Μήπως τελικά συμφέρουν τα μπουτίκ πετάλια?

[Nestoras]

Είμαι boutiquας, αλλά παίζω και με Boss

και η κομμωτριά μου είπε πως μοιάζω με τον Ross.

 

[John Goumis]

Το ότι τα μπουτίκ (ή γενικά τα ακριβότερα του μέσου όρου) είναι η ζωοδόχος πηγή όπου θα γευτεί το απόλυτο distortion νέκταρ ο κιθαρίστας, δεν ισχύει σε καμία των περιπτώσεων.

Άμα ένα πετάλι σου κάνει, δεν κοιτάς τιμή. Μπορεί ένα μπουτικ πετάλι να μην δένει καλά με τον εξοπλισμό σου, και με ένα άλλο των 50 ευρώ να κάνεις θαύματα.

Για να μην μιλάω και στον αέρα, έχω ένα plexitube της ''πολύς'' Radial (320 ευρώ το πήρα αν θυμάμαι καλά, μπορεί και παραπάνω) και εντός εγγύησης είχε εντελώς fail channel switching μετά από λιγοστά live. Eίχε απίστευτο ήχο βέβαια, αλλά το να βλέπεις έναν κιθαρίστα στην σκηνή να μην βγάζει ήχο και να κλωτσάει την πεταλιέρα του κατεβάζοντας καντήλια, δεν είναι και ό,τι καλύτερο ως θέαμα. Με τα πολλά μου έστειλαν πίσω ολοκαίνουργιο πετάλι το οποίο επίσης εντός εγγύησης χρειαζόταν κλωτσιές και τον χορό της βροχής για να κάνει επιτυχημένο switching. Ακόμα και ο φίλος μου από τον οποίο άκουσα το πετάλι και έπαθα σοκ με το πόσα καλά ακούγεται, αντιμετωπίζει τα ίδια προβλήματα (αλλά δεν τον πειράζει γιατί το έχει μονίμως ανοικτό και ''παίζει με τα knobs'' της κιθάρας). Άσε που μετά σε φόρουμ είδα ότι και άλλοι είχαν τα ίδια ακριβώς προβλήματα. Οπότε από τότε το έχω στο κουτί του.

Για αντικατάσταση πήρα το Plexitone του Carl Martin (το παλιό, το μεγάλο, το 12βολτο). 150 ευρώ μεταχειρισμένο το είχα πάρει, πρέπει να είχε πάνω από 200 ευρώ τότε. Εκτός του ότι τα knobs του από κατασκευής τους γυρνούσαν με το φύσημα του ανέμου (πόσο μάλλον με το πόδι σου, αν δεν πρόσεχες που ακριβώς να πατήσεις) σαν πετάλι ΔΕΝ κόλλαγε καθόλου με τον εξοπλισμό μου. Μετά διάβασα σε φόρουμ ότι για να δουλέψει καλά ο ενισχυτής δεν πρέπει να είναι πολύ bright.... α μάλιστα... άρα για να έχω ήχο που δεν ξουρίζει πρέπει να έχω το καθαρό μου στην λάσπη? Neeeext (πίσω στο κουτί του και αυτό). Βέβαια, για κάποιον άλλον, που έχει άλλον ενισχυτή-ενισχυτές, παίζει να είναι το αγαπημένο του πετάλι.

Για να μην τα πολυλογώ, επέστρεψα στο παλιό μου καλό και τίμιο hardwire SC-2 που δεν πήρα πάνω από 100 ευρώ γιατί με τούτο μπορούσα να κάνω την δουλειά μου χωρίς προβλήματα και σκοτούρες. Πολύ πρόσφατα, το άλλαξα με ένα Blackstar πετάλι της αστρονομικής τιμής των 60ευρώ, το οποίο δεν βλέπω να μετακινείται από το pedalboard μου για τα επόμενα χρόνια, αν και το έχω δοκιμάσει μόλις σε 3 λάιβ μέχρι στιγμής, οι εντυπώσεις μέχρι στιγμής είναι ανεπανάληπτες.

