Ηλ. κιθαρες: Παλια vs Καινουρια παραγωγή
- Thread starter freerock1974
- Start date
- Πρόσφατη δραστηριότητα Πρόσφατη δραστηριότητα:
- Απαντήσεις: Απαντήσεις 84
- Εμφανίσεις: Εμφανίσεις 16K
Χαιρετώ άπαντες!
Θα ήθελα να τονίσω δύο πράγματα που ειπώθηκαν ’’εν τη παρόδο’’ από κάποιους φίλους πρίν αλλά κατά την γνώμη μου είναι σημαντικά.
Ένα παλιό όργανο είναι στρωμμένο. Broken in που λένε και οι κουτόφραγκοι. Αυτού δεν συνεπάγεται ότι θα ’’ακούσει κανείς καλύτερα τα ξύλα’’ (το οποίο σαφέστατα ισχύει για ακουστικά όργανα) αλλά σίγουρα ότι θα έχει καλύτερη αφή (δεν χρησιμοποιώ επίτηδες την λέξη αίσθηση). Επίσης αισθάνομαι (χωρίς να μπορώ να το τεκμηριώσω απολυτα) ότι θα είναι πιό resonant μετά από 20 με 30 χρόνια χρήσης αφού οι τάσεις στην κατασκευή θα έχουν ισσοροπήσει -το οποίο βέβαια ισχύει ως λογική επαγωγή και για οποιοδήποτε καινουριο όργανο παιχτεί και φροντιστεί για δύο ή τρείς δεκαετίες). Οπότε σε πρώτο επίπεδο, για εμένα ένα όργανο που έχει χρησιμοποιηθεί -άχαρος όρος αλλά θα δείτε γιατι- θα πώ ότι παίζει καλύτερα από ένα του κουτιού (και εδώ μπαίνει το θέμα τι εννοούμε όταν λέμε ότι κάτι παίζει καλύτερα ή ότι κάτι έχει καλύτερη αίσθηση, το οποίο κατά την γνώμη μου είναι το ίδιο και το αυτό)
Και επί του αρχικού θέματος. Μέχρι πρότινος η τιμολόγηση σε μεγάλο βαθμό καθορίζονταν και με ποιοτικά κριτήρια. Συγκεκριμένα:
Ένα όργανο ήταν τόσο πιό ακριβό όσο πιό ακριβά κοστολογούνταν η ανάγκη -για οποιονδήμποτε λόγο- του αγοραστή να αποκτήσει πρόσβαση σε κάτι(και βέβαια ένας π.χ. επαγγελματίας κοστολογεί πιό ακριβά τις ανάγκες του από έναν άρχάριο μουσικό).
Είμαστε πλέον στο στάδιο που η τεχνολογία έκανε οικονομικά προσβάσιμα όργανα τα οποία προσφέρρουν τόσα, που όλο και λιγότεροι μουσικοί (ποσοστιαία) θα εξαντλούν τις δυνατότητες τους για να προβούν σε όργανο υψηλότερου επιπέδου
Έπρεπε οπότε να βρεθεί ένας τρόπος να διατηρηθεί η κατηγοριοποίηση των τιμών στην αγορά...
Θα ήθελα να τονίσω δύο πράγματα που ειπώθηκαν ’’εν τη παρόδο’’ από κάποιους φίλους πρίν αλλά κατά την γνώμη μου είναι σημαντικά.
Ένα παλιό όργανο είναι στρωμμένο. Broken in που λένε και οι κουτόφραγκοι. Αυτού δεν συνεπάγεται ότι θα ’’ακούσει κανείς καλύτερα τα ξύλα’’ (το οποίο σαφέστατα ισχύει για ακουστικά όργανα) αλλά σίγουρα ότι θα έχει καλύτερη αφή (δεν χρησιμοποιώ επίτηδες την λέξη αίσθηση). Επίσης αισθάνομαι (χωρίς να μπορώ να το τεκμηριώσω απολυτα) ότι θα είναι πιό resonant μετά από 20 με 30 χρόνια χρήσης αφού οι τάσεις στην κατασκευή θα έχουν ισσοροπήσει -το οποίο βέβαια ισχύει ως λογική επαγωγή και για οποιοδήποτε καινουριο όργανο παιχτεί και φροντιστεί για δύο ή τρείς δεκαετίες). Οπότε σε πρώτο επίπεδο, για εμένα ένα όργανο που έχει χρησιμοποιηθεί -άχαρος όρος αλλά θα δείτε γιατι- θα πώ ότι παίζει καλύτερα από ένα του κουτιού (και εδώ μπαίνει το θέμα τι εννοούμε όταν λέμε ότι κάτι παίζει καλύτερα ή ότι κάτι έχει καλύτερη αίσθηση, το οποίο κατά την γνώμη μου είναι το ίδιο και το αυτό)
Και επί του αρχικού θέματος. Μέχρι πρότινος η τιμολόγηση σε μεγάλο βαθμό καθορίζονταν και με ποιοτικά κριτήρια. Συγκεκριμένα:
Ένα όργανο ήταν τόσο πιό ακριβό όσο πιό ακριβά κοστολογούνταν η ανάγκη -για οποιονδήμποτε λόγο- του αγοραστή να αποκτήσει πρόσβαση σε κάτι(και βέβαια ένας π.χ. επαγγελματίας κοστολογεί πιό ακριβά τις ανάγκες του από έναν άρχάριο μουσικό).
Είμαστε πλέον στο στάδιο που η τεχνολογία έκανε οικονομικά προσβάσιμα όργανα τα οποία προσφέρρουν τόσα, που όλο και λιγότεροι μουσικοί (ποσοστιαία) θα εξαντλούν τις δυνατότητες τους για να προβούν σε όργανο υψηλότερου επιπέδου
(παρατηρείτε πόσο συγκεχιμένη είναι η αγορά στα λεγόμενα entry level όργανα αφού πλέον με ένα τέτοιο παίζεις με αξιοπρέπεια και σε άλλα level!).
