John Frusciante - The Empyrean - Η δικαίωση!

trolley είπε:
στη πολυκατοικία μας ήταν ένα που συνέχια κράβιαζε όταν βράδιαζε. Μία λύση είναι να κραβιαζεις και εσύ πάνω από τις κραβιές του, ώστε να γίνεται πανικός στο σπίτι και να γουστάρεις.
;D ;D ;D ;D ;D

εμένα με ακούει η πολυκατοικία που κραβιάζω από τα γέλια με αυτά που γράφεις..

trolley, είσαι καλά γενικά; παρατηρώ μία έξαψη τελευταία, γι' αυτό..

 
Ομολογώ πως σήμερα το πρωί με κοιτούσαν παράξενα για τις κραβιές που έβγαλα διαβάζοντας το συγκεκριμένο.

Tόσο που πρέπει να ακούσω το δίσκο για να έχω ιδία άποψη.

 
Βρε καλο και χρυσο παιδί ο John. Αλλα...  Βάλτε δίπλα στο Empyrean, άλλα δισκάκια που να έκαναν εντύπωση για τα εφφεδιλίκια τους. Π.χ. ένα ταπεινό Sgt Pepper & ένα Saucerful of secrets. Γιατι λέτε οτι τα σκαθαρια & οι floyd δεν μπηκαν στον πειρασμό να βάλουν τα τριπλάσια εφφέ στους δίσκους τους σε μια εποχή που η τεχνολογία, & τα καθαρα παραισθησιογονα άνθιζαν και οι εταιρείες τους τους διέθεταν ολοκληρα στουντιο να πειραματιστούν; Κατα την ταπεινή μου γνώμη, δεν γέμισαν με εφφε τα δημιουργήματα τους, ωστε να κρατήσουν ενα συγκεκριμένο αισθητικό επίπεδο και να προσφέρουν μια ώριμη πρόταση στο κοινό τους που πέρασε πλέον στην σφαίρα του κλασσικού. Ακούγοντας τη δημιουργία του Fruscy, η μονη εικονα που μου έρχεται στο μυαλό , είναι ενας μπόμπιρας, που σκορπάει ολα τα φανταχτερά παιχνιδάκια του έξω απο το παρκάκι του για να τραβήξει την προσοχή μας. Επιμένω, οτι εαν άφηνε καλους τραγουδιστες να ερμηνευσουν τα ίδια τραγούδια, το αποτέλεσμα θα ήταν πολλες σκάλες ανώτερο. Τώρα ειναι απλά λογικό, να ακους μια ώρα την αγριοφωνάρα της διπλανης πόρτας να 'χτυπιέται' "τραγουδώντας" και κάποια στιγμή να νοιωσεις οτι συμπάσχεις μαζί με αυτον τον άνθρωπο. Πριν αγοράσετε τον δίσκο, βρείτε εναν φίλο να σας τον δανείσει.

 
Καλησπερα παιδια...Μολις τελειωσα κ εγω το σιντακι(Το οποιο ναι...Κατεβασα παρανομα...Μπορειτε ελευθερα να με κραξετε)Λοιπον...Ας πω κ εγω την αποψη μου απλα και μονο για να δικαιολογησω την υπαρξη μου σ αυτο το φορουμ :D