 

[TamTam Radio]

Μπουτικ θεωρώ πλέον μόνο τα πετάλια που απολαμβανουν hype (κάτι τερατώδη delay με 300  knobs, κάτι παραξενιές της EQD που δεν χρησιμοποιούν παρά noizάδες κάτι αρπαχτές -με αινιγματικά ονόματα και design σε πρώτο πλάνο).
Κάποτε μπουτικ θεωρούνταν ο Lοvepedal και ο AnalogMan. Σήμερα όμως, έχει πέσει τόση εξωφρενιά στην αγορά και τόση μεγάλη γκάμα, που τα πετάλια τους μοιάζουν απολύτως φυσιολογικά.

Όλα τα σχόλια που διάβασα έχουν μια δόση αλήθειας. Η γνώμη μου; Όλα είναι για τον άνθρωπο! Ενα ποιοτικό πετάλι πάντως θα σε βγάλει παλικάρι στο live - από κάθε άποψη: πιστότητας ήχου, συνεργασίας του με κάθε είδους ενισχυτή, headroom, χαμηλά ποσοστά θορύβου κλπ.
Εχω καταλήξει να έχω και ακριβά και ψθηνά πετάλια και μεσαίας τιμής - όπως ειπώθηκε είναι και τι σου ταιριάζει, αλλά και τι κάνει τη δουλειά σου. Αγαπημένο μου OD τα τελευταία 4-5 χρόνια είναι ένα της Barber Electronics. Και αγαπημένο μου modulation το Mooer Funky Monkey. Το Βarber λεχει όλους τους ήχους που θέλω, όπως τους θέλω με ό,τι κι αν του βάλω πριν ή μετά - modulation ή άλλα drive - τα πάντα όλα, είναι hand made και αν πάθει κάτι θα επισκευαστεί, και το Mooer των 40-50 ευρώ, έχει ακριβώς τη χροιά που θέλω , μόνο που δυστυχώς, βγάζει απίστευτα πολύ φύσημα ... που σε μεγάλη συναυλία το καθιστά εως και μη λειτουργικό αν δεν καλύπτεται από άλλα όργανα, πετάλια drive, μπάντα που πάιζει εκείνη τη στιγμή ή noise reduction...
Ε, υπάρχει μια διαφορά!

Πάντως διαμάντια υπάρχουν σε όλες τις εταιριες και τιμές. H διαφορά είναι ότι οι μπουτικάδες έχουν μόνο μπουτικ. Οσοι δεν είμαστε μπουτικάδες, μπορεί να έχουμε και κανένα πανακρίβου που θεωρούμε αναντικατάστατο (για παράδειγμα, ένα POG-2 έχει 300και ευρώ καινουριο, αλλά αυτά που κάνει, θα ήθελες τρια πετάλια για να τα πετύχεις), δεν είναι όμως ο κανόνας των εφέ μας.

 

[D'Ailleurs]

Η λεξη μπουτικ, οπως και καθε λεξη που σημαινει premium, πιστευω οτι δεν εχει ακριβως την ιδια σημασια για ολους. Προσωπικα, χρησιμοποιησα τη λεξη αυτη για το pantheon διοτι εχω την αντιληψη οτι η wampler θεωρειται premium εταιρεια, οι τιμες ειναι ανω των 200 ευρω, και οτι προκειται για υψηλου σχεδιασμου προιον.

  

Στην πραξη, μπουτικ δεν γνωριζω τι σημαινει ακριβως. Εχω στο μυαλο μια συγκεκριμενη (και ισως λανθασμενη) εικονα.

 Κατα τη γνωμη μου, πρεπει να συντρεχουν καμποσες προυποθεσεις. Η τιμη σιγουρα. Η μοναδικοτητα του κυκλωματος, που κρινεται σε λεπτομερειες πολλες φορες, ναι. Η ποιοτητα των υλικων που χρησιμοποιηθηκαν ναι. Η ποιοτητα σε ολες τις διαδικασιες απο τον σχεδιασμο μεχρι και το after sales service ναι.

  

Βεβαια, ολα τα παραπανω τα βρισκεις και σε μη μπουτικ προιοντα, που απλα ειναι ποιοτικα και ακριβα. Ισως εδω ερχεται η σπανιοτητα, το waiting list, το handmade, οι πολλες φορες παραλογες τιμες για να κανουν τη διαφορα αναμεσα σε μπουτικ και premium.

