Η σημαντικοτητα του ερμηνευτη μιας συνθεσης.

[stavros_d80]

Υπάρχουν και περιπτώσεις που ο καλλιτέχνης/μουσικός/στιχουργός μπορεί να επέμβει με τέτοιο τρόπο στο αρχικό κομάτι που να βγει καλύτερο όπως πχ έγινε εδώ



για όσους δεν γνωρίζουν την πραγματική ιστορία ας δουν σχετικό βίδεο (ναι είναι stones απλά δανειστήκαμε 4 μέτρα εεεε 8 εεε 16 δηλ ε μωρε ξεφυγε λιγο η λουπα τη κάνετε έτσι ;D ;D ;D ;D

με τόσα ρεμίξ που έχουν γίνει σε τόσα τραγούδια το έχω συνηθίσει υπάρχουν φορές που το ρεμίξ ή νεα έκδοση μαρεσει καλύτερα και φορες που μαρεσει το αρχικό περί ορέξεως...

 

[harilatron]

Αυτό λέω τόση ώρα, πως η καλλιτεχνική αξία είναι υποκειμενική.

Jimmypap, αυτό που υπερασπίζεσαι με τόσο φανατισμό δεν είναι κάτι το πρωτάκουστο, είναι μάλλον κοινοτοπία. Είναι απλά ένα θέμα ορισμών (που ασφαλώς επιδέχονται αντίλογο).

Κατά τα άλλα, παρακαλώ να περιοριστεί η εκροή bodily fluids, τα σχετικά ποστ αφαιρέθηκαν.

 

[Guest]

Jimmypap, αυτό που υπερασπίζεσαι με τόσο φανατισμό δεν είναι κάτι το πρωτάκουστο, είναι μάλλον κοινοτοπία. Είναι απλά ένα θέμα ορισμών (που ασφαλώς επιδέχονται αντίλογο).

Κατά τα άλλα, παρακαλώ να περιοριστεί η εκροή bodily fluids, τα σχετικά ποστ αφαιρέθηκαν.

Συμπάθα με αφεντικό, αλλά φανατισμός είναι να προσβάλλεσαι και να επιτίθεσαι όταν σου κακολογούν "τα θεία", δηλαδή τον Καζαντζίδη, τους Beatles κλπ. Τζιχάντ φάση αλλά χωρίς Αλλάχ.

Τωρα βέβαια στην περίπτωση που θίγεσαι τόσο άσχημα όταν σε κάποιους απλώς...δεν αρέσει ο "θεός" σου ή πιστεύουν σε κάποιον άλλο "θεό", δεν είναι καν φανατισμός, είναι κάτι άλλο...

Και ο φανατισμός δεν είναι θέμα ορισμού νομίζω  :laugh:

Ζήτω η ανεξιθρησκεία στη μουσική! 

Καληνύχτα σας

 

[TamTam Radio]

JimmyPap, σε προσθέτω στους φίλους.

Η καταξίωση και η επιδραστικότητα δεν έχουν καμία σχέση με τα βραβεία και τα παραληρηματα των φανατικών, αδελφέ. Σε κάποια μέρη, όποτε περνάει το τρόλεϊ, το bulling πάει σύννεφο.

Όποιος απεχθάνεται τον βάρδο της κλαούνας, της απονοιάς και της μιζέριας, που αντιπροσωπεύει αισθητικά την Ελλάδα ως ψωροκώσταινα, είναι φίλος μου. Νομετελειακά, αισθητικά, υπαρξιακά, και καλλιτεχνικά.

"Έχουμε έναν υπέροχο ήλιο από πάνω μας κι εμείς κλαίμε σα να μην υπάρχει αύριο".

-Στελάρας

 

[LK]

Μερικές ακόμα σκέψεις μου:

Η «καλλιτεχνική αξία» σε καμία περίπτωση δεν θα πρέπει να συνδεθεί με την «εμπορικότητα» ή την μεγάλη απήχηση στο κοινό, χωρίς ασφαλώς αυτό να σημαίνει πως ένα έργο με «καλλιτεχνική αξία» δεν μπορεί να έχει και αυτά τα δύο στοιχεία.