Ο δισκος οντως ειναι πολυ φρεσκος σαν ηχος(το τονιζω αυτο)...Δεν ξερω ποιος εκανε την παραγωγη αλλα ειναι φοβερη...Θυμιζει παρα πολυ το Broken China του Rich Wright...Μουντη παραγωγη καταλληλη στο υφος του δισκου(Θα μ αρεσαν λιγο περισοτερα μεσεα)...Concept album το οποιο εγω προσωπικα γουσταρω(σαν κολλημενος φλοιντας και σαν παιδι κ εγω ;D)ΔΕΝ ειναι το στυλ της μουσικης το οποιο θα ακουσω αλλα μου αρεσε παρα πολυ σαν συνολο.Τωρα στο ξεψυρισμα...Ο ανθρωπος αυτος φωνη δεν εχει...το οτι τραγουδα ειναι μαγκια του και το επικρωτω...η χρηση των εφε ειναι απιστευτη...παρα πολυ εξυπνα τοποθετημενα σε σημεια τα οποια ειναι καιρια...Σαν σολιστας ο τυπος ειναι μετριοτατος,αν και το Central εχει ενα πολυ μελοδικο σολο,πραμα το οποιο εμενα προσωπικα δεν με απασχολει ιδιαιτερα γιατι το αναπληρωνει σε αλλους τομεις και για να πω την αμαρτια μου πιστευω οτι το σολο απλα και μονο για να υπαρχει ενα σολο στο κομματι ειναι απλα childs play...στα συν του αλμπουμ ειναι το οτι δεν θυμιζει καθολου μα καθολου Peppers(λιγο το enough of me,Λεει κατι ο τιτλος? ??? ;D)(δεν ξερω τις αλλες προσωπικες του δουλειες οποτε μην με κραξετε παρακαλω 8)).Ο δισκος ειναι καθαρα alternative.Προσωπικα προτιμω το the resistance.Με κουρασε λιγο απο το 2 μεχρι το 7(το enough of me ειναι κομματαρα!!!).Μου αρεσαν οι λουπες στην ουρα του σεντραλ...Ωραιο σιντακι...Ακομη δεν εχω τον ενθουσιασμο που ειχα οταν βγηκε το the resistance,οταν το ακουσω κ αυτο 14323 φορες παιζει να τον αποκτησω :D

 
Εγω έχω την εντυπωση οτι θυμίζει σε πολλά σημεία red hot, ειδικά στο θέμα της ερμηνείας. Οι κακές παρέες βλέπεις... Πάντως ομολογώ οτι εαν σκεφτείς οτι μιλάμε για εναν 45άρη κιθαρίστα που θα μπορούσε να έχει καεί πολυ νωρις, τότε ο δίσκος όντως μοιάζει με φρέσκο & ελπιδοφόρο δείγμα ενός εικοσάχρονου. Θα ήθελα λιγο περισότερη ωριμότητα στην (κατα)χρήση των ιδεών.

Κακή εντυπωση να λες 'κατεβασα απο το νετ το δίσκο'. Μπορει κανεις να ακουσει καλα δείγματα απο διαφορους δίσκους στο νετ ωστε να αποφασίσει αν θα αγορασει ή όχι. Μα τι έγινε η χαρα της αγοράς και η δημιουργια αξιολογης προσωπικής συλλογής;  :P

 
Tthawth είπε:
Μπορει κανεις να ακουσει καλα δείγματα απο διαφορους δίσκους στο νετ ωστε να αποφασίσει αν θα αγορασει ή όχι. Μα τι έγινε η χαρα της αγοράς και η δημιουργια αξιολογης προσωπικής συλλογής;  :P
Σ αυτο ακριβως θελω να σταθω(αν και ειναι εντελος διαφορετικο θεμα).

Οποιο δισκο εχω αγορασμενο τον εχω και στον υπολογιστη...Θελω να σημειωσω οτι δεν στηριζω την πειρατεια αλλα δεν μπορω να δινω και 15-20 ευρω για οποιο δισκο θελω να ακουσω...Οποτε ακουω το δειγμα...που σ αυτη τη περιπτωση ειναι ολο το αλμπουμ και αν οντως αξιζει αγοραζω το σι-ντι...και ανοιγω νεο θεμα που παει ακομη παρακατω...Θυμαται κανεις τους Radiohead πριν δυο χρονια?το συγκεκριμενο δισκο εγω προσωπικα δεν τον αγορασα...αλλα τον ακουσα!!!και μαλιστα με την αδεια των ιδιων των Radiohead...Εκρινα οτι δεν μ αρεσει και δεν τον πηρα...εχω ομως στη συλλογη μου δισκους που δεν ειναι τοσο mainstream και "ποπ"(με την σωστη εννοια της λεξης) που δεν θα επετρεπα στον εαυτο μου να μην τους εχει αυθεντικους..Ευχαριστω παιδια

