Νομίζετε πως παίζετε καλά όταν πίνετε;

[sharpshooter]

Drugs και τέχνη πάνε πακέτο, κάθε είδους τέχνη.

Πόσο μάλλον μουσική.

Βασικά δεν υπάρχουν μεγαλύτεροι κατεστραμμένοι από τους μουσικούς?

Μιλάμε για ακραίες και αρρωστημένες καταστάσεις και είναι ατελείωτα τα παραδείγματα.

Τώρα για τη σκηνική παρουσία, είναι θέμα τι drugs πίνει ο καλλιτέχνης ?

To bigger than life attitude πολλών rockstars , χωρίς κόκα δεν παίζει, Van Halen ας πούμε.

Επίσης ανεβάζει κατά πολύ το performance και την ενέργεια της μπάντας.

Όλα τα άλλα από λίγο έως πολύ, επηρεάζουν αρνητικά τις παικτικές ικανότητες των μουσικών επί σκηνής ανάλογα τη δόση με το αλκοόλ να ναι από τα χειρότερα!

 

[Spyros Delta]

 

[eliasraptis]

Δεν νομιζω να υπαρχει απαντηση σ' αυτο. Το ποτο λειτουργει διαφορετικα στον καθενα. Πολλες οι παραμετροι. Αντοχη στο ποτο, απαιτησεις στη μπαντα, δεξιοτητα του καλλιτεχνη,......

 

[Stoyo]

Θα ήθελα να ακούσω, αν κάποιος γνωρίζει, τι συνέβαινε με τους μουσικούς π.χ. από τον 16-17ο αιώνα και έπειτα, αν είναι αυτή η "φύση" του ανθρώπου ή αν ξεκίνησε υπό τη μορφή ροκ-σταριλικιού πιο πρόσφατα (on topic), καθώς και κατά πόσο επηρεάστηκε η δημιουργικότητα από την απουσία τέτοιων ουσιών - όχι μόνο του αλκοόλ - και κατά πόσο θα μπορούσαμε να είχαμε τους Pink Floyd ή τους "Insertname" από τον 17ο αιώνα αν είχανε από τότε τα καλά τα μαντζούνια (off topic).

Προσωπικά δεν πίνω ποτέ και παίζω πάντα χάλια αλλά αν είναι να αρχίσω να πίνω, απότι διαβάζω, γιατί βαριέμαι κιόλας να κάθομαι και να μελετάω...

 

[John Goumis]

Εγώ ευτυχώς δεν έχω τέτοια προβλήματα, μια χαρά χάλια παίζω και νηφαλιος, οπότε δεν υπάρχει πρόβλημα να πιω ?

 

[John Goumis]

Πάντως για να απαντήσω και σοβαρά, όχι δεν είναι ότι θα παίξεις καλύτερα στη σκηνή έχοντας πιει.

Καταρχάς δεν μιλάμε να είσαι λιωμα, μου έχει τύχει να μην μπορώ να παίξω κομμάτι που μας ζητήθηκε λόγω μεθης και ήξερα ότι δεν έχω καμία ελπίδα να το φέρω εις πέρας οπότε ζήτησα συγνώμη από τον θαμώνα. 

Όσον αφορά την φυσιολογική κατανάλωση αλκοόλ (δηλαδή σε σημείο που να μην επηρεάζει σε τεράστιο βαθμό τα αντανακλαστικα) δεν νομίζω ότι είναι καλο ή κακό αλλά εξαρτάται από την περίσταση. 

Αν παίζεις σε κάποιο "διαδικαστικο" live, πχ σε κάποιο ξενοδοχείο ή φιλανθρωπική εκδήλωση που βαριέσαι και δεν βλέπεις την ώρα να τελειώσεις ή τέλος πάντων σε δεν σε πολυνοιάζει και ιδιαίτερα το τι κάνει ο κόσμος, καλύτερα να μην πιεις τίποτα αλκοολουχο. 