Η διάγνωση και κατάταξη ενός έργου ως άξιο καλλιτεχνικά είναι κάτι που απαιτεί χρόνο, αφοσίωση, εξειδικευμένη γνώση , συγκριτική ικανότητα και πολλά άλλα, με άλλα λόγια , απαιτεί στοιχεία που δύσκολα μπορούν να συγκεντρώνουν πολλά άτομα εκ των πραγμάτων.

Επιπροσθέτως:

Εγώ παραδείγματος χάριν δεν γοητεύομαι με την «αφρικανική περίοδο» του Πικάσο  και ούτε θα κρεμούσα έναν τέτοιο πίνακα από αυτή τη περίοδο του στο σαλόνι μου.

Δεν μπορώ να διαγνώσω-συμπεράνω από μόνος μου αν αυτή η περίοδος του έχει «καλλιτεχνική αξία», αλλά διάβασα από άτομα που είχαν τον χρόνο-τη διάθεση και τις γνώσεις να εντρυφήσουν ότι  ναι, ….έχει! (αυτό είναι θέμα ειδικού).

Αν με ενδιέφερε περαιτέρω το θέμα και είτε ήθελα να τους επιβεβαιώσω ή να τους διαψεύσω , θα έπρεπε να ερευνήσω-μελετήσω-  περαιτέρω και να καταλήξω  στα όποιο προσωπικά –δικά μου συμπεράσματα.

Επίσης προφανώς αν μου έβαζες μια πολύ καλή κόπια του Πικάσο και έναν αυθεντικό Πικάσο, δεν θα μπορούσα να ξεχωρίσω ποιο είναι ποιο (αυτό είναι επίσης θέμα ειδικού)

Εν συνεχεία, αν μου έβαζες έναν πίνακα όχι γνωστό του Πικάσο, και μου έλεγες είναι ή δεν είναι Πικάσο, δεν θα μπορούσα να απαντήσω βάζοντας το χέρι μου στη φωτιά (αυτό είναι θέμα ειδικού…και πάλι).

Τέλος  αν μου έλεγες να πω ποιος επηρέασε ποίον , ο Picasso τον Braque ή το αντίθετο , δεν θα ήξερα (αυτό είναι θέμα …ναι σωστα….ειδικού).

Στις τέχνες , όπως και στην  επιστήμη,  όπως ειπώθηκε, υπάρχουν σαφώς μετρήσιμα μεγέθη.

Εκεί έγκειται η αντικειμενικότητα, Ότι η μέτρηση είναι σωστή. Όχι στα όρια αυτής,

Για παράδειγμα οι τιμές της χοληστερίνης και τα  ανεκτά όρια αυτών δεν ήταν πάντα ίδια.

Αν στην πορεία , π.χ. , οι «ειδικοί» αποφασίσουν ύστερα από X  χρόνια, ότι ο Πικάσο, δεν έχει καλλιτεχνική αξία, είτε διότι ύστερα από νέες έρευνες  διέγνωσαν ότι η «πρωτοτυπία» και η «μοναδικότητα» δεν συγκεντρώνονται στο έργο του είτε διότι άλλαξαν τα πρότυπα για να χαρακτηριστεί κάτι ως άξιο καλλιτεχνικά (έφυγαν οι παράμετροι «πρωτοτυπία» και «μοναδικότητα») και μοναδικό κριτήριο είναι τι λέει ο yameth π.χ….άλλου παπά ευαγγέλιο.

 

[Trolley]

@Jimmypap

Ψώνισες από σβέρκο. Δεν χρειάστηκε τίποτε περισσότερο από μία αφόδευση στον Καζαντζίδη, ώστε να γίνει φίλος σου ο Ταμταμ. Σε καλή μεριά τα κέρδη. Ωραία ανταλλαγή.

@Αναψυκτικός

Μάλλον δε συνειδητοποίησες πριν λίγες μόνο μέρες ότι έχασες τις εκλογές. Εσύ, ο Τζηνέρης και ο αέρας υποστηρίξατε την αποχώρησή μου. Να αρχίσεις να συνηθίζεις, θα σου συμβαίνει όλο και πιο συχνά.

