- Μηνύματα
- 21,910
- Πόντοι
- 4,208
το phrasing δεν εχει να κανει με το τι παιζεις αλλα το πως.
Α Κ Ρ Ι Β Ω Σ
το phrasing δεν εχει να κανει με το τι παιζεις αλλα το πως.
Στο challenge του Paul Davids όμως που είχε ανεβάσει ο admin πριν κάνα μήνα, την τεράστια διαφορά την έκανε αυτά που έπαιζαν οι παίκτες και όχι τόσο το πώς τα έπαιζαν. Οκ, σε αυτά που έπαιζε ο Tom Bukovac μετρούσε ο τρόπος, αλλά είχαμε ξεράσει οι περισσότεροι με τον Tom Quayle όχι για την εκτέλεση, αλλά για την επιλογή των νοτών...Α Κ Ρ Ι Β Ω Σ
Στο challenge του Paul Davids όμως που είχε ανεβάσει ο admin πριν κάνα μήνα, την τεράστια διαφορά την έκανε αυτά που έπαιζαν οι παίκτες και όχι τόσο το πώς τα έπαιζαν. Οκ, σε αυτά που έπαιζε ο Tom Bukovac μετρούσε ο τρόπος, αλλά είχαμε ξεράσει οι περισσότεροι με τον Tom Quayle όχι για την εκτέλεση, αλλά για την επιλογή των νοτών...
Όχι άμεση με το θέμα, απλά συνειρμούς κάνω. Έχεις δέκα κιθαρίστες που είναι έμπειροι, επαγγελματίες, με phrasing, feel κλπ. Αυτά που παίζουν είναι μουσικώς σωστά και εκτελεσμένα άψογα. Άρα αυτό που κάνει τον μέσο ακροατή να διαμορφώσει άποψη για αυτό που ακούει, δεν είναι μόνο το πώς παίζει ο κιθαρίστας, αλλά και το τι παίζει, η επιλογή της μελωδίαςΚαι τι σχέση έχει το challenge του Paul Davids?
Όχι άμεση με το θέμα, απλά συνειρμούς κάνω. Έχεις δέκα κιθαρίστες που είναι έμπειροι, επαγγελματίες, με phrasing, feel κλπ. Αυτά που παίζουν είναι μουσικώς σωστά και εκτελεσμένα άψογα. Άρα αυτό που κάνει τον μέσο ακροατή να διαμορφώσει άποψη για αυτό που ακούει, δεν είναι μόνο το πώς παίζει ο κιθαρίστας, αλλά και το τι παίζει, η επιλογή της μελωδίας
Να το κανω πιο λιανα. Ερχεται ενας μα(ν)εστρος κ σου λεει θα παιξεις αυτο.
100%Να διευκρινίσω εδώ, ότι δεν είναι απαραίτητο να είναι συγκεκριμένο το υλικό, ή επιβαλλόμενο από άλλον.
Μπορεί να είναι εντελώς αυτοσχεδιαστικό.
Αλλά phrasing είναι ο τρόπος που χρησιμοποιείς τα εργαλεία σου για να δομήσεις μουσικό λόγο.
Εδω θα μπορουσε να ειχε κλεισει το θεμα.Το phrasing στην κιθάρα και σε οποιοδήποτε άλλο όργανο, δεν διαφέρει σε τίποτα από το phrasing στην γλώσσα, την ομιλία και την γραφή.
Εδω θα μπορουσε να ειχε κλεισει το θεμα.
Υπαρχει κανεις που γεννηθηκε και μιλαγε και εγραφε?
Απλα υπαρχουν αυτοι που μιλησαν διαβασα και εγραψαν πιο γρηγορα απο τους αλλους και αυτοι που εφτασαν να ειναι ποιητες, συγγραφεις, ομιλητες κλπ.
Αυτο οφειλεται στην αντιληψη του καθενος, κατι που αυξανει το ρυθμο μαθησης αλλα και στη δουλεια που θα ριξουν στη συνεχεια για να γινουν ποιητες και συγγραφεις.
Σιγουρα υπαρχουν κι αυτοι που εγιναν χωρις καμια βοηθεια, σιγουρα ομως οι περισσοτεροι μαθητευσαν διπλα σε καποιον/καποιους δασκαλους.
Τα ιδια ακριβως και στην κιθαρα.