Έπρεπε οπότε να βρεθεί ένας τρόπος να διατηρηθεί η κατηγοριοποίηση των τιμών στην αγορά...
- Μηνύματα
- 12,681
- Πόντοι
- 38
To θέμα είναι πολυσυζητημένο αλλά τουλάχιστον αυτή τη φορά έχει έναν αέρα σοβαρότητας και επιχειρηματολογίας και ελπίζω να μην το χαλάσω εγώ. ;D
Είναι προφανές από την πλειοψηφία των συμμετεχόντων ότι η ετυμηγορία που τίθεται στο ζήτημα του τίτλου είναι απλή. Καινούρια παραγωγή ασυζητητί.
Με αυστηρά κριτήρια παραγωγής, η εξέλιξη των μηχανημάτων βιομηχανικής παραγωγής έχει εξελιχθεί σε τέτοιο βαθμό που θα ήταν άδικο να συγκρίνουμε τον αραμπά με τα Cayenne. Τώρα αν σιχαίνεστε (και σιχαίνομαι) τα Cayenne και έχει άλλη ατμόσφαιρα για σας ο αραμπάς, δεν είναι επειδή είναι κακά αυτοκίνητα αλλά γιατί αντιπροσωπεύουν (όπως και το κάρο) στο μυαλό μας κάτι διαφορετικό.
Και εκεί θα ήθελα να τοποθετηθώ, όπως έκαναν και κάποιοι από τους προλαλήσαντες.
Η ηλεκτρική κιθάρα είναι πομπός και δέκτης. Είναι δέκτης των αναγκών μας, προσδοκιών μας, των επιθυμιών μας, της ματαιοδοξίας μας, των ανησυχιών μας και των συναισθημάτων μας.
Από την άλλη, πέρα της προφανούς πρωτογενούς λειτουργικότητας της παραγωγής ήχου η κιθάρα καλείται (σε αρκετά ζητήματα, όπως το αυτοκίνητο ή η μηχανή) να γίνει πομπός αυτών των παραπάνω (αν διαθέτουμε και το απαραίτητο ταλέντο / μελέτη βέβαια).
Όπως είπε και ο SF, όλες οι κιθάρες που είναι σεταρισμένες σωστά, έχουν playability.
Η συντριπτική πλειοψηφία των σημερινών κιθαρών έχουν κατασκευαστεί από εργαλεία υψηλής τεχνολογίας και έχουν το quality control ενσωματωμένο μέσα στην αλυσίδα παραγωγής. Από κει και πέρα υπάρχουν οι luthier / custom shops που έρχονται να καλύψουν τις εξειδικευμένες απαιτήσεις των ανθρώπων που έχουν την οικονομική επιφάνεια να δικαιούνται να έχουν τέτοιες (υπαρκτές ή επίπλαστες) ανάγκες.
Επειδή (λίγο - πολύ) είμαστε όλοι διαφορετικοί έχουμε και τα παραπάνω και σε διαφορετικό βαθμό και τα αξιολογούμε διαφορετικά και ως εκ τούτου αποφασίζουμε διαφορετικά για την αγορά μας.
Είναι βέβαια και εκείνο το "κλικ" που θα μας κάνει η εκάστοτε κιθάρα. Το "κλικ" γίνεται είτε γιατί θέλαμε εκ των προτέρων να μας κάνει "κλικ", είτε γιατί μας αιφνιδίασε καθότι ανταποκρίνεται σε κάποιον τομέα κριτηρίων μας καλύτερα από ότι περιμέναμε (και έτσι βρήκαμε χάρες στη κοπέλλα που δεν τις το είχαμε ή δεν ήθελε κανείς) ή καλύπτει τις συνειδητές ανάγκες μας στον μεγαλύτερο δυνατό βαθμό.
Το "κλικ" προσωπικά δεν το πολυπιστεύω αλλά είναι και θέμα ιδιοσυγκρασίας. Εγώ προσωπικά παίζω / αφήνω / ρυθμίζω / σκαλίζω το μπάσο που αγοράζω (επειδή μου άρεσε και μπορούσα οικονομικά) τουλάχιστον κανα δυο μήνες στο σπίτι μου πριν αποφασίσω ότι μου κάνει η όχι. Για το αν μου κάθεται ή δεν μου κάθεται και τι μπορεί να σημάινει αυτό (όπως είπα παραπάνω), παραδείγματα έχω από μένα και από μερικούς από εσάς αλλά πιστεύω ότι εσείς θα έχετε πολλά περισσότερα.
Το ζήτημα παραμένει όμως ένα.
Η βιομηχανική παραγωγή ως διαδικασία αλλά και ως τεχνολογία έχει εξελιχτεί σε τέτοιο μεγάλο βαθμό και με μηδενικές ανοχές σε θέματα φύρας (πανταχόθεν :-X)που είναι άδικο να την συγκρίνουμε με την παραγωγή προ 30ετίας ή 40ετίας. Ίσως δειλά θα μπορούσαμε να πούμε ότι στο παρελθόν ήταν πιο κιμπάρηδες (ορισμένες εταιρείες) με τα ξύλα. Αλλά αυτό είναι highly debatable (και ως προς το αληθές - πρόοδος logistics - αλλά και ως προς την αξιολόγηση του οργάνου) και δεν θα ήθελα να επεκταθώ.
Τώρα αν τα ξύλα μας μιλάνε ή τους μιλάμε (όπως ξαναλέω λένε άλλοι με τα σίδερα) δεν έχει να κάνει με τα αντικείμενα αλλά με εμάς και την "ψυχή" που θέλουμε να τους δώσουμε
Το θέμα vintage / επένδυση από την άλλη, καίτοι καθόλα θεμιτό και τουλάχιστον ενδιαφέρον, δεν με απασχολεί, δεν το γνωρίζω και ως εκ τούτου δεν το συζητώ.
