sfaku είπε:
Σε σχέση με τη διάκριση ανέμεσα σε α) αγαπημένα άλμπουμ και β) άλμπουμ που αξίζει κανείς να δει πώς έγινε η παραγωγή τους, θα έλεγα ότι για μένα τα β δεν μπορούν παρά να είναι υποσύνολο των α.
Όχι απαραίτητα νομίζω.. παρακολουθώντας τα making of classic albums ντοκυμαντέρ στο youtube, είδα την παραγωγή (και το στόρυ και τις συνθήκες αλλά δεν ειναι επί του παρόντος) πολλών άλμπουμ που δε θα τα έβαζα στα αγαπημένα μου, πολλά από αυτά όμως ανέβηκαν στην υπόληψη μου.. ακόμη πχ και πιο λάιτ άλμπουμ όπως το hysteria των leppard έχουν τρομερή δουλειά και όμορφες ιδέες απο πίσω που δεν γίνονται απαραίτητα εύκολα αντιληπτές κατά την ακρόαση του άλμπουμ λόγω του ότι είναι πολύ λεπτεπίλεπτες ή/και και όμορφα ενσωματωμένες. Επιπλέον, πολλά άλμπουμ έχουν τρομερές ιστορίες πίσω από την παραγωγή τους (πχ άκυρο, η random εμφανιση του (αγνώριστου πλέον) Syd Barret στα recording sessions του Wish you were here)
Πρόχειρη δικιά μου τριάδα, της ώρας:
1. Tom Waits - Closing Time
2. Queen - Queen 2
3. Marillion -Clutching at straws
(κάποια κλασικά δεν τα βάζουμε καν εννοείται, είναι πολύ προφανή... )
Γενικά οι λόγοι που κάνουν για μένα ενδιαφέρουσα την διαδικασία παραγωγής ενός άλμπουμ είναι πέρα από την διαδικασία και τις τεχνικές αυτές καθαυτές και οι συγκυρίες και οι σχέσεις ανάμεσα στους συντελεστές... φανταστείτε τώρα σε φάση τι γινόταν στο Final Cut των Floyd ή στο rumours των fleetwood mac...)
Σε μια κατηγορία από μόνο του θα έβαζα το Made in Heaven των Queen, η παραγωγή του οποίου έγινε χωρίς τον Mercury.
Ά, επίσης θα θελα να μπορούσα να ρίξω μια ματιά στο studio των Camel όταν ηχογραφούσαν το I Can See Your House from Here για να δω πως διάολο βγαίνει αυτός ο ήχος στο Ice (οκ, Latimer είναι αυτός αλλά οκ...)
Άντε και τέλος το brothers in arms.... ειδικά αν ριφφ του σαξοφώνου στο Your Latest Trick έκατσε κατά την διάρκεια των ηχογραφήσεων... ε αυτή η στιγμή που το ακούνε πρώτη φορά, πρέπει να ναι αυτό που λένε μαγεία.
Εδιτ: και προφανώς, σε οποιοδήποτε του Rory, έστω και για 1 δευτερόλεπτο, έστω και σε όνειρο βρε αδερφέ...
εδιτ 2:
Και κάτι χαριτωμένο: τα live albums πιάνονται; Χοχοχο, αστειάκης.
μ' έπνιξες κώστας! χαχαχαχαχαχ
