προνόμιο των λίγων να το καταφέρουν αυτό και πολλές φορές η διαδικασία γίνεται εις βάρος των πολλών,

δεν είναι εύκολο πράγμα ο δημιουργικός άνθρωπος να βάλει μέτρο στα πάθη του και στην ανάγκη να αποκτήσει το καλύτερο αντικείμενο του πόθου του,

Εχουμε οι περισσότεροι περισσότερα πράγματα απο όσα ίσως πραγματικά μας χρειάζονται για να κάνουμε την δουλειά μας, αλλά απλά θα θέλουμε πάντα περισσότερα.

Και πιστεύω οτι αυτό μας αξίζει.

Σας αξίζει να έχετε ολοι οι φίλοι μουσικοί αυτά που έχετε, και ας μην τα αποσβέσετε ποτέ.

Σκεφτείτε επίσης οτι άλλοι συνάνθρωποι δεν έχουν πόσιμο νερό, ή έχουν ανίατες νόσους, η ζούν σε σπηλιές,

Ακόμα κάτι. Το να γίνεις παραγωγικός στην μουσική ή και καλύτερος στην εκτέλεση , είναι και θέμα περιόδου , όρεξης, διάθεσης, έμπνευσης, Υπάρχει μια καμπύλη, Δεν μας εμποδίζει μονο η ενασχόληση με τεχνολογικά θέματα, με την ενημέρωση, με την αναβάθμιση του εξοπλισμού μας,

Συμβαίνει και στους πιό επαγγελματίες συνθέτες και μουσικούς,

 
elavd είπε:
Θα επαναδιατυπώσω το αρχικό μου ερώτημα βγάζοντας το Internet "απ'έξω" (μιας και όντως είναι απλά ένα μέσο το οποίο δε μας φταίει σε κάτι) και θα το κάνω πιο ειδικό:

Σε ποιο βαθμό θεωρείτε ότι αξιοποιείτε* τον εξοπλισμό που έχετε;

*Αξιοποιώ (στην προκειμένη περίπτωση): μελετάω ή/και συνθέτω ή/και παίζω live

    Αν εννοεις (οχι εσυ προσωπικα, γενικοτερα μιλαω) αν χρειαζομαι 5 κιθαρες (εγω η οποιοσδηποτε αλλος) η απαντηση ειναι πως θα μπορουσα να τη βγαλω και με μια.......ομως αυτο δε λεει κατι....Και σιγουρα βρισκω θετικο το οτι πλεον μπορει καποιος να εχει την καταναλωτικη ευχερεια να δοκιμασει δυο και τρεις λυσεις.......

Θα μου επιτρεψεις λοιπον να ξαναπω πως το ερωτημα σου ειναι καπως ακυρο.......

    Η απαντηση που εχω να σου δωσω ειναι πως η μελετη, και το live (αφηνω τη συνθεση απ'εξω μια και τη θεωρω πολυ ιδιαιτερη και ξεχωριστη διαδικασια η οποια πιστευω πως διεπεται απο εντελως αλλα ιδιοτυπα χαρακτηριστικα και δεν πρεπει να συζητειται εδω) δεν εμποδιζονται απο τον εξοπλισμο......Καταλαβαινω οτι υπο προυποθεσεις μπορει οντως να αποτελεσουν τροχοπεδη για τη μουσικη μας προοδο και πιθανον καποια στιγμη ολοι μας να εχουμε πεσει στην παγιδα, ομως και παλι σου λεω πως με τονους εξοπλισμου, ή ακομα και σαν bedroom player (αν και συμφωνω 1000000000% οτι το μεγαλυτερο σχολειο ειναι to live) αν εισαι συνειδητοποιημενος, στο βαθμο που το επιτρεπει η ωριμοτητα σου και το ταλεντο σου και εφ οσον ξερεις τι θελεις τοτε μπορεις να αξιοποιησεις τον εξοπλισμο σου ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;) ;) . Δεν μου αρεσουν κοινως τα (εμμεσα) διλληματα σαν αυτο που εθεσες παραπανω.....

