Νεο αιμα υπαρχει?

[thimiospoul]

Το ερώτημα προκύπτει τουλάχιστον για την επαρχία και ειδικότερα για δυτική Μακεδονία.Υπηρξα αρκετά τυχερός και σε συνεργασία με τον τοπικό δήμαρχο έχω στήσει μια δωματιαρα 60 τ.μ ,έχω βάλει τη δικαση σεταρα μου με 5 Τομ και άλλα τόσα πιάτα, όνειρο του κάθε πιτσιρικά δηλαδή, marshall stack για κιθάρα και μπάσο, εννοείται και μια αυτοενισχυομενη κονσόλα για φωνή,εμεις σαν μπαντα παιζουμε αλλά αυτά είναι τα εύκολα.
Μηδέν ενδιαφέρον από τη νεολαία.Χωρις υπερβολή εδώ και 2 χρόνια δεν πάτησε άνθρωπος.Εννοειται δωρεάν ε; Πραγματικά θλιβομαι που τα παιδιά στην τραγική πλειοψηφία τους νοιάζονται για το επόμενο κινητό τους τικ τοκ και παπαριες. Κρίμα...Αυτά.

 

[Yameth]

Έγινε γνωστό πως ο χώρος διατίθεται;
Πολλές φορές όσο καλή πρόθεση και να υπάρχει δεν αρκεί μόνο το έργο.
Μπράβο σας πάντως!

 

[John Goumis]

Πολυ στενάχωρο αυτό που γράφεις, και μπράβο σου που έχεις στήσει τέτοιον χώρο.

Ισχύει αυτό που λες με την νεολαία, προφανώς δεν θεωρείται πλέον cool να παίζεις μουσική.

Στο ερώτημα αν υπάρχει νέο αίμα, προσωπικά πιστεύω ότι υπάρχει, απλά όχι στην Ελλάδα. Λόγω του ότι κάνω καθημερινά gigs κατά την τουριστική σεζόν, μπορώ να πω ότι παρα πολλές φορές με προσεγγίζουν πιτσιρικάδες (τουρίστες), συνήθως μέσω των γονιών τους καθότι μιλάμε για ανηλίκους, αν μπορούν να παίξουν - τραγουδήσουν κάποιο κομμάτι.

Πάντα τους ανεβάζω στην σκηνή να παίξουν, ακόμα και αν έχω μια ακριβή κιθάρα και από μέσα μου φοβάμαι μην γίνει καμία στραβή, ακόμα και αν ξέρω ότι το κομμάτι θα είναι εκατό φορές πιο κουραστικό καθώς λόγω της απειρίας του πιτσιρικά η μπάντα θα πρέπει να είναι συνεχώς σε μόνιμη εγρήγορση για να καλύψει λάθη στο παίξιμο, στο τέμπο, στην δομή του τραγουδιού κτλ κτλ. Και πάντα τους ενθαρρύνω λέγοντας τα καλύτερα λόγια ανεξάρτητα του πως τα πήγαν γιατί το θέμα δεν είναι μόνο το πώς έπαιξες αλλά να το χαρείς και να απομυθοποιήσεις μέσα σου το σανίδι και να μην σταματάς να εξασκεισαι και να βελτιωνεσαι

 

[Trolley]

προφανώς δεν θεωρείται πλέον cool να παίζεις μουσική

Δεν είναι ότι δεν θεωρείται cool, αλλά το ότι θεωρείται ταυτόσημο με την αφραγκιά και τη μιζέρια. Περισσότερες πληροφορίες σε κοντινό νήμα.

 

[Terry RoscoeBeck5]

Χωρις υπερβολή εδώ και 2 χρόνια δεν πάτησε άνθρωπος.

Δεν είναι να ψάχνουμε σύννεφο για να πέσουμε. Από τη στιγμή που εδώ και πολύ καιρό οι μπάντες έχουν σχεδόν εξαφανιστεί από τις "κορυφές" της μουσικής βιομηχανίας δεν πρέπει να μας κάνει εντύπωση.

