Phrasing και feel στην κιθάρα. Διδάσκονται ή είναι έμφυτα;

Αυτό το παρατηρώ κυρίως στους ωραίους κιθαρίστες στον αυτοσχεδιασμό. Έχει 8 μέτρα να παίξει ο άλλος, και βγαίνουν τόσο φοβερές ιδέες που λες που τις έκρυβε όλες αυτές ο άνθρωπος...

 
Α Κ Ρ Ι Β Ω Σ
Στο challenge του Paul Davids όμως που είχε ανεβάσει ο admin πριν κάνα μήνα, την τεράστια διαφορά την έκανε αυτά που έπαιζαν οι παίκτες και όχι τόσο το πώς τα έπαιζαν. Οκ, σε αυτά που έπαιζε ο Tom Bukovac μετρούσε ο τρόπος, αλλά είχαμε ξεράσει οι περισσότεροι με τον Tom Quayle όχι για την εκτέλεση, αλλά για την επιλογή των νοτών...

 
Στο challenge του Paul Davids όμως που είχε ανεβάσει ο admin πριν κάνα μήνα, την τεράστια διαφορά την έκανε αυτά που έπαιζαν οι παίκτες και όχι τόσο το πώς τα έπαιζαν. Οκ, σε αυτά που έπαιζε ο Tom Bukovac μετρούσε ο τρόπος, αλλά είχαμε ξεράσει οι περισσότεροι με τον Tom Quayle όχι για την εκτέλεση, αλλά για την επιλογή των νοτών...


Και τι σχέση έχει το challenge του Paul Davids?

 
Και τι σχέση έχει το challenge του Paul Davids?
Όχι άμεση με το θέμα, απλά συνειρμούς κάνω. Έχεις δέκα κιθαρίστες που είναι έμπειροι, επαγγελματίες, με phrasing, feel κλπ. Αυτά που παίζουν είναι μουσικώς σωστά και εκτελεσμένα άψογα. Άρα αυτό που κάνει τον μέσο ακροατή να διαμορφώσει άποψη για αυτό που ακούει, δεν είναι μόνο το πώς παίζει ο κιθαρίστας, αλλά και το τι παίζει, η επιλογή της μελωδίας 

 
Όχι άμεση με το θέμα, απλά συνειρμούς κάνω. Έχεις δέκα κιθαρίστες που είναι έμπειροι, επαγγελματίες, με phrasing, feel κλπ. Αυτά που παίζουν είναι μουσικώς σωστά και εκτελεσμένα άψογα. Άρα αυτό που κάνει τον μέσο ακροατή να διαμορφώσει άποψη για αυτό που ακούει, δεν είναι μόνο το πώς παίζει ο κιθαρίστας, αλλά και το τι παίζει, η επιλογή της μελωδίας 


Κάνεις λάθος συνειρμούς.

Και να στο εξηγήσω.

Γράφεις ...

"Έχεις δέκα κιθαρίστες που είναι έμπειροι, επαγγελματίες, με phrasing, feel κλπ. "

Αν συνεχίσω το κλπ σου, μπορώ να συμπληρώσω "κιθάρες, στούντιο, εξοπλισμό, τεχνική, φρασεολογία, κλπ"

Κι τι έγινε?

Λες μετά...

"Άρα αυτό που κάνει τον μέσο ακροατή να διαμορφώσει άποψη για αυτό που ακούει, δεν είναι μόνο το πώς παίζει ο κιθαρίστας, αλλά και το τι παίζει, η επιλογή της μελωδίας"

Ποιος είπε ότι μόνο το φραζάρισμα κάνει τον μέσο ακροατή να διαμορφώσει άποψη γι' αυτό που ακούει?

Αν ήταν έτσι, κανείς δεν θα μάθαινε ούτε κλίμακες, ούτε αρπέτζιος, ούτε τίποτα.

Ρόλο παίζουν όλα.

Αλλά εσύ εδώ ρώτησες αν διδάσκεται το phrasing, δεν ρώτησες αν είναι το μοναδικό στοιχείο που αντιλαμβάνεται ο ακροατής.