    Επιπλεον αυτη η λεξη "αξιοποιω" ειναι πολυ γενικη και αοριστη......τι θα πει αξιοποιω? Ακομα και η συνδεση που κανεις του "αξιοποιω" με το live κ τη μελετη δε μου φαινεται και απολυτα σωστη.....ενα live που ο καθενας βαραει στου κουτρουλη το γαμο ειναι αξιοποιηση, ή  τα χρονια που εχουν φαει μερικοι στα πιο οπισθοδρομικα ωδεια μελετωντας παρτιτουρες και θεωριες με παρωχημενες μεθοδους και παρωπιδες ειναι αξιοποιηση?Πολλες φορες εχει τυχει να παρακολουθησω καποιον πολυ καλο μουσικο και να αναρωτηθω τι καθομαι και κανω με τις κιθαρες μου(προσφατα ειδα τον Τακη Μπαρμπερη και ενιωσα ετσι).....αλλα συντομα συνηλθα και συνειδητοποιησα οτι ο καθενας κανει αυτο που μπορει στα πλαισια των προσωπικων του δυνατοτητων.....δυστυχως δεν μπορουμε να γινουμε ολοι .....van halen......

 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
Με έχει προβληματίσει παλιότερα αυτό που περιγράφει ο elavd.

Μέχρι που συνειδητοποίησα, ότι είναι δικαίωμά μου να ικανοποιώ -σε λογικά πλαίσια- το πάθος για απόκτηση εξοπλισμού.  

Τα "λογικά πλαίσια" είναι να μην στερούμαι κάτι άλλο (εγώ ή η οικογένειά μου) και να μην φορτώνω πιστωτικές για μια παρορμητική αγορά. Αυτά δεν τα έχω κάνει ποτέ (και για τίποτα).

Τώρα, σχετικά με το ίδιο το πάθος, θα έλεγα ότι (για τη δική μου περίπτωση) είναι ένας συνδυασμός απωθημένων από την (πραγματική ενεργό μου) περίοδο που είχα πολύ λίγα λεφτά, της σημερινής δυνατότητας για (εύκολες-γρήγορες) online αγορές και της γενικότερης γκατζεταρίας που με δέρνει.

Συμπέρασμα: Είμαι συνειδητοποιημένος gadgetarian και (καθώς δεν ενοχλώ κανένα) δεν έχω σκοπό να το κόψω. ;D  

Σαφώς, όποιος το κάνει γιατί θεωρεί ότι με αυτό τον τρόπο θα γίνει καλύτερος μουσικός, προφανώς κάπου έχει χάσει τη μπάλα.

Υ.Γ.... Ασε μας ρε elavd...πας να μας φουντώσεις "τα φίδια" της αμφιβολίας  :D :D :D :D :D

Υ.Γ. 2 Κάποιος από τις αγγελίες μόλις έλαβε από μένα π.μ. Ενόχλησα κανένα? ;D ;D ;D ;D

 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
harilatron είπε:
Υ.Γ.... Ασε μας ρε elavd...πας να μας φουντώσεις "τα φίδια" της αμφιβολίας  :D :D :D :D :D

Δεν κατάλαβες ακόμη τι πάω να κάνω; Να σας "ψήσω" ότι δε χρειάζεστε τον εξοπλισμό σας, και να τα ξεπουλήσετε όλα...Οι τιμές θα πέσουν λέμεεεεεεεεε  ;D


 
elavd είπε:
Αν αναλογιστεί κανείς ότι μέχρι πριν λίγα χρόνια (πιστεύω λιγότερα από 10), τον περισσότερο κόσμο που ασχολούταν πχ με κιθάρες, δεν τον απασχολούσε τίποτα από όλα αυτά που καθημερινά συζητάμε και μας απασχολούν εδώ:

