Sami Amiris είπε:
Όποιος έχει να πει κάτι για κάποιον, καλό θα είναι να βρίσκεται στο επίπεδο που του επιτρέπει να έχει άποψη. Δε νομίζω πολλοί εδώ μέσα να δικαιούνται να έχουν καν γνώμη για το Malmsteen, πέραν του «μου αρέσει/ δε μου αρέσει» που είναι σαφές δικαίωμα του καθενός. Γούστο έχει δικαίωμα ο καθένας να έχει. Άποψη όμως μπορεί να έχει μόνον υπό προϋποθέσεις. Και οι περισσότεροι, ειδικά νεοέλληνες με αυτήν την απαίσια νοοτροπία, θεωρούν ότι έχουν δικαίωμα στην άποψη δικαιωματικά. Όχι. Το δικαίωμα στην άποψη το κερδίζεις. Με δουλειά, αίμα, ιδρώτα και χρόνια. Όχι με το έτσι θέλω. Άλλο το «θέλω να έχω άποψη», άλλο το «έχω άποψη».
Δηλαδή πόσοι δικαιούνται να έχουν άποψη για βιρτουόζους; Μόνο οι επιγής βιρτουόζοι; Μήπως παραγίνεται κλειστή κλίκα η άποψη;
Υπάρχει μια επιστήμη που λέγεται μουσικολογία, υπάρχει ένας κλάδος της μουσικής θεωρίας που λέγεται μορφολογία, υπάρχει η αισθητική, υπάρχει επίσης και μουσικοκριτική από ανθρώπους βαθείς γνώστες της μουσικής. Όλοι αυτοί οι τομείς παρέχουν εφόδια για να σχηματίσει κανείς άποψη και κρίση για οποιονδήποτε, όσο σπουδαίος και αν είναι.
Οι απόψεις και οι κρίσεις δεν είναι δόγματα, δεν είναι κανόνες θετικής επιστήμης, αλλά μπορούν να έχουν μικρότερο ή μεγαλύτερο κύρος.
Κάποιοι μουσικοκριτικοί διατυπώνουν απόψεις για σολίστες κλασικής μουσικής, μεγάλες ορχήστρες, τραγουδιστές του λυρικού ρεπερτορίου και δεν είναι καν οι ίδιοι μουσικοί. Είναι απλώς εξαιρετικά ευαίσθητοι και μορφωμένοι ακροατές. Τις απόψεις τους τις λαμβάνουν σοβαρά υπόψη τους οι ίδιοι οι διάσημοι μουσικοί / αντικείμενα της κριτικής.
Δηλαδή όλοι αυτοί δεν μπορούν να έχουν άποψη μέχρι να παίξουν καθαρά το sweep picking στο 208 του μετρονόμου;
Έχουν υπάρξει άνθρωποι απελέκητοι που έκαναν πολύ εύστοχα σχόλια (από ένστικτο ίσως) για υψηλές μορφές τέχνης. Μπορεί οι ίδιοι άνθρωποι να πετάξουν κοτρόνες την επόμενη φορά. Αλλά αυτό δεν αναιρεί το καίριο κάποιας παλιότερης παρατήρησης.
Γελοίος μπορεί να γίνει κάποιος που παίζει χειρότερα από τον Μάλμστιν μόνο αν ισχυριστεί ότι παίζει καλύτερα. Κατά τα άλλα μπορεί να τον κρίνει και ενίοτε ίσως το κάνει και εύστοχα.
Μπερδεύεις την ελληνική ξερολία με το δικαίωμα κριτικής πάνω σε έναν τομέα που είναι απριόρι υποκειμενικός ούτως ή άλλως. Ο καλός παίχτης που ίδρωσε και έφασε τον Μάλμστιν (άραγε πώς μετριέται αυτό, από τις πωλήσεις δίσκων, τις νότες ανά sec ή τις στάλες ιδρώτα; ) δεν φέρνει στα ιδρωμένα χέρια του κανένα εχέγγυο ότι θα είναι πιο αντικειμενικός από τους άλλους.
Εν κατακλείδι, κανείς δεν μπορεί να βγάλει συμπεράσματα για την κριτική από τον κρίνοντα. Μόνο από το περιεχόμενό της μπορεί να βγάλει συμπεράσματα.