Μάνα είναι μόνο μία...

[bloody_sunday]

Ένα από τα προβλήματα της συλλογιστικής σου, πέρα από αυτά που σημειώθηκαν προηγουμένως, είναι πως εντελώς αυθαίρετα παίρνεις ως εναρκτήριο σημείο το best case scenario ή έστω μια φυσιολογική συνθήκη, ενώ αμφότερα απαντώνται σπάνια.

 

[LK]

Ένα από τα προβλήματα της συλλογιστικής σου, πέρα από αυτά που σημειώθηκαν προηγουμένως, είναι πως εντελώς αυθαίρετα παίρνεις ως εναρκτήριο σημείο το best case scenario ή έστω μια φυσιολογική συνθήκη, ενώ αμφότερα απαντώνται σπάνια.

Υπάρχει επ' αυτού στατιστική μελέτη;

Στην τελική με αφορμή ένα video, είπαμε κάποιες σκέψεις μας.

Η δική σου άποψη για το Video ποιά είναι; Εμένα θα με ενδιέφερε να τη διαβάσω.

 

[bloody_sunday]

Η ζωή είναι η "στατιστική μελέτη" βρε LK... τι περιμένεις, να σου πω ακριβή ποσοστά;  : Ή να αρχίσω να ψάχνω σε ονλάιν βιβλιοθήκες για άρθρα ψυχολογίας;

Όσον αφορά το βίντεο, η μητέρα έχει μια έλλειψη ευαισθησίας και κατανόησης απέναντι σε μια πολύ προσωπική ενασχόληση/πάθος που λειτουργεί ως διέξοδος και ενίοτε ως έκφραση. Αν η αφοσίωση σε αυτή οδηγεί σε πλήρη απομόνωση, πρέπει με ήπιο τρόπο να προσπαθήσει να προσεγγίσει το παιδί έτσι ώστε να κατανοήσει τις αιτίες και να τις καταπολεμήσει σε συνεργασία με αυτό, όχι κατσαδιάζοντάς το και σπρώχνοντάς το σε ακόμη μεγαλύτερη απομόνωση ή ακόμη και σε βίαιη αντίδραση απέναντι στο γονικό κατεστημένο.

Όσον αφορά τη συνύπαρξη στο ίδιο σπίτι, το να ζεις παρέα με το μάτι του Σάουρον που σε παρακολουθεί συνεχώς γίνεται μερικές φορές ανυπόφορο, αλλά η συνύπαρξη αυτή πρέπει να οριοθετηθεί με ανεκτικότητα και απ'τα δυο μέρη, πχ. ούτε ο πιτσιρικάς να τους παίρνει τα αυτιά με την κεφαλή - Γουέμπλεϊ, ούτε να του το κόψουν μαχαίρι.

 

[audiokostas]

... ή ακόμη και σε βίαιη αντίδραση απέναντι στο γονικό κατεστημένο.

Με την επιθυμία ότι δεν θα γίνω ποτέ αποδέκτης μιας τέτοιας αντίδρασης, μέσα σε κάποια λογικά πλαίσια, προσωπικά δεν την θεωρώ απαραίτητα κακό πράγμα. 

 

[LK]

Η ζωή είναι η "στατιστική μελέτη" βρε LK... τι περιμένεις, να σου πω ακριβή ποσοστά;  : Ή να αρχίσω να ψάχνω σε ονλάιν βιβλιοθήκες για άρθρα ψυχολογίας;

Μα ρε συ Bloody το παρουσίασες σαν αξίωμα. Αυτό ήθελα να σου πω. Αυτό έχει να κάνει με τις προσλαμβάνουσες του καθένος και αν θέλεις και με το πως βλέπει τα πράγματα εν γένει. Δεν αντιδρούν όλοι το ίδιο. To "my best case scenario" μπορεί για κάποιον να είναι το "his worst". Και το αντίθετο.

Επί του ουσιαστικού:

Όσον αφορά το βίντεο, η μητέρα έχει μια έλλειψη ευαισθησίας απέναντι σε μια πολύ προσωπική ενασχόληση/πάθος που λειτουργεί ως διέξοδος και ενίοτε ως έκφραση. Αν η αφοσίωση σε αυτή οδηγεί σε πλήρη απομόνωση, πρέπει με ήπιο τρόπο να προσπαθήσει να προσεγγίσει το παιδί έτσι ώστε να κατανοήσει τις αιτίες και να τις καταπολεμήσει σε συνεργασία με αυτό, όχι κατσαδιάζοντάς το και σπρώχνοντάς το σε ακόμη μεγαλύτερη απομόνωση ή ακόμη και σε βίαιη αντίδραση απέναντι στο γονικό κατεστημένο.

