Μεταχειρισμένα που αξίζουν την προσοχή (και την εκταμίευση) μας, ακόμα και σήμερα...

[npap]

είναι αρκετές οι φορές που βρισκόμαστε στην ανάγκη (για διάφορους λόγους κυρίως όμως οικονομικούς) να καταφύγουμε στην αγορά μιας μεταχειρισμένης συσκευής...

ποια παλιότερα μοντέλα (σε οποιοδήποτε κατηγορία) νομίζετε ότι αντέχουν την σύγκριση με τα νεότερα και τους αξίζει ακόμα μια εν δυνάμει θέση στον εξοπλισμό του μέσου μουσικού?...  και φυσικά σε ποια τιμή απόκτησης (για να αποφεύγονται καταχρηστικές υπερβολές του hype που ενδεχόμενα τα συνοδεύει)...

 

[fusiongtr]

Digitech 2120 πολυεφφέ. Κάτω από 150 ευρώ.

Ampeg R-12-R ή R-212-R ενισχυτής κιθάρας. Γύρω στα 600 ευρώ.

Yamaha magicstomp πολυεφφέ (γύρω στα 100 ευρώ).

Μιλάω πάντα για καταργημένα μοντέλα.

 

[gkourmoul1]

Σίγουρα υπάρχουν προϊόντα περασμένων ετών/δεκαετιών, σε διάφορες κατηγορίες, τα οποία αξίζουν να βρίσκονται στον εξοπλισμό μας. 

Η γενικότερη αίσθηση που έχω είναι ότι τα νέα προϊόντα είναι και "ποιοτικότερα" σαν προϊόντα. Και δεν μιλάω για την ποιότητα κατασκευής, αλλά για όλο το πακέτο (πρόσβαση στην αγορά, διαθεσιμότητα, δυνατότητες προϊόντος, εγγύηση, σέρβις και διαθεσιμότητα ανταλλακτικών κλπ). Είτε πρόκειται για μουσικό όργανο, είτε πρόκειται για ένα κομμάτι του εξοπλισμού, θα προτιμήσω το καινούριο. Και ιδανικά να το βρω μεταχειρισμένο σε άριστη κατάσταση. Ή το προηγούμενο μοντέλο που έχει καταργηθεί. Και αυτό "καινούριο" είναι μεσα στο μυαλό μου, κι ας είναι δεκαετίας. Δεν πιστεύω ότι ένα προϊόν 20-30 ετών (πχ ένα πετάλι, ένα ζευγάρι ακουστικά, ή μια κιθάρα) θα κάνει καλύτερη τη δουλειά συγκριτικά με ένα νέο. Η τεχνολογία προχωράει γοργά, και ενώ δεν προσφέρει τόσες σχεδιαστικές αλλαγές πχ σε μουσικά όργανα, κατεβάζει πολύ το κόστος κατασκευής (άρα και την τιμή) και ανεβάζει πολύ την ποιότητα των υλικών και την αξιοπιστία. Δεν είναι ο κανόνας, αλλά σήμερα υπάρχει πρόσβαση σε πλειάδα οικονομικών λύσεων, και μιλώ για χαμηλότερες τιμές σε σχέση με το μεταχειρισμενο "παλιό" μοντέλο, το οποίο -αναλογικά- πωλούνταν πολύ ακριβότερα στην εποχή του. Και πάλι δεν είναι απόλυτο.

 

[npap]

TASCAM VL-X5

ένα πραγματικό "διαμαντάκι" που έφερε μια επανάσταση στην entry level κατηγορία των studio monitors όταν πρωτοκυκλοφόρησε φέροντας στοιχεία που δικαιολογούσαν τον (πολυπαθή σε αυτήν την κατηγορία τιμής) τίτλο reference...

στερεοφωνική εικόνα, διακριτότητα, ανάλυση, συχνοτική ισοροπία (μέχρι εκεί που τους επέτρεπε η απόκρισή τους) και μουσικότητα που θύμιζαν τις  hi end υλοποιήσεις... μόνο "τρωτό" (που ξένιζε όμως μόνο τους άπειρους μια και ήταν φυσιολογικό για την κατασκευή και δεν επηρέαζε την πεντακάθαρη διάκριση της νότας στο mix) μια σχετική έλλειψη στο σώμα και τον όγκο στα χαμηλά... εξ αυτής όμως παροιμιώδης παραμένει πάντα η ικανότητα του να παίζει σωστά ακόμα και πολύ κοντά στον τοίχο...

