Πόσοι από εδώ μέσα έχουν group;

Δεν είναι και πολύ ευχάριστο να βλέπει κανεις τόση πίκρα μαζεμένη σ'ένα τόσο ευαίσθητο θέμα...Είναι κρίμα,αλλά είναι αλήθεια πως σπάνια η μουσική μένει στο πρώτο πλάνο.Είτε συντρέχει σοβαρός λόγος είτε όχι (βλ.γκομενίζειν).

Εγώ πάλι με το group τον Αύγουστο θα κλείσουμε 7 χρόνια συνεργασία...Μια διαδρομή αργή, κάποτε έμοιαζε εντελώς στάσιμη...αλλά μεγαλώσαμε,προχωράμε,και ο Θεός βοηθός...μπορεί και να γίνουμε οι πρώτοι παγκόσμια που θα παίξουν .... λαικοfusion :lol:

 
Εμένα πάντως' date=' το χειρότερό μου είναι εγώ να ξεσκίζομαι να βγάζω οδηγούς και οι μπασσίστες να μη μελετάνε αλλά να έρχονται στην πρόβα με τη νοοτροπία "έλα μωρέ εύκολο είναι θα το παίξουμε" και στη χειρότερη να παίρνουν θέση απέναντι μου για να βλέπουν τα ακκόρντα. Και καλά αν παίζεις δωδεκάμετρα και Λα, Σολ, Φα. Αν έχει ένα δύσκολο τούτι γίνεται το έλα να δεις. [/quote']
Μια απο τα ίδια περνάω και εγώ :lol: :lol:
 
Από περιέργεια, υπάρχει κανείς εδώ μέσα που να είναι καθαρά μπασίστας? (αδερφή δηλαδή :D ) Πολλές φορές αισθάνομαι πολύ μόνος, μέχρι και η μάνα μου ακόμα νομίζει ότι παίζω κιθάρα και οι 2 στους 3 φίλοι μου, που δεν έχουν σχέση με μουσική, δεν ξέρουν τι είναι το μπάσο, όπως επίσης νομίζουν ότι δεν έχουν ακούσει ποτέ μπάσο.

Υ.Γ. Λίγο off topic αλλά θα σκάσω...
Εδω βρεεε. Bassman Ahoy.  ;D

Τα ιδια ακουω και γω.  ;D

 
διαβασα ολο το ποστ και πραγματικα απο ολα αυτα που διαβασα που ολα ειναι περα για περα πραγματικα και καθημερινα γεγονοτα, θα μπορουσα και εγω να γραφω για δυο μερες και να μη σταματαω.δεν θα το κανω για ευνοητους λογους....θα πω κατι απλο και βασικο: μακρια οι γυναικες απο την μπαντα ειτε ειναι μουσικοι ειτε δεν εχουν καμια σχεση με αυτο.ειναι κατι σαν δυο θυληκες γατες την ΜΠΑΝΤΑ και την ΓΥΝΑΙΚΑ

                                  ΜΠΑΝΤΑ  VS  ΓΥΝΑΙΚΑ

                ποιος θα κερδισει? το κακο ειναι πως καποιος απο τους δυο θα κερδισει...!!!

                                      γιαυτο το λογο αλλο το ενα και αλλο το αλλο!

 
Καλησπερα! Παιζω κ εγω σε μια μαντα εδω κ 1,5 χρονο περιπου. Παιζουμε ελληνικο ροκ κ προσπαθουμε κ δικα μας δημιουργηματα...Διαβασα ολο το post και καταλαβα πως ειμαι απ τους τυχερους...Κ εμεις ομως ειμαστε "ανολοκληρωτοι"...οσες προσπαθειες κ αν καναμε για να βρουμε μπασιστα (κ δεν ψαχνουμε κατι φοβερο) δεν οδηγησαν πουθενα...η ελπιδα ομως πεθαινει παντα τελευταια... :D γι' αυτο μην τα παρατατε...!!