Εγώ προσωπικά συμφωνώ σε όλα αυτά.

Αν όμως υποθέσουμε ότι μέχρι τώρα δοκίμασε τον ήπιο τρόπο, είσαι έτοιμος να της συγχωρήσεις το ξέσπασμα;

Στο παιδί αναγνωρίζεις κάποια ευθύνη;

Προσωπικά εγώ τον "άγριο" τρόπο δεν τον αποκλείω, όταν τα άλλα δεν πιάνουν, αλλά πρακτικά δεν μπορώ να τον εφαρμόσω με τίποτα (τώρα μιλάω ως θείος- ναι με κάνει ό,τι θέλει  ;D).

 

[funky_bassman]

Ας συγκρίνουμε λίγο την παλιά κλασσική ελληνική οικογένεια (που επικρατεί μέχρι και σήμερα) και την αμερικάνικη "προοδευτικού" τύπου οικογένεια (με τον άπειρο ψευτοπουριτανισμό που υπάρχει στην Αμερική), με την πρώτη να δέχεται την τιμωρία, κάνα μπετάχι ξύλο (σε λογικά πλαίσια), τις φωνές, κλπ που έχουμε ζήσει όλοι και την άλλη να φοβάται μη πληγώσει τα παιδιά, να έχει παντού ψυχολόγους (σχολικός ψυχολόγος, οικογενειακός σύμβουλος) κλπ... ΜΑΝΤΕΨΤΕ σε ποιας χώρας τα σχολεία μπαίνουν παιδιά με πιστόλια κι αρχίζουν να γαζώνουν επειδή "έχουν ψυχολογικά προβλήματα"... : : :

 

[ndnikola]

http://en.wikipedia.org/wiki/Second_Amendment_to_the_United_States_Constitution

http://en.wikipedia.org/wiki/Gun_control

http://en.wikipedia.org/wiki/Gun_culture

http://en.wikipedia.org/wiki/National_Rifle_Association

 

[John Goumis]

ο τίτλος του video είναι παραπλανητικός.

λέει ''what music worth, according to my mum'', και περιμένεις να ακούσεις την μάνα να αγανακτεί ''γιατί παίζει μουσική το παιδί τόση ώρα'', ή ''γιατί ακούει αυτούς τους σατανιστές που είναι ένα μάτσο σκουπίδια'', ότι ''δεν αξίζει να ενασχολείσαι με τη μουσική παιδί μου καθώς αυτή η δουλειά -του μουσικού δηλαδή- δεν αποφέρει τα απαραίτητα για τα προς το ζειν'' και ό,τι άλλο μπορείτε να φατνταστείτε.

επομένως ο πιτσιρικάς εδώ είναι λάθος. η μάνα του δεν του τα χώνει για έναν από τους παραπάνω λόγους.

η μάνα του του τα χώνει επειδή, αν αληθεύουν έστω και τα μισά από αυτά που λέει (άσχετα από τον τόνο της, άκουσε κανείς πραγματικά τί του έλεγε τόση ώρα?) τότε ο πιτσιρικάς όντως έχει πρόβλημα.

και πιστεύω ότι αληθεύουν, αφού μόνο το γεγονός ότι ανέβασε το ''κατσάδιασμα'' online, δείχνει την κομμεντολαγνεία που τον διακατέχει και το πόσο εξαρτημένος είναι από όλο αυτό....επομένως το θέμα δεν είναι η μουσική (πιστεύω ότι αν είχε μια νορμάλ ενασχόληση με τη μουσική, η μάνα του δεν θα είχε κανέναν πρόβλημα) και το βίντεο θα έπρεπε να λέγεται ''what music worth according to my mum'', αλλά ''what i worth, staying all day in my dark room and uploading videos about how the boost preset on the engl 100 watt head can affect the tone in the midrange area and then staying a little longer to demonstrate my new prs se's bridge's tone but feeling sorry about the bad sound quality because my cubase v.2 that i downloaded has crashed so i had to do this with my web camera, and then staying a little longer to see comments, likes and how many people subscribed to my channel and then posting my new explorer's photo on fb, seeing comments and replying about how versatile instrument it is, according to my mum.''

εγω ποντάρω τα λεφτά μου στο ότι ο τύπος έχει πρόβλημα...

