Μουσική - Ένα κόσμος γεμάτος ευκαιρίες.

IxNiLaTiS

Μέλος
Μηνύματα
1,258
Πόντοι
38
"A World of Opportunity" όπως λένε και οι Αμερικανοί.

my.php


Σας εκφράζει αυτή η φωτογραφία;  

Είναι έτσι ο κόσμος μας, και ειδικότερα  στην μουσική;

 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
Προφανώς δεν επιτρέπεται το λινκ από το imageshack.

ΥΓ - Πολύ φιλοσοφικό και γενικό ερώτημα.

 
εγω παλι δεν καταλαβαινω ΤΙΠΟΤΑ απο τη φωτο.....(μια πολη στην ακρη του γκρεμου? :o)

aworldofopportunityqi5.jpg


 
yameth είπε:
ΥΓ - Πολύ φιλοσοφικό και γενικό ερώτημα.
Δεν παύει όμως να είναι ένα ερώτημα που όχι μόνον πιστεύωμας πως μας αφορά,

αλλά μπορεί να μας κάνει να δούμε τα πράγματα από άλλη μεριά.  ::)

 
Superfunk είπε:
εγω παλι δεν καταλαβαινω ΤΙΠΟΤΑ απο τη φωτο.....(μια πολη στην ακρη του γκρεμου? :o)

aworldofopportunityqi5.jpg
Η πόλη συμβολίζει τον κόσμο και ο γκρεμός το χάος.

Η φωτογραφία εννοεί πως ο κόσμος μας είναι χτισμένος μέχρι εκεί που παίρνει,

μέχρι το χείλος του γρεμού - χάους,

και δεν μπορεί πιά κανείς να κτίσει κάτι άλλο.

"τα πάντα είναι χτισμένα, δεν υπάρχει τόπος για μένα

Απόλυτος Κορεσμός

Αυτό εννοεί η φωτογραφία.

 
α,τοτε δεν ισχυει για μενα!

μια χαρα χωρο εχω (150 τ.μ. για τη γυναικα μου και το σκυλο μου και εχω και ενα δασος 4 χιλιομετρα μπροστα στο μπαλκονι μου,μια χαρα ειμαι....)  :)

ΤΟΠΟΙ υπαρχουν ΠΑΡΑ ΠΟΛΛΟΙ για εμενα και παρολο που ταξιδευω με μανια δεν νομιζω να..φτανω ΕΓΩ για να τους γνωρισω ολους....

στη μουσικη αν ΟΝΤΩΣ εχεις ΚΑΤΙ να πεις,βρισκεις ΠΑΝΤΑ χωρο.

 
Ειρωνικός, φαντάζομαι ο τίτλος της φώτο...

Οκ, I' ll bite. Γιατί όμως ειδικά στην μουσική; Σαν σχόλιο στον δυτικό κόσμο το βρίσκω πολύ εύστοχο, με την πόλη στην άκρη του γκρεμού και μια σταλιά πράσινο στριμωγμένο στην άκρη, έτοιμο να χαθεί κι αυτό.

Αλλά στην μουσική δεν βλέπω -άμμεση τουλάχιστον- σχέση. Ωραία αφορμή όμως για σκέψη και συζήτηση. Ήταν ανάγκη να την βάλεις πάνω που φεύγω για δουλειά;  >:(

 
IxNiLaTiS είπε:
Η πόλη συμβολίζει τον κόσμο και ο γκρεμός το χάος.

Η φωτογραφία εννοεί πως ο κόσμος μας είναι χτισμένος μέχρι εκεί που παίρνει,

μέχρι το χείλος του γρεμού - χάους,

και δεν μπορεί πιά κανείς να κτίσει κάτι άλλο.

"τα πάντα είναι χτισμένα, δεν υπάρχει τόπος για μένα

Απόλυτος Κορεσμός

Αυτό εννοεί η φωτογραφία.
Είναι μια άποψη.
 
andsar είπε:
Ειρωνικός, φαντάζομαι ο τίτλος της φώτο...