ο όρος boutique συνήθως χαρακτηρίζει εταιρίες μικρού μεγέθους οι οποίες εξιδεικεύονται σε ένα συγκεκριμένο προϊόν προσφέροντας μια πιο custom υπηρεσία η οποία δεν είναι τυποποιημένη. Πολύ γενικός ο όρος αλλά όπως το αντιλαμβάνομαι εγώ μια εταιρία τριών ατόμων που φτιάχνει χειροποίητα πετάλια είναι boutique, αντίθετα μια μεγάλη εταιρία πχ Mesa με γραμμή παραγωγής όχι άσχετα αν το προϊόν της είναι φτιαγμένο με ακριβά υλικά και κοστολογημένο στα 350€.

Πάντως έως ένα βαθμό θεωρώ ότι το selling point του boutique είναι η συλλεκτική αξία του πεταλιού παρά η χρησιμότητα του. 

 

[Ledge]

Πιστεύω ότι όλα είναι σχετικά. Όλοι έχουμε καεί αναζητώντας τον τέλειο ήχο και το ιδανικό πετάλι. Βέβαια, κι αυτό οξύμωρο είναι. Γιατί και ο Gilmour σε κάποια περιοδεία των Floyd είχε μόνο boss στην πεταλιέρα του, μέχρι και το Boss HM-2 είχε, αλλά πάλι ακουγόταν Gilmour. Ο Prince το ίδιο. Κανείς μας όμως δεν έχει το backline τους. Αν βάλεις όμως τα ίδια πεταλάκια σ' έναν τυπικό 50W ενισχυτή, θα λες τι χάλια ήχος, τι τζιτζίκι, τι κλιπάρισμα κλπ. Μού αρέσει δε και το παράδειγμα του Morello, ο οποίος αφού κουράστηκε να ψάχνει τον "τέλειο" ήχο, αποφάσισε να παίξει με το gain ενός 50W Marshall, 2 Boss DD-3, 1 ΜΧR phaser, ένα Whammy κι ένα DOD eq σαν booster. Κι έβγαλε άπειρους ήχους. 

Υπάρχει όμως η περίπτωση οι περισσότεροι από μας να χρησιμοποιούνε ένα πετάλι με λάθος τρόπο και να νομίζουμε ότι φταίει το πετάλι. Μπορεί να πιστεύουμε ότι αυτά που ακούμε στους αγαπημένους μας δίσκους ότι έχουν άπειρο gain, και ο καλλιτέχνης να παίζει στο 5-6. Ή να περιμένουμε με μία στρατ με μονοπήνιους να βγάλουμε ήχο Sepultura. Συνεπώς, είναι και λίγο το ίντερνετ, είναι και λίγο το hype, είναι και το κουλό μας το χέρι, που θέλει θαύματα και ηχάρες. Ο χ, y, z Hendrix, Eric Johnson κλπ και με boss ή κάποιο άλλο σχετικά φθηνό πετάλι, θα ήταν το ίδιος καλός. Το ίδιο είχε πάθει ένας γνωστός μου στο reunion των Gang of Four, όταν πήγε να δει από τι πεταλάρα έβγαινε η ηχάρα, όπως έλεγε, του κιθαρίστα, και αντίκρισε ένα ds-1. 

 

[Yameth]

Πάντως έως ένα βαθμό θεωρώ ότι το selling point του boutique είναι η συλλεκτική αξία του πεταλιού παρά η χρησιμότητα του. 

E... όχι και συλλεκτική αξία!

Συλλεκτικό είναι το συγκεκριμένο πετάλι που πατούσε ο Hendrix, όχι αυτό που μπορείς να αγοράσεις σε κατάστημα online ή μη με 300 ευρώ.

Εκτός και αν θεωρεί κανείς πως δίνει αξία στα πράγματα που έχει στην κατοχή του.

 

[cigaret13]

 Εκτός και αν θεωρεί κανείς πως δίνει αξία στα πράγματα που έχει στην κατοχή του.

??

 

[Alter]

Ο πιο απρόβλεπτος τομέας για μένα προσωπικά ήταν πάντα τα modulation effect. Το αν θα μου αρέσουν η όχι δηλαδή, η το πώς ακουγόταν όταν τα χρησιμοποιούσα σε μπάντα, ήταν συχνά άσχετο από την ποιότητα/φήμη του πεταλιού. Ενώ με τα drive έπεφτα πιο μέσα συνήθως ?

 

[Yameth]

Τα σημεία αναφοράς στα modulation και delay effects μέσα στα στούντιο ήταν τα πανάκριβα rack που ακούμε στις περισσότερες παραγωγές, των TC Electronics, Lexicon, Eventide, Roland. 

