Η σημαντικοτητα του ερμηνευτη μιας συνθεσης.

[cos_dr]

Αλλο αυτο και αλλο το να τους ΑΠΕΧΘΑΝΕΣΑΙ ,λιγακι δυσκολο δεν ειναι να αναγνωριζεις οτι καποιος ειναι μουσικος ογκολιθος και να τον...απεχθανεσαι?  (εκτος βεβαια και αν λογω....γηρατος και πολλων συνεχων ταξιδιων στο εξωτερικο τα τελευταια χρονια  εχω ξεχασει τα Ελληνικα μου  ;D ;D ;D)

Eγω έτσι ένιωθα όμως ανέκαθεν για τον Καζαντζίδη.

Μου ήταν αδύνατον να τον ακούσω και δυστυχώς λόγω του ενός από τους συγχωρεμένους τους παππούδες μου τον ακούγε όλη μέρα και τα καλοκαίρια ιδιαίτερα υπέφερα αλλά επειδή ασχολούμουν με τη μουσική ευρύτερα δεν μπορούσαν να με αφήσουν ασυγκίνητο όλα αυτά τα ποιοτικά χαρακτηριστικά και έτσι παρόλο που δεν μπορώ να ακούσω αλλά ακούω ΠΥΞ ΛΑΞ, τον αναγνωρίζω σαν ογκόλιθο και με ανάλογα κριτήρια σύγκρισης.

Υπό αυτό το πρίσμα και αυτόν και άλλους τους απεχθάνομαι αλλά τους θεωρώ ογκόλιθους και ακόμα και αν π. χ. πιεστηκα σε εισαγωγικά να τους ακούσω ως νιατο σήμερα καταλαβαίνω πως αυτό συνέβαλε στη μουσική μου παιδεία δίνοντας μου ευρύτερες δυνατότητες. Το ξέρω αυτό.

 

[Superfunk]

.Είπα πουθενά οτι ΑΠΕΧΘΑΝΟΜΑΙ τον Καζαντζίδη τους Beatles τον Σινατρα η τους Pink Floyd;

Οχι και ζητω συγγνωμη που δεν ξεκαθαρισα οτι δεν το ειπες εσυ....ΑΛΛΟΣ (ΑΥΤΟΓΝΩΣΤΗΣ μεγας,ρατσιστης επιβεβαιωμενος ως προς τους ηλικιωμενους,μαυριδερους  και κοντους (& ποιος κΣερει και ποιους αλλους)  και..... μετρητης ΥΨΟΥΣ εξ αποστασεως  μοναδικος  ;D  ) το ειπε .

Υπό αυτό το πρίσμα και αυτόν και άλλους τους απεχθάνομαι αλλά τους θεωρώ ογκόλιθους

ενα απο τα συνωνυμα του "απεχθανομαι¨ειναι και το περιφρονω,λιγο δυσκολο ,ακομα και για εναν ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΗ,να περιφρονει κατι που θεωρει...ογκολιθο... ;D ;D ;D

 

[cos_dr]

ενα απο τα συνωνυμα του "απεχθανομαι¨ειναι και το περιφρονω,λιγο δυσκολο ,ακομα και για εναν ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΗ,να περιφρονει κατι που θεωρει...ογκολιθο... ;D ;D ;D

Για εμένα δεν είναι δύσκολο.

και ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΗΣ είμαι και απεχθάνομαι να ακούω τέτοια μουσική και αναγνωρίζω ανάλογα για τους λόγους που ανέφερα παραπάνω την ΟΓΚΟΛΙΘΙΑ αποδίδοντας τον ανάλογο σεβασμό.

Για εμένα τίποτα δεν ειναι δύσκολο.

Οταν θέλω να κάνω κάτι το κάνω εύκολα και γρήγορα γιατι έχω τη Λάμψη.

Οποιος έχει Λάμψη μπορεί να πετύχει τα πάντα αρκεί να το θέλει.

 

[Superfunk]

Για εμένα τίποτα δεν είναι δύσκολο.