είδος ξύλων, ποτενσιόμετρα, μέγεθος τάστων, πυκνωτές, kΩ μαγνητών, υλικό χορδών, buffers, χωρητικότητα καλωδίων... ... .... ::)

Δε λέω...σίγουρα καλό είναι που τις γνωρίζουμε οι περισσότεροι όλες αυτές τις λεπτομέρειες και έχουμε και άποψη (ή καμιά φορά και "άποψη"), αλλά μήπως με όλα αυτά απλά "χάσαμε τη μπάλα";  ::)

Εγώ θυμάμαι που είχα μια κιθαρίτσα και ήξερα και την παραμικρή γρατσουνιά που είχα πάνω της, και τώρα έχω περισσότερες κιθάρες από τα παντελόνια στη ντουλάπα μου και προφανώς, αν το δει κανείς ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΑ, δε μου χρειάζονται όλες.

Όπως επίσης δεν μου χρειάζεται και όοοοολος αυτός ο εξοπλισμός που έχω μαζέψει με τις εύκολες αγορές μέσω internet...
Για ΑΥΤΟΝ ακριβώς το λόγο έβαλα την υπογραφή μου έτσι. Γιατί αρκετές φορές στο φόρουμ οι πληροφορίες αναλύονται ΤΟΣΟ πολύ, και κολλάμε ΤΟΣΟ στις ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΕΣ που ένιωθα την ανάγκη να φωνάξω:

Just PLAY the damn thing!!  ;)

για σηκωστε το χερι οσοι σας θυμιζει κατι:

1. περιοδος που παιζεις με μπαντες, μελετας, jamαρεις, γενικως παιζεις πολυ μουσικη, βγαζεις γουστα, και δε δινεις δεκαρα (σχεδον  8)) για ενισχυτες, κιθαρες, μαγνητες, κ.τ.λ. (φτανει βεβαια αυτα που χεις να δουλευουν)..

2. περιοδος χωρις μπαντες, οι φιλοι που παιζουν μουσικη εξαφανισμενοι, δε παιζεις live, (η, αν εισαι επαγγελματιας, παιζεις μονο σε δουλειες - που συνηθως δε σ αρεσουν).. ξαφνικα γινεσαι με 5 κιθαρες παραπανω, 3 ενισχυτες, δεκα πεταλια, τεραστιο rack, και παει λεγοντας.... 
Αν υπήρχε μια απάντηση στο ποστ του Ελαβντου, θα έπρεπε να είναι αυτή. 'Ενα πράγμα μόνο θέλω να πω: όσοι το έχουν ζήσει καταλαβαίνουν ΠΟΣΟ δίκιο έχει. Όχι όμως με ενασχόληση που αποκαλύπτει τις ατέλειες του εξοπλισμού σου αλλά ενασχόληση που αποκαλύπτει τις ΔΙΚΕΣ σου ατέλειες σαν παίκτη. Προσοχή σε αυτό, η διαχωριστική γραμμή είναι λεπτή.

Σαφώς, όποιος το κάνει γιατί θεωρεί ότι με αυτό τον τρόπο θα γίνει καλύτερος μουσικός, προφανώς κάπου έχει χάσει τη μπάλα. 
Δυστυχώς Χαριλατρόνιο τα πράγματα δεν είναι καθόλου τόσο ξεκάθαρα, τόσο "cut and dried". Γιατί πολλοί πείθουν τον εαυτό τους ότι δεν γίνονται καλύτεροι μουσικοί αποκτώντας συνεχώς εξοπλισμό, κι όμως από τη στιγμή που κάνουν αυτή την διαπίστωση εφησυχάζουν, και δημιουργείται υποσυνείδητα ένα άλλοθι καταναλωτισμού.

 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
Πολύ καλό το θέμα.  :)

Το διαδίκτυο είναι (όπως κάθε τι άλλωστε) κάτι σαν το αυτοκίνητο.

