Οφείλουν τα τραγούδια να είναι ιστορίες?

[Nikos Achilleus]

Λένε όλα τα τραγούδια μια ιστορία? Πρέπει να σχεδιάζεται συνειδητά από το δημιουργό ή είναι καθαρά θέμα του ακροατή?

 

[Nekkon]

O John Mayer στο τελευταίο του άλμπουμ (Sobrock) αφηγείται ιστορίες που δεν έγιναν, άλλες που του φαίνεται ότι έγιναν στο υποσυνείδητο του, άλλες που έγιναν ξεκάθαρα αλλά αισθάνεται ότι δεν έγιναν, καθου γύρευε. Γι'αυτό είναι η τέχνη...

 

[Άγιος]

Ο λόγος γενικά, αλλά ιδιαίτερα ο έμμετρος, δίνει την δυνατότητα να είναι κανείς συγκεκριμένος και να βγάζει νόημα ή να είναι αφηρημένος και τα λόγια να επιδέχονται διάφορες ερμηνείες. Εμένα μου αρέσουν κομμάτια και των δυο ειδών αλλά ιδιαίτερα τα αφηρημένα καψουροτράγουδα, για την καψούρα γενικά. Είναι εύκολο με τον αφηρημένο λόγο να αρχίσεις να λες σαχλαμάρες αλλά κάποιες φορές πετυχαίνει... Οπότε στην ερώτηση σου θα απαντούσα όχι, δεν είναι απαραίτητο αλλά αν καταφέρνεις να πεις μια ενδιαφέρουσα ιστορία με στίχους είναι μια μεγάλη επιτυχία από μόνη της χώρια η μουσική

 

[cos_dr]

Δεν υπάρχει κανόνας που να υπαγορεύει ότι τα τραγούδια πρέπει να βασίζονται σε μια ιστορία.
Τα τραγούδια μπορεί να περιγράφουν ένα συναίσθημα, να εμπνέονται από μία εικόνα, μια ιδέα, μια φιλοσοφία κλπ. Μπορούν φυσικά να και να βασίζονται σε μια ιστορία. Όλοι αυτοί οι τρόποι μπορούν να δώσουν τη δυνατότητα στον καλλιτέχνη να εκφραστεί.

 

[Nikos Achilleus]

O John Mayer στο τελευταίο του άλμπουμ (Sobrock) αφηγείται ιστορίες που δεν έγιναν, άλλες που του φαίνεται ότι έγιναν στο υποσυνείδητο του, άλλες που έγιναν ξεκάθαρα αλλά αισθάνεται ότι δεν έγιναν, καθου γύρευε. Γι'αυτό είναι η τέχνη...

Αν σου πω ότι μου δίνει έμπνευση αυτό το χάος? Ειδικά το τελευταίο. Με τις ιστορίες που έγιναν αλλά αισθάνεται το αντίθετο. Θα ψάξω να το ακούσω

 

[Trolley]

Τα τραγούδια είναι εκ' των πραγμάτων ιστορίες. Δεν μπορώ να θυμηθώ ούτε ένα που να μην είναι. Απλά, δεν ακολουθείται πάντα η συνηθισμένη δομή αφήγησης (πρόλογος / θέμα / επίλογος), είτε διότι δεν χρειάζεται, είτε διότι δεν μπορεί να εφαρμοστεί στην συγκεκριμένη περίπτωση.

 

[Σπινθηροβόλος γάιδαρος]

Λογικά τη δεκαετία του 70 με τόσο lsd που κυκλοφορούσε θα έχουν γραφτεί τραγούδια/ιστορίες που οι δημιουργοί τους θα τα θεωρούν πραγματικότητα

 

[cos_dr]

Λογικά τη δεκαετία του 70 με τόσο lsd που

Τους διεύρυνε την αντίληψη αλλα τους έκαιγε εγκεφαλικά κύτταρα.

 

[Nekkon]

Λογικά τη δεκαετία του 70 με τόσο lsd που κυκλοφορούσε θα έχουν γραφτεί τραγούδια/ιστορίες που οι δημιουργοί τους θα τα θεωρούν πραγματικότητα

- Γιαγιά είδες τα χάπια μου; Έγραφαν LSD πάνω.
- Άστα χάπια, τους πράσινους δράκους στην κουζίνα τους είδες;


Παλιό

 

[MGs]

Η μουσική και τα τραγούδια που αξίζει να ασχοληθεί κάποιος πραγματικά,είναι καλό να λένε μία ιστορία,αλλά αυτά που αφήνουν να εννοηθούν πολλές είναι καλύτερα.

 

[Nikos Achilleus]

Η μουσική και τα τραγούδια που αξίζει να ασχοληθεί κάποιος πραγματικά,είναι καλό να λένε μία ιστορία,αλλά αυτά που αφήνουν να εννοηθούν πολλές είναι καλύτερα.

Πολύ μ αρέσει αυτό. Στο μυαλό μου έρχεται ο συμβολισμός και τα αρχέτυπα που λατρεύω. Μάλιστα είναι ο τρόπος που γράφω...

Όμως έχω εντοπίσει ένα πρόβλημα με το συμβολισμό. Όσο πιο καλός είναι, τόσο περισσότερες ιστορίες καταφέρνει να πει, αλλά ταυτόχρονα ένας ακροατής (αφού μιλάμε για τραγούδια) δυσκολεύεται να ταυτιστεί καθώς δεν του θυμίζει τη δικιά του καθημερινή ζωή.

Είναι σαν ξαφνικά να "βλέπεις" το δάσος αλλά να χάνεις το δέντρο.

 

[fenderiarhs]

Yπαρχουν τεραστια τραγουδια με τεραστια επιρροη στην ιστορια της μουσικης που η ιστορια που ελεγαν ηταν Love, love me do You know I love you, η obladi oblada , οποτε εν συντομια κατηγορηματικα ΟΧΙ

 

[Trolley]

Το Love me do, και το Obladi-Oblada δεν αφηγούνται ιστορίες; Τι αφηγούνται μπρε; Τρυγονωμαιτρηκαίς εξιθώθειθ;