@Moderators

Να δω πόσο μακρυά θα πάει η βαλίτσα με τις προσωπικές επιθέσεις* πριν αποφασίσετε να ρίξετε κανά μπάνιο.

* Αναφέρομαι βέβαια στο ότι καλεί "Ταλιμπάν" τα μέλη που διαφώνησαν με τον αφοδευτή (κατά παραδοχή του). "Ταλιμπάν !!!!

 

[TamTam Radio]

Συμφωνοι βρε Λάκη, υπερθεματιζω, αλλά εδώ συζητούσατε για τη σημαντικότητα του ερμηνευτή μιας συνθεσης, όχι για εικαστική τεχνη.

 

[LK]

Κύριοι, σε αυτό το νήμα χωρίς κανέναν απολύτως λόγο, ειπώθηκαν και σβήστηκαν…διάφορα.

ΜΗΝ το συνεχίσουμε, σας παρακαλώ.

Είναι ένα ωραίο θέμα και ας μην το πάμε επί προσωπικού.

Και για να πω τα πράγματα με το όνομά τους.

@Tamtam, μπήκες στο θέμα για να πεις ότι ο JimmPap είναι φίλος σου πλέον (μπράβο, και δικός μου είναι, όλα τα μέλη του noiz είναι) και ότι δεν σου αρέσει ο Καζαντζίδης (καλά κάνεις και δικαίωμά σου), αλλά  και τα δύο είναι  άσχετα με το θέμα. (και γι αυτό θα έπρεπε να σβηστεί).

@Trolley , στο τελευταίο σου Post διαμαρτύρεσαι για το “ ταλιπμάν» , σχόλιο αφενός που αφορά το NoizBox, και όχι  το παρόν νήμα και αφετέρου  με τον λάθος τρόπο (έπρεπε να γίνει αναφορά με  π.μ. στον admin (αυτός έχει αρμοδιότητα για το NoizBox και το Moderation του) . (και γι αυτό θα έπρεπε να σβηστεί).

Σας παρακαλώ ακόμα μια φορά….να μείνουμε στο θέμα.

 

[LK]

Συμφωνοι βρε Λάκη, υπερθεματιζω, αλλά εδώ συζητούσατε για τη σημαντικότητα του ερμηνευτή μιας συνθεσης, όχι για εικαστική τεχνη.

Νομίζω ότι ένας  που κοπίαρει έναν πινακα ζωγραφικής ή απαγγέλει ένα ποίημα "εκτελεί" εν μέρει μια πρωτότυπη συνθεση....μπορεί και να κάνω λάθος.

 

[TamTam Radio]

Νομίζω ότι ένας  που κοπίαρει έναν πινακα ζωγραφικής ή απαγγέλει ένα ποίημα "εκτελεί" εν μέρει μια πρωτότυπη συνθεση....μπορεί και να κάνω λάθος.

Χαίρομαι πολύ για την απάντησή σου. Δεν μπορώ να σκεφτώ καλύτερο παράδειγμα από το study του Βελάσκεθ .

Αν δεν το έχεις υπόψη σου, δες το , πιστεύω θα το βρεις συναρπαστικά ενδιαφέρον (παρά το -φαινομενικά?-  off topic

edit: να πάρει πήγα να κάνω edit με ένα άλλο λινκ και το χασα

anyway

εδώ πιο συντομο και από το BBC

https://bit.ly/2HfjET4

 

[Trolley]

Ο Καζαντζίδης ως τραγουδιστής / ερμηνευτής, απλά έδρασε κυρίως την περίοδο που οι περισσότεροι έλληνες συνθέτες απολάμβαναν να υμνούν την φερόμενη ως ελληνική πραγματικότητα, δηλαδή τον πτωχό πλην τίμιο χαρακτήρα, που απεχθάνεται τους πλούσιους, τους οποίους θεωρεί κενούς (στην καλύτερη περίπτωση) έως επαγγελματίες δολοφόνους (στην χειρότερη).

