dimsonic είπε:
να ρωτήσω μια και το ζητάει η συζήτηση...
καταλαβαίνω πολύ καλά την αλλαγή ηλεκτρικών πχ για λόγους από σχεδόν ψυχολογικούς μέχρι τεκμηριωμένους, πχ όχι θορύβους, καλύτερη αγωγιμότητα, πιό σωστές τιμές στα όρια των αντιστάσεων χωρητικοτήτων, αντοχή στα στριψίματα κλπ για όσους τα θέλουν και εννοώ τα έχουν ανάγκη.
Αυτό με τη συνδεσμολογία
gibson δεν το έπιασα....
Οι λόγοι που συστήνω (σε όλους, ανεξαιρέτως αλλά ιδιαίτερα στους κάτοχους LesPaul-οειδών /
Gibson-οειδών) την αναβάθμιση (και όχι απλή αλλαγή) των ηλεκτρικών τους, έχουν μεν σχέση με αυτά που αναφέρεις, αλλά σε μικρότερο βαθμό. Ο σημαντικότερος λόγος για αυτή την αναβαθμιση είναι ότι καθιστούν επιτέλους την
ουσιαστική χρήση τους εφικτή και ανοίγουν νέους δρόμους στους ήχους που μπορείς να βγάλεις από μια τέτοια κιθάρα.
Για να γίνω πιο ουσιαστικός και σαφής: το 95% των LesPaul-οειδών που πουλιούνται αυτή την στιγμή έχουν ηλεκτρικά τα οποία συμπεριφέρονται ως εξής:
1) Τα tone controls δεν έχουν "γραμμική" απόκριση, το οποίο σημαίνει ότι σε μεγάλο μέρος της διαδρομής τους δεν κάνουν και πολλά και μετά απότομα κόβουν πολλά πρίμα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα, όπως μου είπε και ένας φίλος / υπεύθυνος μουσικού καταστήματος,
"μπορείς να τα έχεις on όπως όλοι, αλλά μπορείς και να τα έχεις στο off, αν θέλεις". Αυτό το είπε για... ποτενσιόμετρα έτσι, όχι για on-off switches. Τί παραπάνω να πω για την παρανόηση στη χρήση τους;
2) Τα volume controls είναι συνδεδεμένα με τον "μοντέρνο" τρόπο της
Gibson, ο οποίος, όταν τα χρησιμοποιείς, ταυτόχρονα κόβουν
και πρίμα (το οποίο είναι δουλειά των... tone controls). Με άλλα λόγια, χαμηλώνεις το drive σου (πρακτικά), και φέρνεις... και την λάσπη στον ήχο σου. ΔΕΝ θα έπρεπε να είναι έτσι. ΔΕΝ ήταν πάντα έτσι. Με το '50s wiring, τα volume controls λειτουργούν ΑΚΡΙΒΩΣ όπως υποτίθεται: κόβουν μόνο ένταση (και τελικά, drive), διατηρώντας
και τα πρίμα
και την απόκριση των μαγνητών σου.
Θα αναρωτηθεί κανείς βέβαια, γιατί διάολο η
Gibson σε κάποια στιγμή της ιστορίας της αποφάσισε να αλλάξει το wiring. Κάποιος λόγος πρέπει να υπάρχει, έτσι...; Ε, λοιπόν, όταν τον ανακαλύψει κάποιος να τον μοιραστεί και μαζί μου. Προσωπικά, όφελος στο μοντέρνο wiring δεν έχω βρει
κανένα.
Όλα τα παραπάνω, πρακτικά, σημαίνουν ότι εκατοντάδες χιλιάδες κιθαρίστες ανά τον πλανήτη δυσκολεύονταν να balance-άρουν τους 2 μαγνήτες στην Les Paul / SG / ES τους, και να βρουν όλους αυτούς τους in-between ήχους που χρησιμοποιούσαν όλοι οι ήρωές τους που τους έκαναν να πιάσουν την Les Paul στην αρχή. Εκατοντάδες χιλιάδες κιθαρίστες κατέληξαν σε... φεντεροειδές, πιστεύοντας ότι μόνο τα φεντεροειδή είναι ευέλικτες κιθάρες και οι Les Paul / SG είναι μόνο... για γκαζοφονιάδες. ΜΠΟΥΡΔΕΣ.
Αν κάποιος μπει στον κόπο να αλλάξει στα ηλεκτρικά του τα παραπάνω, τότε θα είναι έτοιμος για το επόμενο βήμα. Δηλαδή, να μάθει να σετάρει το drive του ενισχυτή του / του πεταλιού του, με βάση τον πιο κάτω οδηγό:
(Καλή συνέχεια στην ανάγνωση)
http://www.mylespaul.com/forums/tonefreaks/48038-how-use-controls-les-paul.html
Συνοψίζοντας τί σημαίνουν πρακτικά όλα αυτά: μπορώ να παίζω funk / blues / ξέρω 'γω, την ίδια ώρα που παίρνω βρώμα από ένα βαρύ distortion (Wampler Sovereign) έχοντας τους μαγνήτες μου στο 4, και με ένα flick of the switch μπορώ να παίξω metal, χωρίς να αλλάξω πετάλι, χωρίς να πλησιάσω την πεταλιέρα μου. Good luck να το κάνεις αυτό με την Strat σου...
Απολογούμαι για το... δοκίμιο, αλλά ελπίζω να βοήθησα / βοηθήσω κάποιους.
:-[ :-X 