 
Ημουν παντοτε group-ικός στην προσέγγιση της μουσικής. Επαιζα χρόνια στους Οh! My Garden -μεχρι που διαλυθήκαμε για λόγους έξω από τη μουσική...- και εδώ και 7,5 χρόνια παίζω στους Happy Dog Project που είναι τόσο γκρουπ όσο και παρεά. Ολα αποφασίζονται απο κοινού, δεν υπάρχουν πρώτοι και δεύτεροι και όλα τα καλά που μπορεί να έχει ένα γρκρουπ. Ακόμη όμως και σε "δουλειές" εκτός των Dog, σαν γκρουπ είναι η κατάσταση: και με τον Ομαρ Φαρούκ Τεκμπιλέκ με τον οποίο παίζω 3,5 χρόνια κανονικότατο γκρουπ είναι (περνάμε παρέα πολύ χρόνο και είναι παρεϊκή η σχέση των μουσικών μεταξύ τους) ενώ και με το Νίκο τον Πορτοκάλογλου που ετοιμάζουμε τώρα ένα πρόγραμμα είναι επίσης group-ική προσέγγιση. Εκτός γκρουπ νομίζω πως θα δυσκολευόμουν πολύ να υπάρξω - έχω φίλους που έχουν παίξει εκτός γκρουπ και είναι μάλλον δύσκολο στον ψυχολογικό τομέα. 

 
Εγώ τον τελευταίο χρόνο είμαι εκτός γκρουπ (σκορπιστήκαμε...) ΚΛΑΨ...  :-\ :'( :'( :'(

 
Κι εγώ υπήρξα και είμαι και τώρα μέλος πολλών γκρούπ, αλλά ευτυχώς αυτή τη φορά βρήκα ορισμένους σοβαρούς συνεργάτες και φίλους, οπότε δεν έχω παράπονο. Πληκτρά καλό να'βρισκα μόνο και θα'μουν μια χαρά, αλλά πουυυ... Εγώ πάλι από κιθαρίστες έχω παράπονα (μπάσσο παίζω κυρίως αλλά και κιθάρα), ειδικά όταν βλέπω να κοιτάνε εμένα, και μετά να βαράνε και τη λάθος πέμπτη από πάνω (στο μπάσσο η νότα ακούγεται σωστά όταν πατάς κοντά στο επόμενο τάστο, και όχι στη μέση της θέσης), όπως και από πληκτράδες/ούδες που απλά δεν είχαν ιδέα τι πάει να πεί πλήκτρα, μουσική, σύνολο, tempo, κι άλλα τέτοια ωραία... Με κόβω στο τέλος με laptop να τη βγάζω ή να τα παίζω εγώ, σαν τον Geddy!  ;D

 
Να γραψω κι εγω την δικια μου ιστορια...

Με την μπαντα μου κλεισαμε 2,5 χρονια... τις προαλλες, ανημερα του Αγ.Βαλεντινου! ;D Παρολο που εχουμε σκορπισει σε διαφορετικες πολεις, προσπαθουμε να βρισκομαστε στη βαση μας, τα Τρικαλα. Τωρα ο (δευτερος) ντραμερ ειναι φανταρακι και ψαχνουμε για (τριτο) αντικαταστατη... αλλα μεσα στο πληθος... κιθαριστων, που να βρουμε..?  ;D ...και ειναι κριμα γιατι ειμαστε φιλαρακια που γουσταρουμε να παιζουμε μαζι και υπαρχει και (πιστευουμε οτι) χημεια μεταξυ μας και εχουμε και δικο μας υλικο (καλο ή κακο υλικο... εσεις θα κρινετε..!) που γουσταρουμε πολυ να παρουσιασουμε...

Οσο και για τις ιστοριες καθημερινης... καφριλας ;D που ανεφεραν διαφοροι φιλοι πιο πριν... φιλε wasted ο δικος μας μπασιστας στην προβα επαιρνε το κινητο του αλλου κιθαριστα και επαιζε ποδοσφαιρο και αυτο οταν ερχοταν στις προβες..! Τουλαχιστον εσενα ερχοταν και τελικα επαιζε..! ;D και φιλε st_eve φαντασου οτι εμεις συμφωνησαμε ολοι μεταξυ μας να μην παρουμε κοπελα στην μπαντα...! :o ...αλλα ο πιο "κορυφαιος" ηταν ο πρωτος μας ντραμερ που απο "μαλλιας-χεβυμεταλος" εγινε "τρεντυ" για να βρει καμια γκομενα να πηδ@$ει...  :o :o :o

 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
Ε ρε μ' αυτή την Ελλαδάρα όλοι ροκάδες μου γίνατε (κι οι Βρετανοί παίζουν ρεμπέτικο :P). Τέλος πάντων. Να πω κι εγω τον πόνο μου. Έπαιζα σε ένα lowbap συγκρότημα κιθάρα και τώρα ψάχνομαι πιο πολύ με έντεχνο, μόνο που δεν έχω μόνμη μπάντα και καθόλου ταλέντο. Πάντως δεν ξέρω τι πάθαν όλοι? Τύμπανα-2 Ηλ.Κιθάρες-Μπάσσο και παίζουμε