Είναι προφανές από την πλειοψηφία των συμμετεχόντων ότι η ετυμηγορία που τίθεται στο ζήτημα του τίτλου είναι απλή. Καινούρια παραγωγή ασυζητητί.
Με αυστηρά κριτήρια παραγωγής, η εξέλιξη των μηχανημάτων βιομηχανικής παραγωγής έχει εξελιχθεί σε τέτοιο βαθμό που θα ήταν άδικο να συγκρίνουμε τον αραμπά με τα Cayenne. Τώρα αν σιχαίνεστε (και σιχαίνομαι) τα Cayenne και έχει άλλη ατμόσφαιρα για σας ο αραμπάς, δεν είναι επειδή είναι κακά αυτοκίνητα αλλά γιατί αντιπροσωπεύουν (όπως και το κάρο) στο μυαλό μας κάτι διαφορετικό.
Και εκεί θα ήθελα να τοποθετηθώ, όπως έκαναν και κάποιοι από τους προλαλήσαντες.
Η ηλεκτρική κιθάρα είναι πομπός και δέκτης. Είναι δέκτης των αναγκών μας, προσδοκιών μας, των επιθυμιών μας, της ματαιοδοξίας μας, των ανησυχιών μας και των συναισθημάτων μας.
Από την άλλη, πέρα της προφανούς πρωτογενούς λειτουργικότητας της παραγωγής ήχου η κιθάρα καλείται (σε αρκετά ζητήματα, όπως το αυτοκίνητο ή η μηχανή) να γίνει πομπός αυτών των παραπάνω (αν διαθέτουμε και το απαραίτητο ταλέντο / μελέτη βέβαια).
Όπως είπε και ο SF, όλες οι κιθάρες που είναι σεταρισμένες σωστά, έχουν playability.
Η συντριπτική πλειοψηφία των σημερινών κιθαρών έχουν κατασκευαστεί από εργαλεία υψηλής τεχνολογίας και έχουν το quality control ενσωματωμένο μέσα στην αλυσίδα παραγωγής. Από κει και πέρα υπάρχουν οι luthier / custom shops που έρχονται να καλύψουν τις εξειδικευμένες απαιτήσεις των ανθρώπων που έχουν την οικονομική επιφάνεια να δικαιούνται να έχουν τέτοιες (υπαρκτές ή επίπλαστες) ανάγκες.
Επειδή (λίγο - πολύ) είμαστε όλοι διαφορετικοί έχουμε και τα παραπάνω και σε διαφορετικό βαθμό και τα αξιολογούμε διαφορετικά και ως εκ τούτου αποφασίζουμε διαφορετικά για την αγορά μας.
Είναι βέβαια και εκείνο το "κλικ" που θα μας κάνει η εκάστοτε κιθάρα. Το "κλικ" γίνεται είτε γιατί θέλαμε εκ των προτέρων να μας κάνει "κλικ", είτε γιατί μας αιφνιδίασε καθότι ανταποκρίνεται σε κάποιον τομέα κριτηρίων μας καλύτερα από ότι περιμέναμε (και έτσι βρήκαμε χάρες στη κοπέλλα που δεν τις το είχαμε ή δεν ήθελε κανείς) ή καλύπτει τις συνειδητές ανάγκες μας στον μεγαλύτερο δυνατό βαθμό.
Το "κλικ" προσωπικά δεν το πολυπιστεύω αλλά είναι και θέμα ιδιοσυγκρασίας. Εγώ προσωπικά παίζω / αφήνω / ρυθμίζω / σκαλίζω το μπάσο που αγοράζω (επειδή μου άρεσε και μπορούσα οικονομικά) τουλάχιστον κανα δυο μήνες στο σπίτι μου πριν αποφασίσω ότι μου κάνει η όχι. Για το αν μου κάθεται ή δεν μου κάθεται και τι μπορεί να σημάινει αυτό (όπως είπα παραπάνω), παραδείγματα έχω από μένα και από μερικούς από εσάς αλλά πιστεύω ότι εσείς θα έχετε πολλά περισσότερα.
Το ζήτημα παραμένει όμως ένα.
Η βιομηχανική παραγωγή ως διαδικασία αλλά και ως τεχνολογία έχει εξελιχτεί σε τέτοιο μεγάλο βαθμό και με μηδενικές ανοχές σε θέματα φύρας (πανταχόθεν
:-X)που είναι άδικο να την συγκρίνουμε με την παραγωγή προ 30ετίας ή 40ετίας. Ίσως δειλά θα μπορούσαμε να πούμε ότι στο παρελθόν ήταν πιο κιμπάρηδες (ορισμένες εταιρείες) με τα ξύλα. Αλλά αυτό είναι highly debatable (και ως προς το αληθές - πρόοδος logistics - αλλά και ως προς την αξιολόγηση του οργάνου) και δεν θα ήθελα να επεκταθώ.Τώρα αν τα ξύλα μας μιλάνε ή τους μιλάμε (όπως ξαναλέω λένε άλλοι με τα σίδερα) δεν έχει να κάνει με τα αντικείμενα αλλά με εμάς και την "ψυχή" που θέλουμε να τους δώσουμε
Το θέμα vintage / επένδυση από την άλλη, καίτοι καθόλα θεμιτό και τουλάχιστον ενδιαφέρον, δεν με απασχολεί, δεν το γνωρίζω και ως εκ τούτου δεν το συζητώ.
Θα σου πω την ιδανική λύση.marathon είπε:Δηλ δεν πρέπει να αγοράζουμε καινούργια όργανα, αλλά μόνο μεταχειρισμένα? ;D
Ρε Audiokostas τι έπαθες? Τόση ωριμότης....συνυπογράφω
Μπαίνω στην χρονομηχανή, αφήνοντας τον κλόνο μου να παίζει σετάρει αλλάζει χορδές 12 ώρες την ημέρα. Μεταφέρομαι στο 2040. του την βουτάω και του ρίχνω και δυο ανάποδες που δεν έμαθε να παίζει τίποτα. Ύστερα επιστρέφω στο 2010 και έχω το απόλυτο vintage modern όργανο.
