Λοιπόν, εγώ δεν έχω μιλήσει καθόλου σε αυτό το thread, πιστεύω ότι γενικώς ακούστηκαν πολλές απόψεις σωστές και με επιχειρήματα. Το μόνο που θέλω να συμπληρώσω είναι λίγα πράγματα από την περιορισμένη μου εμπειρία με μαγαζιά και ιδιοκτήτες αυτών.
1. Αν δεν έχεις μπόλικα live στην πλάτη σου -και μάλιστα live με μεγάλη προσέλευση- λεφτά της προκοπής δεν είσαι σε θέση να ζητήσεις, ας είσαι και καλύτερος από τον John McLaughlin.
2. Σε φεστιβάλ επίσης είναι δύσκολο να πάρεις λεφτά καθότι εκεί κι αν πέφτει στο ποιηματάκι "τρέλα και αγάπη για τη μουσική" η κατάσταση. Χώρια που σε τέτοιες φάσεις παίζουν συνήθως όσοι κάνουν την αρχή τους στο χώρο των live και παίζουν για την εμπειρία και για να ακουστούν σε 10 άτομα παραπάνω.
3. Αν τέλος πάντων είσαι σχετικά έμπειρος στο χώρο και πας για live, είσαι σε θέση να κάνεις κάποια παζάρια και να διαπραγματευτείς αμοιβές, backline και λοιπά οικονομοτεχνικά. Το τί θα βγει από τα παζάρια είναι αποκλειστική ευθύνη των καλλιτεχνών και δεν έχει νόημα η κλάψα μετά τη συμφωνία που προβλέπει ελάχιστα φράγκα ή ακόμα και καμία αμοιβή.
Επίσης πιστεύω ότι η διαφορά σε αυτό το σημείο δεν είναι αν δικαιούσαι χρήματα σαν ερασιτέχνης αλλά αν είσαι έτοιμος να τα ζητήσεις από τον μαγαζάτορα.
4. Οι μόνες φορές που πληρώθηκα με στάνταρ ποσό -ανεξαρτήτως προσέλευσης- ήταν όταν έπαιξα για κάποιους μήνες σε εβδομαδιαία βάση σε γνωστό liveάδικο. Και σας διαβεβαιώ, μετά από τον πρώτο μήνα ήταν σαν να παίζω σε σκυλάδικο!
5. Είμαι υπέρ της άποψης "ας κρατάμε μια αξιοπρέπεια για τη μουσική και τον κόπο μας". Απλά δεν είναι καλό να έχουμε αυταπάτες, πρέπει να ξέρουμε ότι λεφτά θα πάρεις μόνο εάν φέρεις λεφτά στο μαγαζί. Δείτε τα 1-4 για να καταλάβετε τί εννοώ...