Εννοειται οτι στην Ελλαδα και ιδιως στον Ολυμπιακο ερχονται μονο τελειωμενοι και παλτα χωρις φιλοδοξιες, χωρις προσοντα.
Οπως εννοηθηκε και για τον Ριβαλτο πιο πριν.
Για να βάλουμε τα πράγματα στη θέση τους, ο Ριβάλντο όταν ήρθε δεν είχε όντως φιλοδοξίες.
Στην δύση της τεράστιας καριέρας του, έχοντας ζήσει το να έχει όλο τον ποδοσφαιρικό κόσμο στα πόδια του, έχοντας κατακτήσει σχεδόν τα πάντα.
Όμως έπαιξε μπάλλα εδώ, δεν κορόιδευε.
Έτσι ήταν η φτιάξη του, ο τύπος του, ότι είχε το έδινε, και πάντα πάλευε να είναι από τους πρώτους.
Σε αντίθεση με τον Ζάχοβιτς που ήταν αλλού για αλλού, και δεν βοήθησε ανάλογα.
Θα σου πω όμως (ανέφερες τον Ολυμπιακό αφού) παίκτες που ήρθαν με δίψα, με φιλοδοξία εδώ, και έκαναν καριέρα αργότερα, όπως ο Μιραλάς (που όταν ξαναήρθε είχε χάσει αυτή ακριβώς την φιλοδοξία με την οποία ξεκίνησε), όπως ο Γκαλέτι, ο Καστίγιο (που δεν έκανε την καριέρα που του άξιζε), ο Τουρέ, είναι αρκετοί.
Και ο τεράστιος Νόιμαν που ήρθε με τσακισμένο γόνατο (αν δεν είχε αυτούς τους τραυματισμούς θα έπαιζε σε top επίπεδο), και ο απίθανος Οκόνσκι (στην ΑΕΚ) που είχε κάνει 5 χειρουργεία (αλλά και είχε και την μπουκάλα στο προσκέφαλο), δεν θα έπαιζαν ποτέ στην Ελλάδα αν δεν είχαν αυτά τα προβλήματα.
Μην βλέπεις με κόκκινα γυαλιά, για μπαλίτσα μιλάμε, τα οπαδικά δεν κολλάνε εδώ.
Αγγελίες