 

[bloody_sunday]

LK, δεν παρουσίασα κάτι σαν αξίωμα. Και δεν ξέρεις αν δοκίμασε με ήπιο τρόπο ή όχι προηγουμένως. Σίγουρα δεν μπορείς να αντιδράς συνεχώς ήπια αν ο άλλος δεν παίρνει μπρος, αλλά τι θα κάνει; Θα τον μαστιγώσει για να βγει να παίξει με τους φίλους του; Ή θα προσπαθήσει να καταλάβει τι φταίει; Kαι δεν θα τα παρατήσει αν δεν το καταφέρει; Για να μην αναφέρω πως ο άγριος τρόπος πιθανόν να φέρει περισσότερα κακά - βραχυπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα - από ότι καλά.

Στο παιδί τι ευθύνη να αποδώσω ακριβώς; Αν ξεκουφαίνει στ@ρχιδικά τους γύρω του, ακόμη κι αυτό θέλει ειδική μεταχείριση. Αν έχει εθιστεί στα βιντεοπαιχνίδια ή στις ονλάιν γνωριμίες παραμελώντας τα μαθήματά του, κι αυτό επίσης. Αν όμως τη βρίσκει στη μουσική αντί με τους γκαγκάουα φίλους του; Και σαν διέξοδο απέναντι σε ένα απολυταρχικό καθεστώς; Mερικές φορές βρισκόμαστε κάπου λόγω των συνθηκών χωρίς να μπορεί να καθοριστεί επακριβώς η συνεισφορά του κάθε παράγοντα.

 

[funky_bassman]

http://en.wikipedia.org/wiki/Second_Amendment_to_the_United_States_Constitution

http://en.wikipedia.org/wiki/Gun_control

http://en.wikipedia.org/wiki/Gun_culture

http://en.wikipedia.org/wiki/National_Rifle_Association

Στην Κρήτη ξέρεις τι γίνεται από όπλα? Δηλαδή ο μόνος λόγος που δεν γίνεται το ίδιο στην Ελλάδα πιστεύεις πως είναι επειδή δεν βρίσκουν όπλα τα παιδιά? Δηλαδή βρίσκουν πρέζα και υπάρχουν πρεζάκια αλλά δεν βρίσκουν όπλα?

 

[theoctapus]

Με την επιθυμία ότι δεν θα γίνω ποτέ αποδέκτης μιας τέτοιας αντίδρασης, μέσα σε κάποια λογικά πλαίσια, προσωπικά δεν την θεωρώ απαραίτητα κακό πράγμα.  

+1. Ο γονιός δεν είναι φίλος (τις περισσότερες των περιπτώσεων), έχει συγκεκριμένους ρόλους οι οποίοι για να διατηρηθούν χρειάζεται μια αφ' υψηλού στάση.

(τώρα μιλάω ως θείος- ναι με κάνει ό,τι θέλει  ;D).

Αν γίνεις μπαμπάς, μάλλον θα αλλάξει αυτό.

http://en.wikipedia.org/wiki/Second_Amendment_to_the_United_States_Constitution

http://en.wikipedia.org/wiki/Gun_control

http://en.wikipedia.org/wiki/Gun_culture

http://en.wikipedia.org/wiki/National_Rifle_Association

Το δικαίωμα να φέρεις όπλο δεν σου δίνει αυτομάτως και το δικαίωμα να το χρησιμοποιείς σε άλλους συνανθρώπους σου. Το γιατί που και που σκάει ένας πιτσιρικάς προφανώς με άπειρα προβλήματα στο μυαλό και την ψυχή του, και γαζώνει συμμαθητές και όποιον άλλο βρεί, δεν μπορεί να ταυτιστεί με την κουλτούρα της οπλοκατοχής, είναι κάτι πολύ πιο βαθύ (για 'μένα αποτελεί ένα μυστήριο).

 

[LK]

LK, δεν παρουσίασα κάτι σαν αξίωμα. Και δεν ξέρεις αν δοκίμασε με ήπιο τρόπο ή όχι προηγουμένως. Σίγουρα δεν μπορείς να αντιδράς συνεχώς ήπια αν ο άλλος δεν παίρνει μπρος, αλλά τι θα κάνει; Θα τον μαστιγώσει για να βγει να παίξει με τους φίλους του; Ή θα προσπαθήσει να καταλάβει τι φταίει; Kαι δεν θα τα παρατήσει αν δεν το καταφέρει; Για να μην αναφέρω πως ο άγριος τρόπος πιθανόν να φέρει περισσότερα κακά - βραχυπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα - από ότι καλά.

