- Μηνύματα
- 2,025
- Πόντοι
- 398
Καλησπέρα σε όλους σας.
Το θέμα που με απασχολεί είναι κάτι σαν φαινόμενο , που το αντιμετώπισα με μερικούς τυμπανιστές.
Κατά τη διάρκεια πρόβας,ηχογράφησης ή ζωντανής εμφάνισης συμβαίνει ο drummer να ακούγεται με διαφορά φάσης ως προς το σχήμα.
Να το περιγράψω λοιπόν:
Ας υποθέσουμε ότι ένα άσμα έχει κτύπημα του τυμπανιστή στο πρώτο από τα τέσσερα τέταρτα.
Αν ο τυμπανιστής παίζει ολομόναχος είναι καρφί στο μέτρημα.
Αν παίζει και ακούει φωνή είναι σωστός επίσης.
Αν παίζει με μια κιθάρα επίσης σωστή η θέση του.
Αν παίξει με μπάσσο, μετά από μερικά μέτρα στο όπου να'ναι το μέτρημα.
Αν παίξει με μετρονόμο μόνιμα με χρονική καθυστέρηση.
Αν ακούει πολυκάναλη ηχογράφηση ή ολόκληρη την μπάντα ακούγεται ένα φαινόμενο σαν να υπάρχει διαφορά φάσης. Δηλαδή όλοι στο 1 και ο κρουστός στο 1 + κάτι παραπάνω.
Με τη μέθοδο της δοκιμής έχω καταλήξει ότι μερικοί τυμπανιστές περιμένουν να ακούσουν τι θα παίξουν οι υπόλοιποι και αφού επιβεβαιώσουν που βρίσκονται τότε τοποθετούνται χρονικά. Νομίζω το ανάποδο πρέπει να συμβαίνει. Τον ντράμερ ακολουθεί το συγκρότημα.
Το περίεργο που μου προκαλεί εντύπωση είναι ότι η καθυστέρηση ως προς τον χρόνο απόκρισης (όχι σε ταχύτητα, παίζουν όντως στα σωστά bpm) υπάρχει και σε κομμάτια που τα γνωρίζουν άπταιστα. Αν κάποιος δεν θυμάται πλήρως ένα τραγούδι Οκ συμβαίνει. Να το ξέρει όμως και να παίζει με καθυστέρηση , με προβληματίζει. Η εύκολη απάντηση είναι δεν μελετά ή δεν το έχει κτήμα του. Αλλά πως γίνεται σήμερα να είναι καρφί (αποδεδειγμένα με μετρονόμο) και σε ένα μήνα μετά από πολλές ώρες με την μπάντα στο στούντιο να είναι στο 1 + κάτι και λίγο ακόμα .
Επίσης αυθαίρετα έχω ένα συμπέρασμα ότι : μερικοί ντράμερς ήθελαν να γίνουν κιθαρίστες και στην ουσία χτυπούν τα δέρματα την ώρα που θεωρητικά θα χτυπούσαν χορδές αν κρατούσαν κιθάρα. Οπότε στα αυτιά τους η εκκίνηση του ήχου στο τραγούδι είναι η στιγμή εκκίνησης ακρόασης της κιθάρας.
Κάθε απάντηση δεκτή. Κάθε πρόταση υπό σκέψη προς εφαρμογή.
Το θέμα που με απασχολεί είναι κάτι σαν φαινόμενο , που το αντιμετώπισα με μερικούς τυμπανιστές.
Κατά τη διάρκεια πρόβας,ηχογράφησης ή ζωντανής εμφάνισης συμβαίνει ο drummer να ακούγεται με διαφορά φάσης ως προς το σχήμα.
Να το περιγράψω λοιπόν:
Ας υποθέσουμε ότι ένα άσμα έχει κτύπημα του τυμπανιστή στο πρώτο από τα τέσσερα τέταρτα.
Αν ο τυμπανιστής παίζει ολομόναχος είναι καρφί στο μέτρημα.
Αν παίζει και ακούει φωνή είναι σωστός επίσης.
Αν παίζει με μια κιθάρα επίσης σωστή η θέση του.
Αν παίξει με μπάσσο, μετά από μερικά μέτρα στο όπου να'ναι το μέτρημα.
Αν παίξει με μετρονόμο μόνιμα με χρονική καθυστέρηση.
Αν ακούει πολυκάναλη ηχογράφηση ή ολόκληρη την μπάντα ακούγεται ένα φαινόμενο σαν να υπάρχει διαφορά φάσης. Δηλαδή όλοι στο 1 και ο κρουστός στο 1 + κάτι παραπάνω.
Με τη μέθοδο της δοκιμής έχω καταλήξει ότι μερικοί τυμπανιστές περιμένουν να ακούσουν τι θα παίξουν οι υπόλοιποι και αφού επιβεβαιώσουν που βρίσκονται τότε τοποθετούνται χρονικά. Νομίζω το ανάποδο πρέπει να συμβαίνει. Τον ντράμερ ακολουθεί το συγκρότημα.
Το περίεργο που μου προκαλεί εντύπωση είναι ότι η καθυστέρηση ως προς τον χρόνο απόκρισης (όχι σε ταχύτητα, παίζουν όντως στα σωστά bpm) υπάρχει και σε κομμάτια που τα γνωρίζουν άπταιστα. Αν κάποιος δεν θυμάται πλήρως ένα τραγούδι Οκ συμβαίνει. Να το ξέρει όμως και να παίζει με καθυστέρηση , με προβληματίζει. Η εύκολη απάντηση είναι δεν μελετά ή δεν το έχει κτήμα του. Αλλά πως γίνεται σήμερα να είναι καρφί (αποδεδειγμένα με μετρονόμο) και σε ένα μήνα μετά από πολλές ώρες με την μπάντα στο στούντιο να είναι στο 1 + κάτι και λίγο ακόμα .
Επίσης αυθαίρετα έχω ένα συμπέρασμα ότι : μερικοί ντράμερς ήθελαν να γίνουν κιθαρίστες και στην ουσία χτυπούν τα δέρματα την ώρα που θεωρητικά θα χτυπούσαν χορδές αν κρατούσαν κιθάρα. Οπότε στα αυτιά τους η εκκίνηση του ήχου στο τραγούδι είναι η στιγμή εκκίνησης ακρόασης της κιθάρας.
Κάθε απάντηση δεκτή. Κάθε πρόταση υπό σκέψη προς εφαρμογή.