Είναι θέμα συνήθειας, αν ξέρεις που να ψάξεις/πας. Επίσης τα Hammond έχουν κάτι ωραίες μαγκιές του τύπου "πατάω παρατεταμένα το OD ή Reverb κουμπί και με βγάζει στη σελίδα με τα settings του OD ή του Reverb", και έτσι γλυτώνεις πολύ χρόνο.
Επίσης τα Hammond έχουν κάτι ωραίες μαγκιές του τύπου "πατάω παρατεταμένα το OD ή Reverb κουμπί και με βγάζει στη σελίδα με τα settings του OD ή του Reverb", και έτσι γλυτώνεις πολύ χρόνο.
Το κουμπί "Bank" είναι για τις...banks, you know? 10 banks x 10 patches = 100 patches.
Το να μπαίνεις στον κόπο να ψάχνεις ήχους μέσα στις banks είναι...κόπος. Καταλαβες? Για αυτον ακριβώς τον λόγο έχουμε 10 FAVORITE κουμπιά στα οποία αναθέτουμε τους 10 πιο αγαπημένους μας ήχους, γιαΑΜΕΣΗ πρόσβαση σε αυτούς.
Είναι θέμα συνήθειας, αν ξέρεις που να ψάξεις/πας. Επίσης τα Hammond έχουν κάτι ωραίες μαγκιές του τύπου "πατάω παρατεταμένα το OD ή Reverb κουμπί και με βγάζει στη σελίδα με τα settings του OD ή του Reverb", και έτσι γλυτώνεις πολύ χρόνο.
"The Favorite feature allows you to store and recall frequently-used Patches.
There are 10 [FAVORITE] buttons. In addition, there are 10 Banks of Favorites, bringing the total number of Favorites to 100. Use the [BANK] button to access the Favorite Banks."
"The Favorite feature allows you to store and recall frequently-used Patches.
There are 10 [FAVORITE] buttons. In addition, there are 10 Banks of Favorites, bringing the total number of Favorites to 100. Use the [BANK] button to access the Favorite Banks."
Τελικά ναι. Είχα την εντύπωση ότι οι banks αφορούν μόνο τα factory & user patches.
Αν γεμίσεις πάντως 100 favorites, πάλι δεν βρίσκεις άκρη. Ποιος θυμάται 100 favorites? Πάλι λίγο ψάξιμο με τα κουμπιά θα πέσει, για να δεις τα ονόματα των patches και να θυμηθείς.
Τελικά ναι. Είχα την εντύπωση ότι οι banks αφορούν μόνο τα factory & user patches.
Αν γεμίσεις πάντως 100 favorites, πάλι δεν βρίσκεις άκρη. Ποιος θυμάται 100 favorites? Πάλι λίγο ψάξιμο με τα κουμπιά θα πέσει, για να δεις τα ονόματα των patches και να θυμηθείς.
Και άλλοι πολλοί το είπαν αυτό. Κι όμως είναι εργαλείο.
Tip.
♦ Στις πρώτες θέσεις, για παράδειγμα 5 ή 10 ή 20 βάζεις τα αγαπημένα - favorites, sounds ή settings.
Ας πούμε τα γενικά ή αυτά που δουλεύεις πιό συχνά. Όπως σε βολεύει καλύτερα.
♦ Στα υπόλοιπα 50-100-200-κλπ, κάνεις διάφορα γκρουπ με ήχους ή σεταρίσματα από κάθε κομμάτι ξεχωριστά, βάζοντας και την ονομασία του κομματιού φυσικά, έτσι για να σου το θυμίζει το ίδιο το όργανο μέσα από την οθόνη.
Δηλαδή οργανώνεις για τον εαυτό σου κάποιο Music Assistant - κάτι σαν βοηθός ας πούμε, με έτοιμες επιλογές ήχων και έτοιμες - προεπιλεγμένες ρυθμίσεις.
Edit.
Στα μηχανήματα που προορίζονται για live, τα Favorites είναι πάρα πολύ σημαντικά και πρέπει να έχουν (και έχουν) την ικανότητα να φωτογραφίζουν το όργανο με όλες του τις ρυθμίσεις εκεί που βρίσκονται την συγκεκριμένη στιγμή που θα αποθηκεύσεις το Favorite. Με κάποιες ελάχιστες εξαιρέσεις από τις ρυθμίσεις (συνήθως του system) όπως για παράδειγμα το γενικό κούρδισμα.
Κάτι ανάλογο σαν το Performance Memory στα Synthesizers/Workstations κλπ.
♦ Στις πρώτες θέσεις, για παράδειγμα 5 ή 10 ή 20 βάζεις τα αγαπημένα - favorites, sounds ή settings.
Ας πούμε τα γενικά ή αυτά που δουλεύεις πιό συχνά. Όπως σε βολεύει καλύτερα.