Αν από την άλλη παίζεις κάπου όπου το κοινό έρχεται καθαρά για να ακούσει αυτό που παίζεις και να διασκεδάσει... Ίσως το performance ενός νηφαλιου μουσικού να μην είναι και το πιο "ζωντανό" θέαμα. Νομίζω πολλές φορές εμείς οι μουσικοί το θέμα του performance το αφήνουμε λίγο στο ντουκου και επικεντρωνομαστε πιο πολύ στο εκτελεστικό και ηχητικό κομμάτι.

Για παράδειγμα δεν νομίζω ότι οι Nirvana θα είχαν την ίδια επιτυχία αν ο Cobain έβγαινε στα Live νηφαλιος όπως όταν μπήκε στο στούντιο να ηχογραφήσει το Come as you are, σε αυτό το tempo και με σωστά πατήματα στην φωνή. Μην ξεχνάμε ότι εκτός από μουσική πουλούσε και attitude, οπότε μια οργισμενη, φάλτσα φωνή, χοροπηδητα πάνω-κάτω και πράσινα ακκορντα στα Live του μπορεί να τα βλέπουμε εμείς οι μουσικοί και να γελάμε, και όμως το κοινό του αυτό ήθελε να δει στην σκηνή. 

Το παραπάνω παράδειγμα είναι λίγο ακραίο αλλά θέλω να πω ότι αν δύο-τρια ποτά σε βοηθούν να βελτιώσεις την ΣΚΗΝΙΚΉ σου παρουσία τότε δεν εγινε και τίποτε να χάσεις μισό bpm σε κάποιο σημείο ή αν κάνεις λαθος σε κανα ακκορντο ή κάνεις και ένα φάλτσο bending... Μην ξεχνάτε ότι ο κόσμος δεν ακούει απλά το Live αλλά το βλέπει κιόλας. Η μόνη μπάντα που καποιος πάει να δει με την λογική  να μην ακούσει κανένα λάθος είναι κάτι μπάντες τύπου Dream Theater, με τον Petrucci 1000% συγκεντρωμενο να μην κοιτάει καν το κοινό, αλλά την κιθάρα του που θα την έχει σε ύψος σουτιέν. 

Τέλος, για μουσικούς στους οποίους "πέφτει" και το βάρος του μικροφώνου, και άρα της επικοινωνίας με το κοινό, όσες φορές είμαι νηφαλιος έχω μπερδέψει τα λόγια μου απευθυνομενος στο κοινό, και φαίνομαι ως αμηχανος και ντροπαλος-ξενερωτος μερικές φορές. Δύο τρία ποτά όμως βγάζουν τον "on stage" χαρακτήρα μου - alter ego μου, που  είναι πιο άνετος (ίσως και σαρκαστικος με την καλή έννοια) με  το κοινό. Με δύο τρία ποτά σίγουρα η μουσική μου επίδοση δεν θα επηρεαστεί σε τεράστιο βαθμό, καθώς όλα είναι αυτοματοποιημενα και "φιξαρισμενα". Από αυτή την έννοια, θεωρώ ότι το ποτό βοηθάει την σκηνική παρουσία που ισως είναι σημαντικότερο από το να μην κάνεις ούτε ένα λάθος στην σκηνή. 

 

[Haris]

 

[Haris]

Στις 12/7/2019 στις 12:42 ΠΜ, Tamtam είπε

Ο Dr Feelgood για παράδειγμα είχε τόσο νεύρο και τσαμπουκά (πάντα), που θυμάμαι ότι όταν τον είχα δει στα 90ς live, μόνο στο πρώτο κομμάτι είχε ανάψει και καπνίσει τρια τσιγάρα και είχε τις φυσαρμόνικες σειρά πίσω του, μέσα σε ποτήρια γεμάτα μέχρι πάνω με ουίσκι. Eτσι για τη γεύση , αλλά μέχρι να τελειώσει το gig τα είχε πιει όλα...
 

