Παρουσιάστε "την" κιθάρα σας!

[Superfunk]

Αν και εχουμε ανοιξει thread με το gear μας και την ανανεωση του εδω θέλω να παρουσιάσετε ΤΗΝ κιθαρα σας....

Ποια ειναι δηλαδη η κιθαρα που εχει "μεινει μαζι" σας μεσα στα χρονια,που ποτε δεν θα πουλήσετε και που συνήθως παιζετε με αυτη (η παιζετε σχεδον ΜΟΝΟ με αυτη και ας εχετε...πολλες....) ? Ποια ειναι η ΜΟΝΑΔΙΚΗ κιθαρα που θα κρατουσατε αν επρεπε να κρατήσετε μόνο μια κιθαρα απο τη συλλογη σας (άν έχετε βεβαιως συλλογή)?

Ξεκινάω με την δική μου....

Είναι μια partscaster που έφτιαξα πριν 25 χρόνια περίπου από ένα ακόμα πιο παλιό (πρεπει να είναι σήμερα 35 ετων περιπου)  Warmoth μπρατσο που είχα σε μια άλλη partscaster της οποιας πουλησα το σώμα και ενα σωμα Mark Jenny  με τα πάντα επανω (μαγνητες,pickguard,ηλεκρονικα,γέφυρα) που αγορασα σε γελοία τιμή (νομιζω 200 δολλάρια με τα μεταφορικα από το φόρουμ των τελεκαστερακιδων στις ΗΠΑ) .

Το μόνο που έχω αλλάξει πάνω της ειναι η γέφυρα πριν 3 χρόνια μια και ερωτεύτηκα τις Gotoh modern γεφυρες και πλεον τις χρησιμοποιω αποκλειστικα.

Είναι η ελαφρυτερη τελε που εχω παιξει (6,6 pounds με vintage γεφυρα,6,8 με την Gotoh) και οι μαγνητες της ειναι απλά..εξωφρενικοι....twangy αλλά και γεμάτοι ,ζεστοί αλλά και bright....τα κάνουν όλα και συμφέρουν....

Απίστευτα ευέλικτη κιθάρα και φυσικά με έχει συνοδέψει σε όλα σχεδόν τα live μου τα τελευταία 25 χρόνια και έχει και την πρωτοκαθεδρία στις ηχογραφήσεις μου όταν γράφω με tele.

Specs:

Neck:Warmoth total vintage construction, flat-sawn maple,Boatneck (1'' all the way),7 1/4'' radius,6150 medium jumbo (21) frets,brazillian rosewood fretboard,bone nut,Kluson Tuners) 

Body: MJT swamp ash, thinline, full nitro relic,fiesta red finish 

Pickups: James LeClair ,custom wound vintage tele.

Electronics: stock post 1966 tele wiring ,electrosocket jack.

 

[marathon]

H δικιά μου είναι μια κλασσική Yamaha από το 1972 που ξεκίνησα Ωδείο (...ξεκίνησα, δεν τέλειωσα!!!). Έχει επιζήσει όλα αυτά τα χρόνια και την έχω μόνιμα στο προσκεφάλι του καναπέ (οπότε ρίχνω κάθε μέρα 5-10 λεπτά πενιές εκεί στις ειδήσεις). Εδώ τη βλέπετε με κάτι κάψες από τον Thomann (40 ευρώ) για κάτι δοκιμές εγγραφής που έκανα.

 

[leon7pap]

Πφφφφ...πολύ δύσκολη ερώτηση καθώς για μένα οι κιθάρες μου δεν είναι τόσο "εργαλεία" της δουλειάς μου αλλά συνδεδεμένες με σημαντικά γεγονότα....(γέννηση παιδιών...πατέρας...κτλ...) 

Υπό αυτή την οπτική δεν θα μπορούσα να ξεχωρίσω μια...από τις 9 που έχω τώρα στην κατοχή μου...για διαφορετικούς λόγους οι παρακάτω είναι σημαντικές για μένα και δεν θα τις έδινα...

