Πόσο σημαντικό είναι να ακούει ο/η σύντροφός σας το ίδιο είδος μουσικής?
- Thread starter Alex Raptakis
- Start date
- Πρόσφατη δραστηριότητα Πρόσφατη δραστηριότητα:
- Απαντήσεις: Απαντήσεις 71
- Εμφανίσεις: Εμφανίσεις 7K
- Μηνύματα
- 21,910
- Πόντοι
- 4,208
Να αναφέρω εδώ ένα περιστατικό από τον έγγαμο βίο μου.
Η γυναίκα μου όταν είχε να ξυπνήσει το πρωί, είχε την τάση να κλείνει το ξυπνητήρι και να την ξαναπαίρνει ο ύπνος, με αποτέλεσμα να τρέχει σαν την παλαβή μετά για να προλάβει να πάει στην δουλειά της.
Για να την βοηθήσω λοιπόν, ρύθμισα τον χρονοδιακόπτη του στερεοφωνικού που ήταν στο σαλόνι, έτσι ώστε να ανοίγει το ραδιόφωνο σε "σεβαστή" ένταση όταν ήταν να ξυπνήσει, έτσι ώστε να πρέπει να σηκωθεί από το κρεβάτι, οπότε ξυπνούσε αναγκαστικά.
Μετά από κανα-δύο μέρες, ξύπνησε και ήρθε στο σαλόνι λέγοντάς μου ότι δεν αισθανόταν καλά.
Όταν την ρώτησα τι έχει, μου είπε ότι δεν ήξερε, να την παρατήσω ήσυχη, ξαναπήγε στο δωμάτιο να πιεί καφέ και να συνέρθει.
Από εκείνη την στιγμή και μετά, σχεδόν κάθε μέρα, η ίδια ιστορία.
Ξυπνούσε μέσα στα νεύρα, και δεν αισθανόταν καλά.
Κάποια μέρα είχα ήδη βγει όταν ξύπνησε και δεν την είδα.
Το βράδυ, όταν την ρώτησα πώς ξύπνησε το πρωί (είχα πραγματικά ανησυχήσει πολύ με αυτό που συνέβαινε), μου είπε ότι ξύπνησε μια χαρά.
Μετά με κοίταξε θυμωμένη, και μου είπε ότι κατάλαβε τι συνέβαινε, και ότι εγώ έφταιγα για όλα αυτά.
"Ξέρεις τι είναι να ξυπνάς και να τσιρίζουν καραμούζες μέσ' τα αυτιά σου?
Απορώ πώς το άντεξα αυτό τόσες μέρες, έπαθαν τα νεύρα μου", μου είπε.
Βλέπετε, το ραδιόφωνο στο σπίτι ήταν μόνιμα στον Jazz fm.
Με αυτό τον σταθμό ξυπνούσε κάθε μέρα ....
Η γυναίκα μου όταν είχε να ξυπνήσει το πρωί, είχε την τάση να κλείνει το ξυπνητήρι και να την ξαναπαίρνει ο ύπνος, με αποτέλεσμα να τρέχει σαν την παλαβή μετά για να προλάβει να πάει στην δουλειά της.
Για να την βοηθήσω λοιπόν, ρύθμισα τον χρονοδιακόπτη του στερεοφωνικού που ήταν στο σαλόνι, έτσι ώστε να ανοίγει το ραδιόφωνο σε "σεβαστή" ένταση όταν ήταν να ξυπνήσει, έτσι ώστε να πρέπει να σηκωθεί από το κρεβάτι, οπότε ξυπνούσε αναγκαστικά.
Μετά από κανα-δύο μέρες, ξύπνησε και ήρθε στο σαλόνι λέγοντάς μου ότι δεν αισθανόταν καλά.
Όταν την ρώτησα τι έχει, μου είπε ότι δεν ήξερε, να την παρατήσω ήσυχη, ξαναπήγε στο δωμάτιο να πιεί καφέ και να συνέρθει.
Από εκείνη την στιγμή και μετά, σχεδόν κάθε μέρα, η ίδια ιστορία.
Ξυπνούσε μέσα στα νεύρα, και δεν αισθανόταν καλά.
Κάποια μέρα είχα ήδη βγει όταν ξύπνησε και δεν την είδα.
Το βράδυ, όταν την ρώτησα πώς ξύπνησε το πρωί (είχα πραγματικά ανησυχήσει πολύ με αυτό που συνέβαινε), μου είπε ότι ξύπνησε μια χαρά.
Μετά με κοίταξε θυμωμένη, και μου είπε ότι κατάλαβε τι συνέβαινε, και ότι εγώ έφταιγα για όλα αυτά.