 
εμενα η μπαντα μου εχει αλλαξει ουτε λιγο ουτε πολυ 11 τυμπανιστες κ 2 τραγουδιστες τα τελευταια 3 χρονια...κι ακομη τιποτα....καθε μερα που ξυπναω αναρωτιεμαι αν θα τα καταφερουμε ποτε... ??? :-\ :'(

 
Είμαι επίσης ένας διαρκής αναζητητής μουσικών συνοδοιπόρων.Κιθαρίστας, ίσως τυχαίο, θεσσαλονικιός και πάλι ίσως τυχαίο.Υπήρξα σε κάποια γκρουπ κατά καιρούς αλλά ποτέ σε κάτι που να με ικανοποιεί πλήρως.

Τον τελευταίο καιρό προσανατολίζομαι προς κάτι που θα περιλαμβάνει μεγάλο μέρος της προσωπικής μου δουλειάς και κάνω πρόσκληση σε όσους με διαβάζετε να συμμετάσχετε.

Το ότι είμαστε τόσοι πολλοί στην ίδια κατάσταση ίσως είναι και σημείο των καιρών. Η μοναχικότητα επικρατεί, οι άνθρωποι κλεισμένοι στα σπίτια τους με τις δουλειές τους να τους καταβάλουν -άγχος και φόβος επιβίωσης-, οι ανθρώπινες σχέσεις έχουν τρωθεί από μη ευθείς και ανειλικρινείς συμπεριφορές και οι εγωισμοί και οι πρωταγωνισμοί

επικρατούν.Απ'την άλλη όλοι γίναμε ενορχηστρωτές,παραγωγοί ηχολήπτες,γενικά πολυπράγμωνες σοφοί, κλεισμένοι και αποκλεισμένοι στα πυθάρια μας δημιουργώντας υποτίθεται τα προσωπικά μας έργα που θα μείνουν στην ιστορία.Βέβαια συνεχώς ακόμη και η ίδια η τεχνολογία με τις ατέλειες της έρχεται να μας υπενθυμίσει πως η μουσική χρειάζεται μουσικούς,γκρουπς,φίλους,συναίσθημα,επικοινωνία και συμπόρευση.Ποιός είναι όμως αυτός ο δρόμος;Τον θυμόμαστε;Τον γνωρίσαμε ποτέ;Πως βρίσκεις ανθρώπους να φτιάξεις γκρουπ σήμερα;Να παίξεις,να γελάσεις,να μαλώσεις,ν'ακουμπήσεις; Ξέρετε;

 
Ειμαι μέλος των Nice Price, οι Nice Price είναι γκρουπ διασκευών ροκ και ποπ της δεκαετίας 80 - 90, με δυο φωνές, κιθάρα, ντραμς, πληκτρα (εγώ) και μια αδερφή  ;D ;D (δηλαδή αυθεντικό μπασίστα). - ;D ;D ;D 0

Αυτο που μου αρέσει στους Nice Price είναι οτι εχω την τιμή να παίζω με παιδιά που είναι καλοι γνώστες των εκάστοτε οργάνων, δουλεύουμε με μεράκι , και το κάνουμε καθαρά για ευχαρίστηση.

Ετσι περνάω ωραία και διατηρώ τον εαυτό μου μουσικά εστω και λίγο μιας και εχω παρατήσει τις μελέτες και την σοβαρότερη ενασχόληση με την μουσική εδώ και πολλά χρόνια, ας πούμε καλλιεργώ το μουσικό μου πνεύμα για να μην σαπίσει τελείως.

στο γκρουπ συμμετέχει και το μέλος του Νοιζ rivera.

ειμαι ο καλύτερος στο γκρούπ, εχω άποψη για όλα, οι υπολοιποι είναι τελείως άσχετοι, τσακώνομαι συνέχεια μαζί τους, βάζω έριδες και λόγια π.χ. στον μπασίστα για την τραγουδίστρια, στον κθυαρίστα για τον ντράμμερ, παιζω συνέχεια μολις τελειώνει ενα κομμάτι άσχετα πράγματα, κάνω φασαρία, με παρακαλάνε να μελετήσω οταν μπαίνει νέο κομμάτι, δεν πάω στην ώρα μου, φευγω πρώτος, φωνάζω στους τραγουδιστές και να σας πώ δεν μου κάνουν τιποτα ουτε με διώχνουν γιατι ξέρουν πολύ καλα οτι πληκτρά θα βρούν, δεν θα είναι ομως σαν εμένα, και το βασικότερο, δεν θα έχει την Μοναδική Λάμψη,