EDIT: Το phrasing έχει να κάνει και με τις νότες που χρησιμοποιείς, καθώς και με όλα τα υπόλοιπα εργαλεία του μουσικού (κλίμακες αρπέτζιος, κλπ).

Όμως όχι με το ποια είναι, αλλά με το πώς τα χρησιμοποιείς.

By the way, δεν υπήρχε τίποτα κακό με τις νότες που χρησιμοποίησε ο Quayle.

Μια χαρά νότες ήταν, τέλειες.

Ο τρόπος που τις χρησιμοποίησε όμως ήταν απωθητικός.

 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
Επαναλαμβανω. Ακους ενα σολο απο ενα κιθαριστα κ λες τι φραζαρισμα εχει. Ωραια . Τι εννοουμε μ'αυτο ? Αυτο που εννοουμε ειναι μαλλον λαθος. ΕΠ ΟΥΔΕΝΙ ΔΕ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΠΑΙΖΕΙ ΩΡΑΙΕΣ ΦΡΑΣΕΙΣ. Αυτο ειναι λεξιλογιο, αυτοσχεδιασμος ο,τιδηποτε.

Ορισμος πχ στη wiki ειναι 

Musical phrasing is the method by which a musician shapes a sequence of notes in a passage of music to allow expression

Να το κανω πιο λιανα. Ερχεται ενας μα(ν)εστρος κ σου λεει θα παιξεις αυτο. Κ το παιζεις. Ολοσωστα. Οι νοτες ειναι σωστες και οι αξιες. Κ σου λεει φιλε χαλια φραζαρισμα. Γιατι κατι απο δυναμικες, time feel before after the beat , articulation ή οι τεχνικες εκφρασης που χρησιμοποιεις δε του κανανε. Αυτο ειναι phrasing. 10 παιχται θα ερμηνεψουν με αλλο phrasing  ακριβως την ιδια μουσικη φραση.

Αυτο σημαινει πως αυτο που λεμε το 99% των κιθαριστων phrasing κ συνεννοουμαστε κιολα ειναι λαθος. Το χρησιμοποιουμε εντελως καταχρηστικα κ το εχουμε καθιερωσει. Φυσικα απο αυτο που εμεις λεμε phrasing δεν γκενειν να λειπει αυτο που πραγματικα σημαινει. Αυτες οι λεπτομερειες διαφοροποιουν τον καθενα. Αλλιως θα ακουγαμε οχι Σπετσοφαι (Σποτιφαη) κ LP's κ ηχογραφημενη μουσικη αλλα guitar pro κ midi περασμενα απο virtual instruments που ολο κ πλησιαζουν σε πειστικοτητα (ειδικα αν αυτος που κανει editing ειναι καλος)

Κ αν οταν παιζουμε μερη αλλων φαινεται μια φορα στον αυτοσχεδιασμο φανερωνουν μυρια πραγματα για τη μουσικοτητα κ τις επιρροες του καθενος κ ας μη παιξει ουτε lick αλλου

 
Να το κανω πιο λιανα. Ερχεται ενας μα(ν)εστρος κ σου λεει θα παιξεις αυτο.


Να διευκρινίσω εδώ, ότι δεν είναι απαραίτητο να είναι συγκεκριμένο το υλικό, ή επιβαλλόμενο από άλλον.

Μπορεί να είναι εντελώς αυτοσχεδιαστικό.

Αλλά phrasing είναι ο τρόπος που χρησιμοποιείς τα εργαλεία σου για να δομήσεις μουσικό λόγο.

 
Να διευκρινίσω εδώ, ότι δεν είναι απαραίτητο να είναι συγκεκριμένο το υλικό, ή επιβαλλόμενο από άλλον.

Μπορεί να είναι εντελώς αυτοσχεδιαστικό.