Στο παιδί τι ευθύνη να αποδώσω ακριβώς; Αν ξεκουφαίνει στ@ρχιδικά τους γύρω του, ακόμη κι αυτό θέλει ειδική μεταχείριση. Αν έχει εθιστεί στα βιντεοπαιχνίδια ή στις ονλάιν γνωριμίες παραμελώντας τα μαθήματά του, κι αυτό επίσης. Αν όμως τη βρίσκει στη μουσική αντί με τους γκαγκάουα φίλους του; Και σαν διέξοδο απέναντι σε ένα απολυταρχικό καθεστώς; Mερικές φορές βρισκόμαστε κάπου λόγω των συνθηκών χωρίς να μπορεί να καθοριστεί επακριβώς η συνεισφορά του κάθε παράγοντα.

Μα είπα αν υποθέσουμε ότι το έχει κάνει, για να εξελιχθεί η κουβέντα.

Προσπαθώ να γράφω προσεκτικά για να μην παρεξηγούμαι. Μάλλον δεν τα καταφέρνω.

Είδαμε ένα video, φυσικά ολιγόλεπτο, και επισφαλές στο να βγάλουμε συμπεράσματα.

Με αφορμή αυτό το video, κάνουμε μια κουβέντα, που μπορεί να επεκταθεί και σε γενικότερα θέματα.

Ένα θέμα π.χ είναι πως συμπεριφερόμαστε σε ένα παιδί που παρουσιάζει «αντικοινωνική» συμπεριφορά.

Ένα άλλο θέμα είναι κατά πόσο ένα παιδί και μέχρι ποιάς ηλικίας (δεν μιλάω νομικά) είναι άμοιρο ευθυνών. Από πότε μπορούμε να του πούμε χωρίς να το «πληγώσουμε»; : «Σταμάτα το αυτό, είσαι μεγάλος πιά» κ.ο.κ.

 

[ndnikola]

@ theoctapus: δεν συζητάμε περί οπλοκατοχής γενικότερα. Απλώς είναι ατυχές να συγκρίνουμε την Α οικογένεια στις ΗΠΑ με την Β οικογένεια στην Ελλάδα, με δεδομένο τις σφαγές τύπου columbine, προσπαθώντας να αποδείξουμε ότι το ξύλο βγήκε από τον παράδεισο.

Κατά τα άλλα δεν διαφωνώ στο ότι ο 'γονιός' δεν είναι 'φίλος' (μιλώντας γενικά πάλι, καθότι ειδικά πάλι σηκώνει κουβέντα το ζήτημα) αλλά η αφ' υψηλού στάση δεν έχει σχέση καμία με το κράξιμο και την ταπείνωση (μια και επιστρέψαμε στο αρχικό θέμα, μετά από μια στάση στα περί ψυχολογίας ).

 

[theoctapus]

Απλώς είναι ατυχές να συγκρίνουμε την Α οικογένεια στις ΗΠΑ με την Β οικογένεια στην Ελλάδα, με δεδομένο τις σφαγές τύπου columbine, προσπαθώντας να αποδείξουμε ότι το ξύλο βγήκε από τον παράδεισο.

Συμφωνώ απόλυτα.

Κατά τα άλλα δεν διαφωνώ στο ότι ο 'γονιός' δεν είναι 'φίλος' (μιλώντας γενικά πάλι, καθότι ειδικά πάλι σηκώνει κουβέντα το ζήτημα) αλλά η αφ' υψηλού στάση δεν έχει σχέση καμία με το κράξιμο και την ταπείνωση

Και σ' αυτό συμφωνώ.

 

[blue]

επί του θέματος ψυχολογία vs. ψυχιατρική, την απάντηση την έδωσε ο Jazzjoker :

Δεν υπάρχουν ψυχιατρικά προβλήματα εκτός κι αν εννοούμε τα προβλήματα των ψυχιάτρων. Υπάρχουν ψυχικά ή/και ψυχολογικά προβλήματα τα οποία μπορεί να χρήζουν της βοήθειας ενός ψυχιάτρου ή ενός ψυχολόγου.