Σε εκείνο το live στο Ρόδο πάντως (όπως και στο πιο πάνω βίντεο),  ήταν σαν να είχε σνιφάρει ένα χιλιόμετρο κόκα. Ίσως όντως να το είχε κάνει ή, όπως λες, να ήταν το "νεύρο και ο τσαμπουκάς" του χαρακτήρα του - και η αντοχή του οργανισμού του θα πρόσθετα.

Σε κάθε περίπτωση, όπως γράφτηκε πολλές φορές και πιο πάνω, θα πρέπει να ξέρουμε τα όριά μας, διαφορετικά το trainwreck είναι αναπόφευκτο.

 

[TamTam Radio]

Τέλος, για μουσικούς στους οποίους "πέφτει" και το βάρος του μικροφώνου, και άρα της επικοινωνίας με το κοινό, όσες φορές είμαι νηφαλιος έχω μπερδέψει τα λόγια μου απευθυνομενος στο κοινό, και φαίνομαι ως αμηχανος και ντροπαλος-ξενερωτος μερικές φορές. Δύο τρία ποτά όμως βγάζουν τον "on stage" χαρακτήρα μου - alter ego μου, που  είναι πιο άνετος (ίσως και σαρκαστικος με την καλή έννοια) με  το κοινό. Με δύο τρία ποτά σίγουρα η μουσική μου επίδοση δεν θα επηρεαστεί σε τεράστιο βαθμό, καθώς όλα είναι αυτοματοποιημενα και "φιξαρισμενα". Από αυτή την έννοια, θεωρώ ότι το ποτό βοηθάει την σκηνική παρουσία που ισως είναι σημαντικότερο από το να μην κάνεις ούτε ένα λάθος στην σκηνή. 

Εγώ μια φορά είχα μπερδέψει τα κομμάτια και ενώ η μπάντα ξεκίνησε να παίζει το Α, εγώ μπήκα στο ριφ του Β. (ευτυχώς ήταν από το ίδιο κλειδί και το μάζεψα ?

Αυτό όμως δεν είναι τίποτα... Μου έχει τύχει στα παρασκήνια του Ρόδον, σε κάποιο φεστιβάλ, να δω άνθρωπο να του μαθαίνουν τα άλλα μέλη της μπάντας, λίγο πριν βγει στη σκηνή, το δικό του κομμάτι - αυτό δηλαδή που είχε συνθέσει ο ίδιος, τι να λέμε τώρα. Κατάντια.

 

[Spyros Delta]

Μια ιστοριουλα.

Γυρω στο 2000 παιζω στην Υδρογειο στην Θεσ/νικη και ανοιγει μια ντοπια μπαντα (ονομα δε λεμε).

Κανουν soundcheck και παθαινω πλακα.

Παιζουν κυριως δικα τους και λιγες διασκευες και εχουν ενα στυλ αρκετα frank zappa.

Aπο τις λιγες μπαντες που εχω ακουσει και το κανουν καλα και παιχτικα και γενικα σαν concept.

Παμε στα καμαρινια να χαλαρωσουμε πριν το λαιβ και με καλουν στο καμαρινι τους.

Στον παγκο μπροστα στον καθρεφτη υπαρχει ενας αμμολοφος και καλουμαι να παρω μυρουδια.

Ευχαριστω πολυ παιδια, αλλα μου φτανει η τεκιλα μου.

Aλλη μπαντα επαιξε στο soundcheck, αλλη στο live.

Δεν σταυρωσανε νοτα.

Κριμα.

Οπως κριμα και για τη δικια μου μπαντα κανα χρονο αργοτερα, αφου στο πιο καιριο σημειο για το μελλον της, ο τραγουδιστης βγηκε λιαδα, σε τετοιο σημειο που δεν ηταν απο τα ομορφες φασεις που περνανε στον κοσμο ευχαριστα.

Και δεν περασε ασχημα μονο στον κοσμο, αλλα και στον παραγωγο που θα μας αναλαμβανε για "μεγαλα" πραγματα.