Kαλα αΦτο ινε σιγουρο φιλωΟΥΣ  ;D ;D

Εδω δεν  αφήνεις την πραγματικότητα να σου χαλάσει μια ωραία ιστορία στην απεχθεια θα κολλήσεις ?  ;D ;D ;D

 

[cos_dr]

Kαλα αΦτο ινε σιγουρο φιλωΟΥΣ  ;D ;D

Εδω δεν  αφήνεις την πραγματικότητα να σου χαλάσει μια ωραία ιστορία στην απεχθεια θα κολλήσεις ?  ;D ;D ;D

Τα γεγονότα έχουν ερμηνείες.

Παραμένουν όμως γεγονότα.

Ο λαός θέλει αλήθειες και ντόμπρα πράματα

Και όσοι πάνε να τον χωρέσουν στο ιδιοτελές τους καλούπι, να θυμούνται πως ο λαός και σοφός είναι και μνήμη έχει και στο τέλος ο καθένας παίρνει αυτό που του αξίζει χαχαχαχαχαχχχααχα

 

[manosx]

Πάντως είναι πιο εύκολο να εκτιμήσεις έναν ερμηνευτή όπως ο Στέλιος, από ένα γκρουπ όπως οι Beatles. Ας πούμε εγώ που απεχθάνομαι κάθε τι χίπικο  ;D έβγαζα καντήλες και με τους Beatles. Όταν όμως ακούς παντού για την επιρροή τους και το πόσο σημαντικοί είναι, τότε αν θέλεις να είσαι σωστός δεν μουλαρώνεις τα πόδια και κρατάς την ανάσα σου μέχρι να γίνεις μπλε, αλλά προσπαθείς να καταλάβεις τι παίζεται.

Ακούγοντας λοιπόν τη δισκογραφία τους επίμονα και προσεκτικά έβγαλα κάποια συμπεράσματα που θεωρώ αντικειμενικά. Πρώτα από όλα το Sgt Pepper είναι δισκάρα  ;D ;D ;D δηλαδή έλεος, ποιος έχει αντίρρηση σε αυτό  ;D ;D ;D Μετά η ποικιλία και η εξέλιξη αυτού του συγκροτήματος δεν έχει προηγούμενο, στους δίσκους τους βρίσκεις σε πρώιμη μορφή σχεδόν όλα τα είδη της σύγχρονης δημοφιλούς μουσικής. Και επίσης εκεί βρίσκεις και πολλά πραγματικά υποδείγματα της φόρμας που λέγεται τραγούδι, δηλαδή όποιον από τους τύπους με τις περούκες και να έπαιρνες με ένα πιστόλι  ;D και να του έλεγες να γράψει κάτι ΑΠΛΟ  ;D και με ΛΙΓΑ ΜΕΤΡΑ  ;D , κουπλέ ρεφραίν, δεν είμαι βέβαιος ότι θα έγραφε κάτι ανώτερο ας πούμε από το yesterday.

Λοιπόν, εξακολουθώ να συχαίνομαι οτιδήποτε χίπικο  ;D και ζήτημα είναι αν ακούω από επιλογή Beatles μια φορά το χρόνο, και λέω από επιλογή γιατί πλέον είχα καταλάβει ότι γύρω μου ακούω Beatles κάθε μέρα  ;D είτε δικά τους κομμάτια που δεν ήξερα, είτε πολύ περισσότερο ως επιρροή, και αυτό ξεχωρίζει τους μεγάλους, η επιρροή, στο yesterday ας πούμε μπορείς να συναντήσεις την επιρροή των περουκάτων που λέγαμε, ζουν λοιπόν ακόμη ενώ εμείς θα σβήσουμε σαν ατμός.

Ποιος θα έχανε λοιπόν αν δεν έμπαινα σε αυτή τη διαδικασία; Κανείς, απλά θα έμενα με την απορία, τίποτα άλλο δε θα άλλαζε. Γιατί ο όρος του αντικειμενικού αφορά την πραγματικότητα έξω από εμάς, και τίποτα από το υποκειμενικό μας γούστο δεν μπορεί να την αλλάξει.