Αλλά phrasing είναι ο τρόπος που χρησιμοποιείς τα εργαλεία σου για να δομήσεις μουσικό λόγο.
100%

Απλά  επειδή το phrasing   το έχουμε συνδέσει με ροκ κ μπλουζ κ τζαζ κ γενικά είδη που σε μεγάλο ποσοστό το υλικό προκύπτει είτε από αυτοσχεδιασμο είτε από συνήθειες κ φράσεις που προκύπτουν από αυτοσχεδιασμο είπα να δώσω αυτό το παράδειγμα για να γίνει κατανοητό πως το phrasing υπάρχει κ στις γραμμένες μουσικές (κ φυσικά στην κλασσική μουσική) . Έτσι ίσως είναι πιο ευδιάκριτο αυτό που λέμε, ότι δηλαδή σχετίζεται με το πώς κ όχι με το τι. Υπάρχει ακόμα κ όταν το τι είναι δεδομένο. Το όραμα του πως θα ακουστεί το τι, είναι βέβαια καθαρά έκφραση κ ικανότητα 

 
Το phrasing στην κιθάρα και σε οποιοδήποτε άλλο όργανο, δεν διαφέρει σε τίποτα από το phrasing στην γλώσσα, την ομιλία και την γραφή.
Εδω θα μπορουσε να ειχε κλεισει το θεμα.

Υπαρχει κανεις που γεννηθηκε και μιλαγε και εγραφε?
Απλα υπαρχουν αυτοι που μιλησαν διαβασαν και εγραψαν πιο γρηγορα απο τους αλλους και αυτοι που εφτασαν να γινουν μεχρι και ποιητες, συγγραφεις, ομιλητες κλπ.
Αυτο οφειλεται στην αντιληψη του καθενος, κατι που αυξανει το ρυθμο μαθησης αλλα και στη δουλεια που θα ριξουν στη συνεχεια για να γινουν ποιητες και συγγραφεις.
Η μαθηση της γλωσσας γινεται στην αρχη ακουγοντας τους αλλους να μιλανε, και σιγα σιγα παίρνοντας και μαθηματα.
Σιγουρα υπαρχουν κι αυτοι που εγιναν χωρις καμια βοηθεια, σιγουρα ομως οι περισσοτεροι μαθητευσαν διπλα σε καποιον/καποιους δασκαλους.
Τα ιδια ακριβως και στην κιθαρα, στο phrasing κλπ.
Δεν υπαρχει εμφυτο.
Αναπτύσσεται.
Το λεγομενο "ταλεντο" (η αντιληψη ουσιστικα του καθενος πανω στο καθε συγκεκριμενο θεμα κατα την αποψη μου) δινει τη δυνατοτητα γρηγορου ρυθμου αναπτυξης.

Η δουλεια κανει πραγματικοτητα αυτην την δυνατοτητα.

.

 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
Εδω θα μπορουσε να ειχε κλεισει το θεμα.

Υπαρχει κανεις που γεννηθηκε και μιλαγε και εγραφε?
Απλα υπαρχουν αυτοι που μιλησαν διαβασα και εγραψαν πιο γρηγορα απο τους αλλους και αυτοι που εφτασαν να ειναι ποιητες, συγγραφεις, ομιλητες κλπ.
Αυτο οφειλεται στην αντιληψη του καθενος, κατι που αυξανει το ρυθμο μαθησης αλλα και στη δουλεια που θα ριξουν στη συνεχεια για να γινουν ποιητες και συγγραφεις.
Σιγουρα υπαρχουν κι αυτοι που εγιναν χωρις καμια βοηθεια, σιγουρα ομως οι περισσοτεροι μαθητευσαν διπλα σε καποιον/καποιους δασκαλους.
Τα ιδια ακριβως και στην κιθαρα.


Amen!

 
Είναι αρκετά δύσκολο ν' απαντηθεί, αλλά θα μιλήσω λόγω της εμπειρίας μου με εκατοντάδες μαθητές. 

Νομίζω ο σωστός όρος είναι feel και όχι phrasing. 

Το πρώτο έχει να κάνει με τον τρόπο που πάίζεις, ενώ το δεύτερο με το τι παίζεις! 

Για να γίνουν κατανοητές οι διαφορές από μουσικό σε μουσικό, θα πρέπει να υπάρχει μία ή περισσότερες κοινές συνιστώσες. Ας αφήσουμε λοιπόν έξω το σόλο και ας μείνουμε στο θέμα ή αλλιώς στη μελωδία. 