Ολες τους πλέον (εκτός απο Lexicon νομίζω) κάνουν downsize και έχουν υλοποιήσεις σε πετάλια. Εγω εκεί θα έριχνα τα λεφτά μου .

 

[gkourmoul1]

Ολες τους πλέον (εκτός απο Lexicon νομίζω) κάνουν downsize και έχουν υλοποιήσεις σε πετάλια. Εγω εκεί θα έριχνα τα λεφτά μου .

Digitech polara. Περιεχει 7 ηχους reverb της lexicon. Φανταστικο reverb σε λογικη τιμη. Λεγεται οτι ειναι μακραν το καλυτερο στα λεφτα του. 

 

[D'Ailleurs]

E... όχι και συλλεκτική αξία!

Συλλεκτικό είναι το συγκεκριμένο πετάλι που πατούσε ο Hendrix, όχι αυτό που μπορείς να αγοράσεις σε κατάστημα online ή μη με 300 ευρώ.

Εκτός και αν θεωρεί κανείς πως δίνει αξία στα πράγματα που έχει στην κατοχή του.

προσωπικά θεωρώ ότι αξία έχει κάτι που έχεις στην κατοχή σου και τίποτε άλλο. Αλλά θεωρώ ότι boutique, limited και λοιπά αποκτούν αξία σε μια κλειστή δευτερογενή αγορά.

 

[D'Ailleurs]

Digitech polara. Περιεχει 7 ηχους reverb της lexicon. Φανταστικο reverb σε λογικη τιμη. Λεγεται οτι ειναι μακραν το καλυτερο στα λεφτα του. 

ναι είναι πολύ ωραίο το polara. Είχα ένα και το έδωσα όταν σταμάτησα τελείως τα πετάλια αλλά νομίζω ότι είναι το πιο ευέλικτο σε αυτό το εύρος τιμής. 

 

[Πνοή και Νύξη]

Πιστεύω ότι όλα είναι σχετικά. Όλοι έχουμε καεί αναζητώντας τον τέλειο ήχο και το ιδανικό πετάλι. Βέβαια, κι αυτό οξύμωρο είναι. Γιατί και ο Gilmour σε κάποια περιοδεία των Floyd είχε μόνο boss στην πεταλιέρα του, μέχρι και το Boss HM-2 είχε, αλλά πάλι ακουγόταν Gilmour. Ο Prince το ίδιο. Κανείς μας όμως δεν έχει το backline τους. Αν βάλεις όμως τα ίδια πεταλάκια σ' έναν τυπικό 50W ενισχυτή, θα λες τι χάλια ήχος, τι τζιτζίκι, τι κλιπάρισμα κλπ. Μού αρέσει δε και το παράδειγμα του Morello, ο οποίος αφού κουράστηκε να ψάχνει τον "τέλειο" ήχο, αποφάσισε να παίξει με το gain ενός 50W Marshall, 2 Boss DD-3, 1 ΜΧR phaser, ένα Whammy κι ένα DOD eq σαν booster. Κι έβγαλε άπειρους ήχους. 

Υπάρχει όμως η περίπτωση οι περισσότεροι από μας να χρησιμοποιούνε ένα πετάλι με λάθος τρόπο και να νομίζουμε ότι φταίει το πετάλι. Μπορεί να πιστεύουμε ότι αυτά που ακούμε στους αγαπημένους μας δίσκους ότι έχουν άπειρο gain, και ο καλλιτέχνης να παίζει στο 5-6. Ή να περιμένουμε με μία στρατ με μονοπήνιους να βγάλουμε ήχο Sepultura. Συνεπώς, είναι και λίγο το ίντερνετ, είναι και λίγο το hype, είναι και το κουλό μας το χέρι, που θέλει θαύματα και ηχάρες. Ο χ, y, z Hendrix, Eric Johnson κλπ και με boss ή κάποιο άλλο σχετικά φθηνό πετάλι, θα ήταν το ίδιος καλός. Το ίδιο είχε πάθει ένας γνωστός μου στο reunion των Gang of Four, όταν πήγε να δει από τι πεταλάρα έβγαινε η ηχάρα, όπως έλεγε, του κιθαρίστα, και αντίκρισε ένα ds-1. 