Προεκτείνοντας, ας μην ξεχνάμε οτι όταν λέμε στην Ελλάδα "ψυχολογία" εννοούμε ένα πρόσωπο που βρίσκεται ένα σκαλί πιο πάνω από τον αστρολόγο σε ένα πρωινάδικο. Οι προσεγγίσεις και τα διαφορετικά θέματα με τα οποία πιάνεται η ψυχολογία (την οποία στα επιστημονικά περιοδικά τη βρίσκουμε μαζί με τη Φιλοσοφία) είναι τόσα (κοινωνική, γνωστική, κλινική, εξελικτική, βιολογική, κλπ) που αν προσθέσουμε και την ψυχανάλυση μιλάμε για ΠΟΛΛΟΥΣ διαφορετικούς κλάδους.

Όσον αφορά το πρόβλημα της "πολυτέλειας", η βιολογική ψυχολογία έχει αντίθετη άποψη : αυτή αποπειράται να εξηγήσει κάθε "συμπεριφορά" στο φυσικό της υπόβαθρο (το βιολογικό), χωρίς βέβαια να αρνείται την κοινωνική επίδραση. Έτσι, το επιχείρημα "σε αυτά δε δίναμε σημασία κάποτε" καταρρέει αυτόματα αν αναλογιστούμε οτι η ιστορία της επιστήμης είναι γεμάτη μαύρες σελίδες, από λοβοτομές σε υγιείς ανθρώπους μέχρι ξύλο σε αριστερόχειρες και δυσλεκτικούς.

Το τι είναι ψυχολογικό πρόβλημα και το τι όχι είναι σε μερικές περιπτώσεις υπό συζήτηση και αυτό είναι φιλοσοφικό θέμα (όπως το τι είναι "κανονικό") : πχ η ομοφυλοφιλία ήταν πάθηση μέχρι το '70 (!!!). Αντίθετα σήμερα, υπάρχουν περιπτώσεις όπου η bad mood λογίζεται ως "καταθλιψάρα" (που χρήζει prozac) ή το να είσαι κ#λοπαιδαράς "εξηγείται" από κάποια Φροϋδική παρανόηση ενός βιβλίου αυτο-βοήθειας. Η κλινική ψυχολογία όμως, ξεχωρίζει πάρα πολύ καλά τις κλινικές περιπτώσεις και εκεί δεν χωράνε "πολυτέλειες" (ακόμα και αν οι κοινωνικές συνθήκες έχουν συνεισφέρει σε τέτοια αποτελέσματα).

 

[LK]

επί του θέματος ψυχολογία vs. ψυχιατρική, την απάντηση την έδωσε ο Jazzjoker :

Προεκτείνοντας, ας μην ξεχνάμε οτι όταν λέμε στην Ελλάδα "ψυχολογία" εννοούμε ένα πρόσωπο που βρίσκεται ένα σκαλί πιο πάνω από τον αστρολόγο σε ένα πρωινάδικο. Οι προσεγγίσεις και τα διαφορετικά θέματα με τα οποία πιάνεται η ψυχολογία (την οποία στα επιστημονικά περιοδικά τη βρίσκουμε μαζί με τη Φιλοσοφία) είναι τόσα (κοινωνική, γνωστική, κλινική, εξελικτική, βιολογική, κλπ) που αν προσθέσουμε και την ψυχανάλυση μιλάμε για ΠΟΛΛΟΥΣ διαφορετικούς κλάδους.

Όσον αφορά το πρόβλημα της "πολυτέλειας", η βιολογική ψυχολογία έχει αντίθετη άποψη : αυτή αποπειράται να εξηγήσει κάθε "συμπεριφορά" στο φυσικό της υπόβαθρο (το βιολογικό), χωρίς βέβαια να αρνείται την κοινωνική επίδραση. Έτσι, το επιχείρημα "σε αυτά δε δίναμε σημασία κάποτε" καταρρέει αυτόματα αν αναλογιστούμε οτι η ιστορία της επιστήμης είναι γεμάτη μαύρες σελίδες, από λοβοτομές σε υγιείς ανθρώπους μέχρι ξύλο σε αριστερόχειρες και δυσλεκτικούς.

Το τι είναι ψυχολογικό πρόβλημα και το τι όχι είναι σε μερικές περιπτώσεις υπό συζήτηση και αυτό είναι φιλοσοφικό θέμα (όπως το τι είναι "κανονικό") : πχ η ομοφυλοφιλία ήταν πάθηση μέχρι το '70 (!!!). Αντίθετα σήμερα, υπάρχουν περιπτώσεις όπου η bad mood λογίζεται ως "καταθλιψάρα" (που χρήζει prozac) ή το να είσαι κ#λοπαιδαράς "εξηγείται" από κάποια Φροϋδική παρανόηση ενός βιβλίου αυτο-βοήθειας. Η κλινική ψυχολογία όμως, ξεχωρίζει πάρα πολύ καλά τις κλινικές περιπτώσεις και εκεί δεν χωράνε "πολυτέλειες" (ακόμα και αν οι κοινωνικές συνθήκες έχουν συνεισφέρει σε τέτοια αποτελέσματα).