1995 squier Affinity

2011 Gibson Les Paul Classic Custom Antique Natural

2014 Trussart Style StellaCaster

2017 F16 TelAIRcaster

 

[geka]

Εχω 2 ηλεκτρικες 1 μπασο, 1 ακουστικη(το πιο παλιο μου ειναι), ενα συνθ. Εχουν περασει απι τα χερια μου αλλες 2 φτηνες ηλεκτρικες. Αυτο που δε θα δινα ειναι η tele γιατι εκανα πολλες οικονομιες για να την αποκτησω και εχω δεθει μαζι της. Επισης ειναι πολυ πιο ανετη στα χερια μου απο οτιδηποτε αλλο. Και με ηχαρα. Αν αλλαξω κτ καποια στιγμη αλλαξω κτ θα να μονο ο πανω μαγνητης. 

Ειναι μια ντουκας telecaster.

Μαγνητες fralin a3  και ο πανω ειναι custim paf a2  with split coil. Σωμα μαονι.  

2014 Trussart Style StellaCaster

Αυτη τι κιθαρα ειναι. Δεν ειναι απο ξυλο. Αν δε σου κανει κοπο περιεγραψε λιγο τι ηχο βγαζει. Τις χαζευα μια μερα

 

[mkm]

Αυτή είναι η δικιά μου. Μια Gibson R7 aged απο Tom Murphy από το 2006.

Την πήρα μεταχειρισμένη στην όταν έμενα Ολλανδία. Αν και Tom Murphy aged, είχε πάνω της κάποιες μετατροπές και δεν ήταν αυτό που λέμε stock. Πάντως αν και «πειραγμένη» οι αλλαγές μου άρεσαν (όχι όλες….έκανα και εγω μερικές). Είχε πάνω:

• Aλλαγμένα period correct (57’) inlays από Dave Johnson
  
• Κάτι period correct πλαστικά
  
• Voodoo PAFs 58
  

Είχα ένα θεματάκι με τον ήχο όμως στο neck μαγνήτη και έβαλα έναν Kloppmann 58. Αφού εμπλεξα με αλλαγές, άλλαξα και τα pots με RS, και έβαλα και κάτι original vintage Sprague, PIO bumblebee caps που είχα στοκ απο ένα άλλο project.

Βάρος λίγο πάνω από τα 4 κιλά, στα 4.040

Το αποτέλεσμα μου αρέσει πάρα πολύ. Είναι η βασική μου κιθάρα από το 2011 που την έχω, και αν και έχουν περάσει διάφορες από τα χέρια μου, είναι αξεπέραστη. Δεν νομίζω να τη δώσω ποτέ.

 

[johnps]

 

[johnps]

strat...2piece alder 9,5 radius tonerider city limits wilkinson tremolo and tuners...3.250 kg       tele   2piece walnut  9.5 radius / rosewood northwest guitars neck 2/5 alnico Qpickup set [ croatia ]  3.7 kg

 

[Alex Raptakis]

Δεν είναι ούτε Τέλε, ούτε LP. Δεν είναι καν ενός έτους. Αλλά αυτή είναι, είναι η πρώτη μου, έχει όλα αυτά που ήθελα και θα την κρατήσω για πάντα.

Solar A1.7D Limited Edition
7string, 673/26.5 scaling
Evertune Bridge, locking tuners
Duncan Solar pickups που μπορεί να γίνουν Bare Knuckle Juggernaut κάποια στιγμή στο μέλλον.

 

[gkourmoul1]

Εγω ναι μεν εχω πολλες κιθαρες, αλλα απο την αλλη τις εχω στην κατοχη μου λιγο καιρο, αρα και δεν εχω προλαβει να δεθω με καποια συγκεκριμενη.

Εαν επελεγα μια κιθαρα με single coils, θα ηταν η λευκη tele MIM, με Q pickups. Μου καθεται εξαιρετικα στα χερια, και στις ηχογραφησεις μου χρησιμοποιω κυριως αυτην, καθως ειναι πολυ ευκολοπαιχτη και με εξαιρετικο ηχο. Της εχω μια σχετικη αδυναμια. Ειναι και κουκλα.



Απο τις κιθαρες με διπλους μαγνητες, θα επελεγα την PRS 245 με μαγνητες tonerider birmingham. Ειναι ελαφρια, σουπερ ευκολοπαιχτη, εχει εξαιρετικο ηχο, και καθαριζει τελεια με το vol pot.



Εαν θα επρεπει να εχω αποκλειστικα μια κιθαρα, και καμια αλλην, θα επελεγα την prs se 24 custom, καθως ειναι η πιο ευκολοπαιχτη που εχω, και με αισθηση και ηχο μεταξυ τελε και lp. Best of both worlds. 