 
κραυγές ειναι!   ;)

και έλεγα στην αρχη που τα διάβαζα τι ειναι αυτο, τι σημαινει αυτη η λεξη...? ;D

 
Κραβιές είναι, άκου που σου λέω... σαν τις προβιές :P

Προς σκέψη, γιατί όποτε ανοίγεται θέμα με τον Φρουσιάντε γίνεται ένας μικρός χαμός;

 
Κραβιαλέα περίπτωση. Αλλα οχι και χαμός με τρεις σελίδες! Μια χαρα κοσμια ειναι τα επίπεδα του thread!

 
Ντάξει απλά έχουν κοπεί και κανένα δυο τρισέλιδα, και τις προάλλες έπεσα σε ένα θέμα για προτζεκτ μπάντα του chad smith (meatbats) το οποίο τραβάει 10 σελίδες και από την 2η 3η κ μετά είναι μπίρι μπίρι για τον Φρουσιάντε...

 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
Evilnye είπε:
Κραβιές είναι, άκου που σου λέω... σαν τις προβιές :P

Προς σκέψη, γιατί όποτε ανοίγεται θέμα με τον Φρουσιάντε γίνεται ένας μικρός χαμός;
Καλα γραψε λαθος, ενα γραμμα μου εφυγε και εγινε θεμα..Τωρα οσο για το ερωτημα που εθεσες γινετε πιστευω επειδη υπαρχουν φανατικοι με τον frusci (οπως εγω) και υπαρχουν και οι φανατικοι HATERS, σπανια βλεπω καποιον που να εχει παρει ενδιαμεση θεση.

 
Πάντως (στα πιο τρελά μου όνειρα) κάπως έτσι θα 'θελα να παίζω κιθάρα και να χειρίζομαι τα εφφέ μου (βλ. Before the beginning)!

Με τί πετάλι να ξεκινήσω??  ;D ;D ;D
Ειμαι σιγουρος πως το ibanez WH-10 (που δεν αποχωριζετε ουτε ο ιδιος), θα σε βοηθισει πολυ να πλησιασεις τον ηχο του!

 
Evilnye είπε:
Προς σκέψη, γιατί όποτε ανοίγεται θέμα με τον Φρουσιάντε γίνεται ένας μικρός χαμός;
Evilnye είναι απλό...Όλοι οι μεγάλοι αυτού του μάταιου κόσμου - σε οποιονδήποτε τομέα και αν είναι - προκαλούν controversy...Έχουν φανατικούς εχθρούς/πολέμιους και ορκισμένους οπαδούς.Άνθρωπος χωρίς εχθρούς είναι άνθρωπος χωρίς αξία...Μόνο που σ΄αυτές τις περιπτώσεις μιλάμε για τον υπερθετικό βαθμό.

Αυτό που προσπαθώ να καταλάβω με το φτωχό μου το ρημάδι,είναι πως μερικοί εδώ πέρα τον κρίνουν(αλλά και άλλους κιθαρίστες), όσον αφορά το αν είναι καλός κιθαρίστας και το κατά πόσο είναι...Για να κρίνεις κάποιον όσον αφορά την τεχνική του πρέπει να είσαι  τ ο υ λ ά χ ι σ τ ο ν  στο ίδιο επίπεδο αν όχι σε μεγαλύτερο/καλύτερο...Πολύ αμφιβάλω αν κάποιος εδώ προσεγγίζει έστω το 10% των δυνατοτήτων του John...(Προς αποφυγή παρεξηγήσεων,συμπεριλαμβάνω και τη μετριότητά μου...)

Είναι εντελώς διαφορετικό να πεις αν σου αρέσει ή όχι ένας κιθαρίστας, το υλικό του,οι δουλειές του κτλ.,από το να κρίνεις την τεχνική του...