"Ξέρεις τι είναι να ξυπνάς και να τσιρίζουν καραμούζες μέσ' τα αυτιά σου?
Απορώ πώς το άντεξα αυτό τόσες μέρες, έπαθαν τα νεύρα μου", μου είπε.
Βλέπετε, το ραδιόφωνο στο σπίτι ήταν μόνιμα στον Jazz fm.
Με αυτό τον σταθμό ξυπνούσε κάθε μέρα ....
- Μηνύματα
- 14,280
- Πόντοι
- 1,788
- Μηνύματα
- 2,633
- Πόντοι
- 398
Από τα 20 μας, με τις παρέες από το συγκρότηματα και τους φίλους/φίλες μας, όποτε τύχαινε να συζητάμε για μουσική, τα κορίτσια βαριόνταν. Ετσι έμαθα να μην δίνω σημασία στο τι μουσική ακούει το εκάστοτε ταίρι μου, όντας πεισμένος ότι δύσκολα θα βρεθεί κάποια να συμμεριστεί έστω και λίγο το δικό μου πάθος. Σκυλούδες και thrashμεταλούδες εξαιρούνταν λόγω ιδεολογίας φυσικά (και οι δεύτερες εξαιρούνταν μόνο εάν επρόκειτο για κανένα one-night stand).
Ενιοτε μου βγήκε σε καλό, καθώς δεν είχα ποτέ προσδοκίες ούτε απαιτήσεις από τις φίλες μου. Το αντίθετο μάλιστα: ήταν πάντα μια ευχάριστη έκπληξη όταν κάποια με την οποία μοιραζόμουν τη ζωή μου και το κρεβάτι μου τύχαινε να ρωτήσει "τι ωραία μουσική είναι αυτή που ακούγεται! Τι είναι;"
Είτε ακουγόταν Max Richter είτε War.
Χιουμοριστικές σεκάνς:
1. Συμμαθήτρια στο σχολείο, τρίτη Λυκείου, nerd απρόσιτο γκομενικά, αλλά ωραίο κορίτσι, που δεν έχουμε μιλήσει ποτέ πριν, έρχεται να μου εκμυστηρευτεί ότι άκουσε το Piece of Mind των Iron Maiden και έχει ενθουσιαστεί. Ντρεπόταν να το πει στις φίλες της που άκουγαν ξέρω γω Bananarama και Kazagooggoo και απευθύνθηκε σε κάποιον που θεωρούσε ροκά
2. Πιπίνι γκρουπι, από εκείνες που ήταν ευτυχισμένες να ακολουθύν τα συγκροτηματα και να σου κουβαλάνε ξέρω γω το πιατίνι, ξυπνάει την άλλη μέρα στο σπίτι, ενώ ακούω το Goodbye & Hello άλμπουμ του Tim Buckley (συγκεκριμένα το Pleasant Street). "Τι ακούμε , ρωτάει. "Buckley" λέω εγώ βουρτσίζοντας τα δόντια. "Δεν τον ξέρω αυτόν τον δίσκο του Jeff Buckley" μου λέει σοβαρά. "Μωρό μου, είναι ο πατέρας του..."
3. Μια από τις μακροχρόνιες σχέσεις μου και πολύ αγαπημένη μου γυναίκα, είχε αποφασίσει κάποια στιγμή να μάθει μπάσο. Επαιζε ήδη κιθάρα κλασική και πιάνο. Της έδωσα ένα Ibanez McCartney μπασάκι που είχα παροπλισμένο, με στενή ταστιέρα για να μην παιδεύει από την αρχή τα χεράκια της. Τα πήγαινε καλά και κάθε φορά μου έλεγε τι της έδειχνε ο δάσκαλός της, reggae stuff και τέτοια την ενθουσίαζαν με τη ρυθμική τους στο μπάσο. Εκείνο το καλοκαίρι πριν φύγουμε για διακοπές, ο δάσκαλός της της έδωσε κάμποσα κομμάτια μαζεμένα για να τα μελετήσει το καλοκαίρι. Ερχεται στο σπίτι ενθουσιασμένη και με ρωτάει: "Αυτή την κομματάρα, το Money των Pink Floyd, το έχουμε;"
Ενιοτε μου βγήκε σε καλό, καθώς δεν είχα ποτέ προσδοκίες ούτε απαιτήσεις από τις φίλες μου. Το αντίθετο μάλιστα: ήταν πάντα μια ευχάριστη έκπληξη όταν κάποια με την οποία μοιραζόμουν τη ζωή μου και το κρεβάτι μου τύχαινε να ρωτήσει "τι ωραία μουσική είναι αυτή που ακούγεται! Τι είναι;"
Είτε ακουγόταν Max Richter είτε War.
