Τα ινδάλματα συνήθως τα κρίνουμε και τα ακολουθούμε για αυτό που προσφέρουν στο χώρο της δουλειάς τους . Το ότι ο Καραγάτσης ήταν οπιομανής , ο Ντοστογιέφσκι, χαρτοπαίχτης ,ο Μπουκόφσκι αλκοολικός ,ο Κιθ Ρίτσαρντς ναρκωμανής, ο Πολάνσκι παιδεραστής (ουπς ,αυτό παραείναι βαρύ)-ή συμπληρώστε εσείς όποιον θεωρείτε ίνδαλμα- δεν τους μειώνει ως προς το έργο τους .
Το γιατί πχ ο Νταλάρας, ή ο Μπόνο μου προκαλούν αηδεία ,επίσης δεν έχει να κάνει με το έργο τους αυτό καθαυτό ,αλλά με αυτό που μου δείχνουν εκτός της δουλειάς τους , με τις προσωπικές τους συμπεριφορές........οι οποίες στο τέλος με βαραίνουν τόσο που απαξιώνω και το έργο τους ,το όποιο έργο τους τέλος πάντων ;D
Δηλαδή ,δε με χαλάει το πρεζάκι και ο παιδεραστής καλλιτέχνης σα πρότυπα και με χαλάει ο γλοιώδης προσωπικός χαρακτήρας του αλλουνού.Θα μου πεις δεν υπάρχουν πρότυπα χωρίς κουσούρια? Μάλλον όχι ,άλλωστε δεν ανακαλύψαμε ακόμα το τέλειο χαρακτήρα, εκτός από κάποιους που τους ονομάσαμε θεούς......αν και οι αρχαίοι μας πρόγονοι ,ακόμα και στους θεούς τους έδιναν χαρακτηριστικά ανθρώπινα ,δλδ αδυναμίες
Μυστήριο τρένο ο ανθρώπινος νους ;D