Βέβαια, στον αντίποδα έχω το Lab που πηγαίνει ο γιος μου και βλέπω να έρχονται πιτσιρίκια (δημοτικού όπως και ο δικός μου) για τύμπανα ή πλήκτρα (δεν έχω τύχει σε κιθάρα - μπάσο αλλά υπάρχουν και αυτά), και αυτό είναι μια ενθαρρυντική κατάσταση.

Όμως από την στιγμή που άλλες ( ο θεός να τις κάνει) μουσικές βρίσκονται στο προσκήνιο οι οποίες θέλουν μόνο ένα μικρόφωνο, ποιο στούντιο, ποια δίκαση και ποια stack...

ΥΓ: Αγαπητοί "συν - δεινόσαυροι", σας το λέω καιρό. Είμαστε είδος προς εξαφάνιση - αν δεν έχουμε ήδη εξαφανιστεί

ΥΓ1: Μπράβο και από εμένα για τη δημιουργία του χώρου.

 

[Θανάσης Καλδής]

Φίλε μου συγχαρητήρια για την προσπάθεια σου και λυπάμαι για το έως τώρα αποτέλεσμα.... Μην μασάς γιατί αν σβήσει το μεράκι των λίγων ζητώ που καήκαμε...

Νέο αίμα δεν υπάρχει!!! Ειδικότερα στην επαρχία.

Έχω γυρίσει όλη την Ελλάδα λόγω της δουλειάς του πατέρα μου που ήταν στον στρατό και μεγάλωσα αλλάζοντας πόλη και νομό κάθε τρία χρόνια!!! Έχω ζήσει στον Έβρο, στην Μακεδονία, στην Πελοπόννησο, στα νησιά.... Σταμάτησα να μετακινούμαι στην ηλικία των 25 χρόνων....

Μουσική και μουσικοί υπήρχαν σε κάποιο αξιοσημείωτο ποσοστό μόνο Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Λάρισα άντε και καμιά ακόμα λίγο μεγάλη πόλη σε πληθυσμό με κανένα ΤΕΙ ή πανεπιστήμιο, που υπάρχει εισροή ξένου πληθυσμού που κουβαλάει μαζί του και τις ανησυχίες του και κάπως στήνεται μια φαση.

Δεν μιλάω για μπουζούκια και λαϊκά, μιλάω για τους πιτσιρικάδες που λες που θα παίξουν την δίκαση ντραμς.

Δυστυχώς δεν υπάρχει το γενικότερο καλλιτεχνικό και πολιτιστικό ερέθισμα στην επαρχία που να οδηγήσει έναν νέο να ασχοληθεί όσο είναι καιρός και τελικά δεν ασχολούνται με αυτό το σπορ γιατί και οι φίλοι τους δεν ασχολούνται. Είναι φαύλος κύκλος που δύσκολα σπάει, μόνο αν συμβεί κάτι συνταρακτικό ή κάτι πολύ εμπνευσμένο τοπικά.

Δεν υπάρχουν δισκοπωλεία, μαγαζιά που παίζουν κάτι εναλλακτικό μουσικά ( προσοχή! Όχι για το εφε, αλλά από πραγματική άποψη και στάση ζωής) δεν υπάρχουν στούντιο, προβαδικα, live stages, μουσικοί οίκοι. Αν υπάρχει κάτι από όλα αυτά είναι σταγόνα στον ωκεανό που ουσιαστικά αν το ακολουθήσεις αντί να σε κοινωνικοποιεί, σε κάνει obscure στα μάτια των άλλων κατά κάποιο τρόπο. Όσοι το έχουν ζήσει ξέρουν τι εννοώ.

 

[Έκτορας]

Φίλε μου συγχαρητήρια για την προσπάθεια σου και λυπάμαι για το έως τώρα αποτέλεσμα.... Μην μασάς γιατί αν σβήσει το μεράκι των λίγων ζητώ που καήκαμε...

Νέο αίμα δεν υπάρχει!!! Ειδικότερα στην επαρχία.

Έχω γυρίσει όλη την Ελλάδα λόγω της δουλειάς του πατέρα μου που ήταν στον στρατό και μεγάλωσα αλλάζοντας πόλη και νομό κάθε τρία χρόνια!!! Έχω ζήσει στον Έβρο, στην Μακεδονία, στην Πελοπόννησο, στα νησιά.... Σταμάτησα να μετακινούμαι στην ηλικία των 25 χρόνων....