♦ Στα υπόλοιπα 50-100-200-κλπ, κάνεις διάφορα γκρουπ με ήχους ή σεταρίσματα από κάθε κομμάτι ξεχωριστά, βάζοντας και την ονομασία του κομματιού φυσικά, έτσι για να σου το θυμίζει το ίδιο το όργανο μέσα από την οθόνη.
Δηλαδή οργανώνεις για τον εαυτό σου κάποιο Music Assistant - κάτι σαν βοηθός ας πούμε.
Είναι ανάλογα τι παίζεις. Οι περισσότεροι οργανίστες ξέρουν τον ήχο που θέλουν να βγάλουν και το κάνουν πολύ γρήγορα με την αλλαγή στα drawbars και σε άλλα settings, όπως percussion, θέση του Chorus (C1/C2/C3), το ποσοστό overdrive κλπ. Σίγουρα καλό είναι να υπάρχουν και τα favorites για άμεσες/ξαφνικές αλλαγές στον ήχο, αυτόν τον ρόλο άλλωστε έπαιζαν/παίζουν και τα reversed color πλήκτρα που βλέπουμε στα console Hammond μοντέλα, τα οποία είναι διακόπτες με preset ήχους.
Στα vintage μοντέλα τα presets αυτά δεν άλλαζαν, εκτός κι αν κάποιος τεχνικός άνοιγε το όργανο και άλλαζε τις καλωδιώσεις κάτω από το κάθε πλήκτρο-διακόπτη. Στα σύγχρονα console organs που είναι digital τα presets keys αλλάζουν ήχο κατά βούληση φυσικά και χρησιμεύουν σαν Favorite buttons. Κάποιοι οργανίστες με σύγχρονα μοντέλα χρησιμοποιούν αρκετά favorites λόγω του εκτεταμένου/τουρλού-τουρλού ρεπερτορίου τους, χρησιμοποιώντας πολλούς ήχους με διαφορετικά settings στο virtual Leslie ή και διαφορετικό μοντέλο Leslie, αλλά σε γενικές γραμμές αυτό δεν γίνεται με τους περισσότερους οργανίστες.
Ο κάθε οργανίστας φτιάχνει εξαρχής τον ήχο του σύμφωνα με τις προτιμήσεις που θέλει και τον Hammond ήχο που έχει στο μυαλό του, διαλέγοντας αρχικά το είδος tonewheel του οργάνου και τον τύπο του virtual internal Leslie με τα χαρακτηριστικά και settings που θέλει, και με βάση πλέον αυτό το όργανο που έχει δημιουργήσει φτιάχνει και κάποια patches που διαφέρουν κυρίως στα drawbars settings, άντε και στα percussion settings, και τα αναθέτει σε κάποια favorite buttons. Γι αυτό και οι 100 favorite θέσεις είναι too much για τους περισσότερους.
Αν μιλάγαμε για synth τα πράγματα θα ήταν πολύ διαφορετικά, μια και ο ένας ήχος μπορεί να διαφέρει ηχητικά ριζικά από κάποιον άλλον. Το να αλλάξεις real time τον ήχο ενός synth από, πχ, ήχο κάποιου lead σε ήχο κάποιου διαστημικού ηχητικού εφέ, μόνο με έναν τρόπο γίνεται, κι αυτός είναι το πάτημα ενός favorite κουμπιού που αλλάζει άμεσα patch, ενώ το να αλλάξεις έναν ήχο Hammond με drawbars settings 88 8000 000 σε ήχο με settings 44 8650 000, αυτό γίνεται σε κλάσματα του δευτερολέπτου με το χέρι, απλά πειράζοντας τα drawbars. Αν είσαι newbie βέβαια στα organs ή είσαι περιστασιακός οργανίστας και δεν ξέρεις που παν τα τέσσερα, απλά σώνεις τον ήχο 44 8650 000 σε ένα favorite και τέλος.
Τι έκανα τώρα εγώ με τα δικά μου Hammond. Πρώτα απ'όλα χρησιμοποιούσα -και συνεχίζω να χρησιμοποιώ -external Leslie sim και όχι το internal του οργάνου. Αυτό σημαίνει ότι το Leslie sim είναι σεταρισμένο πάντα με τα ίδια settings που προτιμώ, οπότε αλλαγές εκεί δεν έχουμε. Αυτό γίνεται εξάλλου και με την συντριπτική πλειονότητα των Hammond players που χρησιμοποιούν πραγματικό Leslie, τα mics μπαίνουν εκεί που πρέπει να μπουν για τη δημιουργία του ήχου που θέλει ο κάθε οργανίστας και τέλος, μην νομίζετε ότι αλλάζουν Leslie μοντέλα και θέσεις μικροφώνων σε κάθε τραγούδι,? αυτά μόνο στην virtual reality των digital Hammonds και των soft organ clones γίνονται.