 

[bouzoukleri]

Έρωτας με την πρώτη ματιά.

Ένιωσα κιθαριστής και όχι χορδοκρούστης από το πρώτο δευτερόπλεπτο.

Η κιθάρα που όταν με βλέπουν φίλοι να λένε , τώρα σοβάρεψαν τα πράγματα.

Δεν είναι η πιο ακριβή, δεν είναι η πιο αιθέρια δεν είναι η καλύτερη.

Αλλά είναι η μία 

Michael Kelly Patriot Limited

Κελεμπέκι μαόνι κελεμπέκι μαόνι φίλντισι και πάει λέγοντας.

Σερβάντα.

 

[Half Steppin]

Πρώτη αγάπη, έφτασε στα χέρια μου μεταχειρισμένη πριν 25 χρόνια.

Την αγόρασα για να μάθω ηλεκτρική κιθάρα με προτροπή φίλου. Δεν είναι αυτή που χρησιμοποιώ περισσότερο, είναι όμως αυτή που έμεινε ?. 

Hamer Phantom A7

Σώμα μαόνι, μπράτσο maple / rosewood, 22 τάστα, 14" radius, 24,75 scale.

Khaler τρέμολο. Βάρος γύρω στα 3,9 Kg.

Μαγνήτες Hamer Slammer φτιαγμένους από Di Marzio

Ένας humbucker σε συνδυασμό με single coil και single coil στο neck.

5 θέσιο επιλογέα, επιλογών τύπου stratocaster.

Επιπρόσθετα έχει και ένα εξαφωνικό μαγνήτη μαζί με το κύκλωμα και τη διεπαφή για σύνδεση με roland guitar synth (π.χ. GR-700), τον οποίο ποτέ δεν χρησιμοποίησα.

 

[John Goumis]

Δεν έχω πουλήσει ποτέ κιθάρα για να είμαι ειλικρινής, ούτε έχω κάποια που χρησιμοποιώ περισσότερο από τις άλλες. Η παρακάτω ''lonestar'' stratocaster (δεκαετίας '90) δεν είναι ούτε η πρώτη μου, ούτε η πιο ακριβή,ούτε η πιο όμορφη, ούτε η πιο all around, ούτε καν η καλύτερη ηχητικά κιθάρα που έχω. Συμπαίκτες και φίλοι προτιμούν άλλες.

Όμως για κάποιο λόγο είναι η κιθάρα που θα το σκεφτόμουν λιγότερο από οποιαδήποτε άλλη για κάποιο ''σημαντικό''gig πχ. Συνδυάζει ό,τι χρειάζομαι, δηλαδή αξιοπιστία, άνεση, βάρος, playability, ηχητική ευελιξία, λιγότερο άγχος για μεταφορά-κακομεταχείριση-καιρικές συνθήκες, looks κτλ, ενώ όντας η πρώτη μου Fender, είναι ίσως η κιθάρα με τα περισσότερα ''χιλιόμετρα'' επομένως τα χέρια μου είναι καλύτερα ''προσαρμοσμένα'' σε αυτήν από οποιαδήποτε άλλη ίσως. Ακόμα δεν είμαι σίγουρος αν έπρεπε να μείνω με μια μόνο αν θα ήταν αυτή, καθώς δεν έχω κάποια ''αγαπημένη'' αλλά νομίζω απάντησα κάπως στο θέμα.

 

[Nicholas Chili]

Αυτό εδώ το τίμιο ξύλο

Το πόθησα σφόδρα το 2004, κατάφερα να το αποκτήσω τέλη του 2005 μετά το τέλος των Πανελληνίων, το αγάπησα και με αγάπησε και αυτό.

15 και πλέον χρόνια μετά, η αγάπη μας εξακολουθεί να δυναμώνει μέρα με τη μέρα και ας της έχω αλλάξει τα φώτα κυρίως λόγω των πιο μονίμως φουλ ιδρωμένων χεριών του πλανήτη.