Μουσική και μουσικοί υπήρχαν σε κάποιο αξιοσημείωτο ποσοστό μόνο Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Λάρισα άντε και καμιά ακόμα λίγο μεγάλη πόλη σε πληθυσμό με κανένα ΤΕΙ ή πανεπιστήμιο, που υπάρχει εισροή ξένου πληθυσμού που κουβαλάει μαζί του και τις ανησυχίες του και κάπως στήνεται μια φαση.

Δεν μιλάω για μπουζούκια και λαϊκά, μιλάω για τους πιτσιρικάδες που λες που θα παίξουν την δίκαση ντραμς.

Δυστυχώς δεν υπάρχει το γενικότερο καλλιτεχνικό και πολιτιστικό ερέθισμα στην επαρχία που να οδηγήσει έναν νέο να ασχοληθεί όσο είναι καιρός και τελικά δεν ασχολούνται με αυτό το σπορ γιατί και οι φίλοι τους δεν ασχολούνται. Είναι φαύλος κύκλος που δύσκολα σπάει, μόνο αν συμβεί κάτι συνταρακτικό ή κάτι πολύ εμπνευσμένο τοπικά.

Δεν υπάρχουν δισκοπωλεία, μαγαζιά που παίζουν κάτι εναλλακτικό μουσικά ( προσοχή! Όχι για το εφε, αλλά από πραγματική άποψη και στάση ζωής) δεν υπάρχουν στούντιο, προβαδικα, live stages, μουσικοί οίκοι. Αν υπάρχει κάτι από όλα αυτά είναι σταγόνα στον ωκεανό που ουσιαστικά αν το ακολουθήσεις αντί να σε κοινωνικοποιεί, σε κάνει obscure στα μάτια των άλλων κατά κάποιο τρόπο. Όσοι το έχουν ζήσει ξέρουν τι εννοώ.

Σαν παιδί (και) της ελληνικής επαρχίας, συμφωνώ απόλυτα. Εκτός του δίπολου Αθήνας - Θεσσαλονίκης, υπάρχει λίγη (μουσική) ζωή σε Πάτρα, άντε καμιά Λάρισα και από εκεί και πέρα σε κάποιες φοιτητουπόλεις, από τις οποίες έχουν κατά καιρούς ξεπηδήσει μπάντες. Πέραν τούτου... τίποτα.

 

[LK]

Δεν είναι θέμα επαρχίας.
Είναι θέμα ΕΠΟΧΗΣ.
Και εγω στην Δ. Μακεδονία μεγάλωσα, στην Κοζάνη.....και όχι μονο είχαμε γκρουπ....αλλα και μουσικάρες, και πολλοι από αυτούς που παίζαμε μαζί , νεότεροι, εχουν πλέον διεθνή καριέρα- δισκογαφία.
Ραφαηλίδης - Βιμπραφωνιστας, καριέρα χρόνια , σχεδόν 20, στη Νεα Υόρκη.
Λάκης Τζήμκας- μπασίστας- Δισκογραφία στο Graz- Αυστρία.
Γιώτης Κιουρτσόγλου-Μπάσο.... δεν χρειάζεται συστάσεις.
Γίωργος Τζούκας - πιανίστας με, live Μέχρι το Μεξικο.
Από τους Νεότερους
Βασίλης Κουτσονάνος- Μπάσο....στη Νέα Υόρκη εδώ και 3 χρόνια.
Σάκης Ντοβόλης - Κιθαριστάρα, Live σε όλη την Ευρώπη, Συνεργασίες με Σαββόπουλο κ.λ.π.....
Εγω........
Τωρα δεν ξέρω τι γινεται, δεν ασχολούμαι ...αλλά είναι η εποχή.

 

[Terry RoscoeBeck5]

δεν ασχολούμαι

Εμ, δεν πας και εσύ μαζί με τίποτα άλλους να κάνετε μια μπάντα να πάτε εκεί να βαράτε... Άμα δημιουργηθεί κίνηση, μπορεί να δημιουργηθεί και ενδιαφέρον.

