Αν το Ραδιόφωνο παίξει το x κομμάτι, της μπάντας y, προφανώς θα αναφέρει και τα στοιχεία αυτού (του τραγουδιού). Δηλαδή θα ακουστεί μια sexy φωνή (κατά προτίμηση γυναικεία ;D) από τα βάθη των ερτζιανών και θα πει: «Ακούμε τους y στη νέα τους δουλεία το x!». Ή θα δείξει τα στοιχεία του τραγουδιού μέσω rds, ή μέσω playlist κ.ο.κ. Αυτό είναι κατά την έννοια του νόμου η «δημοσίευση» και από κείνη τη στιγμή, η μπάντα y αναγνωρίζεται ως ο πνευματικός δημιουργός του τραγουδιού x. Αν η μπάντα y δεν έκανε καμία άλλη ενέργεια για να αποκτήσει βέβαιη χρονολογία δημοσίευσης, π.χ συμβολαιογραφική πράξη κ.λ.π, και έρθει ο κακός «K» και στήσει καραούλι, περιμένοντας πότε θα ξαναπαίξει το ραδιόφωνο την «τραγουδάρα» x για να την ηχογραφήσει ή την βρει στο Internet για download , και την κάψει σε ένα cd , να κάνει και ένα print τους στίχους εξ ακοής και πάει με αυτό να αποκτήσει αυτός απόδειξη βεβαίας ημερομηνίας π.χ σε ένα συμβολαιογράφο, τότε τι γίνεται; Αυτό εννοείς; Ή ρωτάς τί γίνεται αν «κλέψει» την ιδέα και την ξανα ηχογραφήσει (ενδεχόμενος αλλάζοντας και κάποια πραγματάκια) και την παρουσιάσει έτσι ως δική του- πρωτότυπη ; Σε κάθε περίπτωση πάντως είναι θέμα απόδειξης. Ποιός θα αποδείξει τι .