ούτε εμένα, αφού δεν τον θεωρώ ποπaudiokostas είπε:Δεν θα έμπαινε στο τοπ 10 των ποπ τραγουδιστών μου.
σόρυ φορ δε σπαμ :-X
ούτε εμένα, αφού δεν τον θεωρώ ποπaudiokostas είπε:Δεν θα έμπαινε στο τοπ 10 των ποπ τραγουδιστών μου.
Αλλα με τη μαγεια του J. Beck (θα επρεπε να το ειχες προβλεψει αυτο ;D ;D ;D ;D ;D)marathon είπε:Όπως και τα σόλο άλμπουμ του Waters...χωρίς όμως τη μαγεία της κιθάρας του Gilmour.
Γι αυτό ανέφερα τους Floyd. Τους έχω ακούσει όλους ξεχωριστά...ΕΝΑΣ, ΕΝΑΣ, δεν κατόρθωσαν το αποτέλεσμα του συνόλου.
ε;Child Of Story είπε:Tι να πω...
Επαρκώς θα έλεγα. Σχολή JJ Cale.Καλα να μην τραγουδουσε τοσο ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΑ ο Knopfler θα σου λεγα ποιος θα τους ηξερε..... ;D
Nαι! Οπως και ενας ντραμμερ κλπ. Για πληκτρα, ακου π.χ. τον δισκο The Crazy World Of Arthur Brown. Τα πληκτρα ειναι ΤΟ στοιχειο:marathon είπε:Πλάκα, πλάκα τώρα, ένας πληκτράς leader, μπορεί να καθορίσει τον ήχο ενός συγκροτήματος? Γιατί τόση ώρα, αναφέρουμε κιθαρίστες και τραγουδιστές...και αυτοί αναγνωρίζονται πρωτίστως από τη χρειά του "ήχου" τους. Στους πληκτράδες μπορούμε να πούμε το ίδιο? Ας πούμε ο Jarret ή ο Korea, αναγνωρίζoνται από τον ήχο τους ή από τη χαρακτηριστική τους τεχνική?
Γιες μάστερ. Εκπληκτική, σφαιρική και πολύ οξυδερκής καλολογική ανάλυση όλου του θρεντ. Κλασσικά βέβαια (και σχεδόν με μαθηματική ακρίβεια) φτάσαμε στο σημείο G των παρόμοιων περιπτώσεων.Child Of Story είπε:(not flaming. teaching.)
Ειδικά στο πρώτο βίντεο έχεις δίκιο. Το κυρίαρχο σημείο είναι τα πλήκτρα. Αν δεν ήταν αυτά ούτε που θα το παρατηρούσα το τραγούδι.Child Of Story είπε:Nαι! Οπως και ενας ντραμμερ κλπ. Για πληκτρα, ακου π.χ. τον δισκο The Crazy World Of Arthur Brown. Τα πληκτρα ειναι ΤΟ στοιχειο:
Είναι απλό. Χτύπα την και άστην για 1,744 δεύτερα.Child Of Story είπε:"πως θα πετυχω 1,744 δευτερολεπτα sustain στην Λα χορδη της LP '59, ταστο 2ο, χορδες d'addario 9αρες του 1998, πενα δανλοπ 0.88?"