Ακούστε λοιπόν αυτό:



Λοιπόν όπως είπα στην αρχή είναι πιο εύκολο να εκτιμήσεις έναν ερμηνευτή όπως ο Στέλιος, από ένα γκρουπ όπως οι Beatles. Δηλαδή τώρα ακούς αυτό, ΜΙΑ ΦΟΡΑ, ούτε δισκογραφίες ούτε τίποτα, ΜΙΑ ΦΟΡΑ και ΕΝΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙ. Το ΜΟΝΟ συμπέρασμα που πρέπει να βγάλεις είναι ότι Καζαντζίδης-Μαρινέλα-Χιώτης να συμπέσουν έτσι σε τέτοιο τραγούδι με τέτοιους στίχους (cos dr friendly btw  ;D ) θα χρειαστεί καινούργιο big bang να ξαναβγεί αυτή η συναστρία, ΜΑ ΤΙ ΦΩΝΗ ΕΧΕΙ ΡΕ ΠΣΤ ΜΟΥ  ;D ;D ;D. Οποιοδήποτε άλλο συμπέρασμα επιβάλλει άμεση επίσκεψη σε ΩΡΛ ASAP  ;D, και δεν μπα να υποστηρίζεται λεκτικά από δίτομο έργο του Κάντ και του Χέγκελ, η μουσική δεν είναι φιλοσοφία και ως ΜΟΥΣΙΚΟΙ και όχι ως απλοί ακροατές θα πρέπει να έχουμε έστω και μια στάλα συνείδηση της έννοιας της μουσικότητας, την καθεαυτή δηλαδή αξία της τέχνης μας πέρα από ιδεολογίες και ρεύματα. Εδώ λοιπόν το πράγμα φαίνεται, ΤΙΝΑΦΤΑΡΕ  ;D ;D ;D

 

[Superfunk]

Οποιοδήποτε άλλο συμπέρασμα επιβάλλει άμεση επίσκεψη σε ΩΡΛ ASAP  ;D, και δεν μπα να υποστηρίζεται λεκτικά από δίτομο έργο του Κάντ και του Χέγκελ, η μουσική δεν είναι φιλοσοφία και ως ΜΟΥΣΙΚΟΙ και όχι ως απλοί ακροατές θα πρέπει να έχουμε έστω και μια στάλα συνείδηση της έννοιας της μουσικότητας, την καθεαυτή δηλαδή αξία της τέχνης μας πέρα από ιδεολογίες και ρεύματα. Εδώ λοιπόν το πράγμα φαίνεται

Ακριβως.....

Να σου πω και μια προσωπικη μου εμπειρια απο τα...δικα σου "μουσικα χωραφια"...

Πριν απο καμμια.... 40αρια χρονια  (ειπαμε ειμαι ΓΕΡΟΣ εκτος απο κοντος και μαυριδερος  ;D) οταν ημΑνε ΝΙΟΣ,υψηλος και ασπρος σαν τον Rudolf Hess  ;D .....επαιζα ΚΛΑΣΣΙΚΟ πιανο και ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΓΙΝΩ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΑΣ κλασσικος πιανιστας (I know,I know  ;D).

Μελεταγα λοιπον και επαιζα "πολυ ωραια",η δασκαλα μου μαλιστα με ενθαρυνε γιατι "ειχα καλο τουσε και εκφραση" (αρκΕντια ειχα αλλα λεμε τωρα  ;D)....

Ενα απογευμα λοιπον που μελετουσα ενα εργο του Σοπεν (κοντευα να παρω το διπλωμα της μεσης) στο ωδειο μαζι με τη δασκαλα ανοιγει η πορτα και μπαινει ενας ΑΛΛΟΣ κοντος  ;D  (ηταν δεν ηταν 10 ετων οποτε δεν ειχε παρει ακομα μποϊ  ;D) 

"Κατσε Δημητρη" του λεει η δασκαλα μου 

"Σε λιγο τελειωνουμε"....

Πραγματικα σε λιγο οντως τελειωσαμε και την ωρα που μαζευα τα τζιμπραγκαλα μου ο ...Δημητρης καθισε στο πιανο και αρχισε να παιζει απ'εξω το ιδιο κομματι που μελεταγα με τη δασκαλα μου (μια etude ηταν ) και μετα καπακι εριξε και μια σονατα νουμερο 2 (!) 