Οκ, I' ll bite. Γιατί όμως ειδικά στην μουσική; Σαν σχόλιο στον δυτικό κόσμο το βρίσκω πολύ εύστοχο, με την πόλη στην άκρη του γκρεμού και μια σταλιά πράσινο στριμωγμένο στην άκρη, έτοιμο να χαθεί κι αυτό.

Αλλά στην μουσική δεν βλέπω -άμμεση τουλάχιστον- σχέση. Ωραία αφορμή όμως για σκέψη και συζήτηση. Ήταν ανάγκη να την βάλεις πάνω που φεύγω για δουλειά;  >:(
Ήταν ανάγκη να την πετάξουν στο Περί Ανέμων;

Την είχα βάλει στο Μουσικοί και Μουσική

γιατί συχνά πυκνα βλέπω πως πολλοί πιστεύουν

οτι στη μουσική σκηνή (και όχι μόνον) είναι όλα "στεγανά"

 
Έχω ακούσει κάτι για ένα Νόμο της Μουσικής Νομοτέλειας: Αν κάποιος έχει αρκετό (έως πολύ) ταλέντο, μπορεί να παράγει πρωτότυπη μουσική ακόμα και αν αρχικά πιστεύει ότι όλα έχουν παιχτεί. ;)

 
IxNiLaTiS είπε:
Ήταν ανάγκη να την πετάξουν στο Περί Ανέμων;

Την είχα βάλει στο Μουσικοί και Μουσική

γιατί συχνά πυκνα βλέπω πως πολλοί πιστεύουν

οτι στη μουσική σκηνή (και όχι μόνον) είναι όλα "στεγανά"
Γι αυτό είπα ότι είναι γενικό κι αόριστο θέμα.

Δες και μια άποψη του θέματος από τον Mordillo στα 80'ς.

 
spy είπε:
Έχω ακούσει κάτι για ένα Νόμο της Μουσικής Νομοτέλειας: Αν κάποιος έχει αρκετό (έως πολύ) ταλέντο, μπορεί να παράγει πρωτότυπη μουσική ακόμα και αν αρχικά πιστεύει ότι όλα έχουν παιχτεί. ;)
Λες; Ποιό ταλέντο ήταν αυτό που τόπε;
Εγώ πιστεύω ότι όλοι δημιουργούμε όρια και ενοχές στη... δημιουργικότητα μας όσα περισσότερα μαθαίνουμε και όσα περισσότερα ακούμε.

Γι αυτό η περισσότερη μουσική βγαίνει από νέους που δεν έχουν ίχνος από τους παραπάνω αυτοπεριορισμούς.

 
yameth είπε:
Γι αυτό είπα ότι είναι γενικό κι αόριστο θέμα.

Δες και μια άποψη του θέματος από τον Mordillo στα 80'ς.
Γενικό δεν είναι, γιατί το έχω θέσει ειδικά στην σχέση μεταξύ μουσικών και μουσικής. 

σαφώς εφαρμόζεται σε κάθε ανθρώπινο τομέα, αλλά εδώ μιλάμε για τον μουσικό και την μουσική του.

Αόριστο πάλι ..  ??? Εμένα μου φαίνεται πολύ συγκεκριμένο.

¨οσο για την εικόνα που παρέθεσες, νομίζω πως κάτι άλλο θέλει να πεί,

το οποίο έχει να κάνει με το ποδόσφαιρο σήμερα,

αλλά βεβαίως εφαρμόζεται σε όλους τους ανθρώπινους τομείς.

 
yameth είπε:
Λες; Ποιό ταλέντο ήταν αυτό που τόπε;

Εγώ πιστεύω ότι όλοι δημιουργούμε όρια και ενοχές στη... δημιουργικότητα μας όσα περισσότερα μαθαίνουμε και όσα περισσότερα ακούμε.

Γι αυτό η περισσότερη μουσική βγαίνει από νέους που δεν έχουν ίχνος από τους παραπάνω αυτοπεριορισμούς.
Συμφωνούμε.

Όταν κατέχεις κάποιες γνώσεις, ταυτόχρονα οι γνώσεις αυτές κατέχουν και εσένα

θέτοντάς σου όρια στον τρόπο που αντιλαμβάνεσαι τα πράγματα

και σε κατευθύνουν σύμφωνα με την οπτική που σου επιβάλουν.