Αυτο, μαζι με την ηδη αρνητικη μου σταση να κανουμε πιο "ελληνικο" ροκ το στυλ μας, τελειωσε την μπαντα.

 

[johnxag]

καθε performance ειτε εχει να κανει με μουσικη ειτε με θεατρο ειτε οποιαδηποτε αλλη δημοσια εμφανιση απαιυει νηφαλιοτητα και εγγρηγορση πραγματα ανυπαρκτα οταν υπαρχει επηρεια απο αλκοολ ή οτιδηποτε αλλο εμπλεκει καιρια εγκεφαλικα κυτταρα...Σας μιλαω εκ πειρας σε ολα τα ειδη και τα φασματα των performance...Ευχαριστω για την φιλοξενια...και την καλημερα μου στο team του Νοιζ και φυσικα στον Administrator συνονοματο και παρ ολιγο συνεργατη στον τοτε, παλαι ποτε, POP fm , Γιαννη...

 

[Superfunk]

Αν θες να γινεις διασημος

φραγκα πολλα να βγαλεις

τη σουβλέρη μυτούκΛα σου

στη σκονη να μη βαλεις

Μη πιείς ουισκιΑ ,τσιπουρα,

βοτκες ,φτηνη ρετσινα

Γιατι πρεπει και το κοινο

να την περασει φινα

Εδωσε τα λεφτακια του

εσενα να ακουσει

και οχι να βλεπει να ξερνας

σαν τον Μπαρμπαμυτουση

Να σεβεσαι τους γυρω σου

μα και τον εΑυτο σου

γιατι αμα ρεζιλευτείς

θα'ναι κακο δικο σου

Για αυτο σου λεΓω φιλε μου

Κοψε το το ρημαδι

Για να'ναι οι νοτες σου σωστες

και ο ρυθμος ΑΛΦΑΔΙ

 

[vagelism]

O μοναδικος καλλιτεχνης που δεν μπορω να φανταστω sober..αλλα ουτε κ θελω..ειναι ο Serge..

 

[Superfunk]

1 ώρα πριν, vagelism είπε

O μοναδικος καλλιτεχνης που δεν μπορω να φανταστω sober..αλλα ουτε κ θελω..ειναι ο Serge..

Ενταξει αυτός ετσι κι αλλιως ειναι ΗΜΙΘΕΟΣ δεν παθαινει τιποτα.

 

[Rebel_Of_South]

Αν κάναμε την ερώτηση "Νομίζετε πως  πίνετε καλά όταν παίζετε λαηβ;" βγάζει νόημα;;  Τι λέτε;; ?

Πάντως κάτι σπουδαίοι ροκσταρ που πριν 15 χρόνια ήταν λαρδια και τώρα έχουν στρώσει ( είτε τους έκοψε ο γιατρός είτε μόνοι τους)  κάνουν εξαιρετικά σόου πλέον.... Λέμε με Zakk Wylde με BLS ( οκ πάντα  φοβερός ήταν αυτός αλλά έπινε πάρα πολύ ) στην Αθήνα ή GnR που παίζουν 3ωρα ή Μεταλλικα που επίσης δεν έχουν κακή εμφάνιση ποτέ αλλά ο Τζεημς ήταν αλκοολικός και ο Λαρς δεν έπιανε ρυθμό και τον έσωζε ο Τρουχιγιο ( τώρα τους θεωρώ στα καλύτερα τους σε σχέση με πριν 20 χρόνια πχ) 

 

[Holystone]

Νομιζω οτι ολα ξεκινανε απο αυτο που κανουμε/ θελουμε να κανουμε:

Αν πχ, παιζουμε τη μουσική που γουσταρουμε στο Live δεν χρειαζεται αλκοολ για να φτιαχτεις, ή να ξεαγχωθεις. Μεχρι σημερα, σε καθε live δεν μπορω να πω οτι δεν ειμαι αγχωμενος οταν ξεκιναμε (και μιλαμε για covers). Αλλά αυτο μετα φευγει. Και τοτε δεν χρειαζεται το αλκοολ.