 

[LK]

Εμ, δεν πας και εσύ μαζί με τίποτα άλλους να κάνετε μια μπάντα να πάτε εκεί να βαράτε... Άμα δημιουργηθεί κίνηση, μπορεί να δημιουργηθεί και ενδιαφέρον.

Εγω έβγαζα γκόμενες χωρις καν να πιάσω κιθάρα....αυτά με έφαγαν.....

 

[manosx]

Τωρα δεν ξέρω τι γινεται, δεν ασχολούμαι ...αλλά είναι η εποχή

Ακριβως.



Πλεον και το ιδιο το guitar hero ειναι for old people


Αν δεν υπαρχουν τα προτυπα, που ειναι διασημα και κονομανε, δεν υπαρχει και το ενδιαφερον.

Αν ας πουμε φαλιριζαν ολες οι ομαδες στο ποδοσφαιρο, εβγαινε ας πουμε υποκαταστατο ποδοσφαιρου που θα μπορουσες να κατεβασεις δωρεαν απο τα τορενταδικα τοτε δε θα επαιζαν και τα πιτσιρικια ποδοσφαιρο. Τα ινδαλματα Μεσι- Ροναλντο ειναι που σπρωχνουν τα πιτσιρικια, και ινδαλμα χωρις μπαγιοκο ειναι σκορδαλια χωρις σκορδο.


It's fine by me, κανενα προβλημα: Στα 80ies οι επιλογες για διασκεδαση για ενα παιδι ηταν ελαχιστες, η μουσικη ηταν και στα ντουζενια της με διασκαρες να βγαινουν κυριολεκτικα δυο- δυο καθε βδομαδα, οποτε αξιζε τον κοπο.


Σημερα η μουσικη που βγαινει δεν αξιζει τον κοπο να κατσεις να τη μαθεις, και η μουσικη του παρελθοντος που αξιζει (π.χ. κλασσικη) παλι δεν αξιζει τον κοπο λογο αυξημενου κοπου Ετσι και αλλιως ολα τα πιτσιρικια ειναι καμενα beyond repair, τιγκα στα ψυχολογικα και στην ελλειψη συγκεντρωσης λογο του συνεχους καψιματος στo internet, οχι μουσικη δεν μπορουν να παιξουν, ενα αυγο να τα βαλεις να τηγανισουν θα καψουν ολο το σπιτι.

 

[cos_dr]

Ακριβως αυτό. Η έλλειψη συγκέντρωσης και η διάσπαση προσοχής μαστίζει. Εδώ εγώ από το πολύ gaming κοντζαμ άντρας καί τό έχω πάθει. Τουλάχιστο μικρός ασχολήθηκα με το κλασσικό πιάνο καί μπορώ καί παίζω κουτσα στραβά ακόμα αλλά έχω σφόδρα την αίσθηση τού ότι nobody cares bro.,

 

[Trolley]

Οι άνθρωποι που περιγράφετε δεν είναι οι "νέοι", αλλά οι losers συνομηλικοί μας (και losers βέβαια υπάρχουν σε όλες τις γενιές). Δεν είναι λοιπόν θέμα "εποχής", όχι περισσότερο από τους καύσωνες.

nobody cares bro

Αυτή είναι μία σημαντική στιγμή, για κάθε άνθρωπο με καλλιτεχνική φλέβα. Η στιγμή που συνειδητοποιείς ότι υπάρχει μόνο ένας λόγος για να κάνεις κάτι, δηλαδή εσύ ο ίδιος. Είσαι τυχερός που έφτασες μέχρι εδώ.

 

[cos_dr]

Οι άνθρωποι που περιγράφετε δεν είναι οι "νέοι", αλλά οι losers συνομηλικοί μας (και losers βέβαια υπάρχουν σε όλες τις γενιές). Δεν είναι λοιπόν θέμα "εποχής", όχι περισσότερο από τους καύσωνες.



Αυτή είναι μία σημαντική στιγμή, για κάθε άνθρωπο με καλλιτεχνική φλέβα. Η στιγμή που συνειδητοποιείς ότι υπάρχει μόνο ένας λόγος για να κάνεις κάτι, δηλαδή εσύ ο ίδιος. Είσαι τυχερός που έφτασες μέχρι εδώ.