Περιττο να σου πω πως μεσα σε ΜΙΑ ΣΤΙΓΜΗ τα...ονειρα μου να γινω επαγγελματιας κλασσικος πιανιστας εσβησαν οπως εσβησαν οι ελπιδες του Τσιπρα να σκισει τα μνημονια  ;D ;D ;D

Ετσι με κερδισε το ΠΑΝΚ  ;D  και the rest is history...

Α,ο πιανιστας που μου τσακισε τα ονειρα (αν και τελικα το πηρα το διπλωμα) ηταν ο Δ.Σγουρος (και του εριχνα και 5 χρονια τοτενες) 

Δεν υπηρχε ΤΙΠΟΤΑ το ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΙΚΟ στην περιπτωση αυτη....απλα αυτος ηταν ο ΣΓΟΥΡΟΣ και εγω ο SF και ας παιζαμε την ιδια etude.....οταν επαιζε αυτος ακουγονταν σαν....μουσικο ΕΡΓΟ ,οταν επαιζα εγω ακουγονταν σαν...etude  ;D ;D ;D  (η μαμα μου παντως ακομα επιμενει στα οικογενειακα τραπεζια να τους παιξω "λιγο πιανο" γιατι παιζω λεει ΠΟΛΥ ωραια"  ;D ;D ;D )

 

[cos_dr]

Το τι απεχθανόμαστε είναι και θέμα ............αρχετυπικής φύσεων.

Παράδειγμα, μπορεί εγώ να είχα υποσυνείδητα παράπονα από τον παππού μου επειδή ήταν απότομος, δεν μου εδειχνε αγάπη, κατι μου είπε και αθελά του και με πείραξε και άκουγε καζαντζίδη, εγώ επηρεασμένος έτσι απεχθανόμουν τον καζαντζίδη ή και ανάλογα ακούσματα γιατί σε όλα βλέπω τη συμπεριφορά του παππού μου.

Άλλοι συνειδητοί λόγοι προφανώς  με κάνουν παράλληλα να ανανωρίζω την ..... ογκολιθία του. 

 

[odis13]

Α,ο πιανιστας που μου τσακισε τα ονειρα (αν και τελικα το πηρα το διπλωμα) ηταν ο Δ.Σγουρος (και του εριχνα και 5 χρονια τοτενες) 

Ενω τωρα?

(σρυ δεν κρατηθηκα ;D )

 

[Superfunk]

Ενω τωρα?

(σρυ δεν κρατηθηκα ;D )

τουσέ  ;D

Τωρα παντως μου ριχνει 2 κεφαλια,ειμαι πυγμαιος μη το ξεχνας,μη μασας με το "1,80" στην ταυτοτητα μου... ο αστυνομικος που με μετρησε ηταν ΠΑΝΚ και του επαιξα το God save the Queen στο ΠΙΑΝΟ που ειχαν στο τμημα και μου προσεθεσε ενα μετρο υψος,τουλαχιστον επιασαν τοπο τα μαθηματα  (ενταξει και στο να με γουσταρει σαν πληκτρα ο Cos DR)      ;D ;D ;D ;D

 

[manosx]

Τα παραδείγματα είναι άπειρα, ένα θαυμάσιο είναι αυτό.

https://www.youtube.com/watch?v=EbX3frq3Qyo

Δηλαδή σου έρχεται κάποιος και σου λέει: Πάρε αυτό το το απλό κυκλάκι με τα 6 ακκόρντα, πάρε και ένα βιολί, και γράψε ένα κομμάτι 13 λεπτά. Τι να του απαντήσεις δηλαδή; ΤΙΝΑΦΤΑΡΕ θα του πεις.  ;D ;D ;D

Αλλά ο τύπος είχε γεννηθεί για να γράφει, όπως ο Σγούρος γεννήθηκε για να παίζει, για αυτό και τον έναν τον βάζουνε στο voyager και τον στέλνουν στο διάστημα ως ένδειξη του πολιτισμού μας, και ο άλλος όπου έχω την τιμή να τον έχω δει ζωντανά, όταν βγαίνει με αυτό το σχεδόν παιδικό του στυλ στη σκηνή πάντα παρατηρώ χαμόγελα σχεδόν ειρωνικά, αλλά όταν αρχίζει να παίζει σβήνουν τα χαμόγελα γιατί τους πέφτουν τα δόντια  ;D