Καμία αντίρρηση.

Το αν ο πατέρας όμως δεν αφήσει την κόρη του να πάει στο party και αυτό της δημιουργήσει «τραύμα» (δεν πιστεύω ότι θα δημιουργησει γι' αυτο και τα εισαγωγικά- θα το ξεπεράσει του χρόνου που θα την αφήσει) εξακολουθώ να το θεωρώ «πρόβλημα πολυτέλειας».

Ή αν θες , για να μη φύγω από το θέμα, και με αφορμή το video (δεν μιλάω για το video- δεν την ξέρουμε αρκούντως την περίπτωση), το να πει ένας γονιός το παιδί του "σταμάτα πια με το play station και  διάβασε" (έστω και με ανεβασμένο τον τόνο της φωνής), το πρόβλημα συνεννόησης μεταξύ τους γι΄αυτό το λόγο, εξακολουθώ να το θεωρώ «πρόβλημα πολυτέλειας», που δημιούργησε η υπερ αφθονία (αντικείμενο ενδεχομένως της παιδαγωγικής- η οποία έχει μέσα της και τη διδακτική ψυχολογία- αλλά σίγουρα όχι της κλινικής ψυχολογίας) .

Ναι , το ότι μπορεί να υπάρχουν και περιπτώσεις βαριάς μορφής εξαρτήσεων που αφορούν την κλινική ψυχολογία ή και την ψυχιατρική, δεν λέμε το αντίθετο.

Είπα , με βάσει τις δικές μου προσλαμβάνουσες και αυτές καταθέτω όταν γράφω την άποψή μου, δεν είναι οι περιπτώσεις αυτές ο κανόνας.

Τα περισσότερα παιδιά προτιμούν π.χ. το παιγνίδι από το διάβασμα διότι έτσι είναι η φύση του ανθρώπου και όχι διότι έχουν εξάρτηση χρείζουσα ψυχολογικής ή ψυχιατρικής βοήθειας.

Αν ήταν έτσι, δεν θα κάναμε βήμα χωρίς να πάρουμε πριν τηλέφωνο τον ψυχολόγο ή τον ψυχιάτρό μας.

 

[Nikolas]

Παιδιά είμαι ο μόνος που το βίντεο μου φάνηκε ψεύτικο; Η τύπισα μιλάει, ο γιός (πόσο χρονών; ) δε λέει κουβέντα, όλως τυχαίως το έχει ανοιχτώ και το γράφει, και η τύπισα είναι τουλάχιστον μαστουρομένη με αυτά που λέει.

Τι στο Δία πιά;

Αλλιώς σιγά τα αυγά. Κι εμένα μου είχαν κλείσει τον Η/Υ κάποτε...

 

[LK]

Αλλιώς σιγά τα αυγά. Κι εμένα μου είχαν κλείσει τον Η/Υ κάποτε...

Μα και εγώ σιγά τα αυγά είπα ρε Νικόλα (για τέτοιου είδους θέματα χαρακτηρίζοντας τα ως "προβλήματα πολυτελείας").

Να υποθέσω ότι αυτό που σου συνέβη δεν το θεώρησες τόσο μεγάλο κακό (το να σου κλείσουν τον υπολογιστή).

Φαντάζομαι τα κατάφερες τελικά.

 

[funky_bassman]

Αλλιώς σιγά τα αυγά. Κι εμένα μου είχαν κλείσει τον Η/Υ κάποτε...

Σιγά και τι έγινε... Εμένα μου είχαν κρύψει μία φορά το atari και το βρήκα πέρυσι που χάλασε ο θερμοσίφωνας και αδειάσαμε το πατάρι...

(τις κασέτες μουσικής μου ακόμα τις ψάχνω... :-X)

 

[LK]

Σιγά και τι έγινε... Εμένα μου είχαν κρύψει μία φορά το atari και το βρήκα πέρυσι που χάλασε ο θερμοσίφωνας και αδειάσαμε το πατάρι...

Αν όμως δεν είχες atari, τι θα σου έκρυβαν; Πως θα επιβαλλόταν η τιμωρία;;