Ανάλογα με το ποιος οδηγεί, το κατευθύνει όπου θέλει να πάει.

Αν βέβαια θέλει ή γνωρίζει που θέλει να πάει.  :-\

Το ερώτημα δεν είναι αν το διαδίκτυο μας κάνει λιγότερο μουσικούς,

αλλά για ποιο λόγο το χρησιμοποιούμε με τέτοιον τρόπο

ώστε να μας κάνει λιγότερο μουσικούς.

Γιατί τα 999 θέματα που ανοίγουμε στο φόρουμ είναι για γκάτζετ

και όχι για θεωρεία μουσικής, σύνθεση κλπ;  ???

Γιατί δεν αναρωτιόμαστε για το τι μας ωθεί να παίξουμε μουσική

ή να γενικά να δημιουργήσουμε κάποιο έργο,

αλλά μας ενδιαφέρει να έχουμε μεγάλο ήχο,

ώστε να ακούγεται καλά το χιλιοπαιγμένο  …  Gm –» Dm ? 

Γιατί προσπαθούμε να μοιάσουμε σε αυτούς που έφτιαξαν

την σήμερα  μουχλιασμένη μόδα των προηγουμένων δεκαετιών;

Νομίζω πως αυτές οι ερωτήσεις βοηθούν να συνειδητοποιήσουμε κάποια πράγματα,

και μαζί με την πρακτική εξάσκηση  ;) ,

θα μας κάνουν όχι μόνον μουσικούς ως οργανοπαίκτες

αλλά και ως καλλιτέχνες.

 
IxNiLaTiS είπε:
Γιατί τα 999 θέματα που ανοίγουμε στο φόρουμ είναι για γκάτζετ

και όχι για θεωρεία μουσικής, σύνθεση κλπ;  ???
Γειά σου Ιχνηλάτη, καιρό έχουμε να σε ακούσουμε.

Για τη συγκεκριμένη απορία, επειδή αυτός είναι και ο προσανατολισμός του ΝΟΙΖ σαν φόρουμ για μουσική τεχνολογία  ;)

Εννοείται πάντως ότι και η θεωρία, σύνθεση, κτλ έχουν το δικό τους πολύ σημαντικό ρόλο.

 
Jasemeister είπε:
Γιατί τα 999 θέματα που ανοίγουμε στο φόρουμ είναι για γκάτζετ

και όχι για θεωρεία μουσικής, σύνθεση κλπ;  ???
Για τη συγκεκριμένη απορία, επειδή αυτός είναι και ο προσανατολισμός του ΝΟΙΖ σαν φόρουμ για μουσική τεχνολογία  ;)
Δεν νομίζω πως οι συζητήσεις αυτές δεν γίνονται εδώ μέσα

γιατί δεν είναι κατάλληλο το φόρουμ.  ::)

Δηλαδή αν κάποιοι θα ξεκινούσαν να μιλούν για την μουσική, κλίμακες, δρόμοι,

συγχορδίες,  μουσικά ρεύματα κλπ, … θα τους έκαναν την παρατήρηση

και θα τους έστελναν σε άλλο φόρουμ;

Δεν νομίζω …  απεναντίας  μάλιστα ...  ;)

 
IxNiLaTiS είπε:
Γιατί τα 999 θέματα που ανοίγουμε στο φόρουμ είναι για γκάτζετ

και όχι για θεωρεία μουσικής, σύνθεση κλπ;  ???
Για τη συγκεκριμένη απορία, επειδή αυτός είναι και ο προσανατολισμός του ΝΟΙΖ σαν φόρουμ για μουσική τεχνολογία  ;)
Δεν νομίζω πως οι συζητήσεις αυτές δεν γίνονται εδώ μέσα

γιατί δεν είναι κατάλληλο το φόρουμ.  ::)