Αυτή η αντίληψη ζωής έχει καταγραφεί στο σύνολο των καλλιτεχνικών προϊόντων που κέρδιζαν διασημότητα στη χώρα για περισσότερες από τρεις δεκαετίες. Κινηματογραφικές ταινίες, θεατρικά συγγράματα, ποιήματα, και οτιδήποτε άλλο, είναι ποτισμένα από την πεποίθηση ότι υπάρχει ένας φτωχός λαός που υποφέρει, και αυτό δίχως άλλο οφείλεται στους κατοίκους του Ψυχικού.

Θα μπορούσε ο Καζαντζίδης να απέχει όλων αυτών των πεποιθήσεων; Όχι, διότι ήταν και δικές του πεποιθήσεις (πρώτον) και επίσης αποδείχτηκε ότι θα έπρεπε να φτάσουμε στη δεκαετία του '90 για να ψελλιστεί ελληνόφωνο τραγούδι που να μη μιλάει γι' αυτά τα πράγματα με αυτό το σκεπτικό (δεύτερον). Οτιδήποτε άλλο, θεωρείτο γελοίο την εποχή που έγινε διάσημος ο Καζαντζίδης - αυτός είναι ο λόγος που άκουγα τα τραγούδια του στο σπίτι και το ραδιόφωνο πριν ακόμη μπω στη κολυμπήθρα.

Αυτή είναι η πραγματικότητα του ζητήματος και την ξέρουν όλοι όσοι γεννήθηκαν και μεγάλωσαν σε αυτή τη χώρα. Είναι φυσικό ότι όσοι ασπαστήκαμε την αντίληψη πως στο εξωτερικό γινόντουσαν πολύ πιο ενδιαφέροντα πράγματα στη μουσική, δεν "αντέχουμε" τον Καζαντζίδη (μεταξύ άλλων, σάμπως αντέχουμε π.χ. τους "Μετανάστες" του Μαρκόπουλου, ή το "Σταυρό του Νότου" του Μικρούτσικου, αλλά υπάρχουν κάποιοι μεγαλύτεροι σε ηλικία που ευχαρίστως θα πέταγαν στον πρώτο διαθέσιμο υπόνομο όποιον βρίσει το "Στέλιο". Επίσης υπάρχουν παιδιά αυτών των ανθρώπων που από απλό σεβασμό στους παλιούς, θα έκαναν ακριβώς το ίδιο.

-----

Σε σχέση με το νήμα, όπως και κάθε άλλη συζήτηση στο noiz, και αυτή είναι εντελώς άχρηστη, διότι: σε οποιαδήποτε κοινότητα ανθρώπων είναι αποδεκτό ότι αποφεύγονται οι επιθέσεις στα φερόμενα ως "ιερά τέρατα" του αντικειμένου της κοινότητας. Δεν μπορείς π.χ. να πας κάπου όπου συζητούν κινηματογράφο και να πεις ότι "αφοδεύω τον Φελίνι", ούτε καν τον "Γκοντάρ", ούτε καν τον "Αγγελόπουλο", διότι απλά δείχνεις αμέσως ότι είσαι κακομοίρης και παρανοϊκός.

Το να μη σου αρέσει ο Αγγελόπουλος (εγώ π.χ. τον γουστάρω) είναι ασφαλώς μία προτίμηση και ναι, ας δηλωθεί αν εξυπηρετεί αυτό κάποιο σκοπό, αλλά πρέπει να συνοδεύεται από αντεπιχειρήματα, αλλιώς μοιάζει πάρα πολύ με το "μαμά μου αρέσουν οι καραμελίτσες, θα' θελα να'χα δέκα σακουλίτσες". Μόνο κάποιος που θεωρεί τον εαυτό του κέντρο του κόσμου τα λέει αυτά σοβαρά. Οι υπόλοιποι σκύβουμε να μάθουμε απ' όπου μπορούμε να μάθουμε, τον Καζαντζίδη, αλλά και τον Χιώτη, και τον οποιονδήποτε ήξερε η ίδια μας η μάνα, πριν μάθει το δικό μας όνομα.