για όποιον δεν ασχολείται με ηλεκτρονική μουσική και γενικά είδη που "ψυχαναγκάζουν" στην αναζήτηση του boom bass, είναι μια πολύ καλή αγορά και στέκεται ακόμα απέναντι στον σύγχρονο ανταγωνισμό μια και τα δυνατά του σημεία δεν έχουν ξεπεραστεί... ειδικά για όσους ασχολούνται με ακουστική jazz ή κλασική μουσική είναι ιδανική περίπτωση όχι μόνο για το mix αλλά και για ακρόαση... (με ένα καλούτσικο sub μάλιστα και ένα σωστό matching και ρύθμιση  καλύπτεται εν πολλοίς και η μοναδική του αδυναμία και πραγματικά ανταγωνίζεται στα ίσα πολύ μεγαλύτερης αξίας του συστήματα)...

σε μια τιμή γύρω στα 100 - 130 € είναι μια πραγματικά μεγάλη ευκαιρία και σίγουρα μια πολύ καλή λύση για όσους ψάχνουν ένα monitor και δεν διαθέτουν πολλά χρήματα...

 

[npap]

Σίγουρα υπάρχουν προϊόντα περασμένων ετών/δεκαετιών, σε διάφορες κατηγορίες, τα οποία αξίζουν να βρίσκονται στον εξοπλισμό μας. 

σε αυτά ακριβώς αναφέρομαι Γιώργο... δεν είναι πολλά αλλά υπάρχουν και αξίζει για μένα τον κόπο να τα γνωρίζουμε γι αυτό και άνοιξα το thread... ?

 

[takisffff]

και φυσικά σε ποια τιμή απόκτησης (για να αποφεύγονται καταχρηστικές υπερβολές του hype που ενδεχόμενα τα συνοδεύει)...

Στην σωστή τιμή πιστεύω υπάρχουν αρκετά προϊόντα. Αλλά σωστή τιμή γενικά στην Ελλάδα δεν παίζει.

 

[sultan of string]

akg K240sextett, Κ340, K240df, K270studio, K1000. (εννοείται made in Austria). Τα έχω και τα πέντε.

Ηλικίας 45, 42, 40, 35 και 30 ετών. Τα Κ240sextett και τα Κ270 αγοράστηκαν τότε καινούργια. Τα άλλα σε εξευτελιστικές σχεδόν τιμές στο ebay, εκτός από τα Κ1000 που σήμερα τα βρίσκεις με δυσκολία κάτω από 1500 και μερικές φορές πάνω από 3000.

Σήμερα κυκλοφορούν ακόμα τα Κ240 από τον κολοσσό της Harman πλέον, είναι πολύ καλά για 60 ευρώ αλλά δεν έχουν καμία σχέση με τα παλιά.

Λίγα πράγματα παίζουν σήμερα μετά από 45 χρόνια όπως τότε. Και τότε ήταν ήχος αναφοράς.

 

[Superfunk]

Οποιοσδήποτε λαμπατος ενισχυτής κιθάρας πριν το 1990 θα είναι καλύτερος κατασκευαστικα από το φτηνό απωανατολιτικο/μεξικανικο pcb που ειναι οι περισσότεροι ενισχυτές κάτω των 1200 ευρώ αυτή τη στιγμή και θα έχει τουλάχιστον τις τελικές στο σασί και όχι στην πλακέτα.

Εννοείται ότι οποιονδήποτε pre 1974 silver face Fender βρίσκουμε κάτω από 800 ευρώ τον παίρνουμε χθες ακόμα και αν είναι "βαρύς και μεγάλος σε βαττ".

 

[stavros_d80]

Αν θα έπρεπε να διαλέξω 2 μεταχειρισμένα synth τα οποία μπορούν να σταθούν ακόμη και σήμερα και σε απαιτήσεις studio και σε live θα διάλεγα αυτά τα 2 από το 2007!..... ό,τι καλύτερο έχουν βγάλει αυτή τη δεκαετία! και standalone vst

1. Korg m3

2. Roland Fantom G

Αν ήταν μόνο για live θα με κάλυπταν και τα παρακάτω, αλλά θα μου έκαναν λιγο πιο δύσκολη τη ζωή στο studio καθώς πάμε πίσω στο 2004!, όπως και να έχει και τα προηγούμενα μοντέλα ήταν διαμαντάκια....