Καλά, τυγχάνει καί τή μουσική να την έκανα για την πάρτη μου γιατί ήταν και αυτή στα πλαίσια τής καλοπέρασης πού με διακρίνει και την χρειάζομαι αφού η ζωή τα έφερε να παντρευτώ νωρίς όλα τα δεινά και τα άσχημα τού ανθρώπου κάνοντας την ανακούφιση του ως εοαγγελμα και η αναγνώριση και αν ήρθε που και πού σίγουρα με κολακεύσε αλλά δεν ήταν ο αυτοσκοπός. Η ενασχόληση με τη μουσική με ευχαριστούσε γιατί εκτιμούσα για τον εαυτό μου το αποτέλεσμα γιατί πάντα αγαπούσα τον εαυτό μου σα μάνα τού. Τι αυτό και τον φροντίσω και είμαι ο μεγαλύτερος του θαυμαστής,, Το πλαίσιο έχει το τροφοδοτικό σε μαύρο στα 199 ευρώ και το ίδιο σε λευκό τα σκρουτζομαγαζα 99. Πώς τους ξέφυγε έτσι η τιμολόγηση ενώ το πλαίσιο παραδοσιακά σε περίοδο εκπτώσεων έχει σε όλα καλές τιμές. Θα πάω εκεί μπας και το διαπραγματευτω αλλιώς θα πάρω το λευκό να είναι σαν το γάλα μες τη μύγα τού Κρόνενμπεργκ ,,

 

[manosx]

Αυτή είναι μία σημαντική στιγμή, για κάθε άνθρωπο με καλλιτεχνική φλέβα. Η στιγμή που συνειδητοποιείς ότι υπάρχει μόνο ένας λόγος για να κάνεις κάτι, δηλαδή εσύ ο ίδιος. Είσαι τυχερός που έφτασες μέχρι εδώ

Μπα. Ουτε η Ακροπολη, ουτε ο Προμηθεας Δεσμωτης, ουτε οι πυραμιδες, ουτε η καπελα σιξτινα, ουτε τα κατα Ματθαιον παθη, ουτε ο Μεσσιας, ουτε ο Δον Τζιοβαννι, ουτε ο Αμλετ, και γενικα κανενα πραγματικα μεγαλο εργο δε φτιαχτηκε μονο και μονο για να το απολαμβανει ο ιδιος ο καλλιτεχνης. Μπορει να εκφραζει και τον ιδιο τον καλλιτεχνη, σιγουρα, αλλα να μπεις σε τετοιο τριπακι να φτιαξεις κατι πραγματικα μεγαλο, για να το ακους και να το βλεπεις μονο εσυ, δεν αξιζει ο κοπος. Αν ειναι ετσι το "βλεπεις" και το "ακους" μεσα σου, με τα ματια και τα αυτια της φαντασιας αυτοματα, χωρις τον κοπο να το καταγραψεις- στην ουσια να το γεννησεις πραγματικα.

Μαλιστα τα περισσοτερα μεγαλα εργα ειναι εργα κατα παραγγελια, οχι απλα δεν ειναι αυθορμητη τεχνη για την τεχνη, αλλα εξυπηρετουν εναν λειτουργικο σκοπο. Θα ελεγα μαλιστα οτι αυτο ακριβως ειναι σχεδον αναγκαστικη προυποθεση για πραγματικα μεγαλη τεχνη και δημιουργια: Οταν ενα κτηριο προοριζεται για λατρευτικες τελετουργιες, ή ενα εργο για την ψυχαγωγια της πολεως, αυτο ειναι το υψηλοτερο κινητρο και η ευκαιρια για εναν καλλιτεχνη να εκφρασει οχι μονο τον εσωτερικο του κοσμο αλλα την ιδια την τεχνη του, και μαζι την συλλογικη συνειδηση της κοινωνιας που ζει.

