Ξαναφέρνω στην επιφάνεια το θέμα (δεν ξέρω αν υπάρχει κάποιο σχετικότερο) για να ρωτήσω κάτι που σκεφτόμουν εδώ και καιρό, αλλά το θυμήθηκα με το άρθρο του SF για τις partscaster.
Λοιπόν προκειμένου να (μάθω να σετάρω, να έχω ένα στρατ ήχο, να έχω μια κιθάρα που δε τη φοβαμαι μη παθει τιποτα) πήρα εδώ και αρκετό καιρό μια squier affinity strat
συγκεκριμένα αυτήν
http://www.thomann.de/gr/fender_squier_affinity_mn_mr.htm
είναι πολύ καλή κιθάρα για τα λεφτά της, το μόνο που δε μ'αρεσει είναι οτι καταλαβαίνω πως αν και αντιπροσωπευτικοί, οι μαγνητες της δεν είναι και τόσο καλοί, όπως επίσης τα τάστα της που με το παραμικρό bend γδερνονται.
κατα τ'αλλα είναι πολύ αξιοπρεπες όργανο, δε ξεκουρδίζει, το τρεμολο δουλευει άψογα κλπ
σκεφτόμουν λοιπόν το ενδεχόμενο να πάρω ένα μπράτσο να βάλω πάνω, όπως και κανένα καλό σετάκι μαγνήτες. Το πρώτο πράγμα που μου ερχεται στο μαυλό με αυτην τη σκεψη είναι
"και γιατι να σκάσεις λεφτά για μια squier? μάζεψε κανενα 700αρι -800αρι να φτιαξεις partscaster ή να πάρεις φεντερ μια και καλή"
η ερώτηση ειναι η εξής:
Αφού το σώμα ούτως ή άλλως είναι βαμμένο σαν αυτοκίνητο, επομένως τα νερά δε φαίνονται, πειράζει να δώσω λεφτά για μπράτσο και μαγνήτες?
Τι διαφορά έχει ενα "καλό" σωμα απο ένα "κακό" σώμα? (το συγκεκριμένο ούτε πολύ βαρύ είναι, ούτε κουτσό, όυτε στραβό)
με αυτή τη λογική, θα μπορούσα να φτιάξω μια partscaster με το σώμα που ήδη έχω, γλιτώνοντας ένα 200-300αρι?
τί λέτε? ;D
συγνώμη για την πολυλογία :-[