Εγω θελω να εχω στη σκηνη το 101% της συνειδησης του τι κανω, και να μην με επηρρεασει μια ουσια πχ αλκοολ. Τα υπολοιπα μελη της μπαντας μου προτεινουν κανενα ποτακι να κατεβασω πριν. Αλλα για δυο λογους δεν το κανω:

1. Ξερένει το λαιμο το αλκοολ

2. Προκαλει διψα, οποτε θες μετα περισσοτερο νερο (που ισως σημαινει και πιο νωρις στην τουαλετα ?

3. Οταν πινω, με πιανει υπνηλια.

"Μα εσυ θες να εισαι στην τσιτα!! Και να τα δωσεις ολα" (θα μου πειτε). Οποτε πινοντας αλκοολ που κατευναζει το Κεντρικο Νευρικο Συστημα σου, δεν το βρισκω τοσο καλη ιδεα...

Νομιζω οτι το καλυτερο πριν ανεβεις στη σκηνη, ειναι ενα μικρο εσπρεσσακι. 1. Και θα σε κανει τσιτα, 2. και θα βγαλεις τη νυχτα καλυτερα 3. και θα εχεις και την ενεργεια που χρειαζεσαι...

 

[manosx]

 Η συζήτηση δε διαφέρει από τις συζητήσεις για τα όργανα. Κόλλημα με τον Γκίλμουρ και τα σπεκς της Στρατ του, λες και αν έπαιζε με Γκίμπσον θα γάμαγε λιγότερο.

 Αν αύξανε το ταλέντο το πιώμα, θα ήταν γεμάτη η ομόνοια με μουσικάρες. Τώρα, το ότι το ροκ πούλαγε "άγρια νιάτα" και "επανάσταση χωρίς αιτία", αυτό δε λέει τίποτα. Κάποια γκρουπ ξεχώρισαν και κάποια ήταν χάλια, δεν είναι ανάλογο του τι έπινε ο καθένας. Το ταλέντο μετρούσε, και ο Χέντριξ ή η Amy θα έβγαζαν και άλλα ωραία κομμάτια αν δεν πέθαιναν πρόωρα, είναι σίγουρο αυτό.

 Και μην μπερδεύουμε την επιλογή τρόπου ζωής με τις σκόνες. Δεν είναι αλκοόλ οι σκόνες που πρέπει να ακολουθήσεις έναν τρόπο ζωής για πολλά χρόνια για να καταντήσεις αλκοολικός. Οι σκόνες περισσότερο με αρρώστια μοιάζουν, αν έρθεις σε επαφή κολλάς πολύ γρήγορα και ξεμπερδεύεις πολύ δύσκολα.

 Επίσης μια πολύ σημαντική παράμετρος είναι οι παραγωγοί και οι μάνατζερ. Όταν έχεις από πίσω λαό να τρέχει τις διαδικασίες σε στούντιο, live, εταιρίες κλπ, τότε ρολάρει το πράγμα αρκετά, και εν ανάγκη σε τρέχουν και στις κλινικές άμα ξεφύγεις. Χωρίς όμως αυτήν την υποστήριξη, η συντριπτική πλειοψηφία από όλους τους διάσημους χρήστες, θα ήταν πεταμένοι σε καμιά γωνιά και δεν θα τους ήξερε η μάνα τους.

 Τώρα, το όποιο παραμύθιασμα υπέρ της χρήσης είτε αλκοόλ, είτε τσιγάρου, είτε άλλων ουσιών, είναι κάτι που δεν πρέπει να αφορά έναν έξυπνο άνθρωπο. Δεν υπάρχει εύκολος δρόμος στη ζωή, και ότι σου δίνει μια ουσία θα σου το πάρει πίσω πολλαπλάσια. Αν νομίζει κάποιος ότι βρήκε το μυστικό της επιτυχίας σε μια χασομέρικη μαλακία που πουλιέται παντού και σε κάθε καταγώγι, θα απογοητευτεί πικρά. 