Fender Showmaster HSS FR

Έτος κατασκευής: 2003
Χώρα κατασκευής: USA
Σώμα: Alder
Μανίκι: Maple
Ταστιέρα: Rosewood
Τάστα: 24 Dunlop Jumbo Frets
Γέφυρα: Original Floyd Rose Locking Tremolo
Μαγνήτες: DiMarzio Evolution Bridge | Fender Noiseless Middle | Seymour Duncan Little '59 Neck

 

[D'Ailleurs]

Dean Chicago Flame

[SIZE=small]Flame Maple Top • Mahogany Body • 24-3/4” Scale • 1-11/16” Nut • Set Mahogany V Neck • Ebony Fingerboard • Abalone Dot Inlays • Single Ply Cream Body & Neck Binding • Grover Tuners • Chrome w/ Gold Plate & Output Jack Hardware • Tune-O-Matic String-Through Bridge • DiMarzio® Super Distortion Bridge & Neck Pickups [/SIZE]

[SIZE=small]Αγορά δεύτερο χέρι πριν έξι χρόνια και απόλυτη σχέση αγάπης/μίσους. Την πούλησα μια φορά, την ξανα-αγόρασα από τον ίδιο, δοκίμασα λίγο αργότερα να την ξαναπουλήσω αλλά το μετάνιωσα τελευταία στιγμή (δεν ξέρω τι σκεφτόμουν, μην ρωτάτε). Ο προηγούμενος είχε αλλάξει τα grover tuners σε gibson deluxe που θα πάρουν πόδι σε λίγο και εγώ άλλαξα τους μαγνήτες σε Railhammer αρχικά και πλέον σε Axesrus Model 24/Wraith για full power. Αγαπημένη πλέον, πανάλαφρη, ελπίζω να μην με αφήσει ποτέ....?[/SIZE]

D

 

[Giorgos rockstep]

Να και η δικιά μου. Gibson lp studio emg 81/85

 

[ekim]

Η πρώτη και μοναδική μου ηλεκτρική. Fender hw1 strat αγορασμένη καινούρια το 2008. Μετά από λίγο χρονικό διάστημα άλλαξα μαγνήτες σε kinman noiseless αλλά έφυγαν γρήγορα και αντικαταστάθηκαν από fralin vintage hot. Επίσης έχω περάσει από φάσεις bridge decked, floating, ξανά decked, διάφορα ελατήρια και πάει λέγοντας, ώσπου κατέληξα σε floating με 3 ελατήρια. Πάντα κάτι με χάλαγε όμως. Έτσι πέρασα κατά καιρούς από διαφορά μαγαζιά και δοκίμαζα διάφορα fenderοειδή χωρίς να μου κάνει κάποιο κλικ. Η μόνη που μετάνιωσα που δεν αγόρασα ήταν απ’ τις πρώτες fender roadworn 50 tele 2t sunburst στην αστεία τιμή των 850 ή κάπου εκεί κοντά, από ελληνικό μαγαζί, μετά ξέφυγαν οι τιμές τους. Η μεγάλη αλλαγή ήρθε όταν άλλαξα το άβολο για τα γούστα μου fender modern C μπράτσο, σε warmoth boatneck all vintage. Από ηλεκτρικά έχει μπει treble bleed και no load tone pots. Μετά και από το εξαιρετικό setup από εξαιρετικό τεχνικό η κιθάρα έγινε άλλο όργανο. Η σιγουριά που νιώθω κάθε φορά που την πιάνω και γενικά όλο το feel δεν περιγράφεται. Άσε που ανακαλύπτω ξανά τους μαγνήτες και ειδικά τον middle και τον bridge με λίγο χαμηλωμένο το tone. Νομίζω έχει αλλάξει και ο ήχος προς το καλύτερο ή ίσως και να φταίει το πολύ καλό setup του μάστορα. Το μόνο που με στεναχωρεί είναι ότι πέρασα τα ποιο ενεργά μουσικά μου χρόνια με το άβολο μπράτσο και πλέον δεν ασχολούμαι όσο θα ήθελα.

 

[odis13]

Με ταλανιζει παντα αυτη η συζητηση, γιατι υπαρχουν 2 κιθαρες απο οσες εχουν περασει απο τα χερια μου που διεκδικουν αυτο τον τιτλο και οσο και να σπαω το κεφαλι μου δε μπορω να αποφασισω ποια απο τις 2 ειναι η "μια".  Οποτε θα λυγισω και εγω τους κανονες και θα βαλω και τις 2 ?. Χωρις να ειναι απαραιτητα οι κιθαρες που παιζω περισσοτερο (in fact εδω και 2-3 χρονια δεν παιζω σχεδον καθολου ηλεκτρικη κιθαρα, μπορει να τις ακουμπαω και 1-2 φορες τον χρονο πλεον).