Κακά τα ψέματα, Μέσσι γεννιέσαι δε γίνεσαι  ;D ;D ;D

 

[Guest]

Το μόνο αντικειμενικό στην τέχνη αλλα και γενικότερα, είναι ό,τι μπορεί να καταμετρηθεί. Συνεπώς, η διαχρονικότητα στα πόσα χρόνια ορίζεται και από ποιόν? Η...συνεισφορά στον πολιτισμό? Με ποια κριτήρια? Ποιος ορίζει τα κριτήρια? ΠΟΣΟ διαχρονικός είναι ο τάδε καλλιτέχνης και ΠΟΣΗ είναι η συνεισφορά του? Κουραφέξαλα.

Ας πάρουμε μερικούς καλλιτέχνες ως παράδειγμα: Καζατζίδης, Πυξ Λαξ, Νίκος Καρβέλας, Slipknot, Madonna, Yngwie Malmsteen.

Τους έβαλα "ΣΤΙΝ ΙΔΙΑ ΠΡΩΤΑΣΙ"  ;D α) επειδή μπορώ και β) επειδή είναι εμπορικά επιτυχημένοι και "διαχρονικοί", καταξιωμένοι, "σημάδεψαν τη γενιά τους" κλπ κλπ.

Υπάρχουν δύο σενάρια:

1. You give a fuck τι θα πει ο κάθε πικραμένος.

Αν ναι, έχουμε

1α. ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ ΝΑ ΠΕΙΣ ΠΩΣ ΑΠΕΧΘΑΝΕΣΑΙ ΚΑΠΟΙΟΝ ΑΠΟ ΑΥΤΟΥΣ

1β. ΑΝ ΠΕΙΣ ΠΩΣ ΔΕ ΣΟΥ ΑΡΕΣΟΥΝ, ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΠΙΣΥΝΑΨΕΙΣ ΥΠΕΥΘΥΝΗ ΔΗΛΩΣΗ ΣΤΟ ΠΟΣΤ ΟΠΟΥ ΘΑ ΔΗΛΩΝΕΙΣ ΥΠΕΥΘΥΝΑ ΠΩΣ ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΕΙΣ ΤΗΝ ΑΞΙΑ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΡΟΣΦΟΡΑ ΤΟΥΣ ΣΤΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΑ Η ΓΝΩΜΗ ΣΟΥ ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ ΑΠΟΔΕΚΤΗ ;D

1γ. ΛΕΣ ΠΩΣ ΣΟΥ ΑΡΕΣΟΥΝ ΚΑΙ ΔΕ ΣΤΑ ΠΡΗΖΕΙ Ο ΚΑΘΕ ΤΥΧΑΡΠΑΣΤΟΣ

Σενάριο 2 (προτείνεται) : You don't give a fuck τι θα πει ο κάθε πικραμένος και ξεμπέρδεψες. Είσαι ελεύθερος να πεις και να κάνεις ο,τι θες, εντός των ορίων του νόμου φυσικά. Του γραπτού.  ;D

Και τώρα ας σοβαρευτούμε...

1.Αν θέλετε να αντιμετωπίζετε τα ινδάλματά σας ως Θεούς και είστε έτοιμοι να τσακώνεστε για αυτά, δικαίωμά σας. Αυτό βέβαια σας κάνει και λίγο...Τζιχαντιστές. Επιεικώς.

2. Προτεραιότητες. Είναι πιο σημαντικό να αποδέχεσαι το δικαίωμα άλλου να ΜΗΝ του αρέσει ο καλλιτέχνης της...αρεσκειας σου (κοινώς να μην είσαι ΑΥΣΤΡΑΛΟΠΙΘΗΚΟΣ και να μπορείς να συνδιαλέγεσαι και να επικοινωνείς με ανθρώπινα όντα) από το να υπερασπίζεσαι μέχρι θανάτου ΤΗΝ ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ ΤΟΥ ΑΛΛΟΥ ΝΑ ΤΟΥ ΑΡΕΣΕΙ ΟΤΙ ΑΡΕΣΕΙ ΣΕ ΕΣΕΝΑ... ;D

 

[cos_dr]

Δηλαδή τι θες να πεις.?

