Η πρώτη μας κιθάρα

[sultan of string]

Μια και πιάσαμε τις δημοσκοπήσεις....

Ξεκινάω.

Στα 17. Μια απομίμηση stratocaster γιαπωνέζικια Diamond.

edit συμπληρώνω. Από τον Ανθομελίδη στην Εγνατία. Η κιθάρα υπάρχει. Την έχει ένας φίλος. Και ίσως για την τιμή των όπλων πρέπει να την ξαναποκτήσω

 

[cigaret13]

1979 το καυσόξυλο που κρατάω..

1980 η κοκκινωπή Aria...

1982-3 η Yamaha Sg 2000...

1984 η ακουστική Yamaha...

1989-90 το Kumica μπάσο....

Αυτά μέχρι το 2011 που πούλησα την Sg 2000 και αγόρασα μια Stratocaster.

Αυτές είναι όλες οι κιθάρες που είχα στην κατοχή μου εδώ και 42 χρόνια 

και εδώ που τα λέμε δεν "χρειάστηκα" κι άλλες....

 

[sultan of string]

βλέπω κάνεις αρκετά ταξιδάκια στο παρελθόν. Ενδιαφέρον !

 

[cigaret13]

βλέπω κάνεις αρκετά ταξιδάκια στο παρελθόν. Ενδιαφέρον !

Είπα να δώσω ολοκληρωμένη απάντηση στο ερώτημα σου Δημήτρη.....

 

[sultan of string]

Ελα έλα να βλέπω κι άλλους,

όχι μόνο ψήφους. Πληροφορίες και υλικό λεμε!

 

[Rebel_Of_South]

16 ετών με δικά μου χρήματα ( χαρτζιλίκι προφανώς ) αγόρασα από τον Μεταλλίδη στο Νέο Ηράκλειο μια στρατοκαστερ που τις έφτιαχνε ο ίδιος ο άνθρωπος , καθαρά entry level

Το μπράτσο είχε καταστραφεί με τα χρόνια και με την βοήθεια του φίλου πλέον @HellFire της κάναμε ένα extreme makeover και είναι ακόμα στην κατοχή μου ως η μια από τις δυο κιθάρες μου , της βάλαμε και bareknuckle true grit single coils και είναι απλά υπέροχη  

 

[ekim]

Στα 25 με δικά μου χρήματα από δουλειά αγόρασα ηλεκτροακουστική applause by ovation που δεν έκανε ούτε για κούτσουρο. Ήμανε άσχετος όμως και πήρα ότι μου πασάρανε.

Μετά από 2 χρόνια όμως πήρα fender Strat, την καλύτερη κιθάρα του κόσμου ντε, και από τότε είμαι τρισευτυχισμένος

 

[sultan of string]

Στα 25 με δικά μου χρήματα από δουλειά αγόρασα ηλεκτροακουστική applause by ovation που δεν έκανε ούτε για κούτσουρο. Ήμανε άσχετος όμως και πήρα ότι μου πασάρανε.

εγω τι να πω που έπαθα το ίδιο στα 40....?

 

[TamTam Radio]

Στα 14, μια Sanox απομίμηση Strat, 13.000 δραχμές. Δούλεψα ένα καλοκαίρι σε φαστ φουντ και τα μάζεψα. Της είχα καταργησει το τρέμολο και είχα βάλει μέσα hand made distortion με μπαταριούλα, που ακουγόταν απαίσια, όπως και η κιθάρα.
Την πούλησα ένα-ενάμισι χρόνο μετά σε έναν μαθητή του Δρόλαπα, που είχε ενθουσιαστεί. Και με 15.000 δραχμές, αγόρασα μτχ την '70s Japan Les Paul που έχω μέχρι σήμερα. Αυτήν θεωρώ ουσιαστικά και την πρώτη μου κιθάρα.
 

Η παρακάτω φωτό από τα early 90s, στο ΣΕΦ, όπου της είχα αλλάξει τα φώτα - την είχα τρυπήσει και είχα βγάλει 4 διακόπτες για τους Dual DiMarzio που είχε και της είχα περάσει ασπρομαυρες αυτοκόλλητες ρίγες. Οι ρίγες αφαιρέθηκαν εύκολα όταν αποφάσησα να την αποκαταστήσω, αλλά οι τρύπες χρειάστηκαν ουσιαστικά δουλειά μάστορα για να μη φαίνονται (δεν ήθελα βλέπεις να την ξαναβάψω γιατί έχει φυσικό relic 45ετίας πάνω κάτω!)



Σήμερα

Και εδώ, ανάμεσα στα knobs, φαίνονται οι τέσσερις τρύπες από τους διακόπτες που είχα βγάλει...
(η φωτό είναι από το τελευταίο της ταξίδι, που την πήρα μαζί μου στο αεροπλάνο, λυμένη μέσα στο backpack μου)

Και πλέον στα volume knobs της έχω βάλει αυτά τα "τρακτερωτά" γιατί παίζω πολύ με το volume και όταν ιδρώνουν τα χέρια είναι κομματάκι δύσκολο να μη σου γλιστράνε...