 

[rgxinap]

 ο Τρουχιγιο ( τώρα τους θεωρώ στα καλύτερα τους σε σχέση με πριν 20 χρόνια πχ) 

Οκ Μετάλικα αγάπη δεν λέω, αλλά ένας Trujilo, με αυτα που είχε κάνει στους ST και στους IG, νομίζω άξιζε κάτι καλύτερο πριν την σύνταξη.

 

[Rebel_Of_South]

Οκ Μετάλικα αγάπη δεν λέω, αλλά ένας Trujilo, με αυτα που είχε κάνει στους ST και στους IG, νομίζω άξιζε κάτι καλύτερο πριν την σύνταξη.

Είναι κορυφαίος μουσικός και παικτης, συμφωνώ..... Θα μπορούσε σαφώς καλλιτεχνικά να κάνει πολλά αλλά στους Μεταλλικα έχει απίστευτο χρήμα. Και μάλλον και καλό περιβάλλον συνεργασίας 

 

[John Goumis]

Εγώ μια φορά είχα μπερδέψει τα κομμάτια και ενώ η μπάντα ξεκίνησε να παίζει το Α, εγώ μπήκα στο ριφ του Β. (ευτυχώς ήταν από το ίδιο κλειδί και το μάζεψα ?

Αυτό όμως δεν είναι τίποτα... Μου έχει τύχει στα παρασκήνια του Ρόδον, σε κάποιο φεστιβάλ, να δω άνθρωπο να του μαθαίνουν τα άλλα μέλη της μπάντας, λίγο πριν βγει στη σκηνή, το δικό του κομμάτι - αυτό δηλαδή που είχε συνθέσει ο ίδιος, τι να λέμε τώρα. Κατάντια.

Εγώ μια φορά είχα μπερδέψει τα κομμάτια και ενώ η μπάντα ξεκίνησε να παίζει το Α, εγώ μπήκα στο ριφ του Β. (ευτυχώς ήταν από το ίδιο κλειδί και το μάζεψα ?
 

Όταν λέω ότι μπέρδεψα τα λόγια μου δεν εννοούσα τους στίχους. Στίχους δεν κάνω λάθος ειδικά όταν δεν σκέφτομαι το πως πάνε οι στίχοι (δεν χρησιμοποιώ ποτέ αναλογιο για στίχους). 

Όταν λέω μπέρδεψα τα λόγια μου εννοώ όταν μιλάω στο κοινό μέσω του μικροφώνου. Ειναι λίγο "αμηχανη" αυτή η "δύναμη"  που σου δίνει το μικρόφωνο, να πεις κάτι που να απευθύνεται σε όλο το κοινό, στην "μάζα" από κάτω (δεν μιλάω για το τραγούδι το οποίο θα παιχτεί όπως θα παιχτεί, μιλάω για το In between των τραγουδιών, μια ιστορία για το κομμάτι, μια παρουσίαση της μπάντας, ένα αστείο, οτιδήποτε). 

Στην σκηνή λοιπόν δεν θα ανέβω σαν Γιάννης, όπως ο Γιάννης που θα πιάσεις κουβέντα  μαζί του σε ένα μπαρ ή στον δρόμο,  αλλά σαν κάτι άλλο. 

Αυτό το κάτι άλλο τώρα μπορεί να επιτευχθεί είτε με την ίδια την μουσική και την αδρεναλίνη της σκηνής, είτε με δύο τρία ποτά που θα σε απελευθερωσουν από τυχόν αναστολες και ντροπες. Αρκεί να μην σου καταστρέψει την εμφάνιση και μην σου μειώσει τα αντανακλαστικα σε βαθμό που η μουσική που παίζεις δεν συγχωρεί.