Τα μούτρα σου μια χαρά είναι! Το αποτύπωσε και ο φακός!
Λοιπόν στα σοβαρά τώρα. Όταν συναντηθήκαμε για πρώτη φορά με τον Ξάδερφο, και αφού τελειώσαμε με τα «καραγκιοζλίκια» για το βίδεο ;D, ήρθε και ένας φίλος και ψιλο-τζαμάραμε. Μπάσο εγώ, drums o φίλος και κιθάρα ο Σταύρος.
Δηλαδή στην ουσία μιλούσαμε και βαρούσαμε.
Λοιπόν, σε μία στιγμή, μου λέει ο Σταύρος: "παίξε μια bass line ρε", "ό,τι σου ρθει".
Ε, παίζω εγώ την «κουτσουλιά μου» ;D….του-πά (μπαίνει και ο δράμμερ), και στα καπάκια (μέσα σε 7 δευτερόλεπτα

) βγάζει ο Σταύρος το riff του αιώνα!
Κρατάω την ψυχραιμία μου (λέω , φιλοξενούμενος είναι- μην τον πετάξω από το παράθυρο ;D).
Στα 10 όμως δευτερόλεπτα – αρχίζει και τραγουδάει πάνω σε αυτό που παίζαμε (μακακίες έλεγε- ξέρετε αυτά τα λεβέντικα… " Ohhh baby" “I’ve missed ya” ….και τα γνωστά ;D ;D). Και εκεί μου πέφτουν τα σαγόνια.
ΜΙΑ ΜΕΛΩΔΙΑ – ΜΙΑ ΦΩΝΗ.
Το έχω ξαναπεί. Είναι άρτιος μουσικός / παραγωγός και άψογος κιθαρίστας.
ΟΜΩΣ η ικανότητά του να γράφει μελωδικές γραμμές και η Φωνή του είναι one in a million-
ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ κλάση.-