 
Παρακινημενος απο αυτο το thread, ακουσα σχεδον ολα τα κομματια του δισκου στο youtube, μιας και ενω θαυμαζω τον frusci για την απλοτητα του, δεν ειχε τυχει να ακουσω σολο δουλεια του. Καποια μου αρεσαν παρα πολυ, καποια λιγοτερο, αλλα σιγουρα προκειται για κατι αρκετα φρεσκο, με πολλη μουσικη, με ξεκαθαρες και ουσιαστικες μελωδιες.

Μου φερνει αρκετα σε pink floyd το ολο μουσικο αποτελεσμα, και η φωνη του, ασχετα απο την τεχνικη αρτιοτητα (που μαλλον δεν εχει), μου αρεσει παρα πολυ και θεωρω οτι ταιριαζει απολυτα με το ολο υφος, συν οτι μου αρεσει και η χροια της παρα πολυ.

Το μονο που με ενοχλησε ειναι σε καποια κομματια η εντονη (κατα)χρηση εφφε στη φωνη, που μαλλον κουραζουν παρα προσφερουν στο τελικο αποτελεσμα.

 
Παιδια για να επιστεψω στο θεμα. Ελπιζω ολοι οσοι ακουσατε το δισκο να κατεβασατε και το 13ο (Here, Air) κομματι το οποιο δεν ειχε κυκλοφορισει με τον δισκο και μπορειτε να το κατεβασετε ελευθερα απο το site του Frusciante (το οποιο για καποιον λογο δεν μπαινει και κατι μου λεει πως εκλεισε προσωρινα  :o ). Παντως οσοι το θελουν μπορουν να επικοινωνισουν μαζι μου να τους το στειλω.  :)

 
S9F είπε:
Αυτό που προσπαθώ να καταλάβω με το φτωχό μου το ρημάδι,είναι πως μερικοί εδώ πέρα τον κρίνουν(αλλά και άλλους κιθαρίστες), όσον αφορά το αν είναι καλός κιθαρίστας και το κατά πόσο είναι...
Οποιος πει οτι ο Φρουσιαντες δεν ειναι καλος κιθαριστας και κατ επεκτασιν καλος μουσικος τοτε λεει ψεματα...Μια χαρα μουσικος ειναι και μαλιστα πολυ ευρηματικος και ταλαντουχος...Απλα ο τυπος δεν ειναι καλος σολιστας...Αν και μερικες φορες ειναι αρκετα μελοδικος υστερει απο τεχνικης αποψης...Κιθαριστας δεν ειμαι απλα μιλαω με βαση ακουσματων που εχω...Τοσο σε προσωπικο βαθμο οσο και σαν ακροατης...Εμενα προσωπικα ο τυπος μ αρεσει και τον παω με τα χιλια...Σε καποιον ομως κολλημενο με σολιδια μπουρμποθληθρες και ξερατα δεν θα αρεσει...

 
Κι εμένα μου αρέσει ο Frusciante.

Μου αρέσουν οι μελωδίες του.

Μου αρέσει ο τρόπος που κρατά τέμπο και παράλληλα εμπλουτίζει με περάσματα, γεφυρούλες, μικρά σολάκια, κλιμακίτσες.... πραγματικά μου θυμίζει τεμπαδόρους κιθαρίστες από δημοτικά συγκροτήματα (δεν κάνω πλάκα, ακούστε και θα τρελλαθείτε).

Όσον αφορά στο άλμπουμ του, δεν με ενθουσίασε. Μου άρεσε, δεν λέω, αλλά κάτι δεν μου έκατσε καλά.

Προσωπικά, εδώ ήταν το καλύτερό του:

John Frusciante - 01 - Going Inside (Official Music Video)

Όσο για τις σολιστικές του ικανότητες... ναι, δεν είναι σολίστας αλλά βγάζει ψυχή.

Αγνοήστε τον τίτλο του βίντεο, κλείστε τα μάτια και δείτε πόσο πλησιάζει τον Hendrix...



 

Απαντήσεις

Trending...

Νέα θέματα

Back
Top