Ο cos_dr στα

 

[manosx]

Μάλλον έχεις την ψευδαίσθηση ότι θα έδινε κάποιος μια μισοφαγωμένη πένα για να μάθει τι σου αρέσει.

 

[Stoyo]

Πραγματικα σε λιγο οντως τελειωσαμε και την ωρα που μαζευα τα τζιμπραγκαλα μου ο ...Δημητρης καθισε στο πιανο και αρχισε να παιζει απ'εξω το ιδιο κομματι που μελεταγα με τη δασκαλα μου (μια etude ηταν ) και μετα καπακι εριξε και μια σονατα νουμερο 2 (!) 

Περιττο να σου πω πως μεσα σε ΜΙΑ ΣΤΙΓΜΗ τα...ονειρα μου να γινω επαγγελματιας κλασσικος πιανιστας εσβησαν

Για να τελειωσε η σπουδη και να προλαβες και τοη σονατα μαλλον το σαγονι μαζευες και οχι τα συμπραγκαλα 

Πολυ ωραιο παραδειγμα ωστε να σου δωσω 2 εκδοχες, την μια την ακολουθησες και η αλλη θα ηταν να παραδειγματιστεις θετικα και να μελετησεις ακομα περισσοτερο. Το θεμα ειναι πως δεν αγαπουσες αυτο που εκανες αλλιως δεν υπηρχε και το τονιζω ΔΕΝ ΥΠΗΡΧΕ περιπτωση ενα τετοιο γενονος να σε κανει να τα παρατησεις (οτιδηποτε εκανες). Δεν ειχες καταλαβει ακομα γιατι επαιζες.

Προσωπικα μαρεσει επισης το πιανο, οταν ακουω παικταραδες και ακομα καλυτερα ζωντανα και οχι στο youtube, αμεσως μου ερχεται η ορεξη να μελετησω για γινω καλυτερος. Δεν θα γινω Ο καλυτερος, οχι στον κοσμο/χωρα/πολη, ισως ουτε στη γειτονια μου αλλα αυτο μου ειναι αδιαφορο, η μουσικη ειναι μεσο εκφρασης οχι μετρο συγκρισης. Ακριβως και επειδη ειναι μεσο εκφρασης ειναι εντονα υποκειμενικη, βεβαια αποτελειται και απο καποια αντικειμενικα στοιχεια.

Επισης ο Καζαντιδης οσο και να θελω, οσο και να τον ακουω δεν... απλα δεν. Στον ωρλ ωστοσο πηγα προσφατα και οντως μου βρηκε προβλημα! Δεν ηξερα οτι με το να μην σαρεσει ο Καζαντζιδης καταλαβαινεις αν κατι δε παει καλα! Επισης δε μαρεσει ο Δομαζος τωρα που το σκεφτομαι, εκλεισα ηδη για ορθοπαιδικο... ;D

 

[cos_dr]

επαγγελματιες μποξερ και πιανίστες και άλλοι επαγγελματίες υπάρχουν. Δεν ειναι ανάγκη να είναι Σγούρος κάποιος.

Αλλιώς θα υπήρχε μόνο ο Σγουρος και ο Ταϊσον.

Και ο Αντονυ Τζόσουα καλός είναι και ας μην είναι ο Πρωταθλητης ακόμα.

Εξάλλου υπάρχουν πλέον τοσες κατηγορίες.

Ο καλύτερος, για να τον πεις καλύτερο, δηλαδή undisputed πρεπει να συγκεντρώσει πολλούς τιτλους, δεν αρκεί μόνο ένας πλέον.