Δηλαδή αν κάποιοι θα ξεκινούσαν να μιλούν για την μουσική, κλίμακες, δρόμοι,

συγχορδίες,  μουσικά ρεύματα κλπ, … θα τους έκαναν την παρατήρηση

και θα τους έστελναν σε άλλο φόρουμ;

Δεν νομίζω …  απεναντίας  μάλιστα ...  ;)
Δεν με κατάλαβες, για τον προσανατολισμό του φόρουμ έγραψα. Απ'τη στιγμή που λέγεται ΝΟΙΖ: music technology online, λογικό είναι η πλειοψηφία των θεμάτων να είναι γύρω απ'τη μουσική τεχνολογία.

Όπως έγραψα και πριν, εννοείται ότι τα υπόλοιπα θέματα που περιγράφεις έχουν θέση και είναι πολύ σημαντικά. Όπως άλλωστε φαίνεται νομίζω απ'το γεγονός ότι υπάρχουν αρκετά τέτοια θέματα στο φόρουμ και μάλιστα πολύ αξιόλογα. Απλά σε αριθμό έρχονται δεύτερα σε σχέση με τα θέματα μουσικής τεχνολογίας (και του G.A.S. βεβαίως βεβαίως).

 
IxNiLaTiS είπε:
Δεν νομίζω πως οι συζητήσεις αυτές δεν γίνονται εδώ μέσα

γιατί δεν είναι κατάλληλο το φόρουμ.  ::)
Συμφωνώ με τον Ιχνηλάτη.

Τι πάει να πει "μουσικής τεχνολογίας";

Στο thread για τον Ξενάκη, υπάρχει περιθώριο για τεχνολογική συζήτηση μέχρις... αϋπνίας... αλλά δε θα τη δείτε να συμβαίνει.

Ο πραγματικός λόγος είναι ότι υπάρχει πολύ στενή ματιά, και για το τι είναι μουσική και για το τι είναι τεχνολογία. Δεν το κατακρίνω, αλλά αυτό συμβαίνει.

 
Πιαστήκατε νομίζω απ'την αναφορά μου στην "μουσική τεχνολογία" και δεν καταλάβετε το υπόλοιπο κομμάτι του ποστ μου. Δεν πειράζει, αρκεστείτε απλά στη διαβεβαίωσή μου ότι οι απόψεις μας συμπλέουν αρκετά πάνω στο θέμα  ;)

 
Wow! είπε:
Τι πάει να πει "μουσικής τεχνολογίας";
Αυτό πιστεύω ο αρχηγός μόνο μπορεί να το ξεκαθαρίσει (αν υπάρχει τέτοιο θέμα) μιας και μάλλον αυτός το ονόμασε έτσι.

 
Jasemeister είπε:
Τι πάει να πει "μουσικής τεχνολογίας";
Αυτό πιστεύω ο αρχηγός μόνο μπορεί να το ξεκαθαρίσει (αν υπάρχει τέτοιο θέμα) μιας και μάλλον αυτός το ονόμασε έτσι.
Είναι ρητορικό το ερώτημα "τι πάει να πει;".

Δεν αναφέρεται στο ότι αμφισβητώ το χαρακτήρα του φόρουμ, απλά λέω ότι δεν έχει την ευρύτητα που ταιριάζει στο ότι το ημερολόγιο γράφει 2007.

Το ξέρω ότι συμπνέουμε... :)

 
Wow! είπε:
Τι πάει να πει "μουσικής τεχνολογίας";
Αυτό πιστεύω ο αρχηγός μόνο μπορεί να το ξεκαθαρίσει (αν υπάρχει τέτοιο θέμα) μιας και μάλλον αυτός το ονόμασε έτσι.
Είναι ρητορικό το ερώτημα "τι πάει να πει;".
Α οκ συγνώμη, δεν το είχα καταλάβει.

