Fender Strat Plus.

[Spiros Mavromatis]

εχω κι εγω μια sunburst/rosewood strat plus '97.Μου την διαλεξε ενας δασκαλος το 99 απο στολλα αναμεσα σε πολλες , διοτι δεν ειχα πιασει ποτε μου ηλεκτρικο οργανο , και τελικα αξιζε η εμπιστοσυνη μου στην επιλογη του.

υπερβολικα τιμια κιθαρα , και με ογκο.φορουσε 3 lace gold κατα την αγορα της.

εχουν περασει απο πανω της μεχρι σημερα , dimarzios (hsh), duncans (hss & hh) , emg-gilmour , toneriders (sss) , αλλα τελικα εμεινε πανω της το truespace set του haussel. ALNICO 5 , κλασσικος στρατ ηχος. μετα απο ενα χαμηλωμα , ηρθαν και τα .....σκασίδια! (more twangy)

θελω να  αναβαθμισω το τρεμολο της με ενα callaham steel block , το οποιο δεν ξερω τι να μετρησω ωστε να παραγγειλω το σωστο και να ταιριαζει. (βοηθεια απο καποιον γνώστη ?? ??)

εχει τα κλασσικα χτπηματα απο τις κακουχιες , γλιτωσε απο πυρκαϊα βρισκομενη στο πορτμπαγκαζ του αυτοκινητου , και η συναισθηματικη αξια της για μενα ειναι ανεκτιμητη (λογω πολλων αλλων που περασαμε αγκαλια.. ;D 8)).

αν θελετε βαζω και φωτο λεπτομερειακες.

 

[Freebee]

Είμαι κάτοχος μιας Ultra του 1991 που αγοράστηκε καινούργια από τον Rockpile το 1992, σε χρώμα blue burst. Η κιθάρα διαθέτει schaller locking keys, wilkinson nut, heavy chrome hardware, τρέμολο με tremseter και (μια σημαντική διαφορά από τις κοινές strat) highly figured maple veneer top & back. Όλα αυτά stock. Οι μαγνήτες είναι (ήταν) lace blue sensor (neck), lace gold (middle) και dual splittable red (bridge) με μίνι toggle switch τριών θέσεων. Και βέβαια έβενο στην ταστιέρα! Όλα αυτά την καθιστούν πολύ περισσότερο deluxe από τις deluxe. Τα κακά της (κατά τη γνώμη μου πάντα) είναι ότι το όλο στήσιμο (ebony, maple top, roller nut) την καθιστά ιδιαίτερα λαμπερή, πράγμα που αντισταθμιζόταν από τους μουντούς και πολύ "μεσαίους" μαγνήτες (ένας θεός ξέρει πόσο τους μίσησα). Ειδικά ο κάτω διπλός (που δεν είναι πραγματικός humbacker αλλά δύο μονοί σε σειρά - εξού και splittable) υπήρξε ο χειρότερος bridge μαγνήτης που έχω ακούσει στη ζωή μου. Ξέχασα να αναφέρει ότι το stock wiring δεν επέτρε στη μεσαία θέση να παίζει ο gold, αλλά οι neck και middle. Αυτό επειδή το output του μεσαίου ήταν πολύ χαμηλότερο των άλλων και χρησίμευε μόνο για τις ενδιάμεσες θέσεις (2 & 4), όπου η αλήθεια είναι ότι έδινε αρκετό quack.

Ένα ακόμη κατά για μένα ήταν το σχετικά λεπτό μπράτσο και το αποτέλεσμα ήταν ότι ποτέ δεν την έπαιξα ιδιαίτερα (όσο για το tbx... είναι ίσως η μεγαλύτερη φούσκα που πούλησε ποτέ η Fender.

Σήμερα φοράει ένα ολόκληρο wiring με SCN και S1 switch που σίγουρα την κολακεύει ηχητικά πολύ περισσότερο (άλλωστε και οι SCN είναι σχετικά μουντοί).

 

[jaguarbass12]

όσο για το tbx... είναι ίσως η μεγαλύτερη φούσκα που πούλησε ποτέ η Fender

Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο το ΤΒΧ αφαιρέθηκε από τις προσωπικές κιθάρες του Eric όταν πέρασε από τους lace sensors στους vintage noiseless το 2000.

Βέβαια οι teambuild εκδόσεις της CS Clapton signature φοράνε ΤΒΧ. Κανονικό tone control βρίσκεις μόνο σε masterbuild.