Αλλάξανε οι εποχές με την διευρυμένη εδραίωση του ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΥ. λολ

 

[Shelter]

1) Η οργανική μουσική και η τραγουδιστική ειναι ξεχωριστές περιπτώσεις γιατι στη δεύτερη περιπτωση η μουσική υπηρετεί το λόγο, ο οποίος ειναι στην κορυφή της ιεραρχίας. Αυτο επιφέρει αρκετές αλλαγες.

2) Η καλλιτεχνική αξία ειναι κατι που διόλου υποκειμενικό είναι ούτε ποτέ υπήρξε. Δυστύχημα να λέμε οτι ειναι υποκειμενικό. Ενα πράγμα σαν το προσωπικό γουστο ας πουμε. Επίσης η εμπορική επιτυχία δεν ειναι ενδειξη καλλιτεχνικής αξιας. Αλλα και φυσικά ούτε η καλιτεχνική αξία ειναι εγγυηση εμπορικής επιτυχιας. Αυτα τα δυο ειναι ξεχωριστοι στοχοι. Ασχετα που καποιοι τα συνδυασαν και ευτυχησαν. Απειρα τα μεμονωμένα παραδειγματα.

3) Δεν υπαρχει μονο το rock δυστυχως 'η ευτυχώς υπάρχουν μουσικά είδη που μετράνε πολλά περισσότερα χρόνια ιστορίας και εκει πέρα ο κύκλος της εξέλιξης εχει ανοιξει και κλεισει καμια 10ρια φορες.

4) Απο τον υστερο κλασσικισμο και προς τα δώ, με αποκορυφωμα τον ιμπρεσιονισμο, οι συνθέτες δινουν ολο και περισσότερες οδηγίες για το πως ειχαν φανταστει τη μουσική ερμηνεια. Μετά ή ακολουθεις τις οδηγιες του συνθέτη ή τον γράφεις στα τέτοια σου και κανεις την καγκουριά σου. Οταν δε ο συνθέτης ειναι ακομα εν ζωή δεν υπάρχει δικαιολογία.

5) Ολα τα παραπάνω δεν αποκλείουν την περιπτωση μια μέρα πολύ αργότερα απο την αρχική εκτέλεση να προκυψει ενας ερμηνευτής ο οποιος θα καταφέρει να προσδώσει ενα μεγαλύτερο καλλιτεχνικό βάθος απο τον αρχικό ερμηνευτή. Αυτο ειναι και το ωραίο και το ελπιδοφόρο στην τέχνη που την κάνει να μη τελειώνει οπως οι μόδες. Πάντως γνώμη μου ειναι οτι δε γινεται να δωσεις μια αλλη διασταση σε ενα καλλιτεχνικο έργο αν δεν το διαθέτεις γενικά σαν άνθρωπος και χαρακτήρας. Η καλλιέργεια είναι γενική και η γνώση ατέλειωτη.

 

[Guest]

Πάμε πάλι...

Η καλλιτεχνική αξία είναι κάτι τελείως προσωπικό και υποκειμενικό. Καθένας την μετράει με τα προσωπικα και υποκειμενικά του κριτήρια.

Η γιαγιά στο χωριό που ακούει λαικά, δεν θα μπορέσει ποτέ να αναγνωρίσει την καλλιτεχνική αξία των Iron Maiden οι οποίοι σύμφωνα με τα "αντικειμενικά κριτήρια" κάποιων είναι σπουδαία μπάντα με σπουδαία μουσική. Ούτε όταν θα τους αποκαλέσει "φασαρία" θα πρέπει να απολογηθεί σε κανέναν γι αυτό. Και φυσικά τα ίδια ισχύουν για οποιονδήποτε που μπορεί να του αρέσει η ποπ, η τζαζ, η κλασσική και ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΕΙ να ακούει Iron Maiden. Οι οποίοι, είναι και πλειοψηφία παγκοσμίως.

Συνεπώς. ΔΙΣΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ ανθρώπων μπορεί να μη γουστάρουν τη μουσική ενός συγκροτήματος, το οποίο με "αντικειμενικά κριτήρια" (πωλήσεις-διάρκεια-καταξίωση κλπ) πληροί τις προυποθέσεις για να χαρακτηρίζεται η μουσική του ως "αντικειμενικά καλή".