 

[manosx]

Θέλεις να γράψεις ένα βιβλίο για τους λαϊκούς τραγουδιστές; Θα έχει μέσα Καζαντζίδη, Γαβαλά, Μπιθικώτση,  σου αρέσουν δεν σου αρέσουν, αλλιώς το βιβλίο θα είναι ελλιπές και ελαττωματικό. Θέλεις να γράψεις βιβλίο για σκηνοθέτες, θα έχει Αϊζενστάιν, Γκρίφιθ, Κιούμπρικ αλλιώς θα είναι ελλιπές και ελαττωματικό. Θέλεις για ζωγράφους θα έχει Ραφαέλ, Μικελάντζελο, Ρούμπενς αλλιώς θα είναι ελλιπές και ελαττωματικό. Θέλεις να γράψεις βιβλίο για thrash metal,  ;D ;D ;D τότε θα έχει Slayer, Megadeth, Metallica αλλιώς είναι ελλιπές και ελαττωματικό. Αν εσύ δε γουστάρεις τα τραγούδια που υμνούν το Σατανά και ασχολούνται με τον Μεγκελε ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΚΑΜΙΑ ΜΑ ΚΑΜΙΑ ΣΗΜΑΣΙΑ, οι slayer είναι ΣΤΑΘΜΟΣ στο thrash και θα τους αφιερώσεις ένα ΜΕΓΑΛΟ κεφάλαιο στο βιβλίο, με πλήρη βιογραφικά, δισκογραφία και φωτογραφίες με τις πεντάλφες και το σήμα των SS  ;D ;D ;D σου αρέσουν δε σου αρέσουν έτσι θα γίνει, πάει και τελείωσε.

Αν δεν μπορείτε ούτε αυτό να καταλάβετε δεν πειράζει, δε θα χαλάσουμε τις καρδιές μας, εδώ άλλοι περιμένουν ακόμα ΑΚΟΜΑ λεφτόδεντρα και νταούλια, στα μπουζούκια και στις ηλεκτρικές κιθάρες θα τα χαλάσουμε; 

 

[TamTam Radio]

Θέλεις να γράψεις ένα βιβλίο για τους λαϊκούς τραγουδιστές; Θα έχει μέσα Καζαντζίδη, Γαβαλά, Μπιθικώτση,  σου αρέσουν δεν σου αρέσουν, αλλιώς το βιβλίο θα είναι ελλιπές και ελαττωματικό.

Θέλεις να γράψεις βιβλίο για σκηνοθέτες, θα έχει Αϊζενστάιν, Γκρίφιθ, Κιούμπρικ αλλιώς θα είναι ελλιπές και ελαττωματικό.

Θέλεις για ζωγράφους θα έχει Ραφαέλ, Μικελάντζελο, Ρούμπενς αλλιώς θα είναι ελλιπές και ελαττωματικό. Θέλεις να γράψεις βιβλίο για thrash metal,  ;D ;D ;D τότε θα έχει Slayer, Megadeth, Metallica αλλιώς είναι ελλιπές και ελαττωματικό. Αν εσύ δε γουστάρεις τα τραγούδια που υμνούν το Σατανά και ασχολούνται με τον Μεγκελε ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΚΑΜΙΑ ΜΑ ΚΑΜΙΑ ΣΗΜΑΣΙΑ, οι slayer είναι ΣΤΑΘΜΟΣ στο thrash και θα τους αφιερώσεις ένα ΜΕΓΑΛΟ κεφάλαιο στο βιβλίο, με πλήρη βιογραφικά, δισκογραφία και φωτογραφίες με τις πεντάλφες και το σήμα των SS  ;D ;D ;D σου αρέσουν δε σου αρέσουν έτσι θα γίνει, πάει και τελείωσε.