 
Wow! είπε:
Ο πραγματικός λόγος είναι ότι υπάρχει πολύ στενή ματιά, και για το τι είναι μουσική και για το τι είναι τεχνολογία. Δεν το κατακρίνω, αλλά αυτό συμβαίνει.
εγω συμφωνω σε μεγαλο βαθμο με αυτη την αποψη, αλλα επιπροσθετως πιστευω πως αν καποιος εχει να πει κατι το οποιο ξεφευγει απ την πεπατημενη, καλο θα ειναι να το πραξει. μπορει καποιος που μεχρι προτεινος ηταν "στενομυαλος", με αφορμη ενα θεμα, να ανοιξει νεους οριζοντες στη σκεψη του και στην αντιληψη του.

Προσωπικα γι αυτο πιστευω οτι ειναι τα forum, για να ανταλλασουμε αποψεις.

 
Wow! είπε:
Ο πραγματικός λόγος είναι ότι υπάρχει πολύ στενή ματιά, και για το τι είναι μουσική και για το τι είναι τεχνολογία. Δεν το κατακρίνω, αλλά αυτό συμβαίνει.
Ναι και δυστυχώς αναλώνονται οι συζητήσεις στο site είτε σε όργανα, είτε σε απορίες περί διαφόρων sequencers (που αν ανοίγαμε που και που το manual ούτε που θα τα ρωτάγαμε) και πολύ σπάνια με την όλη "τεχνολογική κάλυψη" της μουσικής δημιουργίας (αδόκιμος όρος, αλλά κάπως έτσι μου έρχεται τώρα).

Δλδ χαίρομαι πολύ μες στην ασχετίλα μου, να βλέπω συζητήσεις περί τοποθετήσεων μικροφώνων, τεχνικών παραγωγής, πως να πετυχαίνω διαφόρους ήχους (είτε με την κιθάρα είτε με άλλα όργανα), χρήσης εφε και άλλα τέτοια, παρά να διαβάζω για ακόμη μια φορά περί:

1) κιθάρας ως τα 300€

2) ποια φεντερ (καλά που τις απεχθανόμουν πριν, πλέον τις σιχαίνομαι κιόλας  :D )

3) κάρτα ως τα 200€

4) στο cubase/sonar/logic/nuendo/κτλ κτλ δεν ακούω ήχους/δεν γράφει/δεν ανοίγει/δεν μου φτιάχνει ακόμη τον καφέ...

5) κοιτάξτε αυτόν τον υπερπαιχταρά τι κάνει, ας το έκανα και εγώ.... 

Αλλά αυτό είναι άποψή μου βεβαίως!  ;D

 
Αν αναλογιστεί κανείς ότι μέχρι πριν λίγα χρόνια (πιστεύω λιγότερα από 10), τον περισσότερο κόσμο που ασχολούταν πχ με κιθάρες, δεν τον απασχολούσε τίποτα από όλα αυτά που καθημερινά συζητάμε και μας απασχολούν εδώ:

είδος ξύλων, ποτενσιόμετρα, μέγεθος τάστων, πυκνωτές, kΩ μαγνητών, υλικό χορδών, buffers, χωρητικότητα καλωδίων... ... ....
Διαφωνώ καθώς αυτή τη φάση την πέρασα έντονα στις αρχές της δεκαετίας του 80, όταν έφτιαξα και την πρώτη μου χειροποίητη strato.

Με ένα κομμάτι ειδικά επιλεγμένο κούτσουρο σφενδάμι έγινε το one-piece σώμα.

Το μπράτσο το αγόρασα κάπου στη Σκανδιναβία και ήταν one-piece Κόα με τζάμπο τάστα.

Το μεταλικό pickguard το έκοψα μόνος μου και το επιχρωμείωσα.

Οι μαγνήτες που πέρασαν ήταν διάφοροι αλλά οι σημαντικότεροι ήταν Seymour Duncan SSL-1 και DiMarzio Distortion με κάθε πιθανή επιλογή μεταξύ τους.