3. Korg Triton Extreme

4. Roland Fantom X

Για studio monitors τα παλιά καλά Behringer Truth 2030A θα με κάλυπταν πλήρως ακόμη και σήμερα για τη δουλειά που κάνω που δεν είναι και πολύ απαιτητική (κυρίως μίξη και λίγο ψευδοmaster)

windows δεν θα άλλαζα προτιμώ τα 10!

 

[odis13]

Εγω θα ηθελα να προσθεσω και μια ακομα κατηγορια ολοκληρη, και αυτα ειναι τα διαφορα rack effect processors / preamps απο τη δεκαετια του '80. Και δεν μιλαω απαραιτητα για καποια (τοτε) πανακριβα μηχανηματα, που ισως και σημερα παραμενουν αντικειμενικα top class αλλα για πιο affordable μηχανηματα που καταφερνουν ομως να πιασουν αυτο τον πολυ χαρακτηριστικο ηχο της εποχης. Νομιζω οτι εχουν πολυ ενδιαφερον, και οχι μονο για καποιον που απλα θελει να αναπαραγει τον ηχο της εποχης (meh) αλλα κυριως για τη δημιουργικη χρηση που μπορει να εχουν σημερα, σε μοντερνα μουσικη. Αυτα τα πλαστικα chorus και χαωτικα yet unnatural reverb χουν διεκδικησει εναν δικο τους χωρο στο φασμα του vintage ηχου, και εχουν αρχισει να ξαναγινονται της μοδας, με την ολη ανοδο του lo-fi και του nostalgic sound. Πωλουνται δε για ψιλολογια. Νομιζω μπορουν ανετα να βρουν θεση σε μια μοντερνα παραγωγη αν χρησιμοποιηθουν με γουστο και δημιουργικοτητα. 

Δε εχω αρκετα εκτενη πειρα ωστε να μπορω να προτεινω καποιο συγκεκριμενο ως ξεκαθαρα the one to look for, αλλα αν ειχα studio και ασχολουμουν με την παραγωγη δε θα με χαλαγε καθολου να εχω σε μια γωνια 5-6 vintage Lexicon, Yamaha, Zoom, Roland, Boss racks καθαρα σαν flavour options...

 

[Πάνος Χελιδόνης]

Δεν ξέρω λεπτομερώς τί ισχύει στις υπόλοιπες κατηγορίες, αλλά όσον αφορά τα πλήκτρα ψιλοισχύει το "κάθε πέρισυ και καλύτερα". Και για αυτόν τον λόγο, είναι σπάνιο να βρείς παλιό & καλό synth σε προσιτή τιμή. Αυτά που εγώ παραδέχομαι ως τα καλύτερα είναι ακόμα και ακριβά καί δυσεύρετα. Triton, V-Synth, Z1 και φυσικά πολλά vintage (CS 80, Synthex, Prophet 10) και πάει κλαίγοντας..

 

[mitsar]

Η ταπεινή μου γνώμη είναι ότι ναί, σαφώς αξίζει. Ο συνήθης κανόνας που ακολουθούμε εγώ και ο guru ηλεκτρονικός μου είναι "όσο πιο παλιό, τόσο πιο καλό", καθώς και "δεν τα φτιάχνουν πια όπως παλιά¨.  ΓΙα το λόγο αυτό το 98% των πραγμάτων μου σε pc, audio, music, photo και τεχνολογία γενικότερα είναι μεταχειρισμένα, εκτός από την ένδοξη πεταλιέρα μου (Ibanez PUE5B, να έχει ο $deity καλά τον μαλλιά που είχε κατάστημα στην αρχή της Μητροπόλεως, που μελετούσε μανιωδώς Steve Vai και μου έμαθε και αυτό:





Συνεπώς, βρίσκετε κάτι μεταχειρισμένο και ρωτάτε το noiz αν αξίζει να το πάρετε. Οι γενικοί κανόνες είναι επικίνδυνοι.