Σύμφωνοι, αλλά αυτό δεν σημαίνει και ότι πρέπει να μας αρέσουν ή να θεωρούμε σημαντικό οτιδήποτε γράφει μια εγκυκλοπαίδεια. Δεν αρέσουν σε όλους όλα, συχνά και μέσα από το ίδιο "βιβλίο": μπορεί ας πούμε να σου αρέσει ο Βιμ Βέντερς αλλά όχι ο Αγγελόπουλος, κι ας ήταν σύγχρονοι ο ένας στον άλλον κι ας είχαν σε εκτίμηση ο ένας στον άλλον. Το ότι μπορεί σε κάποιον να αρέσει κάτι αλλά να έχει απέχθεια για κάτι άλλο, όσο σημαντικό κι αν καταγράφεται από τους οπαδούς του (διότι περί αυτού μιλάμε σε πολλές περιπτώσεις και όχι κατ' ανάγκην για "ιερά τέρατα"), αυτό μπορεί να γίνει κατανοητό;

Για παράδειγμα, μπορώ να απεχθάνομαι τον Σερζ Γκενσμπουργκ ή τον Τζόνι Χάλιντει (για να αναφέρω δυο ιερά τέρατα) και να τους θεωρώ ατάλαντους κοπρίτες που απλώς καβάλησαν το κύμα την κατάλληλη στιγμή; Ή θα πρέπει υποχρεωτικά να τους ακούω συνεπαρμένος επειδή τους άκουγε και η μαμά μου "από σεβασμό" και επειδή λέει "τους ήξερε πριν καν υπάρξω εγώ";

 

[TamTam Radio]

Ας αφήσω και αυτό εδώ, για τη σημαντικότητα του ερμηνευτή. Γνώμη μου!

 

[manosx]

Εσύ μπορεί να θεωρείς ότι η Γη είναι επίπεδη, και πολλοί όντως το πιστεύουν. Αλλάζει κάτι για όλους τους υπόλοιπους;

Ας πούμε εγώ τραβάω τα μαλλιά μου με την μοντέρνα τέχνη  ;D , εμποδίζει αυτό σε κάτι αυτούς που τους αρέσει; Ή μήπως επειδή έχω συντηρητικό γούστο, και φρικάρω με κάτι πίνακες που αποτελούνται αποκλειστικά από πιτσιλιές  ;D ;D ;D αυτό εμποδίζει σε κάτι την αντίστοιχη αξιολόγησή τους από τους ειδικούς; Για μένα μπορεί να είναι είναι απάτη, οι άλλοι όμως δίνουν εκατομμύρια για να το αποκτήσουν, και μπαίνουν πρώτη μούρη σε μουσεία. Αυτό σημαίνει ότι εγώ μεν έχω τσακωθεί με τη μοντέρνα τέχνη, γούστο μου και καπέλο μου, υπάρχουν όμως άλλα 7 δισεκατομμύρια ψυχές στον πλανήτη, και τελικά ο πίνακας μπαίνει στο μουσείο και κοστίζει εκατομμύρια.

Ποια είναι η αντικειμενική πραγματικότητα; Ότι στα πλαίσια της μοντέρνας τέχνης ο πίνακας έχει μεγάλη αξία. Πως εξηγώ και πως δικαιολογώ όμως το ότι εμένα δεν μου αρέσει; Το ερμηνεύω ως αποτέλεσμα του ότι η τέχνη παρακμάζει, οπότε τα κορυφαία έργα του σήμερα δεν με αγγίζουν όπως τα παλαιότερα. Αυτή είναι όμως η προσωπική και υποκειμενική μου άποψη, δεν είναι θέσφατο ούτε κοινά αποδεκτό ότι η τέχνη παρακμάζει, θα την στήριζα την άποψη αυτή σε κάποια συζήτηση, αλλά όπως καταλαβαίνεις η συζήτηση θα έχει να κάνει με ένα ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΟ ζητούμενο, το αν όντως παρακμάζει η τέχνη ή όχι, ένα ζητούμενο που έχει ένα ενδιαφέρον για να ασχοληθεί κάποιος και να δώσει ίσως λίγο από το χρόνο του για να συζητήσουμε μαζί.