Αν υποθέσουμε ότι το θέμα είναι κοινό για όλους, με τις ίδιες γραμμένες νότες και παίζοντας όλοι με καθαρό ήχο, έχω παρατηρήσει ότι κάποιοι μουσικοί όσο και αν μελετήσουν, θα βελτιωθούν μεν αλλά υπάρχει ένα limit, κάτι σαν τοίχος που εμποδίζει την περαιτέρω εξέλιξη. Υπάρχουν όμως κάποιοι άλλοι -λιγότεροι- που έχουν αυτό το 'μαγικό' touch!! 

Ενώ στον πρώτο οι νότες είναι σωστές και το κομμάτι ακούγεται κανονικά, στον δεύτερο υπάρχει η αίσθηση του ωραίου! 

Αν δε στο παραπάνω παράδειγμα μπεί και το ρυθμικό στοιχείο (chord strumming) οι διαφορές γίνονται ακόμα πιο έντονες. 

Υπάρχουν μουσικοί που έχουν πολύ καλά ανεπτυγμένο το νευρομυικό τους σύστημα (εκ γεννετής) και θα μπορούν να παίζουν με ακρίβεια σε πολύ γρήγορες ταχύτητες και άλλοι που όσο και να μελετήσουν δεν θα το φτάσουν ποτέ!! (παράδειγμα - όσο και να προπονηθεί κάποιος Yussein Bolt δεν θα καταφέρει να γίνει) αλλά αυτό δεν έχει με τίποτα να κάνει με το 'μαγικό' touch που ανέφερα πιο πάνω... 

My two cents..

 
Πολύ ενδιαφέρον θέμα!

Η άποψη μου είναι ότι στην αρχή είμαστε οργανοπαίκτες και σιγά σιγά γινόμαστε μουσικοί.

Το ταλέντο βοηθάει πχ αν κάποιος έχει perfect pitch είναι μεγάλο προσόν για να γίνει μουσικός.

Όμως το σημαντικότερο κομμάτι είναι η προσωπική και πολύπλευρη μελέτη. Το ταλέντο σε πάει κάπου, η μελέτη σε πάει στο άπειρο.

Με τα παραπάνω λοιπόν, το phrasing διδάσκεται ως ένα μεγάλο βαθμό αλλά εξαρτάται και πόση προσπάθεια θα κανει ο καθένας. πχ αν αποκολληθεί κάποιος από τη κιθάρα και ακούσει άλλα όργανα πως φραζάρουν θα πάρει πάρα πολλά, αλλά ποιος έχει το χρόνο και τη θέληση να το κάνει;

Και κλείνω με ένα σχόλιο για το παράδειγμα του Yussein Bolt, το οποίο είναι ατυχές, διότι στο σπριντ παίζουν περισσότερα πράγματα ρόλο σε σχέση με ένα μουσικό όργανο (για παράδειγμα: ύψος, μέγεθος πνευμόνων, καρδιά/κυκλοφοριακό, νευρικό σύστημα, μυϊκό κλπ) που είναι εκ κατασκευής, δεν μπορείς να τα αλλάξεις. Στα μουσικά όργανα είναι πολύ λιγότερα τα "εκ κατασκευής" στοιχεία, οπότε με σωστή μελέτη κατακτάς πιο εύκολα ένα καλό επίπεδο γιατί δεν έχεις τους  περιορισμούς του σώματος.

 
Το ταλέντο βοηθάει πχ αν κάποιος έχει perfect pitch είναι μεγάλο προσόν για να γίνει μουσικός.
Και το relative pitch ειναι αρκετο. Το perfect ειναι σπανιο ετσι κι αλλιως.

 
Και κλείνω με ένα σχόλιο για το παράδειγμα του Yussein Bolt, το οποίο είναι ατυχές, διότι στο σπριντ παίζουν περισσότερα πράγματα ρόλο σε σχέση με ένα μουσικό όργανο (για παράδειγμα: ύψος, μέγεθος πνευμόνων, καρδιά/κυκλοφοριακό, νευρικό σύστημα, μυϊκό κλπ) που είναι εκ κατασκευής, δεν μπορείς να τα αλλάξεις. Στα μουσικά όργανα είναι πολύ λιγότερα τα "εκ κατασκευής" στοιχεία, οπότε με σωστή μελέτη κατακτάς πιο εύκολα ένα καλό επίπεδο γιατί δεν έχεις τους  περιορισμούς του σώματος.
Δυστυχώς δεν είναι έτσι! 