Χιουμοριστικές σεκάνς:
1. Συμμαθήτρια στο σχολείο, τρίτη Λυκείου, nerd απρόσιτο γκομενικά, αλλά ωραίο κορίτσι, που δεν έχουμε μιλήσει ποτέ πριν, έρχεται να μου εκμυστηρευτεί ότι άκουσε το Piece of Mind των Iron Maiden και έχει ενθουσιαστεί. Ντρεπόταν να το πει στις φίλες της που άκουγαν ξέρω γω Bananarama και Kazagooggoo και απευθύνθηκε σε κάποιον που θεωρούσε ροκά
2. Πιπίνι γκρουπι, από εκείνες που ήταν ευτυχισμένες να ακολουθύν τα συγκροτηματα και να σου κουβαλάνε ξέρω γω το πιατίνι, ξυπνάει την άλλη μέρα στο σπίτι, ενώ ακούω το Goodbye & Hello άλμπουμ του Tim Buckley (συγκεκριμένα το Pleasant Street). "Τι ακούμε , ρωτάει. "Buckley" λέω εγώ βουρτσίζοντας τα δόντια. "Δεν τον ξέρω αυτόν τον δίσκο του Jeff Buckley" μου λέει σοβαρά. "Μωρό μου, είναι ο πατέρας του..."
3. Μια από τις μακροχρόνιες σχέσεις μου και πολύ αγαπημένη μου γυναίκα, είχε αποφασίσει κάποια στιγμή να μάθει μπάσο. Επαιζε ήδη κιθάρα κλασική και πιάνο. Της έδωσα ένα Ibanez McCartney μπασάκι που είχα παροπλισμένο, με στενή ταστιέρα για να μην παιδεύει από την αρχή τα χεράκια της. Τα πήγαινε καλά και κάθε φορά μου έλεγε τι της έδειχνε ο δάσκαλός της, reggae stuff και τέτοια την ενθουσίαζαν με τη ρυθμική τους στο μπάσο. Εκείνο το καλοκαίρι πριν φύγουμε για διακοπές, ο δάσκαλός της της έδωσε κάμποσα κομμάτια μαζεμένα για να τα μελετήσει το καλοκαίρι. Ερχεται στο σπίτι ενθουσιασμένη και με ρωτάει: "Αυτή την κομματάρα, το Money των Pink Floyd, το έχουμε;"
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
- Μηνύματα
- 21,910
- Πόντοι
- 4,208
- Μηνύματα
- 2,633
- Πόντοι
- 398
- Μηνύματα
- 3,453
- Πόντοι
- 723
Ναι πολυ σημαντικο οταν εισαι 17 και πρεπει μα κανεις προσεγγιση. Ψιτ τι μουσικη ακους;
Οταν ωριμασεις (οταν δηλ γινεις σα σκουμπρι) δεν εχει κ τοσο μεγαλη σημασια περαν αυτης που υποδηλωνει την πνευματικη αρτιμελεια κ κατασταση της/του συντροφου.
Οταν ωριμασεις (οταν δηλ γινεις σα σκουμπρι) δεν εχει κ τοσο μεγαλη σημασια περαν αυτης που υποδηλωνει την πνευματικη αρτιμελεια κ κατασταση της/του συντροφου.
- Μηνύματα
- 6,318
- Πόντοι
- 1,688
Ακουμε και οι δυο ολα τα ειδη αρκει να ειναι καλοι οι αντιπροσωποι τους, και φυσικα αναλογα τις στιγμες μας.
Σουπερ.
Σουπερ.
- Μηνύματα
- 11,655
- Λύσεις
- 1
- Πόντοι
- 3,578
Κι εγω να προσθέσω πως δεν θυμάμαι να μου έχει τύχει άτομο που να ενδιαφέρεται και να ασχολείται όσο εγω με την μουσική. Παρ αυτα όμως συμβιώσαμε μια χαρά με κάποιες αδιάφορες και κάποιες πιο ενδιαφερόμενες και υποστηρικτικές συντρόφους. Φυσικά δεν άκουγα Coltrane και Mountain για να χαλαρώσουμε οικογενειακώς αλλά ούτε και μου επιβλήθηκε κάτι άλλο ποτέ. Αλληλοσεβασμός μεταξύ μας λοιπόν.
Θεωρώ κι εγω δε, πως θα ήταν κόκκινη γραμμή η ασέβεια στην τέχνη μου, όπως πολύ σωστά είπε ο ez .
Θεωρώ κι εγω δε, πως θα ήταν κόκκινη γραμμή η ασέβεια στην τέχνη μου, όπως πολύ σωστά είπε ο ez .