Αντίθετα, για το αν αρέσει στον κάθε περίεργο ή την κυρά Κομπρέσσα ένας πίνακας ή ένας τραγουδιστής, με αυτό δε θα ασχοληθεί κανείς, πίστεψέ με.

 

[nickel]

https://www.youtube.com/watch?v=EbX3frq3Qyo

μας γάμισες... δεν ξαναπιανω μουσικο οργανο

 

[TamTam Radio]

1)  Εσύ μπορεί να θεωρείς ότι η Γη είναι επίπεδη, και πολλοί όντως το πιστεύουν. Αλλάζει κάτι για όλους τους υπόλοιπους;

(...)

2)  Ποια είναι η αντικειμενική πραγματικότητα; Ότι στα πλαίσια της μοντέρνας τέχνης ο πίνακας έχει μεγάλη αξία.

3) (...) αλλά όπως καταλαβαίνεις η συζήτηση θα έχει να κάνει με ένα ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΟ ζητούμενο,

4)  Αντίθετα, για το αν αρέσει στον κάθε περίεργο ή την κυρά Κομπρέσσα ένας πίνακας ή ένας τραγουδιστής, με αυτό δε θα ασχοληθεί κανείς, πίστεψέ με.

1) Δεν μιλάμε για ψευδοεπιστήμες εδώ, ατυχές παράδειγμα.

2) Δεν υπάρχει αντικειμενική πραγματικότητα στην τέχνη.

Θα μπορούσες να πεις ότι "υπάρχει καλή και κακή Τέχνη" - αλλά (αν καταλαβαίνω σωστά, συμφωνούμε σε αυτό: έχει να κάνει με το πώς την αντιλαμβάνεται ο καθένας μας. Άρα, υπάρχει μόνο τέχνη και καλοδεχούμενες συζητήσεις γύρω από αυτήν.

3) Συγχέεις το χρηματιστήριο της τέχνης με την ίδια την Τέχνη. Πολλές φορές ταυτίζονται.

" Η επιτυχία είναι το μόνο γήινο κριτήριο για το τι είναι καλό και κακό". Μπορείς να φανταστείς ποιος το είπε; Ο Χίτλερ.

Όλοι οι επιτυχημένοι άνθρωποι κάνουν το καλό - αυτό μας έμαθε και αυτό διακηρύσσουν σήμερα οι κληρονόμοι της βασιλείας του που επιδεικνύουν τη δήθεν αριστεία τους, βασιζόμενοι απλώς και μόνο στο γεγονός ότι είναι επιτυχημένοι (με την έννοια των αριθμών, των πωλήσεων ή του ότι θα τους γράφει η εγκυκλοπαίδεια).

4) Δεν είναι ζητούμενο να ασχοληθεί ο καθένας με το τι αρέσει στον άλλον. Αν παρατηρήσεις, συνήθως από οπαδιλίκι διακατέχονται αυτοί που ακολουθούν αυθεντίες και ιερά τέρατα σαν τον Στελάρα, τον Αγγελόπουλο (άντε και τον Μανώλη , τον Γκενσμπουργκ ή ξέρω γω ποιον.

Κάποιοι άλλοι είμαστε όσο να 'ναι πιο ψύχραιμοι και φιλοσοφημένοι γιατί μπορούμε να αποκαλούμε τα σκουπίδια σκουπίδια και τη σκάφη σκάφη και μπορούμε να πούμε λόγου χάρη ότι (ακόμη και) ο αγαπημένος μας καλλιτέχνης έχει κάνει 2 καλά άλμπουμ και 10 ckata!

Εν κατακλείδι, ο σεβασμός που μπορεί να έχεις για κάποιον ως καλλιτέχνη, δεν είναι απαραίτητο να συμβαδίζει με το αν σε αγγίζει κάθε φορά αυτό που δημιουργεί καλλιτεχνικά.

