Καλησπέρα Γρηγόρη,
Εδώ είναι ο τομέας μου οπότε θα αναπτύσω αρκετά πράγματα... Ελπίζω να μη σε πειράζει.
Στο συγκεκριμένο θέμα, υπάρχουν 3 διαφορετικοί τομείς που θα συγκεντρώσω την προσοχή μου: Το μουσικό μέρος, το ενορχηστρωτικό μέρος και το mockup.
1. Μουσικό μέρος.
Εγώ βλέπω ότι υπάρχει μία μικρή ανάπτυξη, που τέλος πάντων στα 3, σχεδόν, λεπτά του κομματιού δεν είναι παράλογα λίγη ή πολύ.
Είναι όμως η επιλογή των μουσικών σου φράσεων και η αρμονικές κινήσεις σου δεν προχωράνε πολύ παραπέρα: Η πρώτες φράσεις σου είναι αρπίσματα, που κανεις θα έλεγε ότι στερούνται φαντασίας. Από την άλλη ο Beethoven χρησιμοποιούσε παρόμοιο υλικό και δε μπορεί κανείς να πει ότι στερούταν φαντασίας... χμμμ...
Αλλά μελωδικό μπορεί κανείς να πει ένα κομμάτι του Rossini ή του Verdi.
Η αρμονική σου πορεία είναι επίσης ολίγον φτωχή για ρομαντική μουσική. Είναι, κάπως σα να έχεις πιο κλασσική αρμονία σε μία πιο ρομαντική προσπάθεια και αυτά τα δύο συγκρούονται ολίγον...
Αλλιώς η φόρμα σου είναι μια χαρά ως έχει!
2. Η ενορχήστρωση.
Εδώ υπάρχει ένα αρκετά σοβαρό θέμα που συνδέεται με τα παραπάνω: Υπάρχει ελάχιστη αντίστιξη που να βοηθάει να χτιστεί ένα πιο ενδιαφέρον άκουσμα.
Τι εννοώ: Η μελωδία σου δε συνεχίζεται από κάτι άλλο (στις παύσεις της). Ενώ έχεις κάποιες αντίθετες κινήσεις που μπορεί να πει κανείς ότι λειτουργούν μια χαρά, κατα τα άλλα τις κρατάς σε 6ες κυρίως.
Πχ. στο 0:39 που μπαίνει αυτό το Σολ Ντο Μιb Σοοοοοοοοοολ εκεί θα μπορούσε άριστα να συμπληρωθεί η μελωδία, πράγμα που δε γίνεται.
Επίσης η χρήση των υπολοίπων οργάνων είναι "μισή". Πρακτικά δεν υπάρχουν τα ξύλινα πνευστά (φλάουτο, κλαρινέτο, όμποε και φαγκότο) και τα χάλκινα είναι πολύ λίγα.
Δεν υπάρχουν αντιθέσεις που να δίνουν μια πνοή στο κομμάτι...
3. Mockup
Εδώ επίσης υπάρχουν κάποια (μικρά) προβλήματα.
Το κύμβαλα και το τρίγωνο είναι πολύ δυνατά γενικά στη μίξη, αλλά βέβαια υπάρχει και το "πρόβλημα" του machine gun (όταν έχεις το ίδιο sample πολλές φορές κοντά το ένα με το άλλο, τότε ακούγεται το ίδιο και δίνει πολύ εύκολα την εντύπωση του ψεύτικου).
Επίσης έχω μια εντύπωση ότι δε παίζεις σχεδόν καθόλου με τα velocity layers, και καθόλου με το CC11 και CC1. To velocity είναι το πόσο δυνατά παίζει το όργανο βασικά (Piano - forte). Το CC11 Και CC1 είναι τα expression και modulation αντίστοιχα, που σε πολλά sample libraries αλλάζουν την χροιά του οργάνου, την ώρα που παίζει μια νότα.
Ενώ στην κιθάρα και το πιάνο, όταν παίξεις μία νότα μετά δεν αλλάζει (απλά σβήνει) στα πνευστά και τα βιολιά, αυτά δεν ισχύει: Καλλιστα αλλάζει μία νότα κατά την διάρκειά της και αυτό είναι ένα επιπλέον στοιχείο αληθοφάνειας.
Αυτά...
Ελπίζω να μη σε απογοΰτευσα, αλλά να βοήθησα με τον τρόπο μου.