Στο υψηλό επίπεδο εκτέλεσης ενός μουσικού οργάνου ο παράγοντας 'σώμα' υπεισέρχεται τόσο πολύ και με τέτοια ανάλυση στη λεπτομέρεια που το σπρίντ ενός δρομέα φαντάζει χοντροκομμένο!

Αυτοί οι μικροί και ευαίσθητοι μύες και νευρώνες καλούνται να αντιμετωπίσουν ένα απίστευτο φορτίο που δεν καταγράφεται σε ρεκόρ χρόνου, αλλά σε προσπάθεια ολοκλήρωσης του μαγικού συστατικού της τέχνης! 

 
Δυστυχώς δεν είναι έτσι! 

Στο υψηλό επίπεδο εκτέλεσης ενός μουσικού οργάνου ο παράγοντας 'σώμα' υπεισέρχεται τόσο πολύ και με τέτοια ανάλυση στη λεπτομέρεια που το σπρίντ ενός δρομέα φαντάζει χοντροκομμένο!

Αυτοί οι μικροί και ευαίσθητοι μύες και νευρώνες καλούνται να αντιμετωπίσουν ένα απίστευτο φορτίο που δεν καταγράφεται σε ρεκόρ χρόνου, αλλά σε προσπάθεια ολοκλήρωσης του μαγικού συστατικού της τέχνης! 
Και όχι μόνο.

Το παρακάτω δεν έχει άμεση σχέση με το phrasing, αλλά έμμεση έχει, αφού πρεπει να είσαι καλά για να αποδώσεις και στο phrasing.

Όταν ημανε νέος στη δουλειά και συζηταγα με έναν πιο παλιό που θα έπαιρνα τη θέση του σε ένα σχήμα που είχε πολλά λάιβ Ελλάδα και εξωτερικό, ένα προσόν που έπρεπε να είχα ήταν πολύ καλή φυσική κατάσταση, λόγω της φυσικής καταπόνησης από τα ταξίδια, καπάκι soundcheck καπάκι λάιβ ελάχιστο ύπνο και ξεκούραση, καπάκι ταξίδι καπάκι soundcheck καπάκι λάιβ καπάκι ταξίδι καπάκι ......

Μαραθώνιος 

 
Ολα διδασκονται, αλλα μαθαινει κανεις αναλογως προσπαθειας και ταλεντου. Η προσπαθεια φαινεται και μετριεται ευκολα, το ταλεντο ομως ειναι μυστηριο πραγμα. Σε 100 παιχτες και μαθητες θα δεις εναν που τα κανει ολα σωστα κατευθειαν και χωρις καμμια προσπαθεια. Ειχα καποτε ενα μαθητη δημοτικου, σχεδον τελειως αρχαριο, που επαιζε οτι και να του εδειχνα στην κιθαρα, συγχορδιες, αρπισμους, κομματια.. κατευθειαν χωρις τιποτε. Με εβλεπε και το εκανε σωστα απο την πρωτη φορα. Εμαθε σε τρεις μηνες (με μιση μια ωρα τη μερα παιξιμο τσεκαρισμενο) οτι μαθαινουν τα περισσοτερα παιδια σε τρια χρονια! Μετα μετακομισαν δυστυχως και τον εχασα.... :(

 
Η αλήθεια ειναι μαλλον στην μεση...κατα την γνωμη μου διδάσκονται έμμεσα η άμεσα  ώστε να καταστούν έμφυτα .

 
όλοι έχουν δώσει καλές απαντήσεις τόσο στο βάθος όσο και στο πλάτος του θέματος .

Εγω αυτό που έχω να πω είναι πως ένας καθηγητής , ένας δάσκαλος μπορεί να σου δείξει τον τρόπο να δουλέψεις αυτά τα θέματα , μπορεί  να σε βάλει να κόψεις δρόμο και να σε καθοδηγήσει .Μπορεί να σε φτάσει μέχρι ένα πάρα πολύ καλό σημείο , από εκεί και πέρα είναι θέμα τριβής , γούστου , ηχητικής γεύσης , γνώσεων και ωρών πάνω στο όργανο .