 

[sultan of string]

bolt on tsimpson?

 

[cigaret13]

bolt on tsimpson?

Ό Μιχάλης βλέπει μακριά.... Πως αλλιώς θα την μετέφερε με το αεροπλάνο! Γνωστό το πρόβλημα με το headstock των LP.....!

 

[Superfunk]

Στα 19 (1985)  μου στις ΗΠΑ με τα πρωτα μεροκαματα στα local doghouses στην Αστόρια(μιλαμε για χρημα ,οχι αστεια) μια late 66 ,early 67 Telecaster φυσικα σαν αυτη της φωτο.

Μεχρι τοτε δεν επαιζα κιθαρα ,ημΑνε ντραμμερ & πληΧτρας, αλλα ηθελα μια ιδΓια με του Springsteen ? και η ..φθηνοτερη που βρηκα στα παλαιοπωλεια ηταν αυτη ..?...αν δεν με απαταει η μνημη μου πλΕρωσα 500 δολλαρια (σημερινα 1200) (το μεροκαματο χωρις τη χαρτουρα ητανε τοτε στα doghouses 50 δολλαρια) ...οι καινουργιες τοτε πρεπει να εκαναν κανα 1000ρικο

 

[TamTam Radio]

Ό Μιχάλης βλέπει μακριά.... Πως αλλιώς θα την μετέφερε με το αεροπλάνο! Γνωστό το πρόβλημα με το headstock των LP.....!

Όλες έτσι τις πηγαινοφέρνω... Μόνο μια έχω set neck και θα την φέρω στην Ελλάδα μόνο όταν αποφασίσω να επιστρέψω οριστικά και μετακομίσω μια και καλή...

Επίσης φίλε Δήμο, νόμιζω ότι το έχω ξαναγράψει, ότι είναι μια κιθάρα Stagg, pre-lawsuit era.
Είχα εκπλαγεί όταν την πήγα σε μάστορα το 2012, μια και ήταν το μόνο όργανο που δεν πούλησα μέσα στην βαθειά κρίση, αλλά το κράτησα για λόγους συναισθηματικούς και επειδή δεν πίστευα ότι θα έπιανε σοβαρά χρήματα όπως τα άλλα όργανα που πούλησα τότε, η Τελεκάστερ μου , ο τουιν Ριβέρμπ ή η 12χορδη ovation που είχα.

Ο guitar tech την "εγδυσε" για να δει ηλεκτρικά κλπ, βάλαμε καινουρια τάστα και Klyson locking tuners, γιάτρεψε τις τρύπες με καβίλλιες από μαόνι, γενικώς με πρόσεξε ιδιαίτερα και ο λόγος ήταν ότι την καραγούσταρε και με είδε στην απελπισία και χωρίς λεφτά και είχε σκοπό να την αγοράσει.
Μου πρότεινε λοιπόν να την πάρει για 1.500 ευρώ *το 2012 έτσι; Του είπα όχι γιατί ήταν η μόνη κιθάρα που μου είχε απομείνει... Μετά μου πρότεινε 1500 και μια άλλη κιθάρα των 500 ευρώ... Όταν με είδε αμετανόητο τον ρώτησα γιατί τόσα πολλά για μια Stagg, μου είπε ότι είναι όλη ένα κομμάτι μαόνι και ότι έχει φοβερό ήχο (thanks για την πληροφορία). Όταν απόρησα και του είπα "τι μασίφ μαόνι μου λες, η 70s Ibanez Les Paul του κιθαρίστα μου (ίσως η καλύτερη LP που έχω παίξει ποτέ) είναι δυο φορές πιο βαριά από τη δικιά μου", μου απάντησε ότι είναι ασιατικό μαόνι και ότι θα πλήρωνε όσο όσο για ένα τέτοιο όργανο.

Σημερα, φοράει στο bridge έναν Dragon ΙΙ ... και στο neck κράτησα τον DiMarzio dual Humbucker, Alnico 5, που είχα , ο οποίος είναι handcrafted by Larry DiMarzio himself (!) όπως μου απάντησαν από την εταιρία που τους έστειλα φωτος ρωτώντας τι στα κομμάτια είναι αυτό. Γενικά μιλώντας είναι ένα εξαιρετικό όργανο σε ήχο, με καταπληκτικό intonation (σε πολλά watt, αρπάζει feedback στη νότα όπως οι κιθάρες που έπαιζε ο Zappa! , αξιόπιστο και με έχει βγάλει σε καμια200αρια συναυλίες από τα '80s μέχρι σήμερα κα ακόμη με βγάζει - και όλοι απορούν όταν βλέπουν π.χ. να παίζω με Stagg και Squier στο εξωτερικό...
Ο μαγνήτης με το Sun Logo της DiMarzio που είχα πάρει από το Do Re Mi στα '80s και μου βγήκε χρυσάφι

https://www.tdpri.com/threads/dimarzio-humbucker-with-sun-logo.396075/?fbclid=IwAR196x5_t0RgrwIvtqFMLEs39SVBcjam-1CdPAhI3SIP-iQH2kt5K28GgQk

 

[marioG542]

Αφου δεν εχετε βαλει κλασσικες βαζω την πρωτη μου ηλεκτρικη σε ηλικία 15-16 αν θυμαμαι καλα! Ειναι μια epiphone 1986 explorer! Φωτο απο internet διοτι δεν υπάρχει πια!