Οι "μυστικοί" πυκνωτές έδιναν κι έπαιρναν και τα ποτενσιόμετρα και τα knobs και τα... τι να λέμε τώρα.

Αρρώστια για τον τέλειο ήχο. Αλλά... παρήλθε.

Τελικά ακόμη και αυτή μαζί με 13 άλλες (συλλεκτικές οι περισσότερες) πουλήθηκαν.

Και το σημαντικότερο; Σε άτομα που δεν ήξεραν τι έπαιρναν.

Θυμάμαι την πχ την Gibson SG Standard με serial του 1961, που προσπαθούσα να πείσω τον τυπάκο τότε ότι μπορεί να παίξει... hard rock!

110.000 δρχ την πήρε, (με βαριά καρδιά) ενώ στην Αμερική ήταν ήδη συλλεκτική σε σημείο που έγινε re-issue...

Ο δικός μου πάντως μουσικός απολογισμός, δεν ήταν ΚΑΘΟΛΟΥ θετικός.
Σε παρακολουθώ και... συμφωνώ! Είσαι χιονοστιβάδα κατανάλωσης φέτος.

Ολοι , μα ολοι,καπου ξοδευουν το περισευμμα τους  που πολλες φορες ειναι  ακατανοητο για τους "απεναντι"    (ζαντες , μπουζουκια , κλπ.)
Πολύ αληθές.

Το ίντερνετ δεν έχει καμία σχέση με υπερ-καταναλωτισμό. Έχει σχέση με τη διακομιδή γνώσεων, και οι γνώσεις συνήθως οδηγούν σε ορθολογισμό και μέτρο.
Αυτό ακριβώς.

Είναι προς τιμήν του το ότι αμφισβητεί οικειοθελώς αυτή τη στάση του. Τα καλά νέα είναι ότι αυτό είναι το πρώτο βήμα προς την ηρεμία και τη δημιουργικότητα.
Τώρα κάτι μας είπες... Σε βλέπω και σένα τι κάνεις, αλλά δεν αναφέρεις κουβέντα στο forum.

Αλλά έκανες την αυτοκριτική σου ήδη...

Το θέμα είναι... Αυτό είναι το πρώτο βήμα προς την ηρεμία και τη δημιουργικότητα;

Μετά από 37 χρόνια σαν μουσικός, και αφού αφού κατέληξα από τα πολλά στα λίγα εδώ και 15 σχεδόν χρόνια, δεν βλέπω την έκρηξη δημιουργικότητας που αναφέρεις. Αυτό που ξέρω πάντως είναι ότι η τσέπη μου το φχαριστήθηκε.

Αλλά... ακόμα και τώρα στα πενήντα μου, (μην ακούσω κανα σχόλιο...  8) ) αισθάνομαι σαν παιδάκι όταν περνάω σε ορατή απόσταση από το αντικείμενο του πόθου.(βλέπε κιθάρες)

Λειτουργούν σαν μαγνήτες. Δεν μπορώ να μη τις ακουμπήσω!

Το θέμα είναι αν αυτή η αίσθηση λειτουργεί σαν ελατήριο για δημιουργία;

Και τείνω να καταλήξω πως ναι.

ΥΓ - Ο Σπανουδάκης έβγαζε νέο δίσκο με την αγορά κάθε νέου Korg από τα preset του και μόνο...