Ο λαός έχει μια σοφή ρήση για αυτό:

"με όποιον δάσκαλο καθίσεις, τέτοια γράμματα θα μάθεις"

Κάποιος που σπούδασε με δασκάλους τζαζίστες,

"βλέπει" ένα μουσικό θέμα στην τζάζ εκδοχή του,

ενώ ο ροκάς ή ο έθνικ κλπ στις δικές τους εκδοχές.

Τα όρια υπάρχουν όσο επιμένουμε να ακολουθούμε καλούπια και φόρμες.

Γι αυτό η περισσότερη μουσική βγαίνει από νέους που δεν έχουν ίχνος από τους παραπάνω αυτοπεριορισμούς.
Ίσως γιατί είναι αυθεντικοί μιά που "παίζουν τον εαυτό τους" απο ψυχής,

και όχι σαν να μας παίζουν το μάθημα

ή σαν μας λένε "να και εγώ μπορώ να παίζω σαν τον τάδε".

 
IxNiLaTiS είπε:
Ίσως γιατί είναι αυθεντικοί μιά που "παίζουν τον εαυτό τους" απο ψυχής,

και όχι σαν να μας παίζουν το μάθημα

ή σαν μας λένε "να και εγώ μπορώ να παίζω σαν τον τάδε".
Αυθεντικός μπορεί να νομίζεις ότι είσαι επειδή δεν ξέρεις κάτι παραπάνω. Ο άθελος μιμιτισμός και το ΛΑ ματζόρε που ακούγεται για χιλιοστή φορά στον νέο, καταλήγει ακόμα και σε σύνθεση.

Όταν συνηδητοποιείς όμως ότι αυτό που παίζεις ακούγεται σαν τον... τάδε, ή το ΛΑ ματζόρε παίζεται για δισεκατομμυριοστή φορά στ αυτιά σου, δεν καταλήγει σε παραγωγικό αποτέλεσμα που χρήζει δημοσίευσης.

Παράδειγμα: Πρόσεξες στο Myspace την επιλογή sounds like: που πρέπει να συμπληρώσει ο μουσικός;

Οι περισσότεροι δεν λένε ή λένε απλά ότι ακούγονται σαν τον εαυτό τους...

Κι όμως εσύ σαν τρίτος συνήθως μπορείς να τους κατατάξεις κάπου.

 
Όπως το εξέλαβα εγώ, θα αναφέρω μόνο ένα απόφθεγμα που από καιρό είχα ακούσει..


"Η πρόοδος είναι ένα λεωφορείο που μας οδηγεί μέσα από ολόφωτες λεωφόρους με μεγάλη ταχύτητα σε έναν δρόμο που καταλήγει σε γκρεμό.."


 
αφου υπαρχει διαχυτη η διαθεση για φιλοσοφια στο παρον thread ας πω κι εγω το παραπονο μου......να ζει κανεις η να μη ζει??????

Eπισης......Μανα με τους εννια σο γιουζ και με τη μια σου κόϊ

 
Δεν είναι θέμα ακουσμάτων και γνώσεων, είναι θέμα νοοτροπίας και επεξεργασίας των γνώσεων που αποκτάς. Π.χ. κάποιοι άκουσαν Chuck Berry και κατέληξαν Chuck Berry cover band. Κάποιοι άλλοι άκουσαν Chuck Berry και κατέληξαν Rolling Stones.

prang είπε:
Όπως το εξέλαβα εγώ, θα αναφέρω μόνο ένα απόφθεγμα που από καιρό είχα ακούσει..


"Η πρόοδος είναι ένα λεωφορείο που μας οδηγεί μέσα από ολόφωτες λεωφόρους με μεγάλη ταχύτητα σε έναν δρόμο που καταλήγει σε γκρεμό.."
Οπότε, πίσω στα σπήλαια για να βρούμε τον εαυτό μας;  ???

 

Απαντήσεις

Trending...

Νέα θέματα

Back
Top