 

[ΑpussyΑ]

Ηλικία 15-16, δώρο από την μητέρα μου, Cyclone by EKS (κοντρα πλακέ μαιμουδιάρικη superstrat με χερούλι Steve Vai style κοκ) αγορασμένη από τον Peter στο Rockpile (μαζί με έναν Marshall Lead 12). Προφανώς δεν την επέλεξα κάν εγω, δεν είχα κανένα κριτήριο ούτως ή αλλως τότε, η μονη κιθάρα που είχα αγγίξει ήταν μια δανεική Samick (από οτι θυμαμαι) Les Paul knock off ενός ανθρώπου που μου την είχε δανείσει για μερικούς μήνες.

Κάπως έτσι ήταν απλά θυμάμαι οτι η δική μου ήταν ασπρη ξέξασπρη:

 

[sultan of string]

Αφου δεν εχετε βαλει κλασσικες

ακουστικη/κλασική το ίδιο (=όχι ηλεκτρική)

 

[cigaret13]

Dim, οι κλασικές είναι αυτές...

 

[Miltos23]

Jackson D-10, φτηνη Κορεατική αγορασμενη κάπου στο 2000, γύρω στα 17 μου.

Σάββατο πρωί, εχω κάνει βόλτα σε όλα τα μαγαζια του κέντρου της Αθήνας, θέλω κάτι σε superstar και έχω μαζί μου 130.000 δραχμες μαζεμένες με κόπο. 

Εχω συναντήσει ότι αντιδράσεις μπορείτε να φανταστείτε απο τους πωλητές και έχω απογοητευτεί γιατί δεν βρίσκω κάποια που στα δικα μου μάτια να "αξίζει".

Μπαίνω στο τελευταίο κατάστημα της λίστας μου (νομίζω 5ο συνολικά) βλεπω διάφορες, μου αρέσει, έχει ότι θέλω, ρωτάω τιμή και αφου παταει διάφορα νουμερα στο κομπιουτερακι μου λέει "135.000". Σοκ εγώ δεν μιλάω για μερικά δευτερόλεπτα και με κοιτάει με απορία ο πωλητής.

Του εξηγώ απογοητευμένος ότι έχω μόνο 130.000 και η απαντάει "έχεις άλλα λεφτά για εισητήριο να πας σπίτι σου;" "οχι" και τελικά τη πήρα και μου έδωσε και εισητήριο για την επιστροφή.

Ο διαλογος έχει και άλλες ατακες που δεν θυμαμαι, αυτό που έγινε είναι προφανώς μου έκοψε τις 5.000δρχ αλλα με "κέρδισε" η φάση με το εισητήριο.

Νομίζω τελικά ότι όσο δουλευε σε αυτη την εταιρεία πρέπει να αγόρασα άλλη μια κιθάρα, έναν ενισχυτη, ζώνες πένες και πήγα και δύο φίλους μου να αγοράσουν κιθάρες.

 

[D'Ailleurs]

Του εξηγώ απογοητευμένος ότι έχω μόνο 130.000 και η απαντάει "έχεις άλλα λεφτά για εισητήριο να πας σπίτι σου;" "οχι" και τελικά τη πήρα και μου έδωσε και εισητήριο για την επιστροφή.

Θ-Ε-Ο-Σ!!

Πρώτη κιθάρα: samick stratocaster, δυστυχώς δεν υπάρχει πια. Μετά από λίγα χρόνια samick superstrat με floyd το οποίο ποτέ δεν συμπάθησα. Την έκανα δωρεά στο χαμόγελο του παιδιού. Αργότερα Samick interceptor, δωρεά και αυτή στο παλιό μου ωδείο...

 

[gmoukou]

Απο Μοναστηράκι μια μεταχειρισμένη Slammer by Hamer stratocaster sunburst με pearl καπάκι και δύο humbuckers (που να βρεις φώτο για αυτό το πράμα) κοντά στα 50-60000 δρχ.
Η επιλογή έγινε ξεκάθαρα με βάση την εμφάνιση γιατί.......ούτε πως την κρατάνε δεν ήξερα.

Έγινε αλλαγή μέσα στο πρώτο 6-8μηνο γιατί είχε κάτι σφαγμένα τάστα, που φυσικά δεν είχα παρατηρήσει, και μετά τη παρότρυνση του δασκάλου την πήγα για επιδιόρθωση εκεί που την αγόρασα, εκεί ο τύπος την λίμαρε με λίμα που λογικά χρησιμοποιούν και για απόδραση απο το αλκατραζ.......μη πω τη την έκανε τη ταστιέρα και φάω κάνα ban...