(+1000)x3

 

[Superfunk]

Πιστεύω ότι όλα είναι σχετικά. Όλοι έχουμε καεί αναζητώντας τον τέλειο ήχο και το ιδανικό πετάλι. Βέβαια, κι αυτό οξύμωρο είναι. Γιατί και ο Gilmour σε κάποια περιοδεία των Floyd είχε μόνο boss στην πεταλιέρα του, μέχρι και το Boss HM-2 είχε, αλλά πάλι ακουγόταν Gilmour. Ο Prince το ίδιο. Κανείς μας όμως δεν έχει το backline τους. Αν βάλεις όμως τα ίδια πεταλάκια σ' έναν τυπικό 50W ενισχυτή, θα λες τι χάλια ήχος, τι τζιτζίκι, τι κλιπάρισμα κλπ. Μού αρέσει δε και το παράδειγμα του Morello, ο οποίος αφού κουράστηκε να ψάχνει τον "τέλειο" ήχο, αποφάσισε να παίξει με το gain ενός 50W Marshall, 2 Boss DD-3, 1 ΜΧR phaser, ένα Whammy κι ένα DOD eq σαν booster. Κι έβγαλε άπειρους ήχους. 

Υπάρχει όμως η περίπτωση οι περισσότεροι από μας να χρησιμοποιούνε ένα πετάλι με λάθος τρόπο και να νομίζουμε ότι φταίει το πετάλι. Μπορεί να πιστεύουμε ότι αυτά που ακούμε στους αγαπημένους μας δίσκους ότι έχουν άπειρο gain, και ο καλλιτέχνης να παίζει στο 5-6. Ή να περιμένουμε με μία στρατ με μονοπήνιους να βγάλουμε ήχο Sepultura. Συνεπώς, είναι και λίγο το ίντερνετ, είναι και λίγο το hype, είναι και το κουλό μας το χέρι, που θέλει θαύματα και ηχάρες. Ο χ, y, z Hendrix, Eric Johnson κλπ και με boss ή κάποιο άλλο σχετικά φθηνό πετάλι, θα ήταν το ίδιος καλός. Το ίδιο είχε πάθει ένας γνωστός μου στο reunion των Gang of Four, όταν πήγε να δει από τι πεταλάρα έβγαινε η ηχάρα, όπως έλεγε, του κιθαρίστα, και αντίκρισε ένα ds-1. 

+1000000

Να ΚΛΕΙΣΕΙ το θεμα παρακαλω  ?

 

[Superfunk]

ΜΠΟΥΤΙΚ-ΞΕΜΠΟΥΤΙΚ ?

ΚΟΛΝΤΠΛΕΪΣ (για να μαθαινουν οι μικροι και να θυμουνται οι παλαιοτεροι :classic_biggrin:  )

Vince Gill

Graham Coxon

Prince

ΘΕΟΣ 

Kenny Vaughn

Red Vokaert

 

[Πνοή και Νύξη]

Ειμεθα tone junkies και ο εξοπλισμός είναι η πρέζα. Φθηνα πεταλια=τζινα/κολλα/μπυροΐνη/TV κλπ. Boutique πεταλια=coke. Ολα την κάνουν τη δουλειά τους. Ή έτσι νομίζουμε.

Εγώ τώρα παίζω με ένα πετάλι (boutique) το οποίο όταν πρωτοπάτησα είπα "ίιου δεν μου κάνει για τον ήχο μου". 

Μετά αναρωτήθηκα "ποιος είναι ο ήχος μου"? Πάνω σε αυτό πατάνε και αυτοί που πουλάνε την πρέζα.

Τα καλά υλικά πάντως και ο καλός σχεδιασμός κάνουν διαφορά (πολύ μεγαλύτερη από το μαχόγκανι vs όλντερ).

Ο όρος μπουτίκ έχει ξεχειλώσει πολύ τα τελευταία χρόνια. Είναι το προϊόν υψηλής προστιθέμενης αξίας (για τον κατασκευαστή) το οποίο διατίθεται σε περιορισμένους αριθμούς, μέσω επιλεγμένων πωλητών/boutique. Η τεχνολογία έχει βοηθήσει ώστε οι περιορισμένοι αριθμοί, να αυξηθούν, χωρίς να πέσει η ποιότητα, αλλά και με μικρότερη προστιθέμενη αξία (για τον καταναλωτή αυτή τη φορά). 