Στα δεξια, Framus Diablo Pro του 2007 - ηταν η πρωτη μου καλη κιθαρα, αγορασμένη οταν ήμουν ακομη στο Λυκειο με ο,τι οικονομιες ειχα στη ακρη. Μια περιεργη κιθαρα για πρώτο αποκτημα αλλα ηταν η κιθαρα που ειχα λιωσει να παιζω τοτε που μελετουσα αρκετα, η κιθαρα που επαιζα στα πρωτα jam session και στα πρωτα live ως φοιτητης. Ηταν εξαλλου για καποια χρονια η μια και μονη κιθαρα μου, οποτε περνουσα απειρες ωρες μαζι της. Συναισθηματικα λοιπον εχει μια ιδιαιτερη αξια για μενα και δε σκοπευω να την αποχωριστω any time soon. 
Στα αριστερά, NS Telecaster - partcaster, το σωμα (swamp ash) και το μανικι (maple/εβενος/12'') ειναι απο την WD, μαγνητες Harry Haussel (50's set). Tη συναρμολογηση αλλα και το βαψιμο το ειχε κανει ο Σταυρος Ντουκας. Αυτη η κιθαρα ειχε ερθει επι φοιτητικων χρονων να εκθρονισει την Framus, μιας και οσο και να την αγαπαω τα γουστα μου ηχητικα και παικτικα ειχαν παει σε πιο vintage μονοπατια και μια tele ηταν διακαης ποθος. Λιγο το οτι η συγκεκριμενη ως partcaster ειναι sort of one of a kind, λιγο το οτι για αρκετα χρονια μετα ηταν η βασικη μου κιθαρα, λιγο το οτι 10 χρονια μετα δε θα αλλαζα τιποτα πανω της γιατι μου εχει κατσει γαντι from day 1, ε εχει γινει contender σοβαρος για την κιθαρα που δε θα ηθελα να αποχωριστω ποτε.

Το αστειο οπως ειπα ειναι οτι δεν παιζω σχεδον καθολου ηλεκτρικη κιθαρα πλεον, εχω στραφει στο ακουστικο παιξιμο και εκει μολις πολυ προσφατα απεκτησα μια κιθαρα πολυ ιδιαιτερη, που σαν να μπαινει φορτσατη για τον τιτλο της "μιας"...αλλα ειναι νωρις ακομα. Εκεινη θα την δειτε σε αλλο thread συντομα οποτε βρω χρονο για μερικες φωτο και clips. 

 

[sultan of string]

Για πάρα πολλά χρόνια είχα μόνο μια κιθάρα.

Δεν ήταν η πρωτη ηλεκτρική. Ήταν η δεύτερη. Αλλά ήταν διάσημη, το έγραφε στην ούγια και ήταν από καλή και σπάνια οικογένεια.

Όταν ήταν να την αγοράσω ήταν rare beast και μου έκανε τέτοια εντύπωση που επισκίασε το όνειρο μιας ζωής που ήταν μια Stratocaster. Είχε αυτό το ελκυστικό, αυτό το ξανθό, το βάρος, το μανίκι, τους μαγνήτες, το τρέμολο.

Ήξερα ότι η ζωή μου δεν θα ήταν πια ίδια.

Εφτιαξα τα καλύτερα όνειρα μαζί της και συνδέθηκε τότε με την εικόνα μου και την εικόνα του group. Χρόνια μετά λέγανε και μου λένε, "ναι θυμάμαι εσύ με εκείνη τη fender".

Σε λίγο θα κλείσει τα 47 της χρόνια, από τα οποία 42 μαζί μου.

Εδώ και 5-6 χρόνια άλλοι αντίζηλοι ήρθαν να επισκιάσουν την κούκλα μου. Όλες με τα δικά τους κάλλη και πάντα με τις δικές μου επεμβάσεις. Ό,τι και να γίνει θα μείνει όμως αυτή, η κιθάρα μου.

 

[mathematician]

Guild F-130, η μοναδική πλέον ακουστική που διαθέτω. Αγοράστηκε περίπου το 2013-2014 και ομολογώ ότι κάποια στιγμή πρέπει να τοποθετήσω ένα tortoise pickguard.