Kατ'αρχήν να πω ότι αν και εκτιμώ τρομερά διαφορετικά είδη μουσικής και πολιτισμικής έκφρασης (όσο ανορθόδοξα κι αν είναι, πχ. έχω βρεθεί να χαζεύω για κανα 25λεπτο σαν χαζός μια βιντεολούπα σε μια Μπιενάλε), και έχοντας λάβει μέρος και σε σεμινάρια για αβανγκαρντ/ατονάλ μουσική κλπ. απογοητεύομαι ιδιαίτερα όταν βλέπω τέτοια εντελώς αναπάντεχα καραγκιοζιλίκια από έναν μουσικό που εκτιμούσα, όπως τον κ. Βελιώτη.
Θα ήμουν διατεθειμένος να του δώσω και ελαφρυντικά - δε μπένεφιτ οφ α ντάουτ, να μην είμαι τόσο αυστηρός μαζί του και να κρατήσω το μυαλό μου ανοιχτό, ακριβώς όπως έκανα όταν τον παρακολούθησα σε συναυλία μαζί με τον Αγγελάκα (μια συναυλία που παρεπιπτόντως ΜΙΣΗΣΑ) αλλά
όχι και πέραν αυτού του σημείου. Όπως ειπώθηκε, απλά:
Κρίμα κ. Βελιώτη. Μηδέν εις το πηλίκον.
matawan είπε:
Κατ'αυτόν τον τρόπο στην ουσία οι Fluxus καλλιτέχνες, επιδιώκουν να εξισώσουν τον εαυτό τους με το κοινό, καταργώντας το "χασμα" της χειρονομίας, του συμβολισμού. Κάνουν δηλαδη το κοινό συμμέτοχο στο όλο εγχείρημα - επι ίσοις όροις.
Ωραία ως εδώ αλλά το επιχείρημα καταρρέει:
Η "συμμετοχή" του κοινου στο εργο της καταστροφης, με το να παρουν το "επιπλο¨ σε βαζακι και να φυγουν ειναι πολυ fluxus, δε νομιζεις?
Ο καλλιτέχνης δηλαδη , καταστρέφει το οργανο της δημιουργιας του και το μοιραζει στο κοινο...
Ίσως να δεχόμουν την χειρονομία σαν αντίδραση σε ορισμένους αυστηρά θεσμοθετημένους και επιβεβλημένους τρόπους καλλιτεχνικής έκφρασης (πςςςςςς....) αλλά ο "καλλιτέχνης" (ή ότι έχει απομείνει από το τηγανισμένο-σε-βαμβακέλαιο-συνοικιακού-σουβλατζίδικου DNA του, στην περίπτωσή μας) ΔΕΝ το "μοιράζει" στο κοινό αλλά του βάζει κι ένα ωραίο αντίτιμο. Θα είχε τα κότσια να μην βάλει και να ζημιωθεί οικονομικά; Ή να κάνει την όλη "performance" στο σπίτι του χωρίς να τον παρακολουθεί κανείς; Δεν θα ήταν και πολύ γκλάμορους και αρτιστίκ αν πήγαινε στην συναυλία, άνοιγε ένα περίπτερο και πουλούσε βαζάκια με πριονίδια, έτσι δεν είναι;
Τέτοιες στιγμές θα ήθελα να διαβάζω ποστς του Εye και του Lost Highway...