Είναι και η υποκειμενική ματιά του καθενός που κρίνει αν ένα fhrasing είναι καλό αλλά και το επίπεδο που κοιτάει κάποιος ένα μουσικό έργο και πολλές φορές η διάθεση και η στάση .

Και πολύ σωστά όπως ειπώθηκες και παραπάνω είναι και θέμα κουλτούρας .

Επίσης το fhrasing είναι και σχετικό .Αναλόγως το είδος της μουσικής .

Μπορεί να έχεις καλό fhrasing για παράδειγμα στα blues και αν πας σε ένα δύσκολο αρμονικό κύκλο  να μην μπορείς να το υποστηρίξεις .Ισχύει και το αντίθετο , να αφιερώσεις πολύ χρόνο να μελετάς πολύπλοκες αρμονικές σειρές και να έρθει η ώρα να εκφράσεις  κάτι συναισθηματικό και να μην μπορείς να το κάνεις .

Πέρα από ώρες δηλαδή είναι και θέμα πεδίου , στυλ και είδους μουσική  .Το είδος της μουσικής που θέλεις να υπηρετήσεις καθορίζει πολλά .

Ενας εκπαιδευμένος μουσικός με καλό αυτί , ευαισθησία  και touch μπορεί σε σχετικά λίγο χρόνο να μελετήσει ένα καινούργιο είδος και να αρχίζει να το υποστηρίζει .

και όσον αφορά πάλι το ερώτημα θα απαντήσω με μια φιλοσοφική ρήση της ανατολής 

όταν ο μαθητής είναι έτοιμος , ο δάσκαλος έρχεται 

και επειδή ζούμε σε μια κουλτούρα τελευταία με το διαδίκτυο και την διάχυση της απέραντης πληροφορίας υπάρχει μια νοοτροπία πως δεν χρειάζονται και πολύ οι δάσκαλοι της μουσικής .Και επίσης διακρίνω μια έλλειψη ταπεινότητας . Το να καταλάβει κάποιος πως χρειάζεται δάσκαλο απαιτεί στο ελάχιστο μια ταπεινότητα και την γνώση ότι δεν γνωρίζει .

Πάντα υπάρχει ένας εμπειρότερος που μπορεί να σε καθοδηγήσει χωρίς να σε ''πνίξει ''και να σε πατρονάρει , να σε υποστηρίξει στον δύσκολο και επίμοχθο μονοπάτι της μουσική βγάζοντας από μέσα σου  το δικό σου  χρυσάφι και χαρακτήρα .

ισχύει και το ίδιο για τους δασκάλους και καθηγητές , εννοώ πως και οι δάσκαλοι  αν θέλουν μπορούν να βρουν τον δικό τους δάσκαλό τους γιατί η μουσική ποτέ δεν σταματάει και θα υπάρχει ένα level σε κάποιο πεδίο που δεν το έχεις .

 
Tο phrasing επηρεάζεται από το feel το οποίο ΚΑΘΕ ΆΝΘΡΩΠΟΣ ΤΟ ΕΚΦΡΑΖΕΙ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΑ...όσο περισσότερo βασίζεσαι στη θεωρία που ξέρεις και που είναι ΙΔΙΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ τόσο περισσότερο παίζεις εντός θεωρίας και κινδυνεύεις να  γίνεσαι κονσέρβα και το feel να πάει περίπατο...από την αλλη όμως όσο λιγότερη θεωρία ξέρεις και βασίζεσαι περισσότερο στο feel κινδυνεύεις να μείνεις με πολύ περιορισμένο  phrasing....οπότε κτγμ δεν υπάρχει απάντηση με ένα ναι η ένα όχι...έχεις τα όπλα της θεωρίας στη φαρέτρα σου και από κει και πέρα αναζητάς είς τόν αιώνα τον άπαντα τα sweet spots!!!  :-) 

 

Trending...

Νέα θέματα

Back
Top