Άρα, που είναι το αντικειμενικό?

999 στους 1000 ανθρώπους ακούνε μουσική για ψυχαγωγία-διασκέδαση-όπως θες πες το, ΧΩΡΙΣ ΕΝΟΧΕΣ. Φαντάσου για κάθε άκουσμά τους να έπρεπε να απολογούνται στον κάθε "ειδήμονα" που επειδή γρατσουνάει μια κιθάρα ΦΑΝΤΑΣΙΩΝΕΤΑΙ πως έχει "αντικειμενικό κριτήριο" ή πως η άποψή του έχει μεγαλύτερη βαρύτητα από τον κάθε "απλό απαίδευτο" ακροατή. Μουσικούλα είναι μάγκες, get over it.

Τέλος, όπως προείπα, οι έννοιες "διάρκεια στο χρόνο" και "προσφορά στην τέχνη" κ.ο.κ. είναι και αυτές σε τεράστιο βαθμό υποκειμενικές. Άντε εξήγησε στη γιαγιά του πρώτου παραδείγματος την προσφορά των Iron Maiden στην τέχνη, ή το ότι είναι ηλίθια επειδή δεν  ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΕΙ ΤΟ ΜΕΓΑΛΕΙΟ ΤΟΥΣ μιας και είναι μια μπάντα με μακρόχρονη πορεία και "διάρκεια".

Στην τελική, ΠΟΙΟΣ είναι αυτός που θα υποδείξει στη γιαγιά τι πρέπει να ακούει και τι πρέπει να αρέσει στην ψυχούλα της? Ποιος τον όρισε ως αυθεντία και με ποια κριτήρια? Κι αυτά υποκειμενικά δεν είναι?

 

[Trolley]

Jimmypap, ένα μήλο είναι καλό για τον άνθρωπο (και άλλα θηλαστικά). Αν πέσεις σε μία κοινωνία αλκοολικών κρετοφάγων που δεν τρώνε φρούτα ποτέ, αυτό δεν αλλάζει την αξία του μήλου ως συστατικό της ανθρώπινης διατροφής. Είναι μόνο ένα (από τα εκατοντάδες καθημερινά) παραδείγματα που δείχνουν ότι το κάθε τι (ξαναλέω, το κάθε τι) ορίζεται από την υποκειμενική του αξία αλλά (κυρίως) από την αντικειμενική.

Άλλα κοινά παραδείγματα, είναι το αν έχει λιακάδα (ναι, θα συνεχίσει να έχει, ακόμη και αν η γιαγιά στο χωριό είναι τυφλή), το αν μυρίζει ο αέρας, το αν κάποιος είναι βρωμιάρης (ακόμη και αν κατά τη γνώμη του δεν είναι), το αν μία μπύρα είναι της προκοπής και λοιπά πολλά. Η δημοφιλία, είναι εντελώς άλλο πράγμα: υπό προϋποθέσεις μπορεί να είναι δημοφιλές ένα σκουπίδι, κάποτε για σημαντικό χρονικό διάστημα.

Αυτό που δεν καταλαβαίνεις, είναι ότι δεν μετράνε οι απόψεις όλων το ίδιο. Η γιαγιά στο χωριό είναι (συχνά) μία εντελώς άσχετη που δεν ξέρει καν ποιοι κατεβαίνουν στις εκλογές και περιμένει από κάποιον άλλο να της πει γιατί ζει. Συγκρίνεις τη θλιβερή κατάστασή της με τη δική μου, που ασχολούμαι με αυτά τα ζητήματα για μερικές δεκαετίες, ή των άλλων που σου απάντησαν; Αστειεύεσαι βέβαια.

"Αρέσει", "Δεν μου αρέσει" είναι κουβέντες όταν μιλάμε για γεμιστά με τη μαμά μας (καθώς σε εστιατόριο δεν θα σου απαντούσαν καν), όχι όταν μιλάμε για μουσική.

 

[Trolley]

για αυτη την γιαγια μιλατε ωρε?  ;D

Τώρα, άμα σου πω ότι αυτή είχα στο μυαλό μου, θα νομίζεις ότι υπερβάλλω.