Έπίσης θα πάω και στο Kalmazoo στα 50’s να κάνω καμια μπίζνα και θα γυρίσω να ανταλλάξω στις αγγελίες με κανένα δυάρι στην Καλλιδρομίου! ;D
Συγχωρέστε με για την παρεκτροπή!
- Μηνύματα
- 12,681
- Πόντοι
- 38
Ακολουθεί άσχετη με το θέμα παρατήρηση ...... συγγνώμη :-[
Δεν νομίζω όμως ότι έλεγα ποτέ κάτι διαφορετικό.
Έλεγα;
Καλή προσπάθεια αλλά ή θα πείς "στην πάροδο της συζήτησης" ή "ειπώθηκε εν παρόδω" (δοτική).tanasee είπε:
Ευχαριστώ. Φαίνεται άρχισα να ενηλικιώνομαι.Ρε Audiokostas τι έπαθες? Τόση ωριμότης....συνυπογράφω
Δεν νομίζω όμως ότι έλεγα ποτέ κάτι διαφορετικό.
Έλεγα;
- Μηνύματα
- 3,270
- Πόντοι
- 38
Νομιζω οτι οντως γραφονται ενδιαφεροντα πραγματα με σοβαροτητα που μας γεμιζουν γνωσεις.
Ωστοσο επειδη αρκετοι βρισκονται συχνα σε διλημματα οσο αφορα την ''επενδυση'' των χρηματων τους ειτε επαγγελματικα είτε ως χομπιστες,υποθετω οτι οι ΠΕΡιΣΣΟΤΕΡΟΙ υποψηφιοι αυτοι αγοραστες μιας ηλ. κιθαρας δεν εχουν το χρονο,ίσως τη διαθεση ή και αξιοπιστη ακομα πληροφορηση γαι την επιλογη τους.
Αυτο που παρεθεσε ο SF με τα 2 αυτοκινητα ειχα και γω στο μυαλο μου να ποσταρω αλλα με κιθαρες.
Αν καποιος δηλαδη εβρισκε σε ευκαιρια μια στρατ του '60-'70 στα 1200 ευρω εχω την εντυπωση οτι θα την προτιμουσε μαλλον απο μια deluxe 2010 ισως γιατι ΟΛΟΙ (ακομα κι ο ιδιος θα ενιωθαν ενα (ανεξηγητο?)δεος το οποιο δεν εχει να κανει απαραιτητα με συλλεκτικη η επενδυτικη σκεψη.
Το αρχικο ποστ δεν ειχε να κανει με την κιθαρα προς αξιολογηση με βαση την συναισθηματικη,φετιχιστικη διαθεση του αγοραστη αλλα με την κιθαρα ως ''μηχανη''
που αποδιδει καλυτερα(ή χειροτερα) σ αυτο που καλειται να κανει ασχετως παιχτη,γιατι πιστευω 100% οτι ΟΛΑ ειναι στα δαχτυλα αλλα κιθαρες δεν αγοραζουν μονο οι μουσικοι καποιου επιπεδου.
Μια καλη κιθαρα ειναι καλη ασχετως παιχτη.Ακομα και ανεγγιχτη...
Βρισκω πολυ ενδιαφερον το οτι οι περισσοτεροι απομυθοποιουν τα ''παλια'' οργανα...
γιατι εδω διαβαζουν και καποιοι οι οποιοι σχηματιζουν ΤΩΡΑ αποψη ειτε λογω ηλικιας ειτε λογω ελλειψης χρονου προς εντρυφηση στα αδυτα της κιθαρολαγνειας.
Εχω αρκετα χρονια να δοκιμασω καινουρια κιθαρα στην κατωτατη κατηγορια τιμης(αναφερθηκε το οτι οι σημερινες κιθαρες διατηρουν καποια καλα στανταρτς ακομα και στις φτηνες)αλλα επειδη οπως προανεφερα μου αρκει μια κιθαρα να ακουγεται καλα(και να με βολευει βεβαια) νομιζω οτι ηρθε η ωρα να το κανω για το πειραμα κι ας καταληξει ντεκορ...
Αυτο γιατι το να βρω 10 ''παλια'' οργανα να δοκιμασω διπλα-διπλα στον ιδιο ενισχυτη ειναι μαλλον δυσκολο..
(Κατσε βεβαια να πα να παρω πρωτα την deluxe που μου φανηκε ΥΠΕΡΟΧΗ κι ας ειναι του 2010...)
Ωστοσο επειδη αρκετοι βρισκονται συχνα σε διλημματα οσο αφορα την ''επενδυση'' των χρηματων τους ειτε επαγγελματικα είτε ως χομπιστες,υποθετω οτι οι ΠΕΡιΣΣΟΤΕΡΟΙ υποψηφιοι αυτοι αγοραστες μιας ηλ. κιθαρας δεν εχουν το χρονο,ίσως τη διαθεση ή και αξιοπιστη ακομα πληροφορηση γαι την επιλογη τους.
Αυτο που παρεθεσε ο SF με τα 2 αυτοκινητα ειχα και γω στο μυαλο μου να ποσταρω αλλα με κιθαρες.
Αν καποιος δηλαδη εβρισκε σε ευκαιρια μια στρατ του '60-'70 στα 1200 ευρω εχω την εντυπωση οτι θα την προτιμουσε μαλλον απο μια deluxe 2010 ισως γιατι ΟΛΟΙ (ακομα κι ο ιδιος θα ενιωθαν ενα (ανεξηγητο?)δεος το οποιο δεν εχει να κανει απαραιτητα με συλλεκτικη η επενδυτικη σκεψη.