- Μηνύματα
- 21,910
- Πόντοι
- 4,208
Άλλο περιστατικό με την πρώην σύζυγό μου (η οποία άκουγε ροκ,παλιό μέταλ, gypsy swing, αλλά η τρέλα της ήταν η ρέγγε, ενώ με την jazz που άκουγα εγώ έβγαζε καντήλες).
Έχουμε πάει επίσκεψη σε φιλικό ζευγάρι, το οποίο ήταν λίγο .... ψευτοκουλτουρέ.
Έρχεται λοιπόν η κουβέντα στην μουσική.
Τους είπα λοιπόν ότι άκουγα jazz, και η κοπέλα παίρνοντας ένα περισπούδαστο ύφος, είπε "αχ τι ωραία που είναι η jazz, με βοηθάει να χαλαρώνω".
Χαμογελάω εγώ και προσπαθώ να της πω ότι υπάρχει "jazz" και jazz, και ότι αυτά που ακούω εγώ δεν είναι για χαλάρωση, όταν παίρνει την σκυτάλη η γυναίκα μου.
"Αν είχες ζήσει αυτά που έχω ζήσει εγώ, δεν θα την άντεχες αυτή την μουσική.
Μου ερχόταν να πηδήξω απ' το μπαλκόνι" της είπε.
Η άλλη με μια ψιλοσνόμπ έκφραση λέει "απορώ πώς υπάρχουν άνθρωποι που δεν τους αρέσει η jazz. Είχαμε πάει τις προάλλες σ' ένα (κυριλέ) εστιατόριο και ακούγαμε τέτοια ωραία μουσική".
Και η γυναίκα μου ...
"Φακές έφαγες?"
"Όχι" της λέει η άλλη, "δεν μου αρέσουν".
"Ε, κι εμένα δεν μου αρέσει η jazz, τι να κάνουμε τώρα".
Έχουμε πάει επίσκεψη σε φιλικό ζευγάρι, το οποίο ήταν λίγο .... ψευτοκουλτουρέ.
Έρχεται λοιπόν η κουβέντα στην μουσική.
Τους είπα λοιπόν ότι άκουγα jazz, και η κοπέλα παίρνοντας ένα περισπούδαστο ύφος, είπε "αχ τι ωραία που είναι η jazz, με βοηθάει να χαλαρώνω".
Χαμογελάω εγώ και προσπαθώ να της πω ότι υπάρχει "jazz" και jazz, και ότι αυτά που ακούω εγώ δεν είναι για χαλάρωση, όταν παίρνει την σκυτάλη η γυναίκα μου.
"Αν είχες ζήσει αυτά που έχω ζήσει εγώ, δεν θα την άντεχες αυτή την μουσική.
Μου ερχόταν να πηδήξω απ' το μπαλκόνι" της είπε.
Η άλλη με μια ψιλοσνόμπ έκφραση λέει "απορώ πώς υπάρχουν άνθρωποι που δεν τους αρέσει η jazz. Είχαμε πάει τις προάλλες σ' ένα (κυριλέ) εστιατόριο και ακούγαμε τέτοια ωραία μουσική".
Και η γυναίκα μου ...
"Φακές έφαγες?"
"Όχι" της λέει η άλλη, "δεν μου αρέσουν".
"Ε, κι εμένα δεν μου αρέσει η jazz, τι να κάνουμε τώρα".
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
Π
Πάνος Χελιδόνης
Guest
Όταν έχουμε κοινά μουσικά γούστα είναι ωραίο. Αν έχουμε διαφορετικά γούστα, πάλι είναι ωραίο, κάτι σαν ασκητική για τον αλληλοσεβασμό κλπ. Αλλά, πρέπει να το ομολογήσω, το καλύτερο σκηνικό ήταν όταν κάποτε ήμουν με μία που δεν κατείχε τίποτα και ήθελε να μάθει. Πηλός στα χέρια μου..
- Μηνύματα
- 6,318
- Πόντοι
- 1,688
- Μηνύματα
- 21,910
- Πόντοι
- 4,208
- Μηνύματα
- 14,280
- Πόντοι
- 1,788
- Μηνύματα
- 10,200
- Λύσεις
- 1
- Πόντοι
- 2,493
- Μηνύματα
- 21,910
- Πόντοι
- 4,208
Ποιο κρεβάτι, το μεγάλο θέμα είναι στην τουαλέτα.
Να μπορεί να σε σηκώνει απ' την λεκάνη δηλαδή.
Να κοιμάσαι εσύ στο κάτω κρεβάτι και να βάζεις τις άλλες στο επάνω
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