Και το relative pitch ειναι αρκετο. Το perfect ειναι σπανιο ετσι κι αλλιως.Το ταλέντο βοηθάει πχ αν κάποιος έχει perfect pitch είναι μεγάλο προσόν για να γίνει μουσικός.
Δυστυχώς δεν είναι έτσι!Και κλείνω με ένα σχόλιο για το παράδειγμα του Yussein Bolt, το οποίο είναι ατυχές, διότι στο σπριντ παίζουν περισσότερα πράγματα ρόλο σε σχέση με ένα μουσικό όργανο (για παράδειγμα: ύψος, μέγεθος πνευμόνων, καρδιά/κυκλοφοριακό, νευρικό σύστημα, μυϊκό κλπ) που είναι εκ κατασκευής, δεν μπορείς να τα αλλάξεις. Στα μουσικά όργανα είναι πολύ λιγότερα τα "εκ κατασκευής" στοιχεία, οπότε με σωστή μελέτη κατακτάς πιο εύκολα ένα καλό επίπεδο γιατί δεν έχεις τους περιορισμούς του σώματος.
Και όχι μόνο.Δυστυχώς δεν είναι έτσι!
Στο υψηλό επίπεδο εκτέλεσης ενός μουσικού οργάνου ο παράγοντας 'σώμα' υπεισέρχεται τόσο πολύ και με τέτοια ανάλυση στη λεπτομέρεια που το σπρίντ ενός δρομέα φαντάζει χοντροκομμένο!
Αυτοί οι μικροί και ευαίσθητοι μύες και νευρώνες καλούνται να αντιμετωπίσουν ένα απίστευτο φορτίο που δεν καταγράφεται σε ρεκόρ χρόνου, αλλά σε προσπάθεια ολοκλήρωσης του μαγικού συστατικού της τέχνης!
Πολύ σωστά ΣτράτοΤο phrasing στην κιθάρα και σε οποιοδήποτε άλλο όργανο, δεν διαφέρει σε τίποτα από το phrasing στην γλώσσα, την ομιλία και την γραφή.
Πας στο σχολείο, μιλάς με άλλους ανθρώπους, διαβάζεις γραπτά άλλων, και μαθαίνεις να γράφεις και να μιλάς.
Εννοείται ότι διδάσκεται.
Αν πχ μάθεις κάποιες λέξεις, πρέπει να τις χρησιμοποιήσεις για να φτιάξεις προτάσεις.
Μια πρόταση δεν είναι να βάλεις στην σειρά λέξεις (έστω και εντυπωσιακές) χωρίς λογικό ειρμό.
Μετά, πρέπει να μάθεις να χρησιμοποιείς τις προτάσεις για να πεις κάτι που να έχει νόημα.
Και αργότερα, αρχίζεις να δομείς τον λόγο σου (προφορικό και γραπτό) έτσι ώστε ο τρόπος που θα πεις αυτό που θέλεις, να είναι ουσιαστικός, να μην πλατειάζεις, να κρατάει το ενδιαφέρον αυτού στον οποίο απευθύνεσαι, να έχει λογικό ειρμό, να μην πηδάει από θέμα σε θέμα, να έχει δομή.
Αν νομίζεις ότι μπορεί κάποιος στον λόγο του να τα πετύχει όλα αυτά χωρίς να τα διδαχτεί, είσαι γελασμένος.
Αυτό είναι το phrasing και στην κιθάρα, αλλά και σε οποιοδήποτε μουσικό όργανο.
Ο τρόπος που δομείς και επεξεργάζεσαι τον λόγο σου.
Ο τρόπος που θα πεις κάτι.
Τώρα αν εννοείς να μάθεις το phrasing κάποιου άλλου, είναι άτοπο.
Μπορείς να πάρεις στοιχεία από το πώς δομεί κάποιος άλλος τις φράσεις του, αλλά το να μιμηθείς τον τρόπο που μιλάει μουσικά δεν έχει νόημα.
Ο Scott Henderson πχ, τον οποίο θεωρώ τεράστιο master στο phrasing, μπορεί να παίζει τέσσερεις νότες επί μια ώρα, και να μην καταλάβεις ότι πρόκειται για τις ίδιες τέσσερεις νότες.
Δεν έχει τόσα chops όπως κάποιοι άλλοι (το λέει και ο ίδιος αυτό), αλλά ο τρόπος που φραζάρει, κάνει τα chops του μοναδικά.