 
Wow! είπε:
Στο thread για τον Ξενάκη, υπάρχει περιθώριο για τεχνολογική συζήτηση μέχρις... αϋπνίας... αλλά δε θα τη δείτε να συμβαίνει.
Μακάρι να γινόταν αλλά ούτε εγώ το βλέπω. Ίσως να την "εσπρωχνα" εγώ λίγο αλλά δεν νομίζω ότι έχω το υπόβαθρο. Όμως υπάρχει σαν θρεντ, και ίσως είναι μια αφετηρία για τις ηχητικές περιπέτειες άλλων που θα το διαβάσουν, είτε είναι μέλη του φόρουμ είτε όχι. Και δεν θα υπήρχε το φόρουμ αν δεν υπήρχε και το ίδιο το ίντερνετ!

 
yameth είπε:
Μετά από 37 χρόνια σαν μουσικός, και αφού αφού κατέληξα από τα πολλά στα λίγα εδώ και 15 σχεδόν χρόνια, δεν βλέπω την έκρηξη δημιουργικότητας που αναφέρεις. Αυτό που ξέρω πάντως είναι ότι η τσέπη μου το φχαριστήθηκε.
Ορθώς ο yameth με στριμώχνει, διότι το πέταξα στον αέρα αλλά δεν το εξήγησα.

Ο λόγος που δε βλέπεις την έκρηξη δημιουργικότητας είναι ότι συγχέουμε τη δημιουργικότητα με τη ποσότητα - ένας συσχετισμός που είναι άκυρος από την ίδια του τη γέννηση. Η έκρηξη δημιουργικότητας δεν είναι ποσοτικό αλλά ποιοτικό μέγεθος. Δε σχετίζεται με τη κατασκευή εννέα concept albums, μίας όπερας και οκτώ dance hits - σχετίζεται με εκείνη την εσωτερική κατάσταση κατανόησης στην οποία εισέρχεται ο "νηστεύων νους", κατάσταση μέσα από την οποία κατανοεί καλύτερα αυτά που ακούει και αποκτά σαφέστερη συναίσθηση εκείνων που θέλει να παίξει.

Με δυο λόγια, είναι μία αφαιρετική - όχι προσθετική - διαδικασία. Κάνεις λιγότερα και ουσιαστικότερα, όχι περισσότερα. Αν κατά τη διάρκεια αυτών των δεκαπέντε ετών αναθεώρησες την άποψή σου για μουσικούς και συνθέτες που προηγουμένως θαύμαζες διότι σε έιχαν εντυπωσιάσει - να η έκρηξη δημιουργικότητας και ο νηστεύων νους.

Εμένα μου έχει συμβεί αρκετές φορές - όχι τόσο στη μουσική όπου η εμπειρία μου είναι μάλλον μικρή - αλλά σε άλλους τομείς της ζωής: η εκούσια παραίτηση από τη χρήση μέσων και εξοπλισμού οδηγεί σε βελτιωμένη χρήση του εξοπλισμού που απομένει και σε καλύτερα αποτελέσματα. Είμαι βέβαιος ότι έχει συμβεί και σε άλλους.

Ο Brian Eno το έχει τοποθετήσει ως εξής: "Μερικές φορές βλέπω πληκτράδες να κάθονται πάνω από ένα καινούργιο όργανο και να ρολάρουν τα πρεσέτ με εντυπωσιακή ταχύτητα. Άμα τους κοιτάξεις για αρκετή ώρα, καθίσταται σαφές ότι αυτό που ψάχνουν δεν είναι ένας ήχος, αλλά μάλλον ψάχνουν να βρουν μία ιδέα... ολόκληρος ο μηχανισμός διαφήμισης τους έχει πείσει ότι αυτή η ιδέα που ψάχνουν είναι - κατά κάποιο τρόπο - κρυμμένη μέσα στο μηχάνημα...".

Κάτι αντίστοιχο είμαι σίγουρος ότι βρίσκεται πίσω από την αναζήτηση του "τέλειου κιθαριστικού ήχου" και πίσω από τις αντίστοιχες επενδύσεις/σπατάλες που κάνω εγώ.

Εν' τούτοις... εμμμ... λίγη εκατέρωθεν ενθάρρυνση για συγκράτηση (στη κατανάλωση) στην ωραία πορτοκαλιά μας κοινότητα, δε θα βλάψει κανέναν...

 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:

Trending...

Νέα θέματα

Back
Top