Αυτα ειναι πραγματικα turbo boost που φυσικα στην ακραιως ατομιστικη, μεταμοντερνα και δικαιωματιστικη εποχη μας μοιαζουν με αλαμπουρνεζικα και για αυτο ακριβως η μεγαλη τεχνη ανηκει στο παρελθον, και εμεις εχουμε ξεμεινει με τις μοντερνες πιτσικουλιες

 

[cos_dr]

Αυτή είναι μία σημαντική στιγμή

Ακόμα μία σημαντική, ιερή θα έλεγα στιγμή είναι αυτή που αυτός πού έχει καλλιτεχνική φλέβα, ο καλλιτέχνης, αποκηρύσσει ένα έργο του. Αν δεν το κάνεις αυτό έστω καί μία φορά δημόσια και με θόρυβο, δεν είσαι καλλιτέχνης. Δεν κυλά πραγματικό καλλιτεχνικό αίμα στις φλέβες σου.

 

[Trolley]

Μπα.

Καλά.

Ο cos_dr δεν είναι στη κλάση των δημιουργών που αναφέρεις, δεν το έγραφα σε αυτούς αυτό που έγραψα. Για τους υπόλοιπους, ειδικά για όσους από εμάς έχουν περάσει μία περίοδο όπου απέδιδαν μεγάλη αξία στα πονήματά τους, και μετά συνειδητοποίησαν ότι υπάρχει σοβαρό περιθώριο βελτίωσης.

Απ' την άλλη, υπάρχουν απειράριθμες περιπτώσεις σοβαρότατων καλλιτεχνών που υποτιμήθηκαν όσο ζούσαν, και δεν έυτύχησαν να τους παραγγείλουν κάτι σημαντικό, για διάφορους λόγους. Ειδικά στην περίοδο και τη χώρα που ζούμε, μόνο αν υπάρχει εσωτερικό drive μπορεί κάποιος να συνεχίσει, αν περιμένει να του παραγγείλουν κάτι, θα τα παρατήσει.

 

[manosx]

Οπως το θετεις συμφωνω, αν και σε αυτο το πλαισιο μιλαμε σχεδον για μια ταυτολογια: Οι ανθρωποι των οποιων η τεχνη δεν αφορα τους αλλους, κανουν τεχνη μονο για τον εαυτο τους. True dat

 

[Trolley]

Οπως το θετεις συμφωνω, αν και σε αυτο το πλαισιο μιλαμε σχεδον για μια ταυτολογια: Οι ανθρωποι των οποιων η τεχνη δεν αφορα τους αλλους, κανουν τεχνη μονο για τον εαυτο τους.

Εννοώ το εξής: η παρόρμηση να κάνεις τέχνη προηγείται (και χρονικά) της επιθυμίας για αναγνώριση του έργου μας από άλλους. Αυτός είναι ο λόγος που τόσοι άνθρωποι ασχολούνται (δεκαετίες ολόκληρες) χωρίς να υπάρχει αναγνώριση ή αμοιβή. Η φράση "των οποίων η τέχνη δεν αφορά τους άλλους", υπαινίσσεται ότι κάποιος κάνει κάτι αδιαφορώντας για το πόση αποδοχή θα μπορούσε να έχει, δηλαδή να επιτρέπει να είναι φαύλο και ανόητο (το οποίο φυσικά δεν εννοώ). Σκέφτομαι μάλιστα ότι είναι πολύ δύσκολο να κάνεις κάτι που να μην αφορά κανέναν (το λέει και ο Eno, στο ίδιο βιβλίο, ότι θα αμφισβητούσε πολύ σοβαρά τη δουλειά του αν διαπίστωνε πως δεν αφορά κανέναν), αλλά αυτό είναι πολύ διαφορετικό από το να υπάρχει "αναγνώριση".

 

[manosx]

Η φράση "των οποίων η τέχνη δεν αφορά τους άλλους", υπαινίσσεται ότι κάποιος κάνει κάτι αδιαφορώντας για το πόση αποδοχή θα μπορούσε να έχει, δηλαδή να επιτρέπει να είναι φαύλο και ανόητο (το οποίο φυσικά δεν εννοώ)

Ή η τεχνη που κανει δεν ειναι αρκετα καλη, ή αρκετα επικαιρη, ή αρκετα αποδεκτη ωστε να τραβηξει το ενδιαφερον των αλλων.