panorios είπε:
Δεν μπορώ να φανταστώ ούτε ένα παράδειγμα.
Η συντριπτική πλειοψηφία της μουσικής που ακούμε σήμερα ψηφιοποιείται για να ηχογραφηθεί. Στις περισσότερες περιπτώσεις (και δεν μιλάω για το κουτούκι) και στα live .
Ποια είναι τα αντιπαραδείγματα;
Τα αντιπαραδείγματα τα παραθέτω ως "αντί" στην εξαφάνιση κάθε μορφής analog από αντίστοιχο digital, όπως έγραψες, και όχι σαν περιπτώσεις όπου το digital δε βρήκε καμία ανταπόκριση. Κάποια που μου έρχονται στο μυαλό είναι η αναπαραγωγή μουσικής από πικάπ, τα αναλογικά/υβριδικά synth που έχουν περισσότερη ίσως ζήτηση από τα ψηφιακά, τα πετάλια, για να μην αναφέρω και τις κιθάρες όπου υλοποιήσεις τύπου Variax πρέπει να πιάσαν πάτο.
Όσον αφορά τα drums, ας πούμε απλά ότι τα ψηφιακά καλύπτουν αρκετά διαφορετικές ανάγκες από τα αναλογικά οπότε δε θα τα θεωρήσω αντιπαράδειγμα.
Δεν έχεις άδικο ως προς την ψηφιοποίηση της μουσικής κατά την ηχογράφηση. Αυτό όμως δε σημαίνει ότι η διαδικασία της ηχογράφησης ή αργότερα της αναπαραγωγής είναι κάποιου είδους οδοστρωτήρες που δε σε αφήνουν να διακρίνεις τα analog στοιχεία, είτε αυτά είναι θετικά είτε αρνητικά.
Και βέβαια δεν χρειάζονται όλοι modeling και profiling δεν υποστήριξα κάτι τέτοιο .
Αντιδρώ μόνο στο κλισέ, οι λυχνίες δεν θα αλλάξουν ,τι να μας πουν τα modeling.
Ο συλλογισμός μου είναι απλός ,όταν θα μπορείς να έχεις την ευκολία του axe-kemper στην τιμή του λαμπάτου και με το 98% της ακρίβειας ,τι θα επιλέξεις ;
Υπάρχουν ενδείξεις ότι η ψηφιακές τεχνολογίες συνήθως τείνουν να γίνουν κατά πολύ φτηνότερες από τις αναλογικές .Είμαι σίγουρος πως, εάν εξαιρέσουμε τη έρευνα ,τα εξαρτήματα ενός axe είναι πολύ φτηνότερα από αυτά ενός λαμπάτου .Σήμερα πληρώνουμε τους πρωτοπόρους της έρευνας ,πάντα αυτό συμβαίνει .
Αρχικά, να πω ότι η 2η παράγραφος του προηγούμενου ποστ μου δεν αναφερόταν σε σένα, αν και έτσι φαίνεται όπως το έγραψα.
Όσον αφορά τα κλισέ που αναφέρεις θα συμφωνήσω αλλά διαφωνώ και με τη γραμμική εκτίμηση που καταλήγει στο ότι η ψηφιακή τεχνολογία θα καταπιεί τα αναλογικά μηχανήματα, απλά και μόνο γιατί "η τεχνολογία εξελίσσεται".
Αρχικά, δεν ξέρω αν ένας ψηφιακός ενισχυτής θα πιάσει ποτέ το 98% (δε μου αρέσει η λογική του ποσοστού στην περίπτωση αυτή αλλά μάλλον βολέυει στη συζήτηση) αυτού που σου δίνει ένας λαμπάτος ενισχυτής. Παραμένει εικασία αυτό το πράγμα. Το ότι το κόστος θα πέσει το δέχομαι. Αλλά δε θεωρώ δεδομένο ότι η αίσθηση στο παίξιμο και ο ήχος θα προσεγγιστούν κατά 98%.
Και μέσα σε όλα αυτά δεν αναφέρω την kavla και μόνο που σου δίνει ένας αληθινός λαμπάτος ενισχυτής, ένα πικάπ, μια ντουζίνα πεταλάκια (μαζί με τις μέρες που έφαγες για να επιλέξεις το καθένα). Μπορεί ο πρώτος να είναι 15 κιλά βαρύτερος από τον ψηφιακό, το πικάπ να ακούγεται χειρότερα από mp3 στο youtube, τα πεταλάκια να σου δημιουργούν 1002 προβλήματα και να στοιχίζουν 3 φορές όσο το pod. Ωστόσο, μιλάμε για μουσική, έμπνευση και συναισθήματα, έννοιες που είναι μη μετρήσιμες και δε χωράνε σε ποσοστά (γι αυτό και η ένσταση πριν). Μουσικό εξοπλισμό αγοράζεις, όχι χορτοκοπτικό μηχάνημα.
Γιατί metal Και σεσιονάδες ;
Metal γιατί είναι η κοινότητα που μπορεί να πίνει νερό στην ευκολία που σου δίνει ένα μηχάνημα να αλλάζεις από καθαρό + chorus σε distortion + reverb + delay, πατώντας ένα κουμπί. Οι υπόλοιποι πιστεύω ζούμε και χωρίς αυτό. Επίσης, γιατί αν κάπου τα πάει καλύτερα το modeling/profiling είναι σε αυτούς τους ήχους. Τέλος, γιατί πολλοί από δαύτους είναι αρκετά ποζεράδες ώστε να γουστάρουν μόνο με την τελευταία λέξη της τεχνολογίας.
Σεσιονάδες γιατί εκεί το modeling μηχάνημα είναι όντως εργαλείο (χρειάζεσαι πολλούς ήχους).
Υ.Γ.: Τα παραπάνω είναι γραμμένα από κάποιον που γράφει με Amplitube, έχει ψηφιακά πετάλια, ακούει μουσική κυρίως με ψηφιακά μέσα.