Αφού λοιπόν έχω σετάρει το Leslie sim εκεί που θέλω, φτιάχνω και τον ιδανικό Hammond ήχο που θέλω μέσα από το όργανο. Πως θέλω τον ήχο μου? Clean, σαν να βγήκε το όργανο μόλις τώρα από το εργοστάσιο? Με αρκετή "βρομιά"/leakage, όπως τα vintage μοντέλα που έχουν παιχτεί για αρκετά χρόνια? Πως θέλω το click των πλήκτρων? Έντονο, λίγο, καθόλου? Διαλέγω το μοντέλο της tonewheel engine που μου παρέχει το ίδιο το όργανο, και αν δεν είμαι ικανοποιημένος με κανένα preset μοντέλο (πράγμα δύσκολο), κάθομαι και φτιάχνω τη δική μου tonewheel engine με τα χαρακτηριστικά που γουστάρω.
Προσωπικά δεν χρειάστηκε ποτέ να μπω στον κόπο (γιατί περί κόπου πρόκειται όταν πρέπει να προγραμματίσεις ένα προς ένα και τα 96 virtual tonewheels του οργάνου) να φτιάξω τα δικά μου tonewheels, μια και τα προσφερόμενα sets της εταιρείας μπορούν να ικανοποιήσουν και τον πιο "περίεργο". Κάποιοι μπαίνουν στο τρυπάκι αυτό θέλοντας να φτιάξουν/μεταφέρουν τον ήχο του vintage Hammond τους στο σύγχρονο digital μοντέλο τους, αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία. Η δυνατότητα πάντως υπάρχει, ένα μόνο σύγχρονο Hammond μπορεί να ακουστεί σαν 10, 100, 1000 διαφορετικά Hammond μοντέλα από διάφορες χρονικές περιόδους, και όλα αυτά με ένα απλό κλικ ενός κουμπιού πάνω στο πάνελ.
Φτιάξαμε λοιπόν και τον ιδανικό Hammond ήχο που θέλω. Τι μένει? Κάποια προσωπικά patches, σώσιμό στα favorites και τέλος, είμαι έτοιμος για στούντιο ή live. Όταν έπαιζα με δύο Hammonds (XK1 & XK1c), το XK1 που έπαιζε τον ρόλο του lower manual ήταν συνήθως κλειδωμένο σε έναν ήχο, ήχο τύπου 80 8000 000 ή 20 0800 000 (ακούστε το "Sexopolis" του Jean Pierre Mirouze για να καταλάβετε πως ακούγεται ο 20 0800 000 ήχος) και το XK1c έκανε την κυρίως δουλειά με συχνή αλλαγή των drawbars.
Καλό θα ήταν να αναφέρουμε και κάποια άλλα στοιχεία,ιστορικά θα έλεγα,εκτός απο τα τεχνικά,στους νεοτέρους που μας διαβάζουν και τους ενδιαφέρουν τα πλήκτρα,όπως για παράδειγμα οτί η λέξη "Λακωνικός" σε τεχνικό επίπεδο,έπαψε να υφίστατε στους πιανίστες,με την έλευση του πρώτου Organ.
Μετά παιδιά,τους πήρε ο διάλος.
Κάθε κηδεία και άλλος ήχος.
Δείτε τι γίνετε απο πάνω,για ένα Hammond,του οποίου μάλιστα το manual δέν το έχουν διαβάσει.
Φανταστείτε τι έχει να γίνει οταν θα έρθει το Montage.
Σε μιά πρόχειρη πρόβλεψη που θα τολμήσω να κάνω,δέν νομίζω οτι η χώρα διαθέτει επάρκεια σε λιγνίτη για να το στηρίξει όλο αυτό.
Το έχουμε διαβάσει αγαπητέ, ιδίως ο Νιαγάρας. Απλά έχουν τόσες σελίδεςπου χάνει το παϊδι τη μάνα τ'.
Εγω έχω τυπωμένες κάπου 800 σελίδες (ναι έναμιση πάκο), ενώ ο Κώστας που είναι οικολόγος και προτιμά να τα θυμάται απ' όξω διότι λέει γκουγκλε ιζ γιορ φρεντ, την πατάει όπως πιό πριν και μπερδεύει τις τράπεζες. (σ.σ. bank=τραπεζα ?)
Αν και στα παραπάνω ποστ πολλοί δεν θα έχουν καταλάβει ότι με τη λέξη manual έχει γίνει αναφορά και σ αυτά
αγγλικές ορολογίες, βικτωριανής εποχής καθ ότι τα εν λόγω όργανα εν εκκλησίαις ευλογήθηκαν
εκείνο που μου κάνει εντύπωση, είναι ότι το ΧΚ1C δεν είχε αρκετά πράγματα που συνειδητοποιώ τώρα όπως πχ πλήρες σετ ρύθμισης eq, music player, transpose, octave κλπ. Και δεν ήταν θέμα χώρου διότι υπήρχε.
Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί cookies για να σας βοηθήσει να εξατομικεύσετε το περιεχόμενο, να προσαρμόσετε την εμπειρία σας και να σας κρατήσει συνδεδεμένους εάν εγγραφείτε.
Συνεχίζοντας να χρησιμοποιείτε αυτόν τον ιστότοπο, συναινείτε στη χρήση των cookies από εμάς.