Για παράδειγμα, έχω σεβασμό στον Θ. Αγγελόπουλο αλλά βαριέμαι θανάσιμα τις ταινίες του (όχι όλες) και κάποιες μάλιστα τις βρίσκω και κωμικά κακές.  ;D Αυτό δεν μειώνει στο ελάχιστο την αξία του (αυτό δα έλειπε) ή το respect που του οφείλω σαν έλληνας και σινεφίλ για τη συνεισφορά του στον ελληνικό κινηματογράφο.

Συμπέρασματικά, αυτό που θέλω να πω είναι ότι δεν υπάρχει κανόνας - ούτε οι πωλήσεις ούτε η "επιτυχία" ούτε η ιστορικότητα ενός καλλιτέχνη μπορούν να σε "πείσουν" για την αξία του, παρά μόνο η προσωπική σου αισθητική και κριτική στα πράγματα.

Και η καλύτερη απόδειξη γι' αυτό είναι ότι πολλά πράγματα που δεν μας άρεσαν πριν δέκα χρόνια, μπορεί μετά να μας αρέσουν, επειδή τα εκτιμήσαμε διαφορετικά ή επειδή αποκτήσαμε περισότερη γνώση γύρω από αυτά.

 

[manosx]

Να σε πείσουν για την αξία του, με την έννοια να σε κάνουν να σου αρέσει, όχι δεν γίνεται, συμφωνώ. Το κύρος του όμως, οι εγκυκλοπαίδειες και η επιτυχία, θα σε κάνουν να ασχοληθείς μαζί του σε ένα βαθμό, και αυτό ακριβώς είναι που τον κάνει μεγάλο. Μπορεί να μην σου αρέσει αλλά τον ξέρεις, κράζεις- θαυμάζεις κλπ  ;D ;D ;D

Βέβαια πλέον έχουμε internet, οπότε πλέον ο καρκίνος εξαπλώνεται παντού,  ;D ο στόχος από παλιότερα ήταν να γίνεις viral αλλά πλέον είναι αυτοσκοπός, βγαίνει ο άλλος και αυτοακρωτηριάζεται για να γίνει youtube star, μα την παναγία το είχα προβλέψει αλλά δεν περίμενα να ζω όταν θα γίνει, η παρακμή επιταχύνεται γεωμετρικά.  ;D Θα πρέπει να βάλω κάνα αστερίσκο για ότι γράφω, ότι αναφέρομαι σε κάποιες δεκαετίες τουλάχιστον πριν, η εποχή με ξεπερνάει πια εντελώς.

 

[Guest]

Πατησα χαζευοντας τον τιτλο του θεματος δεξια.

Δεν εχω ιδεα τι συζητατε τοσες σελιδες αλλα στην τελευταια σελιδα οπου με εβγαλε μονομιας μου φανηκε οτι υπαρχει μια διαφωνια περι της φωνης/αξιας του Καζαντζιδη.

Αφοτου -μεταφορικα μιλωντας ευτυχως- κουφαθηκα προς στιγμην και γυρισα μερικες σελιδες πριν στα πολυ γρηγορα επεσε το ματι μου στο ονομα του Σγούρου που δεν ειχα ξανακουσει νομιζω ποτε .

Δεν εβγαλα ακρη περι της συζητησης φυσικα στα δευτερολεπτα που ασχοληθηκα αλλα

χαρη στην κουβεντα την τελευταια ωρα πινω καφε και ακουω ενα υπεροχο πιανο!

Και μετα λεω να χτυπησω κι ενα ''καρδια παραπονιαρα''

Να ειστε καλα και καλημερα!

 

[harilatron]

...

Βέβαια πλέον έχουμε internet, οπότε πλέον ο καρκίνος εξαπλώνεται παντού,  ;D ο στόχος από παλιότερα ήταν να γίνεις viral αλλά πλέον είναι αυτοσκοπός, βγαίνει ο άλλος και αυτοακρωτηριάζεται για να γίνει youtube star, ...

...ή βγαίνει ο Αγάθωνας να πει υπερτιμημένο τον Καζαντζίδη  :laugh:

(Παρεμπιπτόντως δεν αντέχω να ακούσω τον  Καζαντζίδη ούτε ένα δευτερόλεπτο, αλλά ποιος είμαι εγώ after all?)