Καποια στιγμή θα ήθελα να συμμετέχω σε rap κατάσταση, τετοια γκουπάκια πιστεύω τελευταία οτι εχουν φαση, και λόγω της έξαρσης τα τελευταία χρόνια  με τα pc, τα προγράμματα, γενικα τις δυνατότητες που προσφέρονται σε homework, και το performance, Πιστευω οτι οταν τα σπάσω με τους price με το καλό, θα προσπαθήσω να βρώ κατι τέτοιο. βλεποντας Mad και Gtv τον τελευταίο καιρό πραγματικά ο ήχος και το ύφος εχει φτιάξει πολύ, Ψηλα Ψηλά. (Πιο ψηλά) Το κεφάαααλι.

 
παντα επαιζα σε Group!

εδω πριν μαθω να παιζω φλαουτο(που ηταν κ το πρωτο οργανο που εμαθα να παιζω) ημουν σε ειδη σε Group!  ;D

γενικα ημουν τυχερος κ παντα τυχενε να βρισκω μουσικους η να με βρισκουν αυτοι... :P

το τελευταιο 4 μηνο παιζω σε ενα bluesrock group Κ λεγομαστε

Bluescon

  http://www.myspace.com/bluescon 

 
παίζω κάνα χρόνο τώρα...black death metal τα ακούσματά μου...

δεν είμαι σε κάποια μπάντα....

βασικά δεν έχω τζαμάρει με παρέα ακόμα...

μόνος μου έπαιζα στην σχολή.....

 
ρε παιδες...τα τραγουδια στην μπαντα σας με ποια διαδικασια τα επιλεγετε???(π.χ. τι αρεσει σε εσας, τι θελει να ακουσει ο αλλος στο λαιβ, τι μπορει να παιξει ο αμπαλος κιθαριστας της μπαντας :D, προτεινει ενα ο καθενας και το δεχονται ολοι)???

 
Παίζω κι εγώ σ ένα group εδώ και 1.5 χρόνο και παίζουμε μελωδικό Grunge..

δείτε κι ένα Video:

http://www.youtube.com/watch?v=uJ4eO7bEhOQ

επίσης εδώ και 3 μήνες με κάτι άλλα παλικάρια παίζουμε γνωστά Jazz standards, Rock Ballads και και κανένα παλιό pop κομμάτι..

Τέλος ετοιμάζομαι να μπώ σ ένα group progressive hard rock απο μέρα σε μέρα!!

Απ ότι βλέπετε δεν έχω παράπονο! ;)

 
rainbowe είπε:
ρε παιδες...τα τραγουδια στην μπαντα σας με ποια διαδικασια τα επιλεγετε???(π.χ. τι αρεσει σε εσας, τι θελει να ακουσει ο αλλος στο λαιβ, τι μπορει να παιξει ο αμπαλος κιθαριστας της μπαντας :D, προτεινει ενα ο καθενας και το δεχονται ολοι)???
Βασικά μια μείξη όλων αυτών!  :)

 
Εδώ και 13(!!!) χρόνια με την ίδια μπάντα τους ίδιους ανθρώπους.Απο τα 17 μου χρόνια μέχρι και τώρα που έκλεισα τα 30...

Μετά απο τόσα χρόνια είμαστε εννοείται σαν οικογένεια,αλλά έχουμε ΑΚΡΙΒΩΣ την ίδια όρεξη που είχαμε όταν αρχίσαμε.Τελικά όσοι έχουν μπάντα είναι οι εναπομείναντες ρομαντικοί και νοσταλγοί μιας άλλης μακρινής πλέον εποχής.
Έτσι είναι, και μακάρι και εμείς οι μικροί, σε 10 - 15 χρόνια από τώρα να είμαστε έτσι. Να ξέρετε πάντως πως η παρέα πάει πάνω από τη μπάντα. Αν δηλαδή παρουσιαστεί πρόβλημα, καλύτερα να διαλυθούμε ως συγκρότημα παρά ως παρέα. Συγχαρητήρια στους ρομαντικούς.

prang

15 έως 17 χρονών

Δεν παίζουμε πουθενά.

ούτε πρόβες όμως λόγω Γ' Λυκείου

Στο μέλλον ! ! !

 

Trending...

Νέα θέματα

Back
Top