Το αρχικο ποστ δεν ειχε να κανει με την κιθαρα προς αξιολογηση με βαση την συναισθηματικη,φετιχιστικη διαθεση του αγοραστη αλλα με την κιθαρα ως ''μηχανη''
που αποδιδει καλυτερα(ή χειροτερα) σ αυτο που καλειται να κανει ασχετως παιχτη,γιατι πιστευω 100% οτι ΟΛΑ ειναι στα δαχτυλα αλλα κιθαρες δεν αγοραζουν μονο οι μουσικοι καποιου επιπεδου.
Μια καλη κιθαρα ειναι καλη ασχετως παιχτη.Ακομα και ανεγγιχτη...
Βρισκω πολυ ενδιαφερον το οτι οι περισσοτεροι απομυθοποιουν τα ''παλια'' οργανα...
γιατι εδω διαβαζουν και καποιοι οι οποιοι σχηματιζουν ΤΩΡΑ αποψη ειτε λογω ηλικιας ειτε λογω ελλειψης χρονου προς εντρυφηση στα αδυτα της κιθαρολαγνειας.
Εχω αρκετα χρονια να δοκιμασω καινουρια κιθαρα στην κατωτατη κατηγορια τιμης(αναφερθηκε το οτι οι σημερινες κιθαρες διατηρουν καποια καλα στανταρτς ακομα και στις φτηνες)αλλα επειδη οπως προανεφερα μου αρκει μια κιθαρα να ακουγεται καλα(και να με βολευει βεβαια) νομιζω οτι ηρθε η ωρα να το κανω για το πειραμα κι ας καταληξει ντεκορ...
Αυτο γιατι το να βρω 10 ''παλια'' οργανα να δοκιμασω διπλα-διπλα στον ιδιο ενισχυτη ειναι μαλλον δυσκολο..
(Κατσε βεβαια να πα να παρω πρωτα την deluxe που μου φανηκε ΥΠΕΡΟΧΗ κι ας ειναι του 2010...
)
- Μηνύματα
- 8,866
- Πόντοι
- 1,168
Με τα κριτήρια του αυτιού μας όσον αφορά τον ήχο, με τα κριτήρια του σώματός μας όσον αφορά το playability, το βάρος, με τα κριτήρια του ματιού μας όσον αφορά τα looks της.zik είπε:
Και μη μου πεις ότι αγοράζεις κιθάρα μόνο και μόνο επειδή μπορεί να ακούγεται ωραία, ενώ δεν παίζεται ή δεν βλέπεται.
- Μηνύματα
- 47,842
- Πόντοι
- 2,368
αυτο το περι ψηφιακου ηχου που κολαει?
μιλαμε για μουσικα οργανα (τα οποια μαλιστα ειναι...απολυτως αναλογικα και κατασκευασμενα με ΑΚΡΙΒΩΣ τον ιδιο τροπο και υλικα εδω και 60 χρονια)...τα οποια θα παιξουν συνδεδεμενα με εναν..αναλογικοτατο (λαμπατο κατα προτιμηση) ενισχυτη (δηλ.με τεχνολογια αρχων της δεκαετιας του...1920....)....
,οχι για βυνιλια vs cd κτλ.μα ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ & αλλα κριτηρια (φανταζομαι οτι το κριτηριο της ΚΑΤΑΣΚΕΥΗΣ δεν το εβαλες γιατι απλα εννοειται) εκτος βεβαια απο το κριτηριο (αν αγοραζουμε vintage κιθαρα) του ποσο περισσοτερα χρηματα θα βγαλουμε πουλωντας την σε 10-30 χρονια αν ειμαστε καπιταλιστικα γουρουνια οπως ειμαι εγω... ;D
- Μηνύματα
- 12,681
- Πόντοι
- 38
Nestoras είπε:
Μην μπερδευόμαστε δαχτυλομάστορα
Αυτά που ανέφερες είναι ή αποτελέσματα της καλής κατασκευής ή προσωπικές προτιμήσεις επί της κατασκευής.
- Μηνύματα
- 1,832
- Πόντοι
- 1,038
Μερικές σκέψεις στα όσα πολύ ενδιαφέροντα γράφονται.
Μία broken in καλοστημένη κιθάρα κατά κανόνα θα προτιμηθεί, πιστεύω αν όχι απο το σύνολο, απο το μεγαλύτερο μέρος κιθαριστών ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΚΑΠΟΙΑ ΠΕΙΡΑ.
Έχει ΠΟΛΥ μεγάλη σημασία πως τελικά αξιολογεί κάποιος ένα όργανο. Για μένα που παίζω ζωντανά συχνά-πυκνά, η συναυλία είναι ο απόλυτος κι αδιαμφισβήτητος κριτής.
Έχω γοητευτεί απο κιθάρες, τις είχα σπίτι για μέρες πιστεύοντας πως θα με καλύψουν και στα λάιβ, κι όμως, κάτι έλειπε, δεν ανταποκρίθηκαν στις απαιτήσεις μου επι πάλκου.
Εκεί αρχίζει άλλη ιστορία με το πως μπορείς ενδεχομένως να βελτιώσεις κάποια πράγματα φτάνοντας σε επιθυμητό επίπεδο -εφόσον υπάρχει μια μίνιμουμ καλή βάση- αλλά αυτό αποτελεί ένα άλλο τεράστιο κεφάλαιο που θέλει καινούργια συζήτηση.
Σε σχέση με Μοναστηράκι και το τι μπορείς να βρείς... Η περίπτωση στις μέρες μας να πέσεις πάνω σε κάτι πράγματι ενδιαφέρον θα συμφωνήσω είναι μηδαμινή... Παλιά όμως όντως δεν ήταν έτσι. Αρχές δεκαετίας '80 αγόρασα πάμφθηνα μία Gretsch Chet Atkins Tenessean, κουφωτή του '60, απο ένα ωδείο στη Λιοσίων, την είδα απο ένα ανοιχτό παράθυρο καθώς βολτάριζα να κρέμεται σ'ένα τοίχο, παρατημένη και σκονισμένη...
Μία broken in καλοστημένη κιθάρα κατά κανόνα θα προτιμηθεί, πιστεύω αν όχι απο το σύνολο, απο το μεγαλύτερο μέρος κιθαριστών ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΚΑΠΟΙΑ ΠΕΙΡΑ.
Έχει ΠΟΛΥ μεγάλη σημασία πως τελικά αξιολογεί κάποιος ένα όργανο. Για μένα που παίζω ζωντανά συχνά-πυκνά, η συναυλία είναι ο απόλυτος κι αδιαμφισβήτητος κριτής.
Έχω γοητευτεί απο κιθάρες, τις είχα σπίτι για μέρες πιστεύοντας πως θα με καλύψουν και στα λάιβ, κι όμως, κάτι έλειπε, δεν ανταποκρίθηκαν στις απαιτήσεις μου επι πάλκου.
Εκεί αρχίζει άλλη ιστορία με το πως μπορείς ενδεχομένως να βελτιώσεις κάποια πράγματα φτάνοντας σε επιθυμητό επίπεδο -εφόσον υπάρχει μια μίνιμουμ καλή βάση- αλλά αυτό αποτελεί ένα άλλο τεράστιο κεφάλαιο που θέλει καινούργια συζήτηση.
Σε σχέση με Μοναστηράκι και το τι μπορείς να βρείς... Η περίπτωση στις μέρες μας να πέσεις πάνω σε κάτι πράγματι ενδιαφέρον θα συμφωνήσω είναι μηδαμινή... Παλιά όμως όντως δεν ήταν έτσι. Αρχές δεκαετίας '80 αγόρασα πάμφθηνα μία Gretsch Chet Atkins Tenessean, κουφωτή του '60, απο ένα ωδείο στη Λιοσίων, την είδα απο ένα ανοιχτό παράθυρο καθώς βολτάριζα να κρέμεται σ'ένα τοίχο, παρατημένη και σκονισμένη...
- Μηνύματα
- 1,144
- Πόντοι
- 36
http://cgi.ebay.co.uk/BUDDY-HOLLYS-GUITAR-CASE-FENDER-STRAT-L-K-McCARTNEY-/150492590604?pt=UK_Musical_Instruments_Guitars_CV&hash=item230a0eb20c#ht_1254wt_1139
Αν ξεχάσουμε το γεγονός πως ΙΣΩΣ να ήταν κάποτε του Buddy Holly, κατα τα άλλα είναι ένα απλό Σκουπίδι με τιμή 20 χιλιάδες λίρες.
Θα την αγόραζα αν ήμουν εκατομυριούχος? ισως... είμαι άρρωστος? βαριά! είναι σκουπίδι? είναι!!
Γιατί μου αρέσουν τα vintage? δεν έχω ιδέα....
Αν ξεχάσουμε το γεγονός πως ΙΣΩΣ να ήταν κάποτε του Buddy Holly, κατα τα άλλα είναι ένα απλό Σκουπίδι με τιμή 20 χιλιάδες λίρες.
Θα την αγόραζα αν ήμουν εκατομυριούχος? ισως... είμαι άρρωστος? βαριά! είναι σκουπίδι? είναι!!
Γιατί μου αρέσουν τα vintage? δεν έχω ιδέα....
- Μηνύματα
- 362
- Πόντοι
- 16
Επιτρέψτε μου, αν και δεν έχω γνώσεις κιθάρας, να καταθέσω την μικρή μου άποψη επί του θέματος. Η τεράστια τεχνολογική πρόοδος, η εφαρμογή των ηλεκτρονικών υπολογιστών και οι δυνατότητες σχεδιασμού καλύτερης ποιότητας κυκλωμάτων πιστεύω πως συνέβαλαν καθοριστικά έτσι ώστε μια νέας κοπής κιθάρα να υπερέχει ΣΑΦΩΣ και σε πολλά σημεία έναντι μίας παλαιότερης. Ας μην ξεχνάμε ότι σήμερα υπάρχει η δυνατότητα να σχεδιάσεις μία κιθάρα στον υπολογιστή και να την κόψει μηχάνημα πάνω σε ξύλο, κοινώς, 1-piece body σε λίγες ώρες, ευκολία αδιανότητη το 1950.
Επίσης, και διορθώστε με αν κάνω λάθος, η τεχνολογική πρόοδος έδωσε την δυνατότητα και σε μικρότερης δυναμικής κατασκευαστές να βγάλουν σπουδαία μοντέλα, χωρίς να έχουν ούτε τα κεφάλαια ούτε τα υλικά μιας μεγαλύτερης εταιρίας. Ως αποτέλεσμα, τυχόν μετατροπές-προσθήκες του κάθε κατασκευαστή λειτούργησαν τελικά υπέρ κάθε λάτρη της κιθάρας, ο οποίος μπορεί πλέον να κάνει οιαδήποτε μετατροπή στα δικά του μέτρα.
Αντίθετα, θα ήθελα να τονίσω ένα χαρακτηριστικό των vintage οργάνων που τα κάνει ιδιαίτερα ξεχωριστά, και βρίσκει εφαρμογή τόσο σε κιθάρες όσο και σε drums. Μην ξεχνάμε, λοιπόν, ότι τα ξύλα του οργάνου είναι ένας "ζωντανός μουσικός οργανισμός" που βελτιώνεται με τον καιρό. π.χ. Μία πολυπαιγμένη ακουστική κιθάρα μέτριας κατασκευής θα ακούγεται ίσως καλύτερα από μία brand new καλύτερης εργοστασιακής κατασκευής. Αντίστοιχα, τα ξύλα και τα δέρματα ενός πολυπαιγμένου ταμπούρου (ή τα μέταλλο ενός πιατινιού) έχουν δέσει καλύτερα μεταξύ τους μετά από πολλά, πολλά, πολλά χτυπήματα. ;D
Θα παραθέσω, τέλος, μια φράση που άκουσα εδώ και καιρό από κάποιον παλιό παίχτη. Θα μπορούσα να αναφέρω και κάτι off-topic, αλλά ας κρατήσουμε ότι "για να πάρεις κιθάρα το 1970 έδινες όσο ένα Volkswagen, και στην αναμενόμενη περίπτωση έπαιρνες καυσόξυλα!".
Επίσης, και διορθώστε με αν κάνω λάθος, η τεχνολογική πρόοδος έδωσε την δυνατότητα και σε μικρότερης δυναμικής κατασκευαστές να βγάλουν σπουδαία μοντέλα, χωρίς να έχουν ούτε τα κεφάλαια ούτε τα υλικά μιας μεγαλύτερης εταιρίας. Ως αποτέλεσμα, τυχόν μετατροπές-προσθήκες του κάθε κατασκευαστή λειτούργησαν τελικά υπέρ κάθε λάτρη της κιθάρας, ο οποίος μπορεί πλέον να κάνει οιαδήποτε μετατροπή στα δικά του μέτρα.
Αντίθετα, θα ήθελα να τονίσω ένα χαρακτηριστικό των vintage οργάνων που τα κάνει ιδιαίτερα ξεχωριστά, και βρίσκει εφαρμογή τόσο σε κιθάρες όσο και σε drums. Μην ξεχνάμε, λοιπόν, ότι τα ξύλα του οργάνου είναι ένας "ζωντανός μουσικός οργανισμός" που βελτιώνεται με τον καιρό. π.χ. Μία πολυπαιγμένη ακουστική κιθάρα μέτριας κατασκευής θα ακούγεται ίσως καλύτερα από μία brand new καλύτερης εργοστασιακής κατασκευής. Αντίστοιχα, τα ξύλα και τα δέρματα ενός πολυπαιγμένου ταμπούρου (ή τα μέταλλο ενός πιατινιού) έχουν δέσει καλύτερα μεταξύ τους μετά από πολλά, πολλά, πολλά χτυπήματα. ;D
Θα παραθέσω, τέλος, μια φράση που άκουσα εδώ και καιρό από κάποιον παλιό παίχτη. Θα μπορούσα να αναφέρω και κάτι off-topic, αλλά ας κρατήσουμε ότι "για να πάρεις κιθάρα το 1970 έδινες όσο ένα Volkswagen, και στην αναμενόμενη περίπτωση έπαιρνες καυσόξυλα!".
- Μηνύματα
- 8,866
- Πόντοι
- 1,168
Έχω πιάσει τόσες πολλές κιθάρες ειδικά Fender απ' όλες τις εποχές και σε διαβεβαιώ ότι αυτές που τα περισσότερα τους χαρακτηριστικά met my requirements είναι οι καινούργιες. Και ας βγουν όλοι οι vintageόπληκτοι και ας πουν ότι θέλουν. Απλά οι 2 60'ς strat που είχα την <<τύχη-ευκαιρία>> να παίξω, πέραν του συναισθηματικού δέους, καμμία άλλη εντύπωση δεν μου προκάλεσαν.audiokostas είπε:Μην μπερδευόμαστε δαχτυλομάστορα
Αυτά που ανέφερες είναι ή αποτελέσματα της καλής κατασκευής ή προσωπικές προτιμήσεις επί της κατασκευής.
Επιτρέψτε μου να συμπληρώσω κάτι ακόμη.
Ανφερθήκαμε παραπάνω στις τεχνολογικές μεθόδους της παραγωγής οι οποίες έχουν βελτιώσει κατά πολύ αυτό που στην ουσία είναι η σχετική ποιότητα του προϊόντος παραγωγής εν συγκρίσει με το πρωτότυπο μοντέλο που σχεδιάζει κάθε χρόνο ο εκάστοτε κατασκευαστής.
Δεν αναφερθήκαμε καθόλου όμως στο γεγονός ότι έχουν περάσει περίπου 50 χρόνια από την ’’χρυσή εποχή’’ των vintage οργάνων, έχουν κατασκευαστεί, φαντάζομαι εκατομμύρια, από τότε και σίγουρα έχει αποκτηθεί μία εμπειρία τόσο στο στάδιο κατασκευής όσο και σε αυτόν καθεαυτόν τον σχεδιασμό του οργάνου. Σίγουρα η βασική μορφή είναι η ίδια, όπως και η φιλοσοφία πίσω από το κάθε όργανο, αλλά βελτιώσεις υπάρχουν χωρίς να αλλάζουν τον ηχητικό χαρακτήρα του οργάνου όπως: intonated saddles στην telecaster, locking κλειδιά, compensated nut, noiseless μονοπήνιοι (εδώ φαντάζομαι θα υπάρχει κάποια αντιγνωμία ως προς την πιστότητα στον χαρακτήρα), μελετημένα truss rods, περίεργα συστήμματα καλωδίωσης και άλλα πολλά που σίγουρα ξεχνάω.
Το σημαντικότερο όμως είναι ότι πλέον ο κατασκευαστής έχει την -εμπειρική και όχι μόνο- γνώση και μπορεί να προβλέψει την επίδραση που έχει στον ήχο κάθε αλλαγή που κάνει όπως για παράδειγμα η χρήση διαφορετικών κραμμάτων στις γέφυρες ή ότι άλλο. Υπάρχει πλέον διαφορετικό επίπεδο γνώσης πίσω από την κατασκευή ενός οργάνου, όσο κι αν αυτό μοιάζει με τον πρόγονό του και ευτυχώς είναι αρκετά προσιτό.
Ανφερθήκαμε παραπάνω στις τεχνολογικές μεθόδους της παραγωγής οι οποίες έχουν βελτιώσει κατά πολύ αυτό που στην ουσία είναι η σχετική ποιότητα του προϊόντος παραγωγής εν συγκρίσει με το πρωτότυπο μοντέλο που σχεδιάζει κάθε χρόνο ο εκάστοτε κατασκευαστής.
Δεν αναφερθήκαμε καθόλου όμως στο γεγονός ότι έχουν περάσει περίπου 50 χρόνια από την ’’χρυσή εποχή’’ των vintage οργάνων, έχουν κατασκευαστεί, φαντάζομαι εκατομμύρια, από τότε και σίγουρα έχει αποκτηθεί μία εμπειρία τόσο στο στάδιο κατασκευής όσο και σε αυτόν καθεαυτόν τον σχεδιασμό του οργάνου. Σίγουρα η βασική μορφή είναι η ίδια, όπως και η φιλοσοφία πίσω από το κάθε όργανο, αλλά βελτιώσεις υπάρχουν χωρίς να αλλάζουν τον ηχητικό χαρακτήρα του οργάνου όπως: intonated saddles στην telecaster, locking κλειδιά, compensated nut, noiseless μονοπήνιοι (εδώ φαντάζομαι θα υπάρχει κάποια αντιγνωμία ως προς την πιστότητα στον χαρακτήρα), μελετημένα truss rods, περίεργα συστήμματα καλωδίωσης και άλλα πολλά που σίγουρα ξεχνάω.
Το σημαντικότερο όμως είναι ότι πλέον ο κατασκευαστής έχει την -εμπειρική και όχι μόνο- γνώση και μπορεί να προβλέψει την επίδραση που έχει στον ήχο κάθε αλλαγή που κάνει όπως για παράδειγμα η χρήση διαφορετικών κραμμάτων στις γέφυρες ή ότι άλλο. Υπάρχει πλέον διαφορετικό επίπεδο γνώσης πίσω από την κατασκευή ενός οργάνου, όσο κι αν αυτό μοιάζει με τον πρόγονό του και ευτυχώς είναι αρκετά προσιτό.
- Μηνύματα
- 12,681
- Πόντοι
- 38
Σωστός.
- Μηνύματα
- 47,842
- Πόντοι
- 2,368
Σαφως,μιλαμε ομως και για ΑΚΡΙΒΗ αντιγραφα
Απο προσωπικη πειρα σε διαβεβαιωνω οτι μια Fender Custom Shop tele του 63 η μια Fender CS Nocaster που τις παιρνεις με 1500 ευρω περιπου μεταχειρισμενες απο ΗΠΑ,ειναι συνηθως πολυ καλυτερες απο τις περισσοτερες original (ειχα 3 original tele 1964-1965,& προσφατα αγορασα μια του 66) και ας ειναι ακριβη ΑΝΤΙΓΡΑΦΑ τους....αλλωστε και εγω παρολο που ειμαι ο μεγαλυτερος λατρης των vintage Tele παιζω σχεδον αποκλειστικα με τις partscasters που εχω φτιαξει μονος μου (& ειναι αντιγραφα τους)
Επιμενω οτι ο ΜΟΝΟΣ λογος να παρεις vintage κιθαρα ειναι το VIBE & η επενδυση,ολες οι μεγαλες μαρκες φτιαχνουν ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΤΙΚΑ κλασεις ανωτερες κιθαρες "αντιγραφα" απο τις original (με εξαιρεση ισως τις Gibson Les Paul του 59-69 αν και εκει εξαρταται μια και το custom shop της Gibson παραγει αριστουργηματα σε εξευτελιστικες τιμες σε σχεση με τα μοντελλα που αντιγραφει),αν βαλεις μια original White Falcon του 1959 (την ειχα) & μια καινουργια γιαπωνεζικη πλαϊ-πλαϊ θα σκασεις στα γελια με την "ποιοτητα" κατασκευης της original (αν την...φυσηξεις δυνατα ..κινδυνευει.. ;D)
Απο εκει και περα επειδη εκτος απο το playability υπαρχει και αυτο που λεει ο Ηλιας και καποιος αλλος παραπανω δηλ. η "αφη" οι συγχρονοι κατασκευαστες λανσαρισαν και το RELIC (του οποιου ειμαι φαν για ΑΥΤΟΝ ΑΚΡΙΒΩΣ τον λογο)
Απο προσωπικη πειρα σε διαβεβαιωνω οτι μια Fender Custom Shop tele του 63 η μια Fender CS Nocaster που τις παιρνεις με 1500 ευρω περιπου μεταχειρισμενες απο ΗΠΑ,ειναι συνηθως πολυ καλυτερες απο τις περισσοτερες original
(ειχα 3 original tele 1964-1965,& προσφατα αγορασα μια του 66) και ας ειναι ακριβη ΑΝΤΙΓΡΑΦΑ τους....αλλωστε και εγω παρολο που ειμαι ο μεγαλυτερος λατρης των vintage Tele παιζω σχεδον αποκλειστικα με τις partscasters που εχω φτιαξει μονος μου (& ειναι αντιγραφα τους)Επιμενω οτι ο ΜΟΝΟΣ λογος να παρεις vintage κιθαρα ειναι το VIBE & η επενδυση,ολες οι μεγαλες μαρκες φτιαχνουν ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΤΙΚΑ κλασεις ανωτερες κιθαρες "αντιγραφα" απο τις original (με εξαιρεση ισως τις Gibson Les Paul του 59-69 αν και εκει εξαρταται μια και το custom shop της Gibson παραγει αριστουργηματα σε εξευτελιστικες τιμες σε σχεση με τα μοντελλα που αντιγραφει),αν βαλεις μια original White Falcon του 1959 (την ειχα) & μια καινουργια γιαπωνεζικη πλαϊ-πλαϊ θα σκασεις στα γελια με την "ποιοτητα" κατασκευης της original (αν την...φυσηξεις δυνατα ..κινδυνευει.. ;D)
Απο εκει και περα επειδη εκτος απο το playability υπαρχει και αυτο που λεει ο Ηλιας και καποιος αλλος παραπανω δηλ. η "αφη" οι συγχρονοι κατασκευαστες λανσαρισαν και το RELIC (του οποιου ειμαι φαν για ΑΥΤΟΝ ΑΚΡΙΒΩΣ τον λογο)