Η -κατά παραγγελία- σχέση που μπορεί να έχει ο πελάτης με τον κατασκευαστή, λέγεται custom. Εκεί ψωνίζεις πραγματικά κοστούμι. Όσον αφορά drives, fuzz και dist. τα τελευταία χρόνια ψωνίζω custom τοπικά με ωραία συνεννόηση, αλληλοκατανόηση και μεγάλο βαθμό ικανοποίησης.

Εξακολουθώ κι εδώ να πιστεύω στο "κάθε πράγμα κοστίζει ακριβώς όσο αξίζει" και η έννοια value for money είναι 100% αληθής για κάθε value και για κάθε money.

 

[BillTrantos]

και συμβαλλουν συνηθως παραπανω στην διαμορφωση του τελικου ηχου, απ' οτι η κιθαρα και ο ενισχυτης.

Αρα, εαν θελει καποιπς να πειραματιστει με τον ηχο, τα πεταλια ειναινη φτηνοτερη επιλογη, με τα περισσοτερα αποτελεσματα.

(Μη με ακουσει ο superfunk!)

Ποια πετάλια; Τα overdrive ανάλογα με το πού τα κουμπώνεις. Σε high gain ενισχυτή δε διαμορφώνουν το τελικό αποτέλεσμα πάνω από 10-15%... Σε εντελώς καθαρό ενισχυτή που παίρνεις παραμόρφωση μόνο από πετάλια αλλάζει η κουβέντα. Αν και νιώθω ότι είμαι η απίστευτη μειονότητα σε αυτό το forum έχοντας high gain ως main ήχους.  :classic_laugh:

Επίσης μιας και πήγαμε και στα delay-reverb-modul effects. Εδώ και αν η φάση είναι εντελώς εξατομικευμένη. Εγώ πχ θέλω αυτό το κομμάτι του ήχου μου να λειτουργεί με presets. Σε κάθε κομμάτι να είναι άλλο reverb algorithm με άλλο decay, κλπ, άλλο delay, το tremolo μου να έχει διαφορετικές ρυθμίσεις, κοκ. Αυτό με τα περισσότερα πετάλια δε γίνεται, γιατί δεν έχουν preset functions και midi.

Σε άλλους αυτό που λέω ακούγεται χαζομάρα και περιττή ταλαιπωρία, εγώ τη βρίσκω όμως έτσι. Αναγκαστικά λοιπόν αν κάποιος έχει τον κάλο μου θα κοιτάξει σε Strymon, Eventide, Boss (RV και DD 500), κλπ. Δε σημαίνει ότι τρώμε τον παπά αμάσητο, είμαι σίγουρος ότι ο Edge, o Morello και όλοι αυτοί οι φανταστικοί tone shapers θα έκαναν ηχάρες και με Digitech RP100, ή με τα Korg των 1990s. Το θέμα είναι όμως να κάνεις τη ζωή σου πιο εύκολη, πιο δημιουργική και να γουστάρεις να παίζεις. Εγώ είμαι συχνά έξω και σκέφτομαι την ώρα που θα γυρίσω σπίτι και θα δοκιμάσω ήχους που σκέφτηκα ενώ ήμουν στη βιβλιοθήκη της σχολής. 

 

[gkourmoul1]

Προφανως σε high gain ενισχυτη, τα od ισα που αλλαζουν το eq, μαζι με ενα ελαφρυ boost. Αλλα δε μιλω για od πεταλια αποκλειστικα. Modulation, wah, synth και καθε ειδους εφε αλλαζει ριζικα τον ηχο. Αυτο εννοω.

 

[gkourmoul1]

Αν και νιώθω ότι είμαι η απίστευτη μειονότητα σε αυτό το forum έχοντας high gain ως main ήχους.  :classic_laugh:

Ποσο high gain ειναι ο βασικος σου ηχος?

 

[Rebel_Of_South]

Αν και νιώθω ότι είμαι η απίστευτη μειονότητα σε αυτό το forum έχοντας high gain ως main ήχους.  :classic_laugh:

για την ακρίβεια εμείς οι 2 είμαστε  :classic_biggrin:

και επειδή ποσταρίστηκαν πολλά boss πετάλια σε φωτογραφίες χωρίς να ξέρω τον λόγο, βάζω ένα ταπεινό pedalboard ενός νεαρού μεν , εξαιρετικού και gear freak κιθαρίστα. Όχι τίποτε άλλο, να μη νιώθουμε και μόνοι ?

Scott Holiday