dimsonic είπε:
και μένα μου λείπουν όλοι αυτοί ή πολλοί από αυτοί...αλλά ίσως να μην τους έβαζα και εγώ.
Επαναλαμβάνω είναι λιστα του Rolling stone.
Τι δουλειά έχει μέσα ο Django ή ο Gatton ή ο Metheny.
Όταν είσαι διαχρονικά το νούμερο 1 (διορθώστε με αν κάνω λάθος) περιοδικό καλλιτεχνικού σχολιασμού, που σημαίνει ότι η λίστα σου είναι και το νούμερο ένα αποτέλεσμα στο Google στη σχετική αναζήτηση, έχεις μια κάποια ευθύνη σε τέτοια εγχειρήματα, κι ας ακούγεται βαρύγδουπο.
Βάσει των όσων κάλεσε να αποφασίσουν το αποτέλεσμα με την ψήφο τους, τα αποτελέσματα είναι λογικά και θεμιτά για το περιοδικό, επομένως τέλος καλό όλα καλά για αυτούς, έχουν το κεφάλι τους ήσυχο ότι έπραξαν το σωστό. Για μένα το πιο σωστό θα ήταν να υπήρχε άλλη στελέχωση, ένα προς ένα τύπου... δηλ. όσοι οι διάσημοι ροκάδες ψηφοφόροι, άλλοι τόσοι και οι τζαζίστες, και οι κλασικοί, και οι έτσι και οι αλλιώς. Και εννοείται όχι μόνο κιθαρίστες, και οργανοπαίχτες άλλων οργάνων, αλλά και παραγωγοί, και ιστορικοί, και δημοσιογράφοι ακόμα. Έτσι μπορεί να προκύψει σίγουρα μια πολυσυλλεκτική λίστα που να αφορά πραγματικά όλους τους κιθαρίστες. Πάλι ο Jimi θα είναι νούμερο 1, πάλι ο Clapton και ο Beck εκεί κοντά, όμως θα έχει και κανένα έρμο Paco ή Django να ψάξει ο τάδε αναγνώστης που ενδιαφέρεται για άλλες μουσικές, ή έναν Eric Johnson να γνωρίσει ένας έφηβος μουσικός που κάνει τα πρώτα βήματά του ότι το ροκ εκτός απο δύναμη, πώρωση και γκόμενες, είναι και αρμονία.
Για κάποιον που έχει ακούσει και ζήσει το ροκ από τα τέλη του 60 και πέρα μέχρι σήμερα όπως εγώ, μου μοιάζει δίκαια...
Στα λόγια μου έρχεσαι. Ήδη το περιόρισες μόνο σου στο ροκ, καθώς 90/100 (δεν έκατσα να μετρήσω την ακριβή αναλογία, χάριν συντομίας το λέω) είναι τέτοιες περιπτώσεις. Ε θα ήταν άσχημο ή αντιεμπορικό να λεγόταν "greatest rock guitarists" η λίστα, αντί "greatest guitarists"; Να το περιορίζαμε και εμείς λέγοντας ότι μας λείπει οι Σατριάνηδες, όχι να ψάχνουμε και να μην βρίσκουμε De Lucia και Django μεταξύ άλλων.
Μετράει το impact.
και δεν ξέρω πόσο "στημένο" μπορεί να είναι...
Προφανέστατα, και καλά κάνει και μετράει (και πιθανότατα περισσότερο από όλα τα υπόλοιπα) το impact. Το θέμα είναι, ποιος έχει μεγαλύτερο impact σαν μουσικός και κιθαρίστας, ένας Holdsworth ή ένας Thurston Moore; Προσωπικά παρόλο που γελάω με την άποψη, έχω φτάσει στο στοιχειώδες στάδιο ωριμότητας να μπορώ να δέχτώ ότι θα υπάρχουν φωνές που θα πουν ο Thurston Moore, αλλά απο κει και πέρα, μπορεί κάποιος να πει ότι αυτές οι φωνές είναι περισσότερες αριθμητικά απο τη δικιά μου και όσων είτε έχουν επαφή με το όργανο που λέγεται κιθάρα, είτε έχουν αναπτύξει το μουσικό τους αισθητικό κριτήριο και μπορούν να αντιληφθούν κάποιες βασικές διαφορές στη σημασία και την αξία κάποιων πραγμάτων; Δεν νομίζω. Νομίζω ίσα ίσα ότι είναι εύκολο να αποδεχθεί κάποιος ότι θα μπορούσαν ονόματα σαν του Moore να μην συμπεριληφθούν, καθώς δεν θα ήταν κιθαριστική βλασφημία κάτι τέτοιο (ενώ το να μην υπάρχει ο Allan αντιθέτως, είναι).
Βάσει αυτού του ερωτήματος, επανέρχομαι στα πρώτα που είπα, και τα ενώνω με το "στημένο" που ανέφερες. Όχι, το αποτέλεσμα δεν νομίζω πως είναι σε καμία περίπτωση στημένο. Από κει και πέρα η επιλογή του panel ψηφοφόρων είναι προφανής (μόλις είδα ότι σε αυτό βρίσκεται και ο Thurston Moore, ο οποίος μάλλον πρέπει να ψήφισε την πάρτη του για να πιάσει το πολυπόθητο νούμερο 99 - κακιούλα), και αρκετή για να αποδείξει πώς προέκυψε το αποτέλεσμα. Είναι αποτέλεσμα ψηφοφορίας πολλών διαφορετικών τύπων και εποχών ροκάδων, από κάποιους ψιλοάγνωστους μέχρι κάποιους γίγαντες. Και πάλι όμως, μιλάμε λίγο πολύ για ροκ. Ονομάστε ρε παιδιά του "Rolling Stone" έτσι και τη λίστα, και κατευθείαν θα είχαμε γλιτώσει